Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

niedziela 18 lipca
cd

Furtka może nie była najnowsza, urody była średniej, ale samozamykacz miała. Działający.
Zaraz za nią, po obu stronach murki .



Początek szlaku to trawers wzgórza Lubinin. Widzimy je po lewej stronie.



Dla odmiany, po prawej Baščanska draga.



Baščanska draga, Prvić, Sv. Grgur



Tutaj to chyba wszyscy docierają zmęczeni i pod pozorem budowania kopczyków, odpoczywają. My bardzo zmęczeni nie byliśmy, bo nasz kopczyk duży nie był. A może byliśmy tak zmęczeni, że nie mieliśmy sił zbudować dużego Opinie są rozbieżne
Co do jednego jesteśmy, z żoną, zgodni, nasz był mały.



Murki biegły wzdłuż i w poprzek.



W miejscach gdzie akurat żadnego murka nie było, rosły rośliny.
Mniejsze



i większe.



Murków ci u nas dostatek.
Ciąg dalszy szlaku po drugiej stronie



Szło się dosyć ciężko. To w górę, to w dół i do tego pod wiatr. A słoneczko, mimo wiatru, nie dawało o sobie zapomnieć. Tu nawet widać naszą ścieżkę.



To chyba było ostatnie podejście. Za chwilę zobaczymy zatokę Mala Luka.



Po mojej koszulce widać, że wiatr wiele. Mocno wieje, trudno ustać



Szliśmy tu jakieś 2 godziny, zdjęć za wiele nie mamy. Chyba jednak zmęczyliśmy się. Na kąpiel w zatoce przeszła nam ochota.
Zejść to pikuś, ale trzeba by się potem wskrabać z powrotem.

A zatoka Vela Luka już w następnym odcinku

Buty rasowe i prawidłowo ubrane, kopczyk z 5 kamieni ustawiony ale gdzie był szczyt i jak wyglądał?
A i ile wody trzeba ze sobą zabrać? To bardzo poważny latem problem. Wiaterek wieje tylko od wietrznej strony a jak przestanie to ŻAR się z nieba leje. I pic dużo trzeba.
Do tej pory najbardziej okopczykowany nasz najwyższy szczyt na jaki się zdobyliśmy (wjechać autem) był na Rabie. Pamiętam, że przez przypadek potrąciłam jakiś bardzo mały kopczyk i znalazłam pieniążka na pamiątkę. Link do naszych wspomnień z wjazdu i wejścia na Strażę

Widok na zatoczkę bardzo mi się z góry podoba. Ale jak zawsze diabeł tkwi w szczegółach. A tych nie widać.

Fajna wyprawa, dla takich widków chyba warto było się pomęczyć. Dodatkowo dwa w jednym góry i woda.

Pozdrawiam

Tomek

Transalp napisał(a):Fajna wyprawa, dla takich widków chyba warto było się pomęczyć. Dodatkowo dwa w jednym góry i woda.

Pozdrawiam

Tomek

I Ty u "siebie" też coś fajnego szykujesz, tak mi się coś zdaje.

pozdrawiam

tomek

Lidia K napisał(a):Buty rasowe i prawidłowo ubrane...

Już nam służą kilka lat, i latem i zimą.

Lidia K napisał(a):...ale gdzie był szczyt i jak wyglądał?

Zapraszałem tylko na wycieczkę "prawie wysokogórską", o szczycie chyba nic nie było. Ale może się mylę?

Lidia K napisał(a):A i ile wody trzeba ze sobą zabrać? To bardzo poważny latem problem. Wiaterek wieje tylko od wietrznej strony a jak przestanie to ŻAR się z nieba leje. I pic dużo trzeba.

My mieliśmy 4x1,5 litra, na 6 godzin i było to za mało.

Lidia K napisał(a):Widok na zatoczkę bardzo mi się z góry podoba.

Nam też b. się tam podobało.

Lidia K napisał(a):...diabeł tkwi w szczegółach. A tych nie widać.

Moja opowiastka, na szczęście, nie ma być konkurencją dla Paryskiego.

Lidia K napisał(a):Do tej pory najbardziej okopczykowany nasz najwyższy szczyt na jaki się zdobyliśmy (wjechać autem) był na Rabie. Pamiętam, że przez przypadek potrąciłam jakiś bardzo mały kopczyk i znalazłam pieniążka na pamiątkę. Link do naszych wspomnień z wjazdu i wejścia na Strażę

Już tam z Wami byłem

Następne zdjęcia już niedługo

pozdrowienia

tomek

Siedliśmy se na zboczu Sedla
i odpoczywamy. Z oddychaniem kłopotów nie mamy, wiatr wtłacza w nasze płuca ponadnormatywne ilości mieszanki azotu i tlenu. Pojadamy sobie bananki a i oczy mają swoją ucztę. Widoki są naprawdę rozległe.

Zatoka Mala Luka po lewej,



wysepka Zecevo na wprost,


ciekawostka: wiało że hej, a połowa turbin była nieruchoma?

i zatoka Vela Luka po prawej.



Na plaży w zat. Vela Luka leżaki czekają na gości.



Ale poza tą żaglówką nikogo tam nie widzieliśmy.



Zatoka Vela Luka jest naprawdę... długa.



Daleko, na stałym lądzie, piętrzyły się zbocza Velebitu.



Na naszym punkcie widokowym mieliśmy towarzystwo.





Do Baski z tego miejsca jest niecałe 5 km. Droga nie jest specjalnie trudna. Ścieżka jest, na przeważającej długości, wyraźna. Są oczywiście podejścia i zejścia, w sumie od 0 musimy się wspiąć na niecałe 400m npm. Problemem jest temperatura. My wyszliśmy za późno i całą drogę szliśmy w słońcu. Po drodze spotkaliśmy 9 osób. W tym naszych sąsiadów z campingu

Wracać będziemy inną drogą, "ciekawszą"

Może wiało, może było i za gorąco i wody za mało... ale wycieczka bardzo fajna , przepiękne widoki, odjazdowe kopczyki - także oglądając te zdjęcia to wydaje mi się, że jednak niezłą frajdę Wam ta wyprawa sprawiła...

Joanka23 napisał(a):Może wiało, może było i za gorąco i wody za mało... ale wycieczka bardzo fajna , przepiękne widoki, odjazdowe kopczyki - także oglądając te zdjęcia to wydaje mi się, że jednak niezłą frajdę Wam ta wyprawa sprawiła...

cześć Joanka23

Po nurkowaniu była to fajna odmiana.

pzdr

Longtom,

a co to za mastodonta upolowałeś?

Wygląda, że było to całkiem duże.

Pozdrawiam

Tomek

longtom napisał(a):Na plaży w zat. Vela Luka leżaki czekają na gości.

Ale poza tą żaglówką nikogo tam nie widzieliśmy.

Może się pod skałkami schowali, żeby się od wiatru schować


Będziecie wracać "ciekawszą" drogą- widoki będą

Transalp napisał(a):Longtom,

a co to za mastodonta upolowałeś?

To młodziak był max 50 cm w kłębie

.

pozdrawiam

tomek

Lidia K napisał(a):
Będziecie wracać "ciekawszą" drogą- widoki będą

Jej "ciekawość" polegała właśnie na tym, że rozległych widoków nie było.
Już za chwileczkę...
już za momencik...
czyli jutro
sprawa się wyjaśni.


miłego popołudnia

tomek

wojan napisał(a):Ja powoli wymiękam - kiedy ja to wszystko zdążę przeczytać ...
Relacja za relacją, a i trochę trzeba pospać ...
Ale damy radę - nie mamy wyjścia

Nic innego jak podpisać się pod słowami Wojana !
Ale z drugiej strony fajnie jest jesienną porą, po pracy, wziąć jedną relację "na raz" i nasycić się po same uszy
Twoja jest bardzo smakowita Moc wspomnień ( Krk, Cres, Pula ) , Velebit widziany z drugiej strony, od morza, podwodny Jadran - a na koniec trafić na górską wyprawę - prawdziwe delicje. Zdjęcia nasze, chorwackie No, pycha. A jak jeszcze przeczytałem o o.Badenim, to się naprawdę wzruszyłem - tyle wspomnień ...
pozdrawiam

plavac napisał(a):Ale z drugiej strony fajnie jest jesienną porą, po pracy, wziąć jedną relację "na raz" i nasycić się po same uszy
Twoja jest bardzo smakowita Moc wspomnień ( Krk, Cres, Pula ) , Velebit widziany z drugiej strony, od morza, podwodny Jadran - a na koniec trafić na górską wyprawę - prawdziwe delicje. Zdjęcia nasze, chorwackie No, pycha. A jak jeszcze przeczytałem o o.Badenim, to się naprawdę wzruszyłem - tyle wspomnień ...
pozdrawiam

cześć plavacu

Z prawdziwą radością witam Ciebie w przeddzień zdobywania "Kanjonu Vrženicy". Miło mi, że tu zajrzałeś

A że dałeś radę całość "na raz" to podziwiam.

pozdrowienia dla Krakowa

ci co drogi prostują
w domu nie nocują.

Z naszego punktu widokowego cofnęliśmy się kilkaset metrów szlakiem czerwonym i zamiast wracać, na camp, tą samą drogą skręciliśmy w lewo szlakiem żółtym.
Nasza nowa droga wyglądała bardzo zachęcająco.

.

Z wcześniejszego rozpoznania wiedzieliśmy, że na dole jest podobnie.



Szlak żółty prowadzi "Kanjonem" okresowego potoku Vrženica. Woda zapewne płynie tam zimą i wczesną wiosną. My wody nie widzieliśmy.
"Kanjon" się zaczyna.



Jest fajnie, nawet wiatr przestał wiać ,



co prawda zrobiło się od razu "nieco" cieplej



Woda na pewno płynie tam wartko,



a progi wodospadów mają po kilka metrów.



Nasz ścieżka.



Ale wszystko "co dobre" szybko się kończy.



Drogowskaz na plaży.



Atrakcji była moc, ale jedna nas ominęła.
Na campingu opowiadamy o naszej wycieczce.
Pierwsze pytanie sąsiadów:
No snakes?