Na końcu świata: Bretania (Normandia, zamki nad Loarą)

Lednice napisał(a):Ja dowiedziałem się o tym, że ludzie byli wtedy niższego wzrostu i że spali z poduchami, półleżąco,
w Czechach, jak zwiedzałem zamek arcybiskupi w Kromieryżu
Przewodniczka nam to tłumaczyła.

Pokutowała teoria o znacznie niższym wzroście, jednak pomiary wykonane na szkieletach przy okazji ekshumacji, badań archeologicznych, itp., obaliły tę wersję.

To spanie w pozycji półsiedzącej - tak jak wspomniałem - występowało sporadycznie. Może w Kromieryżu zmora częściej dopadała ludzi.

Lednice napisał(a):Nie potrafiła tylko wytłumaczyć, dlaczego w sypialni arcybiskupa jest łoże małżeńskie

A to przecież takie oczywiste - arcybiskup był mężczyzną.


Pozdrawiam,
Wojtek

Taras przechodzi wszelkie oczekiwania. O ile z daleka dach wyglądał na zagęszczenie przeróżnych wieżyczek i im podobnych elementów architektonicznych, to na tarasie czujemy się, jakbyśmy spacerowali pośród fantazyjnych kamieniczek, smukłych kampanili, czy nawet minaretów. Odnosimy wrażenie, że znaleźliśmy się na uliczkach baśniowego miasta. To rekompensuje te ogołocone wnętrza zamku Chambord; przynajmniej nie żałujemy wydanej kasy na bilety.

I to już wszystko, co udało nam się zobaczyć podczas tych wakacji. Przed opuszczeniem zamku zaglądamy jeszcze do powozowni. Stoi tu kilka atrakcyjnych środków lokomocji, a i nam nie pozostaje już nic innego, jak zaprzęgać, zatrąbić do odwrotu i ruszyć z kopyta.



Jeszcze dziś podjedziemy w pobliże granicy niemieckiej, przenocujemy ostatni raz na francuskiej ziemi, by następny dzień poświęcić w całości na podróż do domu. Jeszcze czekają nas trzy godziny stania w korku na niemieckiej autostradzie, kiedy karetki pogotowie będą się przeciskały wśród setek, czy tysięcy samochodów, będą lawety zwoziły pogruchotane samochody. Na szczęście, będziemy tylko biernymi obserwatorami, ale jak to czasami niewiele brakuje...
No cóż, dotrzemy do domu szczęśliwie, tylko późno, a już przez cały ten dzień spędzony w drodze, będziemy rozważać cel następnego wyjazdu. I wygląda na to, że duże szanse ma... ponownie Francja.



A - Chenonceau
B - Chaumont-sur-Loire
C - Cheverny
D - Chambord

Franz napisał(a):Taras przechodzi wszelkie oczekiwania. O ile z daleka dach wyglądał na zagęszczenie przeróżnych wieżyczek i im podobnych elementów architektonicznych, to na tarasie czujemy się, jakbyśmy spacerowali pośród fantazyjnych kamieniczek, smukłych kampanili, czy nawet minaretów. Odnosimy wrażenie, że znaleźliśmy się na uliczkach baśniowego miasta.

Tu również się z Tobą zgadzam ... W tym zamku warto połazić "po dachach" .

Potter napisał(a):Tu również się z Tobą zgadzam ... W tym zamku warto połazić "po dachach" .

Czyli wrażenia mamy zgodne.

Pozdrawiam,
Wojtek

Przybliżona mapka przejazdów podczas bretońskich wakacji:

Ocho/oho ! Będzie sie działo ...

Potter napisał(a):Ocho/oho ! Będzie sie działo ...

To już się działo. Zebrałem tylko z grubsza opisaną w relacji trasę tak, by ją zmieścić na jednej mapce.
Ale dziękuję za aktywne odwiedziny - przyznaję, jestem nieco zaskoczony.

Pozdrawiam,
Wojtek

Yyyyyy . Myślałam, że pojawi się coś nowego ...

Potter napisał(a):Yyyyyy . Myślałam, że pojawi się coś nowego ...

Twoja zmartwiona ikonka mnie poruszyła.
To nie jest tak, że nie mógłbym tematu rozszerzyć. Równo dziesięć lat po opisanej tutaj wyprawie ponownie zawitaliśmy między innymi do Bretanii. Pytanie tylko, czy zaintrygowała Cię właśnie Bretania, czy raczej te wspomniane w nawiasie zamki?...

Pozdrawiam,
Wojtek

Zdecydowanie Bretania . Słyszałam o niej wiele dobrego.

Potter napisał(a):Zdecydowanie Bretania . Słyszałam o niej wiele dobrego.

Pełny opis tej najnowszej podróży jest przewidziany w głównym francuskim wątku, bo obejmuje nie tylko samą Bretanię. Ale w takim razie coś tutaj wrzucę.

Pozdrawiam,
Wojtek

W charakterze suplementu:

Coś dla mnie . Lubię takie lokalne ciekawostki. Skąd wziął się pomysł takich właśnie nakryć głowy ? Wiesz może ?

Potter napisał(a):Coś dla mnie . Lubię takie lokalne ciekawostki. Skąd wziął się pomysł takich właśnie nakryć głowy ? Wiesz może ?

Chodzą plotki, że to efekt podwyżki podatków przez Ludwika XIV, który potrzebował środków na wojnę ze Zjednoczonymi Prowincjami Niderlandów, czym wywołał zdecydowany opór ludności w Dolnej Bretanii, tzw. rewolucję papieru urzędowego. Wszelkie zgromadzenia były zwykle zwoływane przez bicie dzwonów, nakazał zatem burzenie dzwonnic w opornych rejonach, więc Bretonki zaczęły imitacje dzwonnic nosić na głowach...
Historia tego nie poświadcza - prawda jest taka, że w XIX wieku kobiety spinały włosy w kok - żeby im nie przeszkadzały w pracach - obwiązując kok wstążkami. A dopiero w okresie międzywojennym XX wieku zaczął się niekontrolowany wyścig na wysokość tego - już sztucznego koku. Dotyczy to wyłącznie ograniczonego, nie całej Bretanii.

Pozdrawiam,
Wojtek