Wakacje 2013 trasa PL-CZ-SK-HU-RO-BG-SRB-BiH-CRO-SI-AU-CZ-PL

Informuję, że zdjęć z drogi za dużo nie będzie, bo Ola lubi sobie pospać w czasie jazdy, a Ja prowadząc auto nie miałem zamiaru pstrykać zdjęć ciężką lustrzanką. Trasa przebiegała spokojnie bez większych stresów...







Nie, nie, to nie Cro - to jeszcze Slo










Godzinkę później, czyli kilka minut po 15, dojeżdżamy do granicy Słowacko-Węgierskiej

Tą winietę słowacką to się chyba lepi w górnym prawem rogu, przynajmniej ja tak mam w mojej miesięcznej, która jest pomarańczowa.

Łał. Zapowiada się ciekawie, zatem się zamelduję.
Pozdrawiam

Poobklejaliście sobie samochód w tym roku

Pozdrowienia z Wiednia

oj będzie ciekawa relacja :D:D

super się zaczęło, i te wszystkie szczegóły również z drogi... czyli to czego mi brak u mnie, więc prześledzę i ja

Przez Węgry przejeżdżamy tranzytem, także zatrzymanie tylko na siusiu i "dzida" dalej . Zdjęcia tylko z drogi



Jest nasz zjazd na Arad

Kwadrans po 18 dojeżdżamy do miejscowości Nadlac, w którym przekraczamy granicę HU-RO



między granicami kupujemy winietkę Rumuńską 3€ niestety również w formie elektronicznej



dojeżdżamy do granicy Rumuńskiej



RUMUNIA WITA!!!!!!!!!!!

Zmęczenie powoli daje się we znaki, ale odkrywanie nowych terenów jest silniejsze, ważne że humory dopisują. Na pierwszej stacji tankujemy autko, robimy szybkie zakupy i dalej w drogę - kierunek i pierwsza pauza Sybin!

Ciekaw jestem bardzo Rumunii - jak tam jest naprawdę. mam chęć przejechać trasę Transfogarską.

Apropos tytułu Twojej relacji telepol, kiedyś wybierało się w taką trasę tylko do kilku krajów powiedzmy 5, 6; teraz po podziałach to faktycznie ciekawie wygląda te kilkanaście krajów na liście;
mam znajomych co robią wielkie jak opowiadam o zaliczeniu 10, 11 krajów na raz (oczywiście większość zwykle tranzyt);
jeszcze raz dzięki za foty z drogi, lubię szczególnie, ja za kółkiem, więc trudno o foty...
jedziemy dalej...

ruwado napisał(a):Ciekaw jestem bardzo Rumunii - jak tam jest naprawdę. mam chęć przejechać trasę Transfogarską.

"nie taki diabeł straszny jak go malują"

Rumunia ma swój charakterystyczny klimat, ludzie siedzą przed swoimi domami na ławkach, nawet biesiadują, same domy przechodzą ze skrajności w skrajność, stoi dom "jak z obrazka" i na typowo rumuński styl, a obok stoi rudera, pełno Dać Dacii nie wiem jak się to odmienia od słynnej Dacii 1310 do obecnych Loganów czy innych Rumuńskich tworów. Rumunia to kraj TIRami jeżdżący, brakuje tam autostrad, choć drogi nie są najgorsze. Jadąc tam żartowałem że zabiorę ze sobą zestaw skalpelów, bo jak będą mi (kradli)wycinali nerkę czy wątrobę to nie maczetą tylko sterylnymi narzędziami, myślałem że spotkam żebraków i cwaniaków sprzedających tombak. Ale nic takiego nie było.

te kiero napisał(a):jedziemy dalej...

"JADYMY JADYMY!!!!"



Zmęczenie daje się odczuć coraz bardziej. Droga staje się monotonna, choć "huśtawka" między tirami pozwala spędzić sen z powiek. Aby się czymś zająć i nie zasnąć zajadam kabanosy piri piri i popijam energetykiem Jeszcze do tego wszystkiego zmiana czasu o godzinę do przodu dodaje psychicznego zmęczenia. W końcu koło godziny północy stwierdzam, że jednak szukamy jakiegoś motelu: plan dojazdu do Sibiu i tak nie wypali, a z drugiej strony nie ma co ryzykować jazdy w nocy, bo wyprzedzanie TIRów po ciemku na nieznanych, nieoświetlonych leśnych drogach jest dość niebezpieczne, nie wiadomo gdzie się kończy tzw. prosta droga. Dojeżdżamy do miejscowości Simeria, zatrzymujemy się w Motelu przy głównej drodze (takich moteli mijamy zresztą po drodze sporo). Recepcjonista dość dobrze mówi po angielsku i dogadujemy się w sprawie pokoju. Nocleg w dość ekskluzywnych warunkach (wyposażenie pokoju moja Ola porównała do tego, który mieliśmy kiedyś okazję ujrzeć w hotelu Sobieski - naprawdę super warunki), oczywiście ze śniadaniem, kosztował za naszą trójkę 40€. Troszkę martwiłem się o nasze autko, w końcu to od jego posiadania zależała nasza wyprawa. Zapytałem czy "auto safe" - "of course" -odpowiedział.

O 7 rano, jako pierwsi, udaliśmy się na śniadanko: talerz z wędlinami, serem żółtym, pomidorem, ogórkiem do tego miód, dżem, jogurt i szwedzki stół z napojami i jajecznicą.

O 8 wyruszyliśmy w stronę Sybina.

Przed nami zdobycie rumuńskich szczytów - jedziemy...

Droga w stronę Sybina przebiega dość spokojnie i szybko. W ciągu dnia drogi wyglądają dużo lepiej - przynajmniej widać proste i zakręty "Zaczepiłem się" za Dacią z rumuńskimi numerami rejestracyjnymi, która dość żwawo jechała. W pewnym momencie za Sybinem zrobił się lekki korek, ale w oddali widzę rondo, więc myślę sobie,że to ze względu na owo rondo stworzyło się lekkie "zatwardzenie". Dojeżdzamy do ronda a tam na poboczu stoi patrol policji i co??? I już czułem ich wzrok na naszym aucie - nie myliłem się, zatrzymują mnie. Standardowe pytanie -czy mówię po rumuńsku??? - myślę: oczywiście, przecież rumuński to tak pospolity język jak angielski czy niemiecki - stanowczo odpowiadam że NIE, NICHT, NO, NE. Zdezorientowany policjant odchodzi przywołując koleżankę-policjantkę, która szalenie łamaną angielszczyzną mówi, że "... to speed" i w wolnym tłumaczeniu mam zapłacić 80LEI lub 160LEI chyba na granicy. Dobrze, że wybraliśmy, z jednego z tysiąca bankomatów, które mijaliśmy po drodze, pieniążki - tak na drobne zakupy - w tym wypadku przydały się na mandat. Siedzieliśmy w aucie około 20minut - dramacik w momencie, gdy w perspektywie masz przed sobą setki kilometrów do przejechania. Patrzymy i co widzimy? Rumuńska policja zatrzymuje przede wszystkim auta z obcymi rejestracjami. Po chwili coś mnie tchnęło, aby zapytać się gdzie był ten radar co mnie namierzył ???? Przecież przede mną jechała rumuńska Dacia i nie została zatrzymana. W tym momencie policjantka zapomniała języka angielskiego i zaczyna "bełkotać" coś w swoim ojczystym języku. Macham ręką - dla 80LEI (ok.80zł) nie będę się kłócił; w każdym bądź razie w Polsce nie wyobrażam sobie takiej sytuacji.


oto moja pokuta


Ruszamy dalej

Przed nami pierwszy i najważniejszy punkt wyprawy do Rumunii - Trasa Transfogarska w skrócie TT . Troszkę się denerwuję, bo pogoda nie najlepsza: lekko kropi deszcz, zachmurzenie całkowite, ale może w górach będzie lepiej. Wybrałem się w "wyprawę życia", więc chociaż nacieszyć oczy widokami by się zdało

jedziemy ...

Około 9:30 docieramy do pierwszego postoju, oglądamy i podziwiamy przydrożne kramiki i stragany. Kupujemy rumuńskie wyroby: ser, swojską kiełbaskę oraz drobne pamiątki.

Bardzo posmakował nam Langosz, serwowany w pobliskim barze. Wikipedia mówi, że to przysmak wywodzący się z Węgier.



Często zatrzymywaliśmy się na pstrykanie zdjęć i podziwianie widoków.

Kilka fotek z trasy:



Praw fizyki nie da się oszukać!!! Na szczycie ~2045 m n.p.m. Kacper zauważył, że chipsy z powodu niższego ciśnienia napompowały się jak balon



Kolejka linowa prawie jak na Kasprowy.




A taką wysokość pokazała nawigacja w najwyższym punkcie TT.




Większą część TT możecie obejrzeć, w filmikach które udało mi się nakręcić.


CZĘŚĆ I

CZĘŚĆ II

CZĘŚĆ III