Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Ponieważ bilet na powrotny autobus kupiliśmy „z ceną” z Chalki, trzeba było dotrzeć tam na pieszo .
Iść szosą tym razem nam się nie uśmiechało, chociaż widoki z niej były fajne (takie spostrzeżenia miałam po jeździe autobusem). Na mapy.cz wypatrzyłam, iż można tam dotrzeć inną trasą, postanowiliśmy wypróbować taki wariant .



Od głównego placu Filoti poszliśmy więc przez moment w dół ulicą wyprowadzającą z wioski w kierunku na Damalas. To zapewne teren tej trzeciej „dzielnicy” – Lioiri (Λιοίρι, Liiri).

Przy jednym z domów stoi miniaturka Panagii Folotitissy

Wkrótce skręciliśmy w prawo w boczną uliczkę, a niebawem w lewo – na wąską szutrówkę. Z niej był fajny widok na „Dzwonową Górę Myszy” , na szczycie której znajduje się pięknie pokazany przez Agnieszkę kościółek Agios Ioannis i jego dzwon .







Widok w kierunku przeciwnym…





Zas w chmurach

Droga wiedzie wśród gajów oliwnych , z których słynie region Tragea, w którym „teraz” byliśmy.



Wkrótce doszliśmy na rozdroże z kościółkiem Timios Stavros

Filoti - pokazana przez Ciebie miejscowość bardzo mi się podoba. Uliczki, kwiaty, drzewa oliwne, budynki, wieża mieszkalna, detale - wszystko jest ładne. Chciałabym osobiście pospacerować po miasteczku, tak na spokojnie, bez pośpiechu .
Ps. Nigdy nie korzystałam z mapy.cz, obejrzałam sobie i jest naprawdę fajna. Nawet stoki narciarskie, w opcji zimowej, przybierają odpowiedni kolor w zależności od trudności

wiola2012 napisał(a): Nigdy nie korzystałam z mapy.cz, obejrzałam sobie i jest naprawdę fajna.

Gdy jesteśmy w Czechach, zawsze z niej korzystam w wersji offline. Szlaki turystyczne Czech ( chyba także i Słowacji) oraz terenów przygranicznych, są tam bardzo dokładnie naniesione, więc od dawna nie kupuję już tamtejszych map papierowych. Nawigacja offline też mi pasuje
W przypadku "dalszych" krajów, wolę jednak mieć też mapę papierową , chociaż na przykład na Donoussie mapy.cz okazały się lepsze od papierowej "Anavasi".
Czasem jednak mapy.cz mogą poprowadzić nie tak, jakbyśmy po nich oczekiwali , czego doświadczyliśmy wędrując z Filoti do Chalki

Najrozsądniej byłoby w tym miejscu pójść dalej wygodną szutrówką i dotrzeć do asfaltu w Kerami, gdzie można zobaczyć kościółek Agios Ioannis Prodromos (XI-XIII w.) oraz kolejną wieżę mieszkalną – Pyrgos Markopolitis-Kalavros - Πύργος Μαρκοπολίτη Κεραμί) z 1740 roku.
Stamtąd, już znakowanym szlakiem nr 3, można byłoby dojść do dwóch kościółków położonych wśród oliwkowych gajów, potem dalej do Chalki. Nie byłoby dalej, a na pewno wygodniej .

Poszliśmy jednak inaczej… Na mapy.cz zaznaczona jest dolinna droga ( takiej więc się spodziewaliśmy ) doprowadzająca do wspomnianych przed momentem dwóch kościółków. Tyle, że po kilkudziesięciu metrach droga mocno się zwęziła, a wkrótce zmieniła w ścieżkę . Teraz żałuję, że wcześniej nie pomyślałam o przejściu przez Kerami – no ale wypadu w górskie wioski Naxos w ogóle być nie miało .

Już w tym miejscu powinnam się zastanowić, czy ta trasa na pewno jest warta spaceru w sandałkach .

Dopóki dróżka (a potem ścieżka ) były wyraźne, wszystko jednak pasowało . A że coraz więcej kamieni pod nogami? Cóż, taka uroda tej trasy .

Ścieżka błądząca w zarośniętym wąwoziku to jednak stanowcza przesada !







W pewnym momencie ścieżka zniknęła całkowicie, pojawiły się ogrodzone z każdej strony oliwkowe gaje.



I co teraz???

dangol napisał(a):Czasem jednak mapy.cz mogą poprowadzić nie tak, jakbyśmy po nich oczekiwali , czego doświadczyliśmy wędrując z Filoti do Chalki ....
W pewnym momencie ścieżka zniknęła całkowicie, pojawiły się ogrodzone z każdej strony oliwkowe gaje.

Każda mapa potrafi zrobić takiego psikusa. . Ale w Waszym wypadku żart był wyjątkowo złośliwy
Ps. W wersji offline korzystałam kiedyś z maps.me.

Nie podoba mi się to zdjęcie z wężem....

wiola2012 napisał(a): W wersji offline korzystałam kiedyś z maps.me.

Też ją mam zainstalowaną. Jest spoko, zwłaszcza w miastach , ale „w terenie” mapy.cz bardziej mi pasują .

piekara114 napisał(a): Nie podoba mi się to zdjęcie z wężem....

Wstawione jako ostrzeżenie, że na wycieczkach uważać na gadziny trzeba . Ta na szczęście była już unieszkodliwiona , ale w krzaczorach mogły czaić się następne, a my w sandałkach .

Na „polskich” trasach również należy mieć baczenie na żmije. W tym roku jedna taka zastąpiła mi leśną drogę na Kaszubach…



Idąc do lasów na grzyby, zawsze ubieram kalosze.

Oprócz spotkania ze żmijami z typowym zygzakiem…



… na Gochach natknąć się można też na czarną, melanistyczną odmianę tego węża, zwaną też piekielną lub diabelską.

Ty to masz spotkania.....

Ja tylko padalce, zaskrońce i raz typową zygzakowatą widziałam... I to mi wystarczy....

piekara114 napisał(a): I to mi wystarczy....

Mnie też wystarczy , ale ostrożności nigdy nie za wiele, jeśli się wie, co w trawie czyha.

GPS-y w wąwozie i pod oliwkami były równie zagubione, jak my .
Chwilę trwało zanim ustaliliśmy, iż poszliśmy ciut (na szczęście faktycznie tylko ciut ) za daleko… Wróciliśmy więc do miejsca, w którym dolinka skręcała nieco za bardzo w lewo. Przez niewysokie ogrodzenie przeszliśmy na jej prawą stronę i po krótkim podejściu znaleźliśmy się na skraju kolejnego oliwnego gaju, przeciętego nikłą ścieżynką - tym razem zmierzającą we właściwym kierunku. Byliśmy uratowani





Jeszcze jeden murek i metalowa siatka zagradzająca oliwkowy gaj… Potem ścieżka coraz wyraźniejsza , a po chwili pojawił się pierwszy z oczekiwanych kościółków .

Znaleźliśmy się w lokalizacji Metochi (Μετόχι), niedaleko od Kerami. Niegdyś była tu maleńka osada (wg spisu z 1928 roku licząca 9 mieszkańców), do dziś pozostało trochę ruin (w tym pozostałości domu z wieżą – ponoć dworu z czasów tureckich). Za jednym z dwóch kościółków widzieliśmy jakieś zabudowania nie wyglądające na zupełnie opuszczone, ale czy faktycznie ktoś tam mieszka, to nie wiem. My skupiliśmy się na oglądaniu kościółków .

Pierwszy od strony „błądzenia” to kościółek Agia Eleousa (Αγία Ελεούσα) zwany też Panagia Metochiotissa, zbudowany w XVII wieku.