Chorwacko-czarnogórska relacja krakusów. Powrót po latach

Ja tam akurat mam niski poziom cukru więc mi nie przeszkadza. A na zimę trochę tłuszczyku więcej też nie zaszkodzi

Beata W. napisał(a):Ja tam akurat mam niski poziom cukru więc mi nie przeszkadza. A na zimę trochę tłuszczyku więcej też nie zaszkodzi

Tak, kochanego ciała nigdy nie za wiele

Ten odcinek relacji będzie smutny
Bo będzie o dzieciach, dzieciach które zginęły podczas ostatniej wojny

Przed nami miejski park a w nim Pomnik dzieci Sarajewa (Spomenik ubijenoj djeci ).
Pomnik - fontanna upamiętnia ok 1600 dzieci, które zginęły w czasie oblężenia Sarajewa w latach 1992–1995. Wokół fontanny małe odciski stóp, zmierzające do źródła wody.
Niedaleko fontanny znajduje się 7 obrotowych walców, na których wyryto nazwiska ofiar w różnym wieku: 16, 11, 9, 4, a nawet jednego roku...
Pomnik został oficjalnie odsłonięty 9 maja 2009r.




W parku otaczającym pomnik wiele nagrobków


Niesamowite wrażenie, obok bawią się małe dzieci, na ławkach siedzą zakochani , miasto żyje swoim życiem..


W parku tuż przy ulicy stoi rzeźba przedstawiająca mieszkańca Srebrenicy - Ramo.
Nawołuje on swojego syna Nermina, by poddali się Serbom:
„Nermineee, hajde dolamo, ja sam dolamo. Slobodno kod Srba, svi hajte…”
Nie wie o tym ,że właśnie wydaje na siebie i syna wyrok śmierci. Szczątki obu mężczyzn znaleziono podczas ekshumacji masowego grobu niedaleko Srebrenicy w 2008r.
Rzeźba „Nermine, dođi!” autorstwa Mensuda Keče została odsłonięta 10 lipca 2015r. – w 20 rocznicę ludobójstwa w Srebrenicy.

Naprzeciwko parku znajduje się Plac Dzieci Sarajewa

przy którym stoi BBI

BBI to jedno z największych centrów handlowych w Bośni i Hercegowinie , o pow. ponad 43 tys m2.
Otwarte 6 kwietnia 2009 r., powstał w miejscu, gdzie jeszcze za Jugosławii stała Robna kuća Sarajka - popularny dom towarowy. Na najwyższych piętrach budynku znajduje się m.in. siedziba Al-Jazeera Bałkany.
My idziemy dalej ul. Marszałka Tity

Ulica Marszałka Tity (Titova ulica) – reprezentacyjna ulica Sarajewa. Prowadzi na Stare Miasto. Nazwana na cześć marszałka Tito, który był przywódcą Jugosławii. Za panowania Austro-Węgier ulica została poszerzona. To właśnie tutaj wybudowano siedzibę współczesnego Banku Centralnego Bośni i Hercegowiny. Ulica kilkakrotnie zmieniała nazwę. Stoją tu zadbane budynki, jak i powojenne ruiny.znalezione w necie

krakusowa napisał(a):...
Rzeźba „Nermine, dođi!”...

Robi niesamowite wrażenie.

krakusowa napisał(a):Bardzo to skomplikowane, ale jak na razie działa

działa głównie na papierze. System rzeczywiście jest tak skomplikowany, że praktycznie uniemożliwia normalne rządzenie. Do tego Serbowie nigdy nie przestali myśleć o niezależności, więc przyszłość całego kraju jest bardzo niepewna...

A tak z innej beczki - mnie nie udało się wejść do żadnego sarajewskiego meczetu, mieli ramadan i nie wpuszczali niewiernych

krutom napisał(a):

krakusowa napisał(a):...
Rzeźba „Nermine, dođi!”...

Robi niesamowite wrażenie.

Pudelek napisał(a):

krakusowa napisał(a):Bardzo to skomplikowane, ale jak na razie działa

działa głównie na papierze. System rzeczywiście jest tak skomplikowany, że praktycznie uniemożliwia normalne rządzenie. Do tego Serbowie nigdy nie przestali myśleć o niezależności, więc przyszłość całego kraju jest bardzo niepewna...

Oby nie...doszło do najgorszego Może Europa nie będzie tym razem stać bezczynnie

Pudelek napisał(a): A tak z innej beczki - mnie nie udało się wejść do żadnego sarajewskiego meczetu, mieli ramadan i nie wpuszczali niewiernych

Miałeś pecha

Dochodzimy do narożnego budynku, który stoi się na styku ulic Marszałka Tity i Ferhadiji.
Znajduje się tam Wieczny Ogień (Vječna vatra) – pomnik upamiętniający ofiary drugiej wojny światowej. Powstał w 1946 roku. Płomień, który nigdy nie gaśnie.
Podobno w styczniu 2011 r. jakaś grupa wracająca z nocnej suto zakrapianej imprezy zagasiła ogień i uciekła.
Akurat w tym samym czasie przechodził tamtędy jakiś turysta, jego błyskawiczna reakcja sprawiła, że ogień po 20 sekundach znów zapłonął .

Kierujemy się stronę ulicy Ferhadija i po chwili jesteśmy przed halą targową (Gradska tržnica )

Wejdziemy do środka, ale trochę później.
Teraz idziemy się nawodnić, temperatura powietrza jest dość wysoka i bardzo chce nam się pić

Z tyłu za budynkiem hali targowej znajduje się targ Markale, miejsce dwóch rzezi na mieszkańcach


Krwawe wydarzenia miały miejsce w czasie oblężenia Sarajewa.
Pierwszego ostrzału dokonano 5 lutego 1994 roku. Zginęło wtedy prawie 70 ludzi, a ponad stu zostało rannych. Ofiarami byli głównie mieszkańcy robiący codzienne zakupy na targu, jak i sprzedawcy.
To tablice na zdjęciach poniżej upamiętniają to smutne wydarzenie.
Dobrze, że byliśmy już gdy targ powoli kończył swoją działalność, czytałam gdzieś w necie, że czasami ciężko dojść do tablic i zrobić im zdjęcie ( zasłaniają je handlujący )



Druga masakra miała miejsce 28 sierpnia 1995 roku. Zginęło 28 osób, a ponad 90 zostało rannych. Ostrzału dokonała armia serbska, choć nie zostało to oficjalnie potwierdzone. Po tym drugim z ataków NATO i ONZ przystąpiły do ataków na Serbów, co bezpośrednio zakończyło kilka miesięcy później oblężenie Sarajewa, a na pewno potem przyczyniło się do zakończenia tej najkrwawszej wojnie w Europie po II wojnie światowej.



Gdzieś w tamtej okolicy spostrzegam jedną z wielu Sarajewską różę.

To oznaczenie miejsce po wybuchu pocisku moździerzowego. A spadło ich na miasto tysiące.
Wybuchając tworzą wzór, który przypomina różę. Wybuchając zabijały setki cywilów,tych którzy szli po chleb, do pracy. Mieszkańcy bowiem przez cały cas trwania wojny domowej starali się prowadzić w miarę normalne życie.
Po zakończeniu konfliktu, miejsca po wybuchach wypełniono czerwoną żywicą. Róże przypominające o ludzkich dramatach są symbolem cierpiącego Sarajewa.

Wchodzimy do hali targowej




Na pietrze znajduje się bar - restauracja, gdzie można się posilić
My idziemy jednak w stronę Baščaršiji, by w jednej z cevabdzinicy zjeść prawdziwe bośniackie ćevapi

Dochodzimy do bazaru Gazi Husrev-beg Bezistan




Dzisiaj jest tu dość tłoczno






I jemy nasze ulubione ćevapi

Powiem tylko, że były pyyyyyyyszne

Siedzimy w barze, jemy cevapy, jest południe i słychać muezina wzywającego wiernych na modlitwę.
Muezin zwraca się kolejno na wszystkie strony świata i wykrzykuje adhan.
To wezwanie wyznawców islamu do modlitwy (salat), która należy do obowiązków każdego muzułmanina. Adhan został przyjęty przez twórcę i proroka Mahometa ok. roku 624.
Ten, któremu robimy zdjęcie ma do pomocy mikrofon i głośniki


W oknie sklepu ze starociami dostrzegamy takie coś


Idziemy dalej, Sarajewo czeka
Wchodzimy na teren meczetu Gazi Husrev-bega
Właśnie trwa modlitwa, na którą wzywał muezin



Tu modlą się kobiety i dzieci

Na drzewie taki zakaz

Wrócimy tu jeszcze później, jak meczet będzie udostępniony do zwiedzania czyli albo przed 16-tą albo po 17.30

Wędrujemy dalej...
Będąc na Baščaršiji warto zaglądnąć na podwórka.
Mieszczą się tam bardzo klimatyczne kafejki, sklepy













Dochodzimy do ulicy Kovaći, którą pniemy się do góry

Dochodzimy do miejsca bardzo związanego z ostatnią wojną
Przed nami cmentarz, na którym pochowany jest pierwszy prezydent BiH – Alija Izetbegović i wielu mieszkańców Sarajewa ofiar wojennych

Podchodzimy do góry jeszcze parę metrów i znajdujemy się w miejscu, z którego można podziwiać panoramę Sarajewa
To miejsce to -Żółta twierdza (Žuta tabija) – ruiny twierdzy osmańskiej.
To właśnie z tego miejsca na zakończenie ramadanu, wystrzał z armaty daje sygnał całemu miastu: koniec postu!


Znajduje się tu niewielka kawiarenka

wspomniana wcześniej armatka


i podziwiamy widoki

W tej kamiennej bramie,stanowiącej część sarajewskiej twierdzy wybudowanej w XIX wieku na wzgórzu Vratnik znajduje się muzeum Aliji Izetbegovica




Wokół nas jest dość dużo ludzi, trwają właśnie próby, chyba będzie jakiś koncert

Odpuszczamy wejście do bastionu białego (Bijela tabija ) i powoli schodzimy do centrum miasta

Widoki z góry super, widzę, że obowiązkowe do zobaczenia w Sarajewie