Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

megidh napisał(a):Z przyjemnością dołączam do grona zainteresowanych Twoją relacją.

Fajnie, że jesteś

Postaram się, żeby "kontynuacja" pożegnania lata, we wciąż nie-jesiennych cykladzkich klimatach, wypadła godnie. Wprawdzie Santorini i Donoussa to diametralnie różne wyspy, ale właśnie za tą różnorodność uwielbiam Grecję. Najchętniej dotarłabym na wszystkie wyspy, no ale to nierealne...

728 zł za France za 2 os RT... a koszt promu Pireus-Donoussa, te 37€ to od osoby OW czy RT było?

37euro za prom do cena od głowy w jedną stronę.
Samolot 728 zł w obie strony za dwie osoby, tylko po 2 bagaże kabinowe dla każdego, bez bagażu rejestrowanego

Donoussa

Czwartek, 30 września

Jeden z niewielu dni, gdy pospaliśmy długo - należało nam się po długiej podróży ! Obudził mnie wprawdzie Blue Star Naxos wracający z Astypalai do Pireusu, ale zanim wyczołgałam się z łóżka, już go nie było w maleńkim porcie.

Dzień zapowiadał się wspaniale, tyle że wietrznie.



Ostatecznie około 9:30 obudziliśmy się na dobre . Mając na względzie to, iż czas grecki to nasz + 1, wcale nie spaliśmy przesadnie długo - na wakacjach szkoda czasu na sen .

Trzeba było pójść do sklepu na zakupy śniadaniowe. W Stavros (portowa osada Donoussy) wszystko jest blisko , więc daleko nie mieliśmy…









Są tam dwa nieduże sklepiki spożywczo-przemysłowe (mini-market niedaleko kościoła oraz sklepik połączony z przyporową tawerną "To Kyma"), jarzyniak, piekarnia oraz sklepik Nautilus z artykułami różnymi, głównie książkami i odzieżą(raczej dla turystów, niż miejscowych). Wybór w spożywczakach bardziej niż skromny (ceny wręcz przeciwnie), ale jak dla nas był wystarczający. Na początku października otwarty był też sklepik (? bar) pomiędzy piekarnią a ”To Kyma” ale tam nawet nie zaglądnęliśmy, więc tak naprawdę nie wiem, co można tam kupić (ponoć gazety, jakieś pamiątki, domowe winko…).

Kościół Timios Stavros w „centrum” portowej osady…



Forumowym ekspertem od Donoussy jest oczywiście KOL, który był tu wielokrotnie i pięknie nam wyspę pokazał . Co nieco pokażemy i my, ale później. „Teraz” wracamy na śniadanie .

Noclegi zarezerwowaliśmy w Iliovasilema Studios. Obiekt znajduje się na wschodnim skraju zatoki portowej, niedaleko „miejskiej” plaży (lecz nie tak blisko, jak miejsce, w którym zatrzymuje się KOL).





Spanie na Donoussie rezerwowaliśmy jakieś 2,5 tygodnie przed wylotem do Grecji. Zdecydowaliśmy się zrobić to przez booking, nie wdając się w pisanie maili do obiektów, które tam nie figurowały. Z wyboru byliśmy zadowoleni .

Kilka fotek z wnętrza (proszę nie zwracać uwagi na twórczy bałagan)…







Tarasik…



Pierwsze wakacyjne śniadanie …







Po śniadaniu, byliśmy gotowi na odkrywanie Donoussy. Pierwszego dnia nie było to zwiedzanie intensywne, musieliśmy przyzwyczaić się do tutejszego wietrznego klimatu.

Donoússa ( Δονούσα) to nieduża wyspa na Małych Cykladach, jej powierzchnia to około 13,75 km2.
W krajobrazie dominują jałowe wzgórza, najwyższe z nich mają około 385 m n.p.m.



Stałych mieszkańców jest niewielu, około 120 . Więcej jest tu kotów



Wyspa była zamieszkana już około 3000 p.n.e., istniały wówczas dwie osady cywilizacji wczesnocykladzkiej, a ich mieszkańcy zajmowali się rybołówstwem i hodowlą zwierząt. W następnych tysiącleciach przy Donoussie znajdowały się kotwicowiska na morskich trasach Morza Egejskiego, co przyczyniło się do rozkwitu wyspy w okresie geometrycznym (X-VII p.n.e.). Dobre lata trwały do czasu, gdy stację handlową dla towarów przemieszczanych między Grecją kontynentalną a Dodekanezem i wybrzeżem Azji Mniejszej przeniesiono na wybrzeże Andros.
W czasach rzymskich II p.n.e. wyspa była prawodopodobnie miejscem wygnań. W drugiej połowie I p.n.e. Rzymianie przekazali Donoussę we władanie Rodos, która używała jej jako kotwicowiska morskiego.
Wenecjanie rządzili Donoussą od XIII do XVI wieku, potem wyspę zajęli Turcy. W XVIII wieku ziemie na Donoussie służyły jako pastwiska należące do Amorgos, około 1830 r. pasterze z tej wyspy osiedli na Donoussie na stałe i zaczęli uprawiać ziemię.
O izolacji wyspy w XIX wieku . świadczy fakt, że gdy w 1876 r. odwiedził ją król Jerzy I, mieszkańcy Donoussy byli zaskoczeni, że jego poprzednik Otton I przestał być królem 14 lat wcześniej…
Od początku XX wieku do około 1938 roku na wyspie wydobywano rudę żalaza, aluminium i miedź . Donoussę zamieszkiwało wówczas około 3000 osób, głównie pracujących w kopalniach.

dangol napisał(a):37euro za prom do cena od głowy w jedną stronę.
Samolot 728 zł w obie strony za dwie osoby, tylko po 2 bagaże kabinowe dla każdego, bez bagażu rejestrowanego

Aj-waj... wygląda na to, że za prom w Grecji bardzo łatwo wydać więcej niż za samolot z Polski.
Zerknąłem sobie pobieżnie na strony operatorów lotniczych
https://en.aegeanair.com/discover/route-map/
https://www.olympicair.com/en/destinations/route-map/
https://www.skyexpress.gr/en/discover/route-map
...i też różowo nie jest - lot Ateny-Naxos zaczynają się od jakiś 50€/os/OW.

No niestety, greckie promy nie są tanie .
Ponoć czasem, kupując bilet na Blue Stara już w porcie, można się załapać na promocyjny bilet za 20 euro od głowy, ale jakoś nie znam nikogo, komu by się to udało. Na ograniczoną ilość biletów "best price" po 30 euro też nie..

mysza73 napisał(a):
Potter się kiedyś udało kupiś te bilety za 20 euro ... ale to pewnie zasługa jej osobistego uroku

Niewątpliwie

Stavrós ( Σταυρός ) to główna osada wyspy z portem dla promów i łodzi rybackich (zanim zbudowano port, małe łodzie miały schronienie w wąskiej zatoce Limni, którą pokażę w jednym z odcinków relacji).
Nabrzeże dla dużych promów znajduje się przy zachodnim krańcu zatoki portowej, natomiast mały Express Skopelitis przybija do nabrzeża koło portowej tawerny-sklepiku "To Kyma".

Widok z nabrzeża dla dużych promów w kierunku tej części Stavros, w której nocowaliśmy.





Tu widać tawernę-kafenion „To Kyma” (Το κύμα) znajdującą się naprzeciw nabrzeża dla małych promów. Tam też mogą cumować jachty (o ile w tym czasie nie przypływa prom), ale przy sporym wietrze chętnych nie było .



Tam właśnie usiedliśmy na pierwszą kawkę na Donoussie.



Naszego ulubionego freddo cappuccino nie mieli, ale frappe była spoko .
Chociaż mocno wiało, na ciepłe kawki (do wyboru była tylko greek cafe i nescafe) nie mieliśmy ochoty.





Wprawdzie nazwa tawerny to „Fala” , my jednakże stosowaliśmy bardziej adekwatną - „Pod Cycatą Syrenką” .



Wracaliśmy tu kilkukrotnie. Zresztą o tej porze roku otwartych knajpek było w Stavros tylko kilka, ta Pod Cycatą Syrenką wieczorem zawsze miała największe wzięcie .

Cieszę się Danusiu, że piszesz relację
Jeszcze bardziej się cieszę, że mogę sobie poczytać
Kiedy Wy "buszowaliście" po wyspach, my mieliśmy przyjemność spędzić weekend we Wrocławiu. Piękne to Twoje miasto
Napisałaś

Niemniej jednak, nie warto nam było dopłacać z tego powodu do siedzisk lotniczych . Tego samego zdania była zresztą zdecydowana większość pasażerów, pomieszczenia z nimi były niemalże puste .

Szczerze przyznam, że nigdy się nie wczuwałam w promowe klasy cenowe, zawsze braliśmy opcję economy. Jakie było moje zdziwienie, gdy takie super, wygodne fotele były puste. Zaciągnęłam rodzinę i sobie zasiedliśmy na nich. Panie z obsługi nie miały nic przeciwko temu. Hm, gdyby nie Twoja relacja nie dowiedziałabym się, że to wyższa półka cenowa
Nie tylko podróże kształcą, ale przede wszsytkim relacje kształcą

A ja się cieszę, że jesteś z nami

wiola2012 napisał(a):
Szczerze przyznam, że nigdy się nie wczuwałam w promowe klasy cenowe, zawsze braliśmy opcję economy. Jakie było moje zdziwienie, gdy takie super, wygodne fotele były puste. Zaciągnęłam rodzinę i sobie zasiedliśmy na nich. Panie z obsługi nie miały nic przeciwko temu. Hm, gdyby nie Twoja relacja nie dowiedziałabym się, że to wyższa półka cenowa

Przypuszczalnie, gdybyśmy chcieli tam zasiąść, obsługa też nie miałaby nic przeciwko. No ale nam było wygodnie tam, gdzie siedzieliśmy , chociażby ze względu na to, iż mieliśmy do dyspozycji stoliczek na postawienie kubeczków z winkiem

Pora na pierwszą wycieczkę po Donoussie !

Cały czas poruszać się będziemy na własnych nogach. Mały busik kursuje na wyspie tylko w pełni sezonu, więc „awaryjnie” liczyć na niego nie mogliśmy. Gdyby było bardzo trudno, moglibyśmy skorzystać z jedynej na wyspie taksówki, ewentualnie zadzwonić po ratunek do dysponującego autem naszego gospodarza Christosa. Na autostop raczej nie było co się nastawiać , chociaż jakieś autka czasem się na drodze pojawiały …



Ale przecież właśnie po to wybraliśmy Donoussę, żeby się nachodzić ! Cóż z tego, iż potem staruszki mają obolałe nóżki, przecież zwyrodniałe gnaty bolą też podczas leżenia

Pierwsza trasa nie mogła być zbyt intensywna, toteż zapadła decyzja, iż pójdziemy wyłącznie na plażę Kedros, a potem grzecznie wrócimy do naszego domku.

Na Kedros daleko nie jest , można tam dotrzeć kilkoma wariantami, my wybraliśmy ten najbardziej pod górkę, żeby z bliska obejrzeć kościółek, jaki widzieliśmy z portu.



Z podejścia ładnie widać caluśkie Stavros…