4 dalmatyńskie wyspy - Hvar, Brač, Korčula i Vis

Hercklekot napisał(a):

Mikromir napisał(a):Stiniva - WOW! Naprawdę bomba.

Przygotuję w takim razie więcej zdjęć

Super. No to czekam.
Chciałabym tam kiedyś plażować...

Hercklekot napisał(a):

Mikromir napisał(a):Stiniva - WOW! Naprawdę bomba.

Przygotuję w takim razie więcej zdjęć

noo , myślę że będzie więcej

Hercklekot napisał(a):

Mikromir napisał(a):Stiniva - WOW! Naprawdę bomba.

Przygotuję w takim razie więcej zdjęć

Koniecznie! Wygląda niesamowicie
Już chcę tam być

Życzę wszystkim spokojnych Świąt - ciąg dalszy relacji ruszy 26 XII wieczorem .

Hercklekot napisał(a):Pozdrawiam Staśka18 z równoległej relacji

Również pozdrawiam
Ten Twój Vis jakiś ...inny bo czerwcowy

Hercklekot napisał(a):Życzę wszystkim spokojnych Świąt - ciąg dalszy relacji ruszy 26 XII wieczorem .

Powiedzmy, że 27 XII ...

Się człowiek rozleniwia po świętach... Wracamy do Stinivy. Plażyczka na dole jest całkiem szeroka, można popluskać się przed "wrotami" albo wypłynąć dalej, ale tam niestety cumują łódki. Zresztą zdaje się,że większość ludzi wybrała morską drogę dotarcia tutaj.



Spoglądamy w prawo i widzimy kawiarenkę - a więc "all inclusive", można by się tutaj zasiedzieć cały dzień - z tyłu jest nawet grill. Jest trochę ludzi, ciekawe co tu się dzieje w sezonie: stos leżaków plażowych nie napawa optymizmem... Póki co da się wykroić kadr, na którym nie ma tłumu, tylko turkusy i lazury.









Stiniva jest atrakcyjna widokowo, fajna żeby zrobić sobie "piknik pod wiszącą skałą", ale żeby sobie fajnie popływać to jednak nie do końca: troszkę przeszkadzają te łódki u ujścia "lejka".

Po godzince może wracamy - czeka nas mała wspinaczka w coraz bardziej prażącym słońcu. Ostatni rzut oka:

Stiniva jest najfajniejsza bez ludzi najlepszy jest ranek,nawet nie musi być wczesny

Lekko zmordowani meldujemy się na górze na parkingu - postanawiamy objechać wyspę przez Vis, robiąc po drodze zakupy. Na punkcie widokowym nad Visem zostajemy chwilkę i obserwujemy wpływający do portu prom.



Zatoczka jest spora, ale "Hektorović" tez nie ułomek - śledzimy manewry...





Udało się



Potem przenosimy się w inne miejsce i cykamy dalej: jest bardzo przejrzyste powietrze, kolorki nas urzekają...

Następne dni znów przynoszą zmienną pogodę, często się chmurzy, czasami pada. Przerwę w plażowaniu wykorzystujemy na wyprawę po górkach otaczających Komiżę. Planujemy dojść do ustronnej plaży Barjoško w zatoczce na zachodnim wybrzeżu. Wychodzimy rano i kierujemy się gruntową dróżką, która zaczyna się zaraz obok naszego apartmana w górę.



Ścieżka trawersuje dość ostre zbocze, otwierają się fajne widoczki na Komižę.





Trasa nie jest trudna, ścieżki nie zawsze są oznaczone ale mamy przy sobie ręczny GPS i spokojnie kierujemy się wzdłuż wybrzeża oglądając z góry kolejne zatoczki



Po półtorej godzinie bardzo spokojnego spaceru schodzimy do zatoczki z plażą Barjoško (B- na mapie). Po drodze trafiamy na jakieś ślady działalności człowieka - nawet na porzucony stary traktorek. Poza tym dość dziko i oczywiście ani żywej duszy.



Chodzenie po górkach na wyspie okazuje się być tak samo bezproblemowe i przyjemne jak w naszym swojskim Beskidzie Małym. Dodatkowym plusem są wspaniałe zapachy piniowych lasów i ziół a także możliwość kąpieli w zupełnie bezludnych zatoczkach.

Piękne zdjęcia z Visu.
Jednak przejrzystość powietrza ma tu ogromne znaczenie - choć pozostałe fotki też fajne.
Super, że dajesz mapki.

Mikromir napisał(a):Piękne zdjęcia z Visu.
Jednak przejrzystość powietrza ma tu ogromne znaczenie - choć pozostałe fotki też fajne.
Super, że dajesz mapki.

Jesteśmy kompletnymi laikami, jeżeli chodzi o fotografię - wszystko raczej "na wyczucie" a poza tym nie mam nigdy cierpliwości do obróbki... Lubimy, kiedy pogoda nam pomaga

Tymczasem po ochłodzeniu się w Barjošku, idziemy dalej. W dali widzimy jakieś niewielkie i chyba opuszczone gospodarstwo - albo raczej chatkę: może wypasało się tu owce ? Jest też kilka oliwnych drzewek i studnia.



Wędrujemy ścieżką czasami wzdłuż kamiennych murków, czasem w dość gęstych zaroślach. Nie spotykamy nikogo przez ponad 3 godziny marszu.







I jeszcze kilka zdjęć Komižy z górskiej perspektywy







Na ostatnim zdjęciu widać po prawej na dole hotel Biševo, i na samym dole zdjęcia naszą kwaterę.


Cytrynowe drzewko na finiszu wyprawy.

Nazajutrz typujemy sobie następną plażę do odwiedzenia. Jak już wspominałem bardzo nam pasuje, że Vis jest niewielką wyspą, każde miejsce jest w zasięgu dojechania samochodem w 20-30 minut. Tym razem pada na Grandovac przy Viškiej zatoce.
http://www.tz-komiza.hr/plaze/grandovac/
Rzut oka - jest dobrze! Nie ma tłoku



Na początek mały rekonesans po okolicy.





Prezentuje się okręt chorwackiej marynarki wojennej.



A może by tak odremontować i zamieszkać ?



Piękne wille na wybrzeżu i palmowe alejki.





Odwiedzam też mały porcik jachtowy.



Niedaleko jest kapliczka i cmentarz angielskich żołnierzy i marynarzy z roku 1812 i drugiej wojny. Niech inskrypcje na tablicach przemówią same...

Wracam na plażę - słoneczko grzeje, woda zaprasza do kąpieli.



W tle wysepka Host z latarnią morską.





Wczesnym popołudniem plaża zaczyna się zaludniać, przychodzi też dość liczne i głośne towarzystwo z ogromnymi psami, które sieją spustoszenie w wodzie i na plaży wśród najmłodszych plażowiczów i kobiet.
Jestem zaskoczony i zły, po raz pierwszy zdarza mi się taka sytuacja w Chorwacji - kompletny brak wyczucia, dobrych manier, egoizm i nie liczenie się z nikim. Nie mam nic przeciwko zwierzętom, nawet na plaży, ale takie ogromne bestie (rotweilery?), które terroryzują innych (dzieciaki płaczą, wszyscy wychodzą z wody) to już przesada... Niektórzy zapominają, że ich wolność jest ograniczona wolnością innych.

Niezależnie od tego incydentu Grandovac okazuje się fajną miejscówką. Można leżeć na dość sporych kamyczkach, można z boku na skałkach. Plaża jest czysta i szeroka, obok jest bar z lodami i napojami, do Visu rzut beretem. Jako że plaza jest na północnym wybrzeżu słońce nie operuje bardzo intensywnie i po południu robi się chłodniej.

Po powrocie do domu czeka nas z kolei przyjemna niespodzianka. Nasza młoda gospodyni Antonija chyba z paszportów wyczytała, że moja Żona ma dziś urodziny i oto na stole objawiła się flaszeczka, kwiaty i ciasto.

Czas na wakacjach zawsze szybko leci. Kolejne dni spędzaliśmy z reguły wedle schematu - plaża, obiad i mecz mundialowy w konobie Ferol u Miro. Dosyć dobrze obeszliśmy też nasze miasteczko - Komižę, zapraszam na parę fotek.
Bardzo podobało nam się kilka wąskich uliczek w centrum - w upalne dni dawały przyjemny cień. Jest też trochę fajnych zakamarków, idealnych do wściubienia nosa i leniwych spacerów.







Tym, co wyróżnia Komižę jest na pewno mnogość miejskich plaż i plażyczek, zupełnie łatwo znaleźć kwaterę przy samym morzu, z plażą od progu.





W południowe upały można się ochłodzić w cieniu pod portową cytadelą,



albo usiąść z filiżanką kawy lub kieliszkiem wina pod parasolem jednej z licznych kawiarni,





obfotografować interesujące detale:









i spacerować bez końca, bo za każdym rogiem czeka coś ciekawego, otwiera się nowy widok, inna perspektywa.











Klimat jest zdecydowanie leniwy, śródziemnomorski, nikt się nigdzie nie spieszy....