Madera III 2021

Przepięknie, dziko, wiosennie, gołe skały prawie pionowe robią wrażenie, a strelicje swoim kolorem aż porażają.



Jedyne co mi się nie podobna to wilgoć, którą czuję z prawie każdego zdjęcia (no poza tymi z wawrzynami, bo to mogę zaakceptować - dobra kurtka przeciwdeszczowa wskazana)....

Bardzo fajna relacja.
Gdzieś, kiedyś... o Maderze myślałam, ale słabo Nawet nie bardzo szukałam informacji.
A teraz nabrałam ochoty
Tak jeszcze z ciekawości - jaki jest koszt wynajęcia auta?

aga_stella napisał(a): jaki jest koszt wynajęcia auta?

197€ za 7 dni z pełnym ubezpieczeniem (szyby i opony też), bez zastawu na karcie, można zapłacić gotówką lub kartą debetową.

piekara114 napisał(a):Jedyne co mi się nie podobna to wilgoć, którą czuję z prawie każdego zdjęcia (no poza tymi z wawrzynami, bo to mogę zaakceptować - dobra kurtka przeciwdeszczowa wskazana)....

Deszcz dopadł nas dopiero ostatniego dnia w drodze na lotnisko, ale tak, wody to tam nie brakuje. A gatki kąpielowe w pokoju hotelowym schły dwa dni.

Środa,24 marca


Wg prognoz ma być dzisiaj sporo słońca, od jutra pogoda może się popsuć. Spróbujemy więc wjechać na trzeci z najwyższych szczytów Madery, Pico Arieiro, 1818m. Na najwyższy Pico Ruivo, na który trzeba stąd iść pieszo około 7km, nie wybieramy się. Jest słonecznie, ale zimno. Chmury wyglądają jak kłaczki waty.





























































































Wracamy do drogi ER103 i przesuwamy się dalej na północ. W górach jest bardzo dużo fajnych parkingów z przygotowanymi miejscami do biwakowania i grillem.

Wykasowałbym te daty z fotek.

Następnym punktem programu będzie Levada dos Balcões; trasa nie jest długa więc damy radę.
































































































Niestety, trafiliśmy na gęstą mgłę i widoków nie było.

Teraz kierunek na południe, do Machico. Przejeżdżaliśmy przez Santo António Da Serra. W niedzielę jest tu czynne targowisko, na którym wg lokalnych informatorów, warto zrobić zakupy. Nam się nie udało dotrzeć w tym terminie.
























W Machico w 1419 roku zeszli na ląd pierwsi odkrywcy wyspy. My jedziemy tu na piaszczystą sztuczną plażę; Mirek uznał, że czas się zamoczyć. Jedna foczka już siedziała w wodzie, było mu raźniej.
























Po plażowaniu gdzieś po drodze zjedliśmy obiad.

FUX napisał(a):Wykasowałbym te daty z fotek.

I potem powiesz, ze byłam pięć lat temu
A tak poważnie to najpierw muszę poszukać informacji jak to zrobić

Potem wjechaliśmy na punkt widokowy Pico do Facho, z którego widać pas startowy na lotnisku





















i z drugiej strony półwysep św. Wawrzyńca na wschodzie. Tam jeszcze dzisiaj się wybieramy.









Canical to duży port i niezbyt urodziwe rejony przemysłowe.






Zatrzymujemy się na parkingu i jednocześnie punkcie widokowym, z którego można zobaczyć plażę Prainha do Caniçal. Dojazd teoretycznie jest możliwy, drogę nawet widać z góry, ale brama jest zamknięta. Z tego parkingu trzeba by zejść na dół pieszo. Jako że Mirek był już wykąpany, nie mieliśmy takiej potrzeby. Ale jest to jedyna naturalna piaszczysta plaża na wyspie.






























Dojeżdżamy do ostatniego parkngu Ponta de São Lourenço. Widać stąd południową stronę półwyspu. Do końca jest 4 kilometry. Żałuję, że wycieczka nie dla nas, tego miejsca nie zobaczymy.






























Przenosimy się na drugą stronę.















Takie widoki są z Miradouro do Caniçal.















Można podejść jeszcze trochę wyżej na Ponta do Rosto.















Zarządzamy powrót stroną północną.

W Porto da Cruz zjeżdżamy jeszcze na wybrzeże żeby zajrzeć do wytwórni rumu North Mills Distillery. Spory wybór rumów i likierów, trochę miodów, przetworów owocowych i słodyczy. Ceny wyższe niż w sklepach.






























W sąsiedztwie kamienista plaża.





I znowu godzina drogi do domu.

Tak dużo naraz, że nie wiem czy czegoś nie ominę....

Widok ze szczytu Top3 super, pewnie bez chmur był by powalający...

Skalny łuk przypomniał mi nasz jesienny pobyt na Cyprze...

Zatoczka widziana z góry z czarną plaża taka akurat dla mnie. Przy okazji, jak marcową kąpiel ocenił małżonek?


Ale małżonek pięknie w żonę wpatrzony liczę na to że mój za 20 lat też tak będzie się wpatrywał....

piekara114 napisał(a): jak marcową kąpiel ocenił małżonek?

Wodę ocenił tak na 20 stopni- 'przyjemnie'

Czwartek, 25 marca.


Czas na stolicę, Funchal. W nawigacji ustawiłam płatny parking São Tiago. Ale wcześniej znalazło się bezpłatne miejsce przy ulicy z drugiej strony miasta, przy Muzeum Cristiano Ronaldo.
























Starówka nie jest bardzo rozległa, w sam raz na spacer.

Na główną ulicę Avenida Arriaga weszliśmy na wysokości teatru miejskiego. Po przeciwnej stronie ulicy za postojem taksówek jest park.















Hotel Ritz.



























Po drugiej stronie ulicy winiarnia The Old Blandy's Wine Lodge.






Budynek Palácio de São Lourenço.









Bardzo ładnie prezentuje się budynek Banku Portugalskiego. Powstał w 1940 w lokalnym stylu. Rzeźby symbolizują zdrowie i obfitość, a globus na wierzchołku wieży- epokę odkryć geograficznych.

Przed bankiem stoi pomnik João Gonçalves Zarco - odkrywcy Madery. Pomnik został odsłonięty w 1934 roku.









Jak ładnie to trzeba ten obraz utrwalić w pamięci. Zasiadamy w ogródku naprzeciw.












Katedra Se.












Nie zobaczyliśmy popiersia Józefa Piłsudskiego, stało gdzieś za wysokim płotem remontowanego budynku.

Spacerujemy trochę ładnie wybrukowanymi uliczkami.





































Plac miejski z ratuszem, a przed nim fontanna i obelisk z globusem.

Stąd kierujemy się w stronę targu miejskiego.

































Targowisko mieści się w ładnym zabytkowym budynku z 1930 roku. W czwartek ruch był niewielki, stali etatowi naciągacze turystów. Największa frekwencja jest podobno w piątki. My byliśmy drugi raz w sobotę przed wylotem i było trochę rolników sprzedających swoje produkty w normalnych cenach.





































































Po sąsiedzku, pod adresem Latino Coelho 39 mieści się pracownia ceramiczna i sklep Lillie Ceramics https://lillieceramics.com/ Na zmówienie córki kupiłam ładne cytrynowe skorupy- dzbanek i miskę.


























Z centrum wracamy w stronę wybrzeża.















Kolejka na wzgórze Monte była nieczynna, właściwie nie wiem z jakiego powodu. Nie chciało nam się jechać autobusem, zwłaszcza, że atrakcja na której nam zależało, czyli zjazd toboganami, też była nie do zrealizowania z powodu remontu drogi.

Ulica równoległa do nabrzeża.





































































Kolejny obiekt do obejrzenia to budynek fortu Sao Tiago.
Żółto-brudne mury widać z daleka.
Na betonowym nabrzeżu z tyłu twierdzy mieszkańcy urządzili sobie plażę.

Wracamy uliczką Santa Maria popularną ze względu na malowane drzwi ( w ramach projektu otwierającego Funchal na wydarzenia kulturalno-artystyczne).
Madera promuje też inne ciekawe inicjatywy, np. zaprasza do siebie cyfrowych nomadów- ludzi pracujących zdalnie.



























\



















































































































Trochę dużo zdjęć jak na jedną ulicę, ale bardzo mi się podobało

Nadbrzeżnym deptakiem wróciliśmy do samochodu.



























Tego dnia pojechaliśmy jeszcze na przylądek Garajau.







































Stoi tu pomnik Cristo Rei.






























Obiadokolację zjedliśmy po drodze w Sao Vicente.