Jak to było w PRL -wspomnienia na wesoło

Antena ... to rano było ...

A wieczorkiem:

Kobuszewski.

weldon napisał(a):Antena ... to rano było ...

A wieczorkiem:

Kobuszewski.

Jaki przekaz podprogowy z towarzyszem

Z towarzyszem to było to:

''Nie ma szynki ni plasterka, nie kochamy wujka Gierka.
Za ten serek i pasztecik podpalimy komitecik"

A, dowcip mnie się przypomniał:

"Przychodzi facet do sklepu z samochodami i pyta czy może kupić Skodę 105.
- Tak, proszę bardzo, czerwona, proszę wpłacić pieniądze, odbiór za 10-lat.
- No dobrze - mówi szczęśliwy klient - ale za 10 lat rano czy popołudniu?
- Panie! coś pan, będzie pan czekał 10 lat i nie jest panu obojętne czy rano czy popołudniu?
- Nie, dla mnie to ważne. Wiec kiedy mogę odebrać tę Skodę - rano czy popołudniu?
- A dlaczego jest to dla pana takie ważne?
- Bo rano będą mi zakładać telefon."

Mój pierwszy telefon podłączony był pod ręczną centralę. Stało się, nie przesadzę, godzinami
(najczęściej film oglądałem) ze słuchawką przy uchu i czekało na panią telefonistkę.
Po długim oczekiwaniu przyjmowała zgłoszenie (wtedy to była międzymiastowa!!!) i czekało się na połączenie.
Jak nie zapomniała i połączyła, to często nie pamiętaliśmy już gdzie i po co dzwonimy

weldon napisał(a):Mój pierwszy telefon podłączony był pod ręczną centralę. Stało się, nie przesadzę, godzinami
(najczęściej film oglądałem) ze słuchawką przy uchu i czekało na panią telefonistkę.
Po długim oczekiwaniu przyjmowała zgłoszenie (wtedy to była międzymiastowa!!!) i czekało się na połączenie.
Jak nie zapomniała i połączyła, to często nie pamiętaliśmy już gdzie i po co dzwonimy

I komu to przeszkadzało...

weldon napisał(a):Z towarzyszem to było to:

''Nie ma szynki ni plasterka, nie kochamy wujka Gierka.
Za ten serek i pasztecik podpalimy komitecik"

A, dowcip mnie się przypomniał:

"Przychodzi facet do sklepu z samochodami i pyta czy może kupić Skodę 105.
- Tak, proszę bardzo, czerwona, proszę wpłacić pieniądze, odbiór za 10-lat.
- No dobrze - mówi szczęśliwy klient - ale za 10 lat rano czy popołudniu?
- Panie! coś pan, będzie pan czekał 10 lat i nie jest panu obojętne czy rano czy popołudniu?
- Nie, dla mnie to ważne. Wiec kiedy mogę odebrać tę Skodę - rano czy popołudniu?
- A dlaczego jest to dla pana takie ważne?
- Bo rano będą mi zakładać telefon."

Mój pierwszy telefon podłączony był pod ręczną centralę. Stało się, nie przesadzę, godzinami
(najczęściej film oglądałem) ze słuchawką przy uchu i czekało na panią telefonistkę.
Po długim oczekiwaniu przyjmowała zgłoszenie (wtedy to była międzymiastowa!!!) i czekało się na połączenie.
Jak nie zapomniała i połączyła, to często nie pamiętaliśmy już gdzie i po co dzwonimy

Eee kolega musiał mieć jakieś chody, że w tamtych czasach miał telefon:)

Serce w pasy napisał(a):Eee kolega musiał mieć jakieś chody, że w tamtych czasach miał telefon:)

Pół rodziny pracowało w księgarni, drugie pół w telekomunikacji, a dopiero trzecie ... gdzie indziej ...

Przez tę telefonistkę, to do dzisiaj pozostała mi niechęć do rozmów telefonicznych.

Zresztą, pamiętam, jak zamienili takie sympatyczne aparaty telefoniczne w budkach
(takie srebrne, obłe, lakierowane lakierem młotkowym, z normalnym otworem wrzutowym)
na takie jasne, z ciemną obudową, kwadratowe, gdzie monety najpierw wrzucało się do takiego uchwytu,
to dopiero miałem traumę.
Kompletnie nie potrafiłem tego obsłużyć.

weldon napisał(a):Zresztą, pamiętam, jak zamienili takie sympatyczne aparaty telefoniczne w budkach
(takie srebrne, obłe, lakierowane lakierem młotkowym, z normalnym otworem wrzutowym)
na takie jasne, z ciemną obudową, kwadratowe, gdzie monety najpierw wrzucało się do takiego uchwytu,
to dopiero miałem traumę.
Kompletnie nie potrafiłem tego obsłużyć.

To żeście budkę w domu mieli ??

Arek napisał(a):To żeście budkę w domu mieli ??

Jak szaleć to szaleć.

Wiesz, takie czasy. Nie każdego było stać na Tulipana,
no i wybrzydzać nie było co ...

Jak talon na buty dostałem i, w wyznaczonym dniu, o wyznaczonej godzinie stawiłem się
w wyznaczonym sklepie i dostałem do wyboru trzy pary damskich to też brałem jak leci ...

Nawet bez przymierzania

weldon napisał(a):Zresztą, pamiętam, jak zamienili takie sympatyczne aparaty telefoniczne w budkach
(takie srebrne, obłe, lakierowane lakierem młotkowym, z normalnym otworem wrzutowym)
na takie jasne, z ciemną obudową, kwadratowe, gdzie monety najpierw wrzucało się do takiego uchwytu,
to dopiero miałem traumę.
Kompletnie nie potrafiłem tego obsłużyć.

Te były całkiem spoko, jak się odpowiednio zwarło kable to można było gadać i gadać. Ja w tych "młotkowych" to nie wiedziałem kiedy wrzucić monete coby połączyło. Zresztą i tak mało który działał.

A pamiętacie to cacko, LAZURYT 102. Na ekran wieszaliśmy specjalną zakupioną po znajomości kolorową szybę, u góry niebieską, na dole zieloną i był TV kolor :)

termondar napisał(a):... u góry niebieską, na dole zieloną i był TV kolor :)

No to, jak kolor, to kolor:

Zorro b&w no bo tak to tradycyjnie się oglądało,
a dla młodszych, żeby szoku za dużego nie mieli wersja:
Zorro color
Lassie
Bonanza

żeby tak bezczynnie ten telewizor nie stał.

To były czasy! Dwa kanały, na jednym obraz kontrolny,
na drugim białe wskazówki na niebieskim tle i człowiek się cieszył.
A dziś? Siedemset kanałów i nie ma co, albo czasu obejrzeć.

A jak nazywał się ten "polski Indianin"? Okh coś tam? Jego książka była absolutnym hitem,
natomiast motyw przewodni z jego opowieści (O jojka, jojka - brzmiało)
był u mnie sygnałem do zjedzenia niedzielnej jajecznicy.

weldon napisał(a):A jak nazywał się ten "polski Indianin"? Okh coś tam? Jego książka była absolutnym hitem

Sat-Okh - prawdziwy Indianin z Kanady (prawdopodobnie) i hit Biały Mustang.

I jest!



a tu, nie przypomina Wam kogoś?



źródło: grafiki Google

termondar napisał(a):

A pamiętacie to cacko, LAZURYT 102. Na ekran wieszaliśmy specjalną zakupioną po znajomości kolorową szybę, u góry niebieską, na dole zieloną i był TV kolor :)

I były jeszcze takie wielkie szkła powiększające do wieszania przed telewizorem, aby obraz był większy. A u jednego kumpla to TV, jak był wyłączony, przykrywało się pokrowcem. Żeby się nie kurzył.

longtom napisał(a):[A u jednego kumpla to TV, jak był wyłączony, przykrywało się pokrowcem. Żeby się nie kurzył.

Hehehe, znam takich co do dzisiaj pilota torebce foliowej trzymają, żeby się nie pościerał albo nie zabrudził