Buongiorno! Benvenuti! Zachwycający Rzym, barwna Kampania.

megidh napisał(a):Wytłumacz, co widać na tym zdjęciu. Bo wydaje mi się, że widzę tutaj jakąś łódź i jeszcze jakby ktoś w niej stał.
Ale skąd łódź na tych wysokościach ?.

Tak, to łódka . Postawiona została (pewnie przez właściciela) przy wejściu do baru Ulisse's house.
Sprawdziłam czy mamy jakieś zdjęcia z tego miejsca, ale niestety nie. Są za to na google maps .

Ścieżka Bogów - Il Sentiero degli Dei, cz. III

Widok na Positano to taki trochę kulminacyjny punkt całej wycieczki .








Fotografujemy jednak nie tyko Positano .










Widać już też miejscowość Nocelle, gdzie kończy się Ścieżka Bogów..






Jeszcze raz zoom na Nocelle przycupnięte wśród drzew na stromym zboczu.






Czasami mamy jednak towarzystwo na szlaku .








Ostatnia część ścieżki jest dużo bardziej skalista i prowadzi na przemian to w górę to w dół.










I już jesteśmy w Nocelle.




Tu warto podejść na taras widokowy przed kościołem Santa Croce. Widok oczywiście na Positano .








Skończyła się Ścieżka Bogów, ale nie skończyła się nasza wędrówka. Do pokonania zostało ok. 1.700 (słownie: jeden tysiąc siedemset ) schodów w dół.
Nie liczyłam, tak piszą w internetach
Jak ktoś schodów nie lubi, może iść drogą dookoła (będzie z 7 km) albo poczekać na autobus do Positano.

Nie zostałam fanką tych schodów głównie ze względu na brak widoków po drodze, bo w przeważającej części idzie się przez las. Dłuuuuużyło mi się niemiłosiernie.
Zdążyłam już nawet zapomnieć, że gdzieś po drodze Paweł wypuścił tu drona .








Tu pięknie widać schody .




Schody kończą się w miejscowości Arienzo.








Stąd do Positano już przysłowiowy rzut beretem .

marze_na napisał(a):Skończyła się Ścieżka Bogów, ale nie skończyła się nasza wędrówka. Do pokonania zostało ok. 1.700 (słownie: jeden tysiąc siedemset ) schodów w dół.
Nie liczyłam, tak piszą w internetach
Jak ktoś schodów nie lubi, może iść drogą dookoła (będzie z 7 km) albo poczekać na autobus do Positano.

Nie zostałam fanką tych schodów głównie ze względu na brak widoków po drodze, bo w przeważającej części idzie się przez las. Dłuuuuużyło mi się niemiłosiernie.

Tu pięknie widać schody .

No pięknie się prezentują , nie wiem czemu ich nie polubiłaś

Positano , Nocelle i Arienzo - wszystkie malowniczo położone , dodatkowo towarzystwo mieliście przednie na tej ścieżce
Skoro to Ścieżka Bogów a Wy ją pokonaliście , to zapewne czujecie się . . . inaczej , nie wiem . . . namaszczeni , czy podczas schodzenia po tych 1700 schodach gubi się to uczucie Co by nie było - tam jest pięknie


Pozdrawiam
Piotr

mysza73 napisał(a):No pięknie się prezentują , nie wiem czemu ich nie polubiłaś

Myślę, że powinnaś sama sprawdzić czy dają się lubić .

piotrf napisał(a):Skoro to Ścieżka Bogów a Wy ją pokonaliście , to zapewne czujecie się . . . inaczej , nie wiem . . . namaszczeni , czy podczas schodzenia po tych 1700 schodach gubi się to uczucie

Namaszczeni to nie , ale z ogromnym apetytem na więcej spacerów po Półwyspie Amalfitańskim . I schody na szczęście nic w tej kwestii nie zmieniły .
Mam już nawet upatrzonych kilka innych ścieżek w górach Monti Lattari .

marze_na napisał(a):Skończyła się Ścieżka Bogów, ale nie skończyła się nasza wędrówka. Do pokonania zostało ok. 1.700 (słownie: jeden tysiąc siedemset ) schodów w dół.

O rany . A jak tak nie lubię schodów.
Ciekawe czy Positano jest warte tego, aby do niego schodzić po tych schodach.
A może jeszcze i wchodzić z powrotem, bo przecież trzeba jakoś wrócić do punktu wyjścia.
No chyba że wróciliście inną trasą.

megidh napisał(a):O rany . A jak tak nie lubię schodów.

To jednak kawał drogi. Na google maps można wypatrzeć jak prowadzą schody. Swoją drogą szacun, że chciało im się w ogóle je zbudować.
Zaznaczyłam ich początek i koniec.

megidh napisał(a):Ciekawe czy Positano jest warte tego, aby do niego schodzić po tych schodach.

Positano powszechnie uważane jest za najładniejsze miasteczko na całym Półwyspie Amalfitańskim.
Byliśmy tam już w 2015 roku i bardzo nam się podobało .

megidh napisał(a):A może jeszcze i wchodzić z powrotem, bo przecież trzeba jakoś wrócić do punktu wyjścia.
No chyba że wróciliście inną trasą.

Na szczęście nie musieliśmy wracać na górę, Do Sorrento wróciliśmy drogą morską .

Positano

Przed nami najbardziej chyba obfotografowany widok na całym Półwyspie Sorrentyńskim .












Miasteczko obeszliśmy już dość dokładnie podczas poprzedniego pobytu. Tym razem kierujemy się od razu prosto do portu.






Kupujemy bilety na statek do Sorrento i idziemy szukać lodów. Chwilę spacerujemy po plaży.














Ruch w porcie nas zaskakuje, nie spodziewałam się tylu turystów w połowie października. Do naszego stanowiska błyskawicznie ustawił się długi ogonek. Na fajne miejsca siedzące już się raczej nie załapiemy .




Stajemy sobie po prostu na rufie i patrzymy na oddalające się Positano.

marze_na napisał(a):Positano


Stajemy sobie po prostu na rufie i patrzymy na oddalające się Positano.

Ładny ten widok od strony morza

mysza73 napisał(a):Ładny ten widok od strony morza

A w słońcu to dopiero jest ładny . Tym razem pogodowo trafiliśmy jednak średnio .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ładny ten widok od strony morza

A w słońcu to dopiero jest ładny . Tym razem pogodowo trafiliśmy jednak średnio .

Oj nie marudź
Lepiej zaklinaj pogodę w Italii od 19 kwietnia

Czy Mrooczki to gdzieś wybyły czy co?

mysza73 napisał(a):Czy Mrooczki to gdzieś wybyły czy co?

Ciężko pracują .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Czy Mrooczki to gdzieś wybyły czy co?

Ciężko pracują .

W Italii?

W Italii to może nie byłoby tak ciężko .