4 x 2020, studentka,fotograf ślubny w Chorwacji i śpiew

Koncert tzw.główny miał się odbyć ostatniego wieczoru w Kunie. Ale zanim, był też czas na małe objazdówki, spacer po plażach Žuljany, zamoczenie nóg w Jadranie przez odważniejszą część zespołu (ponoć faaajna woda), na biesiadę z Gospodarzami, wizytę w winiarni (tuż przy tunelu, wg mnie mają tam najlepszy prošek, nieskalamy dodatkiem cukru) muzeum w Potomje (upamiętniają tam Napoleoński Szlak, który wiódł przez Pelješac) .
Odwiedzilam swojego pupila- osioła Tovarka. Mam do tego gatunku jakąś słabość, zawsze mi coś wyżre...
Rozegraliśmy  też kilka rundek gry w bule zwanymi balote, na dalmatinski pokręcony način, choć wydaje mi się, że w "Małym Paris" powinny obowiązywać klasyczne zasady

Czas na koncert, na który dopisała publika, sława klapy zrobiła swoje. Na szczęscie klapy nie było, akustyka dobra, więc dobrze się śpiewało (ponoć także słuchało ) organizatorzy załadowali mi spora dawkę stresu, gdyż tuż przed koncertem poprosili o to, by zapowiedzieć nasz repertuar. No pięknie, przecież nie będę do nich mówić po polsku... Na marginesie, mieli to zrobić oni, napisałam im wszystko, co trzeba... Przynajmniej miałam notatkę
Tym razem przeprowadziliśmy słuchaczy od renesansu do współczesności, kończąc nasz występ Claptonowym Tears in haeven a capella.

Daliśmy się ponieść lekkości śpiewu Divnej, a na koniec wspólnie wykonaliśmy chorwacką pieśń. Bardzo sympatyczne wrażenia. Wieczór zakończyliśmy na proszonej kolacji w konobie w Pijavćino. Gwarowi chorwacko- angielsko- niemiecko-polskiemu pewnie by nie było końca ( z poliglotami pojechałam, anglistką i romanistką w jednym i z germanistą), ale po trzeciej nad ranem nieubłaganie czekała pobudka i kierunek powrót przez...

Piękne wykonanie!!! Brawo Wy!!!

Świetna przygoda - nie dość, że w Dalmacji, to jeszcze z misją
I tyle okazji do poznania ludzi i miejscowych uwarunkowań , wódeczka z plebanem, bule, i ta podejrzanie wyglądająca ryba, którą podajecie sobie przy stole
(Mam takie skojarzenie - ostatnio czytałam na temat dziwnych , niezrozumiałych dla reszty świata zapisów prawnych w Anglii rodem ze średniowiecza, które wciąż funkcjonują oficjalnie...Oprócz tego, że nie wolno przebywać boso w promieniu 100 jardów od Królowej i wielu innych jest między innymi taki zakaz - nie wolno przebywać w przestrzeni publicznej z podejrzanie wyglądająca rybą w rękach )

Z zaciekawieniem dołączam . Śpiewanie uskrzydla .

Katerina napisał(a):Oprócz tego, że nie wolno przebywać boso w promieniu 100 jardów od Królowej i wielu innych jest między innymi taki zakaz - nie wolno przebywać w przestrzeni publicznej z podejrzanie wyglądająca rybą w rękach )

Wydaje mi się ,że wszyscy się tak nad nią rozczulali ,ponieważ była podejrzewana o to ,iz jest pyszna...

Cześć Crokuzynko
Co za wejście...
Jak Cię nie było,to.....nie było...
Teraz , od razu cztery relacje...

Podziwiam umiejętności i wachlarz repertuaru...
Mnie śpiew wychodzi ,tylko z playbacku...

Kapitańska Baba napisał(a):Piękne wykonanie!!! Brawo Wy!!!

Dziękuję bardzo w imieniu ekipy!

Katerina napisał(a):Świetna przygoda - nie dość, że w Dalmacji, to jeszcze z misją
I tyle okazji do poznania ludzi i miejscowych uwarunkowań , wódeczka z plebanem, bule, i ta podejrzanie wyglądająca ryba, którą podajecie sobie przy stole
(Mam takie skojarzenie - ostatnio czytałam na temat dziwnych , niezrozumiałych dla reszty świata zapisów prawnych w Anglii rodem ze średniowiecza, które wciąż funkcjonują oficjalnie...Oprócz tego, że nie wolno przebywać boso w promieniu 100 jardów od Królowej i wielu innych jest między innymi taki zakaz - nie wolno przebywać w przestrzeni publicznej z podejrzanie wyglądająca rybą w rękach )

Tak, to zwiedzanie od kuchni to zawsze najatrakcyjniejsze. A tu jeszcze. Z taaaką rybą, no, może nie grubą, ale długą
Z tym zapisem ws ryb podejrzanie wyglądających to Ci się udało wstrzelić uśmiałam się równo!

CROberto napisał(a):

Katerina napisał(a):Oprócz tego, że nie wolno przebywać boso w promieniu 100 jardów od Królowej i wielu innych jest między innymi taki zakaz - nie wolno przebywać w przestrzeni publicznej z podejrzanie wyglądająca rybą w rękach )

Wydaje mi się ,że wszyscy się tak nad nią rozczulali ,ponieważ była podejrzewana o to ,iz jest pyszna... cry:

Oj taaaak!!! Jedliśmy takową w postaci duszonej, była.... mmmmmmm!!!!!! Fajna nazwa-ugor.

CROberto napisał(a): Cześć Crokuzynko
Co za wejście...
Jak Cię nie było,to.....nie było...
Teraz , od razu cztery relacje...

Witaj, mój Kuzynie drogi!! nosz rok wariacki, widzisz, jezdzialm w tę i we wtę, nie było kiedy pisać ale za to, jak fajnie się do Was wraca!

CROberto napisał(a): Podziwiam umiejętności i wachlarz repertuaru...

wachlarz szeroki, to taki ukłon w str publiczności, by nie zanudzić

CROberto napisał(a): Mnie śpiew wychodzi ,tylko z playbacku...

Słuchaj, Kevin sam z domu też śpiewał z playbacku, a zobacz jaką popularność zdobył!!!

Zatem kierunek powrót przez Orebić, Korčulę i Split. Katamaran buja się około dwóch godzin, więc szczęśliwie można było palnąć drzemkę.



Krótki postój w Hvarze na Hvarze, doładowanie towarzystwa, liny na pokład i płyniemy dalej. (nadmienię, że to był mój pierwszy raz kiedy zobaczyłam Hvar i już wtedy zaświtała myśl, że trzeba tu w końcu dotrzeć).


Bujanie rozhulalo się na tyle, że Leo, który wybrał się z nami do Splitu, by nas po nim oprowadzić, nie mógł tym katamaranem wrócić do domu. Innego nie było, na szczęście są autobusy. No może nie zawsze na szczęście, bo nasz, który miał nas zawieźć do Zagrzebia zaliczył awarię, więc po dwugodzinnym opóźnieniu podstawiono złomka, który miał przebyć część drogi nim dojedzie po nas właściwy. Wywiódł nas w pole, a dokładnie w Dugopolje, skąd po 1,5 h ruszyliśmy do Zagrzebia. Dobrze, że choć do południa naładowaliśmy baterie spacerując po Splicie..

Szanse na spotkanie ze znajomą, spacer popołudniowo-wieczorny po stolicy, na niespieszną kolację malały drastycznie, a jakby tego było mało na wysokości Zadaru był jakiś objazd, więc Welebit był brany bokiem, w żółwim tempie ze względu na serpentynki, które robiły wrażenie, jak się siedzi w przepastnym autobusie. Cichutko podśpiewywalismy sobie pod nosem dla poprawy nastroju, tak by nikomu nie przeszkadzać, ale podróżni mieli tak dość monotonii, że chcieli jeszcze. Jedna babeczka wzięła nas za Rosjan (!!!), sprostowalismy rzecz jasna, a wątek rosyjski miał byc kontynuowany dnia następnego...
Tak więc Zagrzeb 22.30, pizza z dworca na wynos, tramwaj i nocleg. Choć padaliśmy na dziób,zaliczyliśmy "O północy w.. " Zagrzebiu, żeby choć dotknąć miasta. Spaliśmy tuż przy starówce, więc było to możliwe.

I cóż, kończąc część I, dodam, że o poranku zapakowaliśmy się do Flixa, kierunek Praga... Elegancko podróżuje się na górze na miejscach z panoramą i było sympatycznie do Wiednia.
Obok zasiadła ruska ekipa i darli się tak, że na pewno i dolny pokład miał po kokardę. Zapach kiełbachy i wina  rozchodził się po całym autokarze. Harmonię przywróciła Ania, pochylając się w ich kierunku i po polsku odpowiednim tonem wypaliła Mo-że-cie  być ci-szej? Zrozumieli. Jeszcze przesiadka w Pradze na Flixa do zaśnieżonego Liberca, gdzie czekał na nas mój mąż, przeładunek i do domciu, nasza podróż dobiegała końca.
Wtedy nie sądziliśmy z moim ślubnym, że za chwilę będziemy znów pakować auto...
P. S. nie zabrakło także zabawnej sytuacji językowej w Czechach: wsiadamy do autokaru w Libercu, kierowca coś mańdruje, sprawdza, wysiada, wrócił i oznajmił, że jak nam będzie zimno, możemy przesiąść się do tyłu bo z przodu porouchala se klimatyzacja. Taaaa, zachowaj człowieku powagę. Na szczęście mieliśmy to już wyćwiczone, gdyż podczas turnee po Morawach radio zapodało, by uważać na autostradzie, gdyż poruhala se motorka.. Przypadek? Ja zupełnie nie wiem co o tym myśleć
I jeszcze kilka fotek na koniec cz.1 z serdecznymi pozdrowieniami od naszego zespołu
Oraz link do naszego bloga, gdzie być może znajdziecie jeszcze parę ciekawych informacji o Chorwacji zimowo
https://nastrojewpodrozy.pl/ferie-w-chorwacji

[

No i super Wyjazd i okładka płyty - jak mówi jeden mój znajomy - eleganciutkie

Katerina napisał(a):No i super Wyjazd i okładka płyty - jak mówi jeden mój znajomy - eleganciutkie

Dzięki,Kasiu
Jak to mówią, ciesz się z tego co masz, więc
zaciesz jest,tym bardziej,że jeszcze kilka sezonow wstecz w życiu bym nie powiedziała,że taka wyprawa z ekipą dojdzie do skutku. No i masz!

Cz.2 wyjazd drugi- STUDENTKA

Jako, że dziecię zakwalifikowało się na erazmusowe studiowanie w Cro będąc studentką filologii serbsko-chorwackiej, nie widzieliśmy w tym nic dziwnego. Nawet gdzieś tam z tyłu głowy kołatała mysl,że może w okolicy Wielkanocy do niej pojedziemy. Ale że będziemy ją tam wieźć, to tego jakoś szczególnie w planach nie było. No ale przeca bambetle wszystkie potrzebne, od podusi po patelnię, więc jakie było wyjście? Przecież Przecież Flix bus tego nie uciągnie! No a jeszcze garderoba, mamy zimę a zastanie ją tam lato,buty, stroje, sukienki i inne..no zostawisz dziecko w potrzebie?
Ale po kolei. Jako że uniwerek tak średnio się spieszył z dograniem wszelkich formalności trzeba było jeszcze lokum znaleźć na ostatnią niemal chwilę. Gdzie? No w Splicie przecież! Miejscówki różne w ręce wpadały, przeważnie kosmos,ciasne i drogie,albo za miastem. Wreszcie jest,ta wlasciwa. I tekst, mamo a po co takie wielkie mieszkanie? Normalna sprawa-studentki chciały przyoszczędzić na czym się da.Jechały z koleżanką ,zapobiegliwi rodzice,czyli my z małżonkiem, nadawali,by dziewuchy podczas tego pobytu miały kawałek własnej przestrzeni. Nawet na wypadek,jak się jedna na drugą nadąsa..minusem było to,ze trzeba było wszystko zwieźć..stąd ta podróż autem. Ale czegóż nie zrobisz ty cromaniaku jeden,
by znów dotknąć ulubionych klimatów i zjeść...pržene lignje ...
Dziewczynom juz zaczął się zapełniać grafik odwiedzin,kto,co ,jak, na ile...aż się martwiliśmy,czy czas na naukę znajdą?
Ale to bylo najmniejsze zmartwienie,jak się miało wkrótce okazać. Gdy wyjeżdżaliśmy z kraju na przełomie lutego/marca już było słychać o pacjencie zero....Niepokój byl, no ale wszystko pozałatwiane,to co teraz.
Podróż autem załadowanym jak nigdy dotąd, bo w końcu dwie modystki wieziemy, dobrze,ze nie sezon,bo leżaczki plażowe i parasole nie miałyby racji bytu.
I co ciekawe, w Pl zimy niet w Czechach niet,w Austrii spoko,bo tych krętych odcinków tam najbardziej obawialiśmy się, ale jakoś tak pod koniec chmury coraz cięższe, no i masz! W Słowenii wita nas zimsko, śnieżyca, biała autostrada i tak do Zagrzebia wolnym patataj! (Fotka z zaśnieżonym autem to na samiutkiej granicy G.Macelj)
Oczywiście tunel św.Rocha nie rozczarował, po drugiej stronie inna aura,choć burzowa. W zasadzie do Splitu tłukło pierunami równo.
Wieczorkiem docieramy szczęśliwie na miejsce, zmęczeni,ale uffff, powitanie z gospodarzami, szybkie obeznanie co,gdzie, jak, spisanie liczników. Mieszkanie to dół domu, górę zajmują właściciele, taras i widok na morze-póki dzikie pnącza i inne krzaczory się nie zazielenio. W kapciach można do Tommiego
po kruh , na uczelnię kilka minut spacerkiem, do Lidla podobnie,żesz cholera, Biedry tylko do szczęścia brakuje! Trochę chłodniawo,bo mieszkanko puste stało jakąś chwilę, no ale się pomieszka, to się nagrzeje.
No i ku ciepłemu idzie.
Nocka i dzionek na odtajanie, dziewczyny kierunek uczelnia, starocie spacerem po Splicie i już nam się włącza korba, że skoro tu jesteśmy trzeba choć na chwilkę kuknąć tam,gdzie jeszcze na nie było...no to co?Vis!

Ciekawie się zapowiada druga wyprawa
Z niecierpliwością czekam na wiosenny Vis