Pomiędzy miejscowościami Klatovy i Strakonice na lewym brzegu Otawy , na wysokości 427 m n.p.m. leży miasto Horažďovice , kolejny przystanek na trasie naszego spaceru . Z zamku Rabi to rzut beretem
Horažďovice ( w lokalnym dialekcie Horažďouce , niem. Horaschdowitz ) to miasto zwane "Perłą Otawy" , założone przez księdza Gorazda - ucznia i nastęcę św. Metodego . Pierwsze wzmianki pisemne pochodzą z 1251 roku i związane są z twierdzą Prácheň ( dziś to ruiny gotyckiego zamku na cyplu nad rzeką Otavą ) której pozostałości są chronione jako zabytek kultury Republiki Czeskiej .
Badania archeologiczne potwierdzają istnienie dużo starszej , wczesnośredniowiecznej ( X wiek ) budowli zamkowej Vitka I z Prčic ( jest udokumentowany jako kasztelan w Prácheni w 1184 roku ) , założyciela potęgi Vitkovci .
w 1292 roku Horažďovice otrzymały od króla Wacława II prawa miejskie , prawo do budowy zamku i zwolnione z poddaństwa dworowi króla , stało się miastem wasalnym , własnością rodziny Bavorów , którzy pełnili wysokie funkcje w państwie . Bavor I ze Strakonic był najwyższym komornikiem Królestwa Czeskiego , zarządcą regionu Prácheň, a także od 1253 do 1260 burgrabią na zamku Zvíkov , uczestnikiem wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej blisko związanym z Zakonem Maltańskim .
Zostawiliśmy Osiołka za bramą zamkową i przez dziedziniec zamkowy ruszyliśmy na eksplorowanie miasteczka
W 1404 miasto przeszło na własność panów z Hradca , podczas wojen husyckich stanęło po stronie taborytów przeciwko własnym panom . . .
Kolejny etap związany jest z okresem , gdy miasto było włąsnością Půty Švihovskiego ze Švihova i Rýzmberka .
W 1503 roku kazał on zbudować wodociągi , założyć klasztor franciszkanów - obserwantów ( Zakon Braci Mniejszych Obserwantów ) i wprowadzić prawa miejskie na wzór Starego Miasta w Pradze . Miasto posiadało również prawa warzenia piwa , a ród Švihovców uzyskał również prawo do ceł , myta i drugiego corocznego targu – Piotra i Pawła . Rok 1619 protestanckie Horažďovice zostały spalone przez wojska cesarskie , dodatkowo epidemie i głód zdziesiątkowały ludność . Przetrwanie miasta było możliwe dzięki temu , że nowym właścicielem majątku została katolicka , magnacka rodzina Šternberk , która sfinansowała odbudowę kościoła i zamku , dzięki czemu prawa miejskie zostały zachowane .
W 1830 roku majątek przeszedł pod władanie księcia Rudolfa Josepha Kinsky z Vchynitz i Tetovy , miasto rozwijało się dynamicznie aż do połowy XIX wieku , gdy wpływowi mieszczanie odmówili przyłączenia się do budowanej wówczas linii kolejowej z Pilzna do Czeskich Budziejowic . Od tamtej pory liczba mieszkańców tylko raz przekroczyła 6 000 ( 6 049 w 1980 roku ) .
CDN