Kilwater pijany szczęściem. Peljesac.

FUX napisał(a):Skoro pod wodą, a tam niewiele widać, to relacji nie budiet!

..nie nastawiaj się negatywnie..bo Roxi może jeszcze czymś zaskoczyć

longtom napisał(a):Mi przedwczoraj.

Ale ponoć długo wytrzymał.

pzdr

My to ogólnie mieliśmy problem z akumulatorem podczas urlopu. Przyczyniało się do tego ciągłe otwieranie i nie zamykanie drzwi
Prostowniczek był parę razy w użyciu

Stasiek18 napisał(a):Nie ma to jak zwiedzanie Chorwacji pod wodąObrazek
Trochę spóźniony ale jestem.

Trochę spóźnione, ale serdeczne: witam
Będzie jeszcze jeden podwodny odcinek, ale przy ostatnim tempie mojego pisania to... mam nadzieję, że w końcu pojawi się u mnie deficyt czasowy i relacje pociągnę do przodu!

Sara76 napisał(a):A ja się muszę pochwalić, że będąc po raz 5-ty w Dubrowniku w końcu w tym roku wjechaliśmy kolejką linową na wzgórze Srd. I stwierdzam, że naprawdę było warto, widoki wspaniałe, wrażenia niesamowite

Zazdroszczę.
Też pewnie zachwycilibyśmy się widokami... no niestety się nie udało

mervik napisał(a):..nie nastawiaj się negatywnie..bo Roxi może jeszcze czymś zaskoczyć

No właśnie!
Proszę mi się tutaj negatywnie nie nastawiać
Kolejnym odcinkiem nie zaskoczę, bo będzie ciąg dalszy Dubrownika, ale później kto wie, kto wie

10 lipca: Czwartek
Dubrownik

Tym odcinkiem Was nie zaskoczę, bo zaliczyliśmy typowy spacer po Dubrowniku.
Typowy, to może nawet zbyt wielkie słowo, bo nie było murów, ale przeszliśmy się najbardziej popularnymi uliczkami i zjedliśmy pizze

Zaczęliśmy przy Fontannie Onufrego.



Ilość ludzi którzy tak jak i my na chwilę zatrzymali się przy fontannie mogła przyprawić o zawrót głowy.



Trafiliśmy na początek imprezy



Ze ścian fontanny rurkami wypływa woda, która jest zdatna do picia.
Jak smakuje? Nie wiem, bo nie próbowaliśmy





Przechodzimy oczywiście obok Kościołów, które znajdują się naprzeciwko fontanny.







Po wyślizganych kamieniach idziemy przed siebie.









Rzut okiem za siebie.



Dochodzimy do wieży zegarowej.















Coś zaczyna mi świtać i przychodzi myśl, że jesteśmy już blisko portu.





Tak też się stało















Skręcając raz w lewo raz w prawo, docieramy do knajpy na murach.







Zaczyna nam burczeć w brzuchach, więc powoli rozglądamy się za jakąś pizzerią.
Może gdzieś tutaj?





Nieee, idziemy dalej











W końcu znajdujemy miejsce, które spełnia nasze oczekiwania, zresztą bardzo łagodne oczekiwania- pizza i tyle:)
Na drugą część spaceru i powrót na Divną zapraszam w następnym odcinku.

mysza73 napisał(a):No to daj ten Dubtownik, a potem to "później"

Kaaawałeczek Dubrownika

mysza73 napisał(a):Ładny kaaawałeczek ,
sporo ludków, jak zawsze, no może w lutym bylo mniej .

Tak bardzo jak rano chciałam jechać do Dubrownika, tak samo już po pół godzinie chciałam wracać na camp do ciszy i spokoju.
Nie dla mnie takie zwiedzanie. Tłumy ludzi działają na mnie jak płachta na byka. Mam nauczkę- jak zwiedzać takie miejsca jak Dubrownik, to tylko poza sezonem. Dwa lata temu zwiedzaliśmy Rovinji i Porec w maju i to było to!

PRZE-cudneee te Twoje foty !!! Bez dwóch zdań! Podwodne mnie po prostu powaliły pięknem! Super piszesz

Roxi napisał(a):Tym odcinkiem Was nie zaskoczę, bo zaliczyliśmy typowy spacer po Dubrowniku.

Dubrownik tradycyjnie zatłoczony. I piękny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Eunike1984 napisał(a):PRZE-cudneee te Twoje foty !!! Bez dwóch zdań! Podwodne mnie po prostu powaliły pięknem! Super piszesz

Dzięki
W relacji będzie jeszcze jeden podwodny dzień, więc zapraszam na ciąg dalszy

Franz napisał(a):Dubrownik tradycyjnie zatłoczony. I piękny.

Oj, zatłoczony
Nie lubię takiego zwiedzania. Zaraz się denerwuję i odechciewa mi się wszystkiego. Nie od parady na urlopie szukam ciszy i spokoju... tak najlepiej odpoczywam.

Marzy mi się zwiedzanie Dubrownika np w marcu lub październiku

Roxi napisał(a):W relacji będzie jeszcze jeden podwodny dzień, więc zapraszam na ciąg dalszy

Będę czujny.

pzdr

longtom napisał(a):Będę czujny.

pzdr

Narazie opuszczamy Dubrownik...

10 lipca: Czwartek
Dubrownik

Na pizze niestety trzeba trochę poczekać.



Mamy czas na obserwację zmiany pogody.
Zaczynają zbierać się chmury, wiatr jest coraz większy, spada temperatura i zaczyna nam być trochę zimnawo
Pojedzone.
Zbieramy się do opuszczenia Dubrownika, bo coś nam się wydaje, że będzie lało.





















Trochę żałowałam, że odpuściliśmy mury i Srd, ale nie ma tego złego...
Gdybyśmy zostali trochę dłużej, to powiedzenie, że bardzo byśmy zmokli nie oddawałby rzeczywistego stanu rzeczy

Tutaj jeszcze na sucho...







Nagle lunęło tak, że wycieraczki nie dawały sobie rady.
Zresztą tak jak niektórzy kierowcy, którzy zjeżdżali na pobocze. Woda płynęła drogą, a pobocze było podmywane i jazda rzeczywiście nie należała do przyjemnych.



Moja wyobraźnia działała na pełnych obrotach i już widziałam nasze miejsce campingowe zalane po kolana.
Na szczęście im bliżej domu tym deszcz był słabszy, aż w końcu przestało padać.





O dziwo, po powrocie na Divną okazało się, że tutaj wcale nie padało
Ufff, możemy w spokoju posiedzieć przy kieliszku wina i podziwiać spektakl...



Gdyby tylko na podziwianiu się skończyło...
W nocy przyszła taka ulewa, że trzeba było okopać namiot i trzymać kciuki żeby to wystarczyło. Po raz pierwszy w Cro spotkała mnie taka sytuacja. Nie powiem, było nawet ciekawie i jest co wspominać

super fota tego "spektaklu"

mysza73 napisał(a):Fajowo ,
szkoda tylko, że potem do Was dotarło .

Troszeczkę szkoda, ale przynajmniej była przygoda
Baliśmy się o pogodę następnego dnia, bo to miał być nasz ostatni dzień w Cro... na szczęście słońce nie zawiodło

Eunike1984 napisał(a):super fota tego "spektaklu"

Po kilkunastu próbach w końcu się udało coś cyknąć

Zdjęcia do następnego odcinka się już ładują