2018 - Kierunek Kefalonia.

steftes napisał(a):

piekara114 napisał(a):

steftes napisał(a): W tym roku Macedonia i Bitola. Może ktoś wie czy tam w centrum są też inne formy opłat za parkowanie?

Śmieję się, bo właśnie na blogu balkanyrudej.pl czytałam o Bitoli i tym problemem z parkowaniem i podobno jedyne rozwiązanie to poszukanie parkingowego i u niego zapłacić i dostanie się kwit.

Dzięki, balkanyrudej.pl to też kopalnia bardzo przydatnej wiedzy o Bałkanach.

Prawie dorównuje Twoim relacjom, ale Twoje opisywanie trasy, odwiedzanych miejsc, noclegów nie ma sobie równych. Chętnie ruszyłabym Twoim tropem, ale mąż twierdzi, że chyba zwariowałam...tak daleko No fakt od nas z Pomorza to bliżej do Skandynawii

Jeszcze kilka zdjęć przedmiotów z grobowca.






Monastyr Baczkowski znajduje się tuż przy głównej drodze. Pierwsze co widzimy wychodząc z parkingu to wodospad i restauracja przy nim.

Alejka do Monastyru jest alejką handlową. Ale jakoś nie przeszkadza mi to. Lubię te kolorowe bułgarskie skorupki, na koniec kupujemy coś użytkowego.










Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Baczkowie - Monaster Baczkowski – został założony w 1083 roku przez Gruzina Grigola Bakuriani, jego pierwszymi mieszkańcami byli mnisi gruzińscy. Monastyr pozostawał w granicach Bułgarii do 1364, gdy Turcy zajęli szereg twierdz w Rodopach. Na przełomie XV i XVI wieku klasztor został splądrowany i doszczętnie zniszczony przez Turków. Wiek później, w czasie okupacji tureckiej, pieczołowicie odbudowany monastyr stanowił ważny ośrodek, w którym utrzymywana była religia, piśmiennictwo oraz tożsamość narodowa Bułgarów. Obecnie w skład całego zespołu klasztornego wchodzą m in. trzy cerkwie (główna cerkiew św. Bogurodzicy, cerkiew św Mikołaja oraz dwupiętrowa cerkiew św. Archaniołów), dwa rozległe dziedzińce otoczone budynkami klasztornymi oraz stanowiącej najstarszą część kompleksu - XI wieczna krypta, w której przechowywane są relikwie zakonników. W głównej cerkwi monastyru znajduje się słynąca cudami i łaskami ikona św. Bogurodzicy Eleusy, do której zawsze ustawia się kolejka wiernych. Relikwia ta sprowadzona została do Baczkowa w 1310 roku w obawie przez muzułmanami ze znajdującego się wówczas na obszarze Gruzji (obecnie Turcja) monastyru w Kras.






Na dziedzińcu trwał remont.





Cerkiew jest imponująca, robi niesamowite wrażenie już na wejściu.



To był tylko przedsionek.

CDN.

Steftes.

ZytaS napisał(a): Twoje opisywanie trasy, odwiedzanych miejsc, noclegów nie ma sobie równych. Chętnie ruszyłabym Twoim tropem, ale mąż twierdzi, że chyba zwariowałam...tak daleko No fakt od nas z Pomorza to bliżej do Skandynawii

Cieszę się, że nie piszę na darmo i moje opisy i wskazówki mogą się przydać innym w podróżach. Też korzystam z relacji na Cro.pl.
Co do odległości - też kiedyś wielkim wyzwaniem był dla mnie wyjazd do Chorwacji, teraz kilometry mnie nie przerażają, Mam zawsze opracowany plan podróży, a przygoda zaczyna się gdy tylko wsiądę do samochodu. Teraz już tak się utrwaliło, że końcowym punktem jest Grecja i jej piękne, słoneczne plaże, nie warto jechać tylko tranzytem, po drodze jest mnóstwo ciekawych miejsc do zobaczenia.

Kościół NMP (z 1604 r.) To miejsce, w którym przechowywana jest cenna ikona Matki Boskiej Eleusi z 1310 r. (Sprowadzona z Gruzji). Zgodnie z legendą ikona ta jest cudowna i przyciąga wielu pielgrzymów. Ten kościół został zbudowany w miejscu najstarszego kościoła klasztornego zniszczonego przez Turków. Budynek zachował się do dziś w swojej pierwotnej strukturze trójnawowej bazyliki w kształcie krzyża z trzema pięciokątnymi absydami. Srebrny pozłacany krzyż wznoszący się z kopuły nosi napis w języku gruzińskim “Zawsze wygrywaj!”.

Malowidła w obszernym przedsionku zostały namalowane w 1643 roku i przedstawiają naturalnej wielkości portrety Georgi’ego i jego syna Konstantyna, którzy byli wysokiej rangi notablami w Stambule i darczyńcami dla kościoła.








Freski w nawie głównej namalowane zostały znacznie później, w 1850 roku, przez Joan Mosch (mistrza Mosko). Dwie centralne ikony ikonostasu są dokładnie datowane – 1793 roku. Są to ikony Najświętszej Maryi Panny i Jezusa Chrystusa. Stolarka – ikonostas, tron ​​biskupi i tym podobne, pochodzi z XVIII wieku.














I jeszcze trzy zdjęcia z cerkwi.



Pora na obiad. Tuż za wyjściem jest spokojna restauracja.

Wracamy na parking obok restauracji z wodospadem.

I wspinaczka krętą, nie najlepszą górską drogą do Cudownych Mostów.
Tutaj punkt GPS postawiłem na 12 km od głównej drogi. Po 12 km nic nie było, po 14 km spotkałem auto jadące z góry - zapytałem - mosty są za 2 km. Przejechałem kolejne 2 km i nic. Następne auto i znowu mówią, że tylko 2 km. Przejechałem i już prawie zwątpiłem - jeszcze 200 m za zakrętem.




CDN.


Steftes.

steftes napisał(a):

ZytaS napisał(a): Twoje opisywanie trasy, odwiedzanych miejsc, noclegów nie ma sobie równych. Chętnie ruszyłabym Twoim tropem, ale mąż twierdzi, że chyba zwariowałam...tak daleko No fakt od nas z Pomorza to bliżej do Skandynawii

Cieszę się, że nie piszę na darmo i moje opisy i wskazówki mogą się przydać innym w podróżach. Też korzystam z relacji na Cro.pl.
Co do odległości - też kiedyś wielkim wyzwaniem był dla mnie wyjazd do Chorwacji, teraz kilometry mnie nie przerażają, Mam zawsze opracowany plan podróży, a przygoda zaczyna się gdy tylko wsiądę do samochodu. Teraz już tak się utrwaliło, że końcowym punktem jest Grecja i jej piękne, słoneczne plaże, nie warto jechać tylko tranzytem, po drodze jest mnóstwo ciekawych miejsc do zobaczenia.

Bardzo podoba mi się opis trasy. Dotychczas raz udało mi się namówić męża na wyjazd do Grecji, ale właśnie wtedy był tylko tranzyt (dla nas było wtedy ok. 2500 km w jedną stronę) przez Serbię i Macedonię. W samej Grecji rodzinka była zachwycona: byliśmy na płw. Sithonia (Vourvourou - do dzisiaj nie umiem wymówić ), płw. Pelion (Chorefto), Meteory i wisienka na torcie w postaci tygodniowego pobytu na Lefkadzie, no ale trasa... Dodam, że podróżujemy z pieskiem, co np. ogranicza podróże samolotem w szczególności w odniesieniu do tanich linii lotniczych. No, ale taki tour przez Bałkany i właśnie ciekawie pokazana przez Ciebie Rumunia i Bułgaria, to jest to...

ZytaS napisał(a): W samej Grecji rodzinka była zachwycona: byliśmy na płw. Sithonia (Vourvourou - do dzisiaj nie umiem wymówić ), (...)

My bylismy w 2016 r. w Sarti do V. zajrzeliśmy przy okazji. W V. szukałam też noclegu. A nazwy też nie umiem wymówić, więc u mnie ta miejscowość nazywa się Vuvu

piekara114 napisał(a):

ZytaS napisał(a): W samej Grecji rodzinka była zachwycona: byliśmy na płw. Sithonia (Vourvourou - do dzisiaj nie umiem wymówić ), (...)

My bylismy w 2016 r. w Sarti do V. zajrzeliśmy przy okazji. W V. szukałam też noclegu. A nazwy też nie umiem wymówić, więc u mnie ta miejscowość nazywa się Vuvu

O, Sarti to co innego (tak nawet chcieliśmy nazwać naszego pieska, ale pomysł upadł ) My mówiliśmy "wukawuru". Miejscówkę mieliśmy tam fajną - ogród przylegał do plaży - duże podobieństwo do plaży nad zatoką Pucką naszego Płw. Helskiego

ZytaS napisał(a): No, ale taki tour przez Bałkany i właśnie ciekawie pokazana przez Ciebie Rumunia i Bułgaria, to jest to...

Będzie jeszcze kilka odcinków o Bułgarii.

Czudnite Mostowe (Чудните мостове). Tę nazwę tłumaczy się jako cudowne, piękne mosty. A nawet – zaczarowane mosty. I wszystkie te tłumaczenia oddają prawdę. Czudnite Mostowe to fenomen skalny znajdujący się w bułgarskich Rodopach, drugiego takiego szukać daleko. Znajduje się na liście stu najciekawszych w tym kraju miejsc.




Wody spływające ze stoków masywu, który ma kulminację w postaci drugiego co do wysokości szczytu w Rodopach o nazwie Goliam Persenk, wypłukały w wapiennych skałach jaskinię. Prawdopodobnie w wyniku jakiegoś kataklizmu, pewnie trzęsienia ziemi, jaskinia zawaliła się. Nie cała jednak: pozostały dwa skalne mosty, z których większy naprawdę jest ogromny.





Duży nost ma trzy wnęki, a największy prześwit jest wysoki na 45 metrów, szeroki na 40. Ogromnym łukiem ogarnia płynący w dole niewielki potok. Można przejść po nim i spojrzeć z góry na ładną w tym miejscu panoramę Rodopów, można przejść pod nim, podziwiając ogromny skalny twór.





Obok mostów jest parking, schronisko Czudnite Mostowe oraz restauracja. Były też dwa małe straganiki ( miód, propolis i pamiątki). Kilka kilometrów w górę, na końcu asfaltowej drogi, znajduje się drugie schronisko - Skalnite Mostowe.






Tak wygląda most z dołu.




A tak z dołu.





Teraz jedziemy malowniczymi górskimi drogami przez Rodopy prosto do Devina.
Tam czeka na nas gospodarz Osman i kwatera "Къща за гости Бенита".




CDN.


Steftes.

Świetne to mosty

Nastepny dzień w Devinie to spacer po Ecopath "Struilitsa - najpopularniejszym szlaku w okolicach miasta Devina.
Dolina rzeki Devin jest najnowszym chronionym obszarem w regionie. Jest to malowniczy wąwóz z niecodziennym krajobrazem i niezwykłymi formami skalnymi i wodospadami.Całkowita długość głównego szlaku Struilitsa wynosi około 4 km. Przejście ścieżką w obie strony zajmuje około 2-3 godzin.

Szlak zaczyna się od popularnych basenów z gorącą wodą mineralną w miejscowości "Struilitsa" i prowadzi do miejscowości "Laka", gdzie znaleziono pozostałości średniowiecznej osady. Tutaj dojeżdżamy do małego bezpłatnego parkingu.
Już na początku po prawej stronie ukazuje się nam malowniczy wodospad.


Za kilkaset metrów skręcamy w prawo do jednej z większych atrakcji tego kanionu - wodospadu Samodivsko praskalo, który jest jednym z najpiękniejszych i wysokich wodospadów w Rodopach i Bułgarii.
Ścieżka wodospadu zaczyna się za małym betonowym domkiem i zielonymi mostami na prawo od głównej ścieżki ekologicznej.
Idąc w górę po drodze wzdłuż potoku mijamy co chwilę malownicze kaskady.





Po około 15-20 minutach normalnego spaceru( lekko pod górkę) ukazuje się piękny wodospad.





Wodospad wysoki na 70m ma wyjątkowo dużo wody, wygląda imponująco, ale po kilku minutach jestem cały mokry. Aparat wyjmuję z pokrowca tylko na kilka sekund aby zrobić zdjęcie.
Wracamy do głównej trasy.






Poziom wody podnosi się, zwęża się koryto rzeki i strumień jest bardziej rwący.





Wracamy i zatrzymujemy się na relaks w SPA Struilitsa. Są tu gorące odkryte baseny lecznicze, łaźnia parowa, sauna, jacuzzi i całkiem, całkiem restauracja. Piękne otoczenie, pośrodku gór, przystępne ceny i prawie pusto.










Jeszcze obiad i wracamy do Devina.

Ulice w Devinie.



CDN.

Steftes.

Dzień następny 12 lipca - w planie jaskinie i wycieczka na „Orłowe Oko” .

Pośrod jaskiń rodopskich najłatwiej dostępne do zwiedzania są te znajdujące się w dwóch, równoległych przełomch rzek na południe od Teszel : Jagodzińska Pieczara i Diabelskie Gardło.
Do Jagodzińskiej Pieczary jedziemy malowniczym Wąwozem Buynovsko, który znajduje się po obu stronach rzeki Buynovska. Krótko po rozwidleniu we wsi Teshel, wjeżdżamy w zwężone skały się nad rzeką, tworzące wspaniały wąwóz równoległy do Trigradu. I właśnie tu, w skalistym przełomie Buynovskiej rzeki o pionowych ścianach sięgających 350 m, prawie stykających się w górze jest ukryta Jagodzińska Pieczara.











Jaskinia Jagodina ma 250 000 lat i znajduje się 3 km. na południowy zachód od wioski Jagodina . Turystyczne wejście do jaskini jest sztuczne, a naturalne wejście znajduje się 30 m nad drogą. Ma ona 10 500 metrów długości i składa się z pięciu poziomów. Najniższy poziom jest udostępniony do zwiedzania, a długość trasy turystycznej wynosi 1100 metrów. Zwiedzanie jaskini odbywa się tylko z przewodnikiem. Przejście trwa około 50 minut.
Przed wejściem do Jaskini.





Zaraz po wejściu trafiamy do Sali Sylwestrowej i Sali Ślubów także.











Temperatura wewnątrz jaskini wynosi tylko 6°C.


CDN.

Steftes

Steftes, podążając za Tobą to by sobie nawet wąż kręgosłup połamał Trasa przez Rodopy, bajka. Śledzimy i podziwiamy.

pietruszeczki napisał(a):Steftes, podążając za Tobą to by sobie nawet wąż kręgosłup połamał Trasa przez Rodopy, bajka. Śledzimy i podziwiamy.

Przyłączamy się, a myśleliśmy, ze Bułgaria to "dziki kraj", mafia itp... Nawet mój komputer z wrażenia spowolnił Czy Wy też tak macie, że długo wczytują się zdjęcia Steftes'a, co trochę jest irytujące, bo chciałoby się każdy nowy post czytać i oglądać natychmiast

pietruszeczki napisał(a):Steftes, podążając za Tobą to by sobie nawet wąż kręgosłup połamał Trasa przez Rodopy, bajka. Śledzimy i podziwiamy.

Ciekawy też był fragment drogi przez góry masywu Stara Płanina z Veliko Tyrnovo do Szipki.


Pozdrawiam.

Steftes.