Wieś Poříčí leżąca na południe od Pilzna , nad Uhlavą , malowniczą rzeką , która płynie od gór Szumawa ( Šumava ) przez 104 km , by ujść do rzeki Radbuza koło Pilzna , jest kolejnym miejscem na trasie naszego spaceru
Pierwsze wzmianki o tej wsi i siedzibie rycerskiej pochodzą z 1318 roku , gdy była własnością rycerza Jarosława z Poříčí . Taki stan utrzymał się prawdopodobnie do 1352 roku .
W 1411 roku w majątku rezydował Radosław z Kocowa , ale w 1473 roku majątek należał już do Jana z Rýzmberka , który w 1547 roku sprzedał go na rzecz Jindřicha Mladoty z Jilmanic . Mladota wybudował nową , na owe czasy nowoczesną twierdzę i poszerzył majątek . W 1569 roku Henrych Mladota sprzedał twierdzę , która wraz z całym majątkiem przeszła na własność pana Mikuláša Šica z Drahenic , a po jego śmierci w 1571 roku - braci Adama i Alberta Šica , którzy poszerzyli majątek o kilka wsi . Niestety wielki pożar w 1606 roku strawił niemal doszczętnie twierdzę , a także młyn , chlewnie , stodoły i stajnie , w pożarze ucierpiał również zarządzający majątkiem - Mikołaj II Šic z Drahenic , syn Albrachta który wkrótce potem zmarł , ale przed śmiercią nakazał wybudować wygodny , późnorenesansowy zamek . W roku 1611 gotowy zamek nadał wsi Poříčí nową nazwę , od ogromnych połaci czerwonych dachów widzianych z całej okolicy - Červená Poříčí .
Niestety hrabia Mikołaj II Šic z Drahenic nie cieszył się długo nowym zamkiem , jako zwolennik stanów czeskich i króla Fryderyka po przegranej bitwie pod Białą Horą traci dwie trzecie swojego majątku na rzecz króla , w tym
Poříčí z zamkiem , browarem i przyległościami , Kokšín , Borová , Vřeskovice , Dolní Třebetín , Vosí , Oplot , Horní Třebetín , Nedanice , Nedaničky , Kbel , Jín , Zelený , Kaliště i karczma w Nezdicach W roku 1623 majątek nabył wolny pan Kronberga , półkownik Filip Adam , od którego Poříčí otrzymało również nazwę "Korunni" ( koronny ) . Rodzina Kronbergów rządziła na zamku do 1709 . Najpierw po śmierci ostatniego z rodu Adolfa Ottona w 1692 roku majątek przejmują jego trzy córki : hrabina Magdalena Izabela , hrabina Maria Diana i harbina Emanuela Maxmilián , a potem
decydują się sprzedać majątek bawarskiemu szlachcicowi , generałowi cesarskiemu Janowi Jerzemu z Haubena . Hrabina Amálie Eleonora von Hauben zleciła w 1713 roku budowę wiejskiej kaplicy w Poříčí pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego . Gdy generał wyruszył na wojnę z Turkami i zginął w bitwie pod Petrovaradinem w 1716 roku , majątek odziedziczyła jego córka Franciszka Augusta , żona hrabiego hrabiego Norberta Thörringa von Jettenbach . Pod ich zarządem nastąpiło połączenie majątków Červená Poříčí i Roupov , które od 1752 stanowiły już jedną całość .
Hrabina Franciszka Augusta była też inicjatorką barokowej przebudowy zamku , zapraszała do zamku artystów , między innymi w 1721 roku na zamku Červená Poříčí mieszkał Jan Jerzy Major - włoski malarz . Dbała również o utrzymanie bliskiego kontaktu z monachijskim Dworem Elektorskim .
W 1759 roku hrabina Franciszka Augusta Thörring von Jettenbach przeniosła się do Monachium , przekazując majątek swojemu synowi Józefowi . Wystawiony przez niego na aukcję majątek w 1763 roku zakupił bawarski książę Klemens Franciszek ( Klemens Franz de Paula , syn feldmarszałka cesarskiego Ferdynanda Bawarskiego , wnuk Maksymiliana II Emanuela , elektora Bawarii ) . Z jego polecenia na zamku i w ogrodach zainstalowano nowe rzeźby , głównie popiersia czeskich monarchów i postacie Owidiusza , Cycerona , Horacego , w 1764 roku było ich w ogrodach łącznie 56 sztuk .
Wewnątrz zamku odnawiane są elewacje , powstają malowidła z udziałem znanych twórców , nad apartamentem książęcym na górnym piętrze zamku pracował nadworny malarz Antonín Smuth z Pragi , rokokowe malowanie zakończono w 1767 roku . W roku 1770 ( rok śmierci księcia ) zakończona zostaje budowa browaru dworskiego , zaprojektowanego przez nadwornego architekta Zamku Praskiego Antonína Kunza . Majątek pozostawał w rękach bawarskich książąt do 1803 roku , gdy jego nowym właścicielem został Ferdynand III Józef Jan-Babtysta Habsburg-Lotaryński - kolejno Wielki Książę Toskanii , Wielki Książę Salsburga i Wielki Książę Würzburga - wszystko w jednej osobie .
CDN