Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Naxos

Stolicę wyspy odwiedziliśmy już dwa lata temu, gdy mieliśmy kilka godzin czasu w związku z przesiadką na inny prom, gdy wracaliśmy z Koufonissi. Miasto zrobiło na nas dobre wrażenie, więc postanowiliśmy znów tu zawitać . Oczywiście po Kastro ponownie też chcieliśmy trochę się pokręcić, ale już nie tak dokładnie, jak poprzednio .

Tak jak przed dwoma laty, zaczęliśmy od śniadania przy nabrzeżu. Tyle, że tym razem kubełek z jogurtem był znacznie mniejszy .







W międzyczasie odpłynął nasz Blue Star Naxos. Nasz – bo na tych wakacjach pływaliśmy tylko na nim .



Kościółek Panagia Myrtidiotissa (Παναγιά Μυρτιδιώτισα) wielokrotnie obfociłam już poprzednio, teraz więc tylko jedne zdjęcie.

Z gospodarzami naszego naksiańskiego miejsca noclegowego byliśmy umówieni na 11-tą, toteż było sporo czasu na poranną kawkę . Przy nabrzeżu miejsc kawkowych jest mnóstwo, wybraliśmy to na skraju portowej promenady, z widokiem na marinę i kastro.

(fotka zrobiona nieco później, rano w kafejce było luźniej).

Noclegi zarezerwowaliśmy przez booking dwa dni przed przybyciem na Naxos. Ponieważ miały to być tylko trzy dni, wybraliśmy samą stolicę wyspy, aby poznać jej okolice bez konieczności wynajmowania auta. Najwięcej ofert było w dzielnicy Agios Georgios, zresztą taka lokalizacja najbardziej nam pasowała, gdyż wszędzie stamtąd blisko . Oczywiście, standard miejsc noclegowych jest tu bardzo różny, od mega wypasionych (ale drogich ) z widokiem na morze, po znacznie skromniejsze na tak zwanym niskim parterze (czyli w piwnicy ). Uznaliśmy, że na morze popatrzyliśmy już sobie na Donoussie, więc na Naxos już nie musimy , ale okna na poziomie ulicy to gruba przesada .

Ostatecznie zdecydowaliśmy się na Studios Matina znajdujące się na rogu uliczek Apiranthou i Galinis.
Nasze studio było maleńkie (18 m2 zgodnie z opisem, ale to chyba łącznie z mini-balkonem ).







Meble na fotkach wyglądają na zniszczone, ale to po prostu taka stylizacja na starocie. Studio niewielkie, lecz spełniało wszystkie nasze niewygórowane potrzeby. Cena 70 euro za trzy noce też była spoko .

Gotowość na zdobycie kastro osiągnięta

Kastro i jego uliczki już poznaliśmy dwa lata temu, toteż najpierw poszliśmy zobaczyć plażę Agios Georgios. Doszliśmy tam drogą nie najkrótszą, chcieliśmy bowiem zobaczyć na przykład takie miejsca, w których nie staraliśmy się o nocowanie podczas pobytu na Naxos.





Ta część plaży (od strony portowej części miasta) usiana jest leżakami, kafejkami i restauracjami. Nawet przez moment mieliśmy pomysł, by któregoś wieczoru spędzić tu miło czas przy winku , ale ostatecznie odpuściliśmy.

Plaża oczywiście całkiem niezła, jeśli ktoś lubi długie pasy piasku (my jednak wolimy, żeby obok było też trochę skał ) i płytką wodę (to akurat mi pasuje ). No ale taka ilość plażowiczów to jednak nie nasza bajka, nawet nie chcę sobie wyobrażać, jak to tu wygląda w pełni sezonu . Widoki jednakże są spoko !

Kościółek św. Jerzego (Agios Georgios) na pn. krańcu plaży… Miałam oglądnąć go z bliska przy innej okazji, ale się nie nadarzyła .



Poszliśmy dalej wzdłuż wybrzeża w kierunku portu.

Troszkę fotek ze spaceru na szczyt kastro.



Jak ktoś chciałby zobaczyć więcej zdjęć, to „musi” zaglądnąć do mojej relacji sprzed dwóch lat. Teraz jakoś mało popstrykaliśmy…

Kościółek Agia Paraskevi…





Paraporti – jedna z dwóch zachowanych bram Kastro…

Po dotarciu na górę, postanowiliśmy wypić piwko w znajdującej się tam kafejce AVATON 1739, tej samej w której kiedyś byliśmy na kawce .





Z kawiarnianego tarasu są przecież super widoki na miasto i jego okolice.







Zobaczyć można niezbyt odległy cel spaceru „na dziś” - kościółek Agios Ioannis Theologos, zdjęcie którego ozdabia posiadaną przeze mnie mapę „Naxos & Small Cyclades” wydawnictwa Anavasi.

Przez weekend nie zaglądałam, a Wy już na kolejną wyspę dopłynęliście . Ostatni zachód słońca na Donousie, nie gorszy niż na Santorini . Przyznam, że z żalem z Wami z niej "odpływałam"
Donoussa - spokój, zwolnione obroty, wyciszenie, Naxos - port, kafejki, uliczki, plaża - wszystko tętni życiem. Takie mam odczucia po lekturze ostatnich odcinków .

wiola2012 napisał(a): Donoussa - spokój, zwolnione obroty, wyciszenie, Naxos - port, kafejki, uliczki, plaża - wszystko tętni życiem.

Musieliśmy stopniowo przygotowywać się do tego, co nas czekało w Atenach , bo prosto po Donoussie moglibyśmy nie dać rady .

Fajnie znowu zobaczyć Naxos

mysza73 napisał(a): Fajnie znowu zobaczyć Naxos

Nie miałam szans zobaczyć tyle, co Ty. Zdradzę jednak już teraz, iż z Twojej relacji skorzystałam , gdy na jeden dzień wyskoczyliśmy nieco dalej od stolicy wyspy.

Cel został wyznaczony, toteż przystąpiliśmy do jego realizacji.

Pozostałości murów wieży Sanudo oraz rzymskokatolicka katedra Ipapanti (byliśmy we wnętrzu poprzednio)…



Cerkiewka Panagia Theoskepasti (niestety zamknięta, a w środku jeszcze nie byłam) – jedyna prawosławna świątynia na terenie kastro …



Teraz nieco w dół...





Kastro opuściliśmy w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się trzecia z jego bram – południowo-wschodnia Piso Paraporti.





Kościółek Agios Minas…



W napotkanym markecie zaopatrzyliśmy się w piwko i poszliśmy dalej.

Dojście do kościółka Agios Ioannis Theologos wiedzie drogą jezdną, ale ruch jest znikomy , gdyż droga ta kończy się przy monastyrze Agios Ioannis Chrysostomos. Monastyr znajduje się w sumie nie tak daleko od obranego przez nas celu, ale nie miałam zielonego pojęcia, czy w ogóle można go zwiedzać? A nawet jeśli, to zapewne nie w godzinach, o jakich wybraliśmy się na ten spacer .

Z podejścia mieliśmy widok „do tyłu” na Naxos…





Szkoda, że nie wzięliśmy kąpielówek, w drodze powrotnej moglibyśmy bowiem zejść na tę niewielką plażę .



Monastyr Agios Ioannis Chrysostomos ( Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου ) fajnie widać z zakosów drogi… Pierwszy klasztor poświęcony temu patronowi został założony już w 1280 roku jako żeński klasztor. Ponoć od tej pory funkcjonował cały czas, nawet podczas wojen. Obecny wygląd ufortyfikowanego monastyru pochodzi z lat 1749-1789.



Nasz cel coraz lepiej widoczny

Podejście od drogi jezdnej jest krótkie .





Kościółek Kościółek Agios Ioannis Theologos (zwany też Theologaki) powstał w grocie, wybudować trzeba było jedynie fasadę i dzwonniczkę. Świątynia powstała ponoć około 1200 roku.



Można wejść do środka, chętnie więc z tego skorzystaliśmy .