Wspomnienie pewnego miasta czyli powrót po prawie 7 latach

Kontynuując ten niespieszny dzień po obiedzie docieramy na Wielki Bazar - można tu kupić prawie wszystko - szmelc, mydło i powidło. Słodycze, złoto i dywany ;-) . Z jednej strony ładny budynek, dość dobrze utrzymany. Z drugiej - jak prawie wszędzie w Turcji - palą tu bez krępacji przez co mieszanka zapachów jest trudna do zniesienia. Spacerujemy przez niespełna godzinę bo dłużej się nie dało .













W trakcie spaceru znajdujemy patio gdzie można zaczerpnąć nieco świeżego powietrza:






I przez dzielnicę Fatih, pieszo wracamy do hotelu. Tu doskonale widać, że bazar wylewa się poza swoje pierwotne ramy a na ulicy kwitnie handel wszelaki.

Dzień kończymy zachodem słońca na Moście Galata:

Kolejny dzień rozpoczynamy od zwiedzania Dolmabahce - pierwszy pałac w Stambule zbudowany w połowie XIX w stylu europejskim. Na miejsce dojeżdżamy tramwajem do końcowego przystanku Kabatas. Potem krótki spacer - po drodze mijamy stadion Bestitas Istanbul



- i jesteśmy na miejscu.

Pałac robi wrażenie - szczególnie "oficjalny" parter i klatka schodowa.

Niestety w środku nie można robić zdjęć więc tylko kilka ujęć z zewnątrz.













Piękne są również ogrody, o tej porze roku pełne tulipanów

No tak stadion Besiktas oczywiście zanotowałem, a takiego cuda obok już nie
Dolmabahce zanotowane

Myślę, że warto bo to trochę inny kawałek Stambułu. Przy czym skupiłabym się na głównym pałacu a odpuściła harem bo tam raczej nie ma nic ciekawego. Byliśmy poprzednim razem. Teraz odpuściliśmy na rzecz innych atrakcji.

Niedaleko jest fajna dzielnica Ortakoy z ładnym meczetem, mnóstwem knajpek itp. Trochę poszwędaliśmy się tam podczas naszej poprzedniej bytności w Stambule. Tym razem nie starczyło czasu.

Nasz następny punkt programu to Park Emirgan. O tym, że trafi na naszą listę zdecydowałam ... w samolocie . Zainspirowała mnie do tego ta niepozorna książeczka, którą kupiłam dzieciom: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4891539 ... nik-turcja

Była tam informacja o corocznym festiwalu tulipanów, który ma miejsce właśnie w kwietniu w tym miejscu. Nie mogło nas tu zabraknąć.

Początkowo chcieliśmy podjechać autobusem miejskim - ostatecznie ja z dziećmi i babcią załadowałam się do Ubera a ze zbiorkomu skorzystał mąż. To była dobra decyzja. Park jest położony na wzgórzu - kierowca zawiózł nas w okolice szczytu podczas gdy najdogodniejszy autobus dojeżdża do podnóża. Tak więc my schodziliśmy w dół, mąż wchodził w górę. Na górze jest też całkiem fajny plac zabaw, na którym dzieciarnia trochę poszalała. W Parku było sporo ludzi ale głównie lokalsów. Turystów, szczególnie zachodnich prawie wcale.

Tulipany wspaniałe . Mniej więcej w połowie parku jest fajny staw z wodospadem. W Parku jest też kilka ciekawych pawilonów z XIX w. m.in. widoczny na jednym ze zdjęć "żółty pawilon".

No widzę prawie jak Keukenhof

Cudowne tulipany . Kwiatki te jednak dość krótko kwitną. Co potem? Zastępują je innymi sadzonkami czy jest po porostu zielono w tej części parku. Muszę koniecznie sama się o tym przekonać

majkik75 napisał(a):No widzę prawie jak Keukenhof

Nie byłam - ale od dawna planuję . Dlatego jeśli teraz nadarzyła się okazja na zobaczenie czegoś podobnego to postanowiliśmy skorzystać.

wiola2012 napisał(a):Cudowne tulipany . Kwiatki te jednak dość krótko kwitną. Co potem? Zastępują je innymi sadzonkami czy jest po porostu zielono w tej części parku. Muszę koniecznie sama się o tym przekonać

Nie wiem jak w tym parku ale w Dolmabahce (gdzie też w kwietniu głównie tulipany) na przełomie czerwca i lipca królowały mieczyki i liliowce. W Gulhane też pewnie były jakieś kwiatki ale szczegółów nie pamiętam - musiałabym przejrzeć zdjęcia z poprzedniego wyjazdu.

Aglaia napisał(a):

o kur.. co to za zwierz?, zupełnie nie nie mam pomysłu na to z czym ten kot jest skrzyżowany, może z wiewiórką? Jedno jest pewne tego nie da się odzobaczyć

Pałąc Dolmabahce oglądaliśmy tylko "z wody"

Aglaia napisał(a):Niedaleko jest fajna dzielnica Ortakoy z ładnym meczetem, mnóstwem knajpek itp. Trochę poszwędaliśmy się tam podczas naszej poprzedniej bytności w Stambule. Tym razem nie starczyło czasu.

Meczet w Ortakoy rzeczywiście robi wrażenie, ale na nas głównie z zewnątrz, w środku okazałe były przede wszystkim ogromne kryształowe żyrandole. Poza ciekawą zabudową blisko wybrzeża, starymi, zdobionymi osmańskimi domami, zaskoczyło nas jak dużo na placu, niedaleko meczetu, jest budek gdzie sprzedawane są kumpiry. Jak tylko pojawiliśmy się na środku, nagle wszyscy zaczęli nawoływać nas żeby to właśnie u nich zdecydować się na zakup, nie zdołaliśmy się oprzeć

_Piotrek_ napisał(a):

o kur.. co to za zwierz?, zupełnie nie nie mam pomysłu na to z czym ten kot jest skrzyżowany, może z wiewiórką? Jedno jest pewne tego nie da się odzobaczyć

No nie dało się odzobaczyć. Ogonek przefajny .

_Piotrek_ napisał(a): Pałąc Dolmabahce oglądaliśmy tylko "z wody"

Z wody też będziemy jeszcze oglądać .

_Piotrek_ napisał(a): (...) zaskoczyło nas jak dużo na placu, niedaleko meczetu, jest budek gdzie sprzedawane są kumpiry. Jak tylko pojawiliśmy się na środku, nagle wszyscy zaczęli nawoływać nas żeby to właśnie u nich zdecydować się na zakup, nie zdołaliśmy się oprzeć

Jak byliśmy tam ostatnio byliśmy tak najedzeni, że nawet nie zwróciliśmy na to uwagi ... A może 7 lat temu jeszcze ich niebyło .

Z parku do naszej miejscówki wracamy promem. To chyba najszybszy i do tego bardzo przyjemny sposób podróżowania pomiędzy dalej położonymi częściami miasta.

Kilka widoczków z wody:


(to właśnie Dolmabhace z wody)


(jesteśmy przed świętem narodowym stąd część budynków jest już przyozdobiona flagami o podobiznami Ataturka)


(meczet na Ortakoy)

Popołudniu postanawiamy pojechać do meczetu na Chorze. Kiedyś był to chrześcijański kościół, potem meczet, muzeum a obecnie znów meczet. To właśnie tam znajdują się najlepiej odrestaurowane bizantyjskie mozaiki. Jeśli ktoś ma ograniczony budżet a zależy mu właśnie na mozaikach to jest to zdecydowanie lepszy wybór niż Hagia Sophia. Wstęp - 20 euro - ale warte każdego wydanego centa. Ponieważ jest to czynny meczet zwiedzając trzeba wziąć pod uwagę godziny modlitw. My mieliśmy pecha bo dotarliśmy akurat jak zamknęli na jakąś godzinę.

Dlatego najpierw dokładnie obeszliśmy budynek z zewnątrz i poszwędaliśmy się po okolicy:

Wreszcie nadchodzi koniec czasu przeznaczonego na modlitwę. Z meczetu wychodzi dosłownie jedna osoba. I zaczynają wpuszczać turystów. Oprócz nas jest tu tylko niewielka włoska wycieczka. Potem dojdą kolejne osoby ale i tak jest to dość spokojne miejsce.

Przy samym wejściu mamy freski:





A dalej, bizantyjskie mozaiki. W większości świetnie zachowane/odrestaurowane.




Obejrzenie wszystkiego, bez specjalnego pośpiechu, zajmuje nam około pół godziny.

Piękne te mozaiki .
Trochę mnie zdziwiło, że freski i mozaiki o tematyce sakralnej można oglądać w meczecie i sobie trochę doczytałam .