Osiołkiem dookoła Rabu i Mljetu, z macedońskim finałem

maslinka napisał(a):

mchrob napisał(a):Mnie w tym roku zaskoczyły mijanki na uliczkach Sarajewa.
Na szczęście po dojeździe pod kwaterę poruszaliśmy się już tylko pieszo.

Mieszkaliście niedaleko cmentarza Kovači? Dobra miejscówka

Sarajewo

To nie Kovači tylko Budakovići. A mieszkaliśmy przy ulicy Sagrdžije 5min spacerkiem od Sebilj.

mchrob napisał(a):To nie Kovači tylko Budakovići. A mieszkaliśmy przy ulicy Sagrdžije 5min spacerkiem od Sebilj.

W takim razie mieliście jeszcze lepszą miejscówkę

11 lipca (poniedziałek): Uvala Dumboka

Dzisiaj zwodujemy Osiołka w Kamporze. Dzięki wczorajszemu rekonesansowi znaleźliśmy dogodne zejście do morza z parkingiem nieopodal. Tylko trochę piachu będziemy mieć na butach na początku :




Nie szkodzi, w Osiołku siedzę bez butów, co będzie miało swoje konsekwencje - spalę sobie stopy Ale to dopiero za kilka dni

Odpływamy:



Chmury są, ale bardzo nie przeszkadzają, bo zazwyczaj nie zasłaniają słońca

Nauczeni wczorajszym (i nie tylko ) doświadczeniem, nie odpuszczamy plaży, która wydaje się przyzwoita, mimo że niedawno wypłynęliśmy:



Jest tylko przyzwoita, bo kamienie dość niewygodne :




Przynajmniej piwo nie zdąży nam się ogrzać :



Ten sam kadr, ale bez Dzielnego Flaminga :



Lepsze kolory, bo zdjęcie robione telefonem, a nie podwodnym aparatem, z którego jesteśmy średnio zadowoleni...

Prawdopodobnie jesteśmy w uvali Sovina, ale głowy nie dam. Na mapce widać, jak krótką drogę pokonaliśmy :



Oraz jak długa wycieczka jeszcze przed nami

To ja macham :



Woda niestety chłodna, więc długo nie pływamy. Trzeba się ruszyć i zobaczyć, jak wyglądają następne plaże. Kilka machnięć wiosłem i jest bardzo dobrze:



To chyba uvala Pećina. Ale przecież dopiero się zatrzymywaliśmy... Jednak zaryzykujemy i popłyniemy dalej Kolejna zatoczka to Vardarika:



Jak widać, bardzo popularne miejsce. Płyniemy, póki mamy siłę :



Ta plaża jest za mała, nawet dla nas :



Dwie kolejne zajęte:




Obawiamy się, że nasze wybrzydzanie skończy się podobnie jak wczoraj

Nawet galeby i kormorany się z nas śmieją :




I kiedy już tracimy nadzieję (i energię do wiosłowania), dopływamy do uvali Dumboka:



która ma maleńką "odnogę" z plażyczką w sam raz dla nas :




Mieścimy się idealnie i przynajmniej nikt więcej już tutaj nie przybije :



Widok z góry pstryknięty przez Małża:



Spacerujemy trochę po skałach, podziwiając widoki w stronę Krku i Cresu:



Główna plaża zatoczki chwilowo wolna:



Ale na "naszej" jest super, chociaż kamienie mogłyby być wygodniejsze

Pierwszy raz w tym roku snurkujemy (wcześniej nie było sensu):



Jednak życie podwodne jest słabe - widzimy te same rybki co zwykle:




Po kilku bardzo przyjemnych godzinach opuszczamy uvalę Dumboka. Na "głównej" plaży znowu ktoś jest:



Wracamy do Kamporu bardzo zadowoleni z rejsu:



To była trzecia wycieczka kajakowa, ale pierwsza w "normalnych" warunkach, kiedy nie wiała bora, nie mieliśmy 500 metrów do przepłynięcia i nie było całkiem pochmurno Poznajemy możliwości Osiołka i wiemy już, że był to bardzo dobry zakup

Poza tym znów potwierdza się, że Rab ma potencjał kajakowy, a jutro dopiero będzie się działo...

Widoczki coraz ciekawsze. Super

agus78 napisał(a):Widoczki coraz ciekawsze. Super

Będzie coraz ładniej i może coraz ciekawiej Tego drugiego nie jestem pewna

WOW
Transylwania !

Rab spoko, ale chyba bardziej interesowałaby mnie relacja stamtąd

tak btw - te nieco ponad 400 m na "szczycie Rabu" a jak zmienia perspektywę no nie?
jak dużo więcej widać z góry

Ale na "naszej" jest super, chociaż kamienie mogłyby być wygodniejsze

Odzwyczaiłam się trochę od takich dużych kamyków. Bez karimaty ani rusz .

Kamienne pustynie, które pokazałaś też niczego sobie. Rab zyskuje przy bliższym poznaniu .

Ta wasza plaża wygląda jak jakiś opuszczony kamieniołom.
Czekam na kolejną wyprawę osiołka.

tony montana napisał(a):WOW
Transylwania !

Rab spoko, ale chyba bardziej interesowałaby mnie relacja stamtąd

Myślę, że napiszę, jak skończę tę. Tylko to może być w okolicach wiosny Transylwania i Maramuresz

tony montana napisał(a):tak btw - te nieco ponad 400 m na "szczycie Rabu" a jak zmienia perspektywę no nie?
jak dużo więcej widać z góry

Czasem warto się wdrapać nawet na mały pagórek

wiola2012 napisał(a):

Ale na "naszej" jest super, chociaż kamienie mogłyby być wygodniejsze

Odzwyczaiłam się trochę od takich dużych kamyków. Bez karimaty ani rusz .

W tym roku zabieraliśmy na kajak maty do jogi. Sprawdziły się lepiej niż "pianki", których wcześniej używaliśmy, bo są cięższe, odporne na podmuchy wiatru. Kamyków nie czuliśmy

mchrob napisał(a):Ta wasza plaża wygląda jak jakiś opuszczony kamieniołom.

Trochę tak

11 lipca (poniedziałek): Odkrywamy konobę Pivac

Kiedyś pisałam podobny odcinek o konobie Gardelin we Vrboskiej Nawiązanie w tytule nieprzypadkowe, bo myślę, że to podobne "znalezisko", perełka na gastronomicznej mapie Rabu warta zareklamowania. Nie płacą mi za to, jakby co

Gdyby ktoś chciał poczytać o tamtym odkryciu i nie chciało mu się przekopywać forum, to włala :
moj-hvar-na-ziemi-t55406-180.html

Wieczorem idziemy przejść się po Supetarskiej Dradze. Odprowadza nas z głośnym (choć piskliwym ) ujadaniem piesek gospodarzy - Kili:



Ma średnio poukładane w łebku , ale za kilka godzin w końcu nas zaakceptuje. Dlaczego, napiszę pod koniec odcinka

Podziwiamy widoki:



i obserwujemy ciekawą "supującą" ekipę - pani z dzieckiem i z psem:



Pewnie bardziej zrównoważonym niż Kili

A oto cel spaceru - konoba (a raczej ugostiteljski obrt) Pivac:



Wybieraliśmy się tam już dwa dni temu, ale z powodu silnego wiatru serwowali posiłki wyłącznie wewnątrz. Teraz usiądziemy niby w środku restauracji, jednak "w otwartym oknie", co ma dobre strony, bo wieczory nadal są zupełnie niechorwackie, czyli dość chłodne Za to będziemy mieć piękny pogled:




Obsługuje nas starszy kelner (chyba szef sali), co zachwyca Małża, który twierdzi, że starsi panowie kelnerzy tworzą klimat takich miejsc. Może coś w tym jest

Dzisiaj mamy ochotę na mięso, więc zamawiamy čevaby, ale wrócimy do Pivca na smaczną rybkę

Na stół wjeżdża "czekadełko":



Pyszne oliwki i oliwa domowej roboty, którą można kupić w lokalu. Mogliby jej nalać trochę więcej , ale darowanemu koniowi...

Wyglądam na smutno-zamyśloną :



Nie wiem, dlaczego. Może to przez sentymentalną muzykę klap, która sączy się z głośników... Wszystko w tej restauracji się zgadza - od chorwackiej muzyki, przez miłą obsługę, po smaczne dania. To, co prawda, "tylko" čevaby, jednak pyyyszne :



Ceny są rozsądne, jak na Rab i niemiecką klientelę, która stanowi 80% gości. Nasze porcje kosztowały ponad 70 kun, dokładnie nie pamiętam.

Na koniec zostajemy poczęstowani wspaniałym cytrynowym likierem. Jak nie przepadam za takimi wynalazkami (zazwyczaj są zbyt słodkie), ten bardzo przypadł mi do gustu; może dlatego, że był kwaśny Następnym razem (już wiemy, że będzie następny raz ) dowiemy się, że likier jest produkcji młodszego kelnera

Polecam konobę Pivac Byliśmy dwa razy i wychodziliśmy najedzeni oraz bardzo zadowoleni. Średnia ocen na GM (4,8) nie wzięła się z niczego

Supetarska Draga przed 22:00 to wymarła wioska. Wracamy do domu i pstrykamy trochę:




Pies ze świecącymi kulkami na szyi :



Pewnie dla bezpieczeństwa, żeby nie wpadł pod samochód, a jednak śmieszy nas ten widok Psi odcinek się zrobił Zwykle występują u mnie koty, ale tym razem psy chciały odegrać ważniejsze role

A propos psów - gdy zbliżamy się do apartmanu, zostajemy tradycyjnie obszczekani przez Kilego. Mały wariat nie toleruje zwłaszcza Małża Przed kwaterką, na fajce , siedzi gospodarz, a właściwie syn gospodyni, mniej więcej w naszym wieku.

Zaczynamy rozmawiać. Dziwi się, skąd znamy chorwacki, więc mówimy mu to, co wszystkim za każdym razem Proponuje rakiję i najpierw wykręcamy się tym, że już późno , ale ponieważ dobrze nam się rozmawia, w końcu przystajemy na "samo malo"

Kończy się na testowaniu trzech smakowych i jednej "zwykłej" Oczywiście wszystko własnej produkcji. Godzina w miłym towarzystwie mija niepostrzeżenie szybko

Najlepsza ze smakowych, orzechówka chyba, ale głowy nie dam :



Trochę się rozmazałam Małż nie złapał ostrości, nie mam pojęcia, dlaczego

Kili leży u naszych stóp spokojnie, nie wydaje żadnych dźwięków, a nawet zdarza mu się przysnąć

W taki oto sposób, pijąc rakiję z gospodarzem, oswoiliśmy psa

Wybaczcie dziś ten krótki odcinek. Następnym razem przygotuję dłuższy "materiał" z wyjątkowej wycieczki kajakowej

maslinka napisał(a):Widok z góry pstryknięty przez Małża:

Zdjęcie zrobione z góry zdecydowanie wyraziściej pokazuje kolor wody, niż te fotki robione z poziomu osiołka.

megidh napisał(a):Zdjęcie zrobione z góry zdecydowanie wyraziściej pokazuje kolor wody, niż te fotki robione z poziomu osiołka.

To zdjęcie było zrobione telefonem, a telefon (Małża) robi zdecydowanie lepsze zdjęcia niż aparat podwodny

Bardzo dobrze, że zareklamowałaś odkrytą konobę. Po co błądzić po omacku, testować i narażać nasze podniebienia oraz kieszenie na uszczerbek .
A odcinek o pieskach wogóle mi nie przeszkadza. Pewnie narażę się niektórym cropelkowcom, ale dużo bardziej lubię pieski niż kotki

wiola2012 napisał(a):Bardzo dobrze, że zareklamowałaś odkrytą konobę. Po co błądzić po omacku, testować i narażać nasze podniebienia oraz kieszenie na uszczerbek .

Tę restaurację mogę polecić z czystym sumieniem. Tylko raczej niewielu forumowiczów trafia na Rab

wiola2012 napisał(a):A odcinek o pieskach wogóle mi nie przeszkadza. Pewnie narażę się niektórym cropelkowcom, ale dużo bardziej lubię pieski niż kotki

U mnie to zależy od tego, jaki jest ten piesek i kotek

Chwilę człowieka nie było , a zaległości jak po roku absencji . . .
Agnieszko , po pierwsze nowy Maździak - piękny , oraz ( o ile wiem ) bardzo wygodny i zadziwiająco dzielny w terenie - Gratki
Kamenjak zapisany do listy "Must see", bo widoki z niego - z gatunku "przyklejających" . Jest nadzieja na Rab i otwartą konobę . . . zapewne kiedyś
Po trzecie - zarażony przez Was morskim kajakowaniem , przekonałem się do siedziska i podwójnego wiosła , i na SUPie odbyłem kilka wielokilometrowych wycieczek po Morzach Egejskim i Śródziemnym . Pierwszą przypłaciłem ( lekki wiatr , piękne widoki , ale gołe stopy ) oparzeniem stóp , więc kolejne były już z filtrami i było dobrze
Czekam na więcej


Pozdrawiam
Piotr