Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

wiola2012 napisał(a): Ciekawe czy greckie dorównują podhalańskim

Raczej nie ma co porównywać ze wspomnianymi przez Ciebie kompleksami basenów termalnych. To gorące żelaziste źródło, w którym chcieliśmy się pomoczyć, to niewielki skalny basenik przy brzegu morza. Zaleta taka, że za darmochę , ale wada taka, że można się do niego nie zmieścić , gdy chętnych do korzystania jest sporo. Dlatego też, widząc ilość łódek jakie zatrzymały się w Loutrze i sąsiedniej zatoczce Agia Irini, raczej nie moglibyśmy liczyć na luz w baseniku, ww sumie więc nie było nam żal, że nie udało się tam stanąć na nockę.

Dla mnie najfajniejsze termalne kąpiele były w siarkowym błotku na Vulcano (a potem w bąbelkach na brzegu morza) , w czasie rejsu po Wyspach Liparyjskich. Termalne źródło na Kythnos raczej nie miało szans, żeby im dorównać.

Chwilę nam zajęło, żeby kotwica dobrze chwyciła dna, ale się udało. W związku z tym, że dno było jednak niepewne, została też wykorzystana druga kotwica.
Miejsce dobrze osłonięte od wiatru, cisza jak makiem zasiał, noc będzie spokojna .









Chwilę po nas, w zatoczce zakotwiczyła jeszcze jedna łódka.

Na cypelku zamykającym zatokę od pn. stoi niewielki kościół Agioi Saranda (Czterdziestu Świętych)…







W zatoczce są dwie plaże, mniejsza i większa. Sąsiedzi z drugiego jachtu podpłynęli tam pontonem, nam się nie chciało zrzucać naszego na wodę.







Termalnego źródła nie ma, ale i tak jest zajebiście .

dangol napisał(a):

wiola2012 napisał(a): Ciekawe czy greckie dorównują podhalańskim

Raczej nie ma co porównywać ze wspomnianymi przez Ciebie kompleksami basenów termalnych. To gorące żelaziste źródło, w którym chcieliśmy się pomoczyć, to niewielki skalny basenik przy brzegu morza. Zaleta taka, że za darmochę , .

Ja mam na swojej mapce zaznaczone kilkanaście puntów z gorącymi źródłami w Grecji. Początkowo nawet nie widziałam, że aż tyle ich jest
Osobiście miałam okazję korzystać tylko z jednych, na Kos i nie ma co porównywać tych naturalnych term do tych zorganizowanych. W podhalańskich czy słowackich siedzisz w ładnej niecce z regulowaną temperaturą na gładkich siedziskach, w tych na Kos siedzisz na kamykach na brzegu morza lub wręcz w morzu, nigdy nie wiesz jaka temperatura wody jest (w miejscu wypływu miała 40+), bo fale morskie po swojemu mieszają wodę i tym samym temperaturę. Dla mnie bardzo fajne wrażenie, choć w tłumie... No i pluskanie za darmochę

Super miejsce na nocleg! Po żeglarskim dniu dobrze zakotwiczyć w cichej spokojnej zatoce

piekara114 napisał(a): No i pluskanie za darmochę

No i w pięknie natury , a nie w sztucznym zagospodarowaniu.

Kapitańska Baba napisał(a):Super miejsce na nocleg! Po żeglarskim dniu dobrze zakotwiczyć w cichej spokojnej zatoce

Z miejsca noclegowego byliśmy bardzo zadowoleni

Czwartek, 29 września

Tak jak przypuszczaliśmy, ta noc była niezwykle spokojna. Ranek zresztą też !







Wysoko w górach, z widokiem na drugą stronę wyspy, znajdują się ważne dla Kythnos ruiny – kastro Orias. Z miejsca, w którym jesteśmy, można zlokalizować, gdzie to jest…





Kastro Orias (zwane też Kefalikastro) było stolicą wyspy w czasach bizantyjskich i weneckich. W tamtych czasach istniało tam ponoć 100 kościółków, dwa z nich odrestaurowano w ruinach miasta. Kastro zostało zniszczone w 1570 roku przez Turków.
Z Loutry można byłoby tam pojść na piechotę, tyle że to długa i wymagająca trasa. Na pewno nie do zrobienia w czasie rejsu, na którym każdego dnia zmienia się wyspę .

Śniadanie, potem pływanie…

Chociaż jest miło…





… nadszedł czas na opuszczenie Potamii.

Ten jesienny kolor na tych zdjęciach aż uderzył po oczach:

Barwa "jesienna" jest dodatkowo wzmocniona przez wschodzące słońce . Ale faktycznie o tej porze roku kolory na Cykladach są mocno zrudziałe.

Mijamy cypelek zamykający od północy naszą noclegową zatoczkę.



Zaraz za nim pojawiają się zabudowania w Agios Sostis ( Άγιος Σώστης).







Nadal widać grzbiet, za którym kryje się Kastro Orias.





Kościółek Agios Sostis poprzedniego dnia fotografowałam z odległości dalszej, niż dziś.

Najdalej na pn.wsch. wysuniętą plażą na Kythnos jest Mamakou (Μαμάκου ) - tam już żadnym autem się nie dojedzie, tylko własne nóżki, albo jakaś łódeczka.

Północny kraniec Kythnos to przylądek Kefalos.









Żegnamy naszą kolejną Cykladę…









Fajnie byłoby wrócić tu, najlepiej własnym autem. Tyle, że najpierw musielibyśmy wymienić nasze niskozawieszone na takie, które podołałoby dotarciu do tych miejsc na Kythnos, na które mam największą ochotę. Na razie więc szans nie ma...

Pogoda dziś sprzyja wakacyjnemu żeglowaniu . Radochę mają wszyscy załoganci, a największą na pewno Kapitan .
Ja oczywiście cieszę się niezmiernie, nawet jeśli na wszelki wypadek i tak dobrowolnie znalazłam się na szelkowej uwięzi .





Niemniej jednak, kogoś dopadł pech . Pamiętacie, jak w Atenach okradziono jedną z naszych Załogantek? Otóż, tym razem pechowcem był jej partner, który łapał wiatr przy kole sterowym. Otworzył etui telefonu, żeby zrobić jakąś fotkę, w tym momencie wiatr dmuchnął nieco mocniej i z etui wyfrunęła do morza karta bankomatowa. Niefortunnie tam właśnie była włożona, a szczęściem w nieszczęściu było to, iż w bankomacie na Syros pobrane były z niej środki, jakie dla obojga powinny wystarczyć do końca rejsu. Plusem było również to, iż karty nie trzeba było zastrzegać , chociaż minimalne ryzyko jednak istniało, ktoś kiedyś mógłby wyciągnąć ją z brzucha jakiejś większej ryby .