Wrześniowa Chorwacja 07,08,09 i 2020 - góry,wyspy i jeziora

kulka53 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Tych ruin to chyba nie widziałam w innej relacji. Fajne to wygląda

Jak dla nas jedna z najfajniejszych ciekawostek na wyspie. Też nie widziałem jej w innych relacjach z prostej przyczyny... innych relacji o Braču nie czytałem , a nawet jeśli, to mocno pobieżnie więc niczego nie pamiętałem.

Jakbym już ten zabytek gdzieś widziała... Hmmm...

Mikromir napisał(a):

kulka53 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Tych ruin to chyba nie widziałam w innej relacji. Fajne to wygląda

Jak dla nas jedna z najfajniejszych ciekawostek na wyspie. Też nie widziałem jej w innych relacjach z prostej przyczyny... innych relacji o Braču nie czytałem , a nawet jeśli, to mocno pobieżnie więc niczego nie pamiętałem.

Jakbym już ten zabytek gdzieś widziała... Hmmm...

Ja też tam byłam , ale moje zdjęcia pewnie w kosmosie

Edit: Jednak nie wyparowały - bra-polecam-w-ciemno-brac-t38260-255.html?hilit=brać%20polecam%20w%20ciemno%20brać:mrgreen:

Ja jak planowałam Brać początkiem roku to zaczęłam czytać relacje, tak jak zawsze od najmłodszych, a jako że w kwietniu jakoś odwołano mi pobyt to do Waszych nie dotarłam...

Mikromir napisał(a):Jakbym już ten zabytek gdzieś widziała... Hmmm...

mysza73 napisał(a):Ja też tam byłam

maslinka napisał(a):To ja też napiszę, że pokazywałam ruiny bazyliki w Povlji :

Dzięki dziewczyny . Tak myślałem że to niemożliwe by nikt przed nami tam nie dotarł
To już kolejną lekturę na święta mam zapewnioną
I fajnie....

piekara114 napisał(a):No i mapka jest

Teraz już zawsze będą mapki.... zawsze lubiłem je robić bo też fajnie potem zobaczyć jak wyglądał dzień od strony "przejazdowej"

Epepa napisał(a):Może te zatoczki na południe od Sumartina są ładniejsze? Tylko chyba raczej trudno dostępne z lądu.

Nie próbowałem tam dojechać, z tego co pokazała mi mapa byłoby trudno i nie byłoby po co. Ale mogę się oczywiście mylić

Epepa napisał(a):to miasteczko bardzo mnie ciekawi. Nie ukrywam, że miałam cichą nadzieję, że tam dojedziecie.

No niestety. Teraz oczywiście trochę żałuję ale przy tych paru dniach jakie przeznaczyliśmy na wyspę nie można było zajrzeć wszędzie. A prawda jest taka że płynąc tam i tak nastawialiśmy się głównie na plażowanie (podobnie jak było na Pagu). Tyle że miasteczka Brača okazały się ciekawsze niż sądziłem a plaże... odwrotnie . Toteż przewaga zwiedzania, ale wyspa jest na tyle duża że nie ma siły, w 4 dni wszystkiego się nie da. Ba, nawet połowy .

maslinka napisał(a):W tym roku dopłynęliśmy kajakiem do uvali Puntica. Jedno z lepszych plażowań.

Gdzieś mi musiał ten odcinek umknąć, nie pamiętam tego.

maslinka napisał(a):Szkoda, że Wam się nie udało. Niestety, nie wiem, jak tam jest z dojazdem. Niby na mapach jest droga, ale gdzie należy skręcić...

Na zdjęciach plaża wygląda nieźle, jednak aż tak bardzo nie żałuję że się nie udało. Z dołu słychać było głosy, raczej pusto tam nie było... choć i miejsce i widok robi dobre wrażenie .
Z tego co było widać na miejscu zjazd autem nad plażę nie jest możliwy. Dojście z pewnością jakieś istnieje, ale ze względu na okoliczności daliśmy sobie spokój. Być może część ludzi dopłynęła tam jakimś pływadłem (las wszystko zasłaniał), część dojechała i zeszła jakoś na dół bo przy drodze stały 2 czy 3 auta. Na nasze w najbliższej okolicy miejsca nie było .

maslinka napisał(a):Natomiast Vošćica - ciekawe miejsce (nie byliśmy), chociaż chyba trudno nazwać je ładnym I jeszcze zaśmiecone
Przynajmniej klify fajnie się prezentują

To prawda, nie było tam ani zbyt pięknie pod względem widokowym, a sama plaża z gatunku odbiegających od przeciętnej. Ale pływało się fajnie, było czuć głębię pod sobą a i przy klifie było ciekawie.

kulka53 napisał(a):Efektem przybrzeżnego taplania się w średnio ciepłej wodzie jest kolorowa meduza .

Piękna, wygląda jakby była w koronie.

megidh napisał(a):Piękna, wygląda jakby była w koronie.

Faktycznie robiła wrażenie, zwłaszcza na kimś kto (jak my) nigdy jeszcze takiego okazu na żywo nie widział .

17 września, czwartek

Na dziś prognoza przewidywała lekkie (na szczęście) załamanie pogody . Miało być raczej pochmurno i nieco wietrznie, mogło nawet nieco pokropić. Gdyby taka zmiana miała potrwać dłużej, zapewne jutro powoli zbieralibyśmy się już do powrotu z chorwackich wakacji... ale że to miał być tylko taki jeden jedyny nieco gorszy pogodowo dzień to wciąż snuliśmy plany na dni następne . Bo właściwie to już zdecydowaliśmy że nasz urlop ulegnie lekkiemu wydłużeniu .

W tę prognozę wierzyliśmy tak średnio (chociaż od paru dni widać było że ten czwartek będzie taki niewyraźny), bo przecież ciągle jest tak upalnie i pięknie że to niemożliwe żeby się coś miało zmienić . Jednak dzisiejszy świt nie pozostawiał złudzeń... chmury jednak są.







Dopiero teraz mamy szansę zobaczyć gdzie spędziliśmy tę noc .





Nie da się ukryć, widać że jest krzywo . Nawet widać mniej niż było rzeczywiście... Nie wyspaliśmy się komfortowo ale jak zwykle najważniejsze było to że ani my nikomu tu nie przeszkadzaliśmy, ani też nikt swoją obecnością naszego czasu tutaj nie zakłócił.

Ok, miało być brzydko i jest. Czyli co, miało być plażowanie - to go nie będzie . No właśnie... po objechaniu ważniejszych punktów na mapie wyspy dziś mieliśmy spędzić dzień na plaży - wiadomo której plaży , tej odkrytej pierwszego dnia nieopodal słynnego Rogu . Ale w takich warunkach odpada, szkoda czasu na to by spędzać go w warunkach "bałtyckich" . Zatem wdrażamy do realizacji plan B... a ten zakładał odwiedzenie Pustinji Blacy.

O tej atrakcji wiedziałem że istnieje , wiedziałem też mniej więcej gdzie jej szukać oraz że trzeba byłoby poświęcić trochę czasu na to by tam dotrzeć. Poprzyglądałem się mapie już pierwszego dnia, widzieliśmy też drogowskazy więc sprawa wydawała się jasna i prosta. Podobnie z decyzją - nie było co tu rozmyślać, nie ma pogody to jedziemy zwiedzać .

Chwilę przed wyruszeniem, już się pakujemy...

Do przejechania mamy około 20 km z czego - to już wiemy - ostatnie około 5 km będzie drogą o nawierzchni szutrowej. Brač pod chmurami prezentuje się nieco bardziej smętnie i ponuro niż zwykle, szybko i sprawnie pomykamy więc pustą szosą pośród porastających wnętrze wyspy zarośli do wyznaczonego celu. Szutrowy odcinek - tu już jedzie się mniej szybko i mniej sprawnie , nie jest to zbyt dobra droga ale też nie jest zła... inaczej mówiąc nie jest komfortowo ale trudności też nie ma żadnych. W końcu docieramy do celu gdzie droga się rozszerza w sporej wielkości wydłużony placyk na którym rosną drzewa i zarośla. Teraz nie ma aż takiej potrzeby ale w razie braku chmur byłoby gdzie postawić auto w cieniu, także plus dla Pustinji .

Rozglądamy się. Pierwszym co rzuca się w oczy są 3 przyjaźnie nastawione osiołki , ewidentnie dobrze nauczone że pojawienie się hałaśliwego potwora może skutkować otrzymaniem jakichś smakołyków .











Nawet mapy nie dadzą pooglądać spokojnie .





Niemniej coś tam udało mi się zobaczyć i wyczytać, a nawet zrobić zdjęcie.



Wynika z niego - co bardzo mnie cieszy - że do Pustinji można dostać się z tego miejsca na 2 sposoby, szlakiem głównym wiodącym doliną albo można dalej iść/jechać drogą i potem stromo zejść zboczem doliny. Nie bylibyśmy sobą gdybyśmy nie rozważyli obu możliwości i w efekcie nie zdecydowali że w dół pójdziemy drogą trudniejszą a wrócimy tą łatwiejszą . Bo przy tych odległościach jazdę autem dalej w dół uznajemy za bezcelową.

I słusznie , dalszy odcinek początkowo wydaje się ok, jednak potem gdy robi się bardziej stromo nawierzchnia znacznie się pogarsza. Nie polecam ani zjazdu tędy zwykłym autem ani tym bardziej próby podjeżdżania...

To taki nieciekawy a długi fragment tego traktu.

Ale póki co jeszcze jesteśmy na górze.



Jest może i pochmurno ale chmury są dość cienkie i zza nich prześwieca czasem słońce. Jest niezwykle gorąco, parno i duszno.

Dolina w której leży Blaca wydaje się być dzika, malownicza i atrakcyjna .



Chwilę później niknie ona z oczu i wędrujemy łagodnie w dół pośród młodych pinii .



Ładnie tu i spacer jest przyjemny, nawierzchnia po której idziemy sprawia że cieszymy się z ubrania butów z grubą podeszwą zamiast lekkich sandałków.



Nieco dalej widać że tę okolicę musiały spustoszyć pożary i musiało być to dość już dawno.









Idziemy, idziemy, idziemy. Wydawało się że to będzie stosunkowo blisko, tymczasem odległość pokazana na mapie dawno już minęła a tutaj skrętu w dolinę ani widu ani słychu .

Na horyzoncie Hvar.



Impresja smartfonowa



Czujemy się prawie jak w Grecji, jest gorąco i łyso .



W tym miejscu (z daleka sądziłem że to tablica informacyjna o szlaku czy też Blacy) nasze zaniepokojenie przechodzi w stan lekkiego przerażenia . Czyżby zaznaczony na mapie szlak był ściemą??? . Nie chce mi się wierzyć ale z drugiej strony... W każdym razie ta tablica informowała o obsadzeniu tego rejonu wyspy młodymi drzewkami po pożarze (słusznie przypuszczałem że miał on tu miejsce) .



Co jak co ale sponsorzy nasadzeń widoczni są doskonale .



Mija nas terenowy pickup a skrętu wciąż nie widać .



W końcu JEEEEEST .



Już nieco wcześniej wiedzieliśmy że zaraz będzie to miejsce bowiem właściciel auta tu się zatrzymał i zniknął gdzieś za obniżeniem terenu.



Dopiero stąd po raz pierwszy zobaczyliśmy nasz właściwy cel - przyklejone do skał zabudowania Pustinji Blaca.





Zgodnie musimy przyznać - robi wrażenie . Naprawdę super miejsce i super widok, jesteśmy bardzo, bardzo zadowoleni że pogoda się dziś popsuła , bo inaczej pewnie byśmy się tu nie wybrali. A dodatkowo cieszy nas to, że dotarliśmy właśnie tutaj, że choć cierpliwość nasza została wystawiona na ciężką próbę to nie odpuściliśmy i nie wróciliśmy z powrotem na parking. Wtedy nie moglibyśmy zobaczyć tego fantastycznego widoku na Blacę z góry .



c.d.n.

Czekam na dalszy ciąg Blacy, bomy w obie strony szliśmy inaczej niż Wy doszliście. Przeglądnąłem jeszcze raz Wasze foty z promu na Brać... Na szczęście nie ma tam nas:) Tylko ten łysy w białym po lewej syn arabskiej pustyni jak go nazwałem. Ja to się w sumie twarzom nie przyglądam... Pewnie stanąłbyś na przeciwko i z relacji waszej nie rozpoznałbym - tym bardziej w takiej masce.
Ale Ty nas chyba uchwyciłeś


A swoją drogą. 16. września 2020 roku
Zgraj sobie te dwa zdjęcia, pierwsze jest twoje drugie moje i popatrz na daty i czasy wykonania i przypomnij sobie kolejność Twoich zdjęć z tamtego dnia. Gdybym swoje zrobił 120 sekund wcześniej bylibyście w kadrze

Abakus68 napisał(a):Gdybym swoje zrobił 120 sekund wcześniej bylibyście w kadrze

Świat jest mały a forum wbrew pozorom spore
Przed laty zdarzyło się nam już (opisane w tym wątku) nieświadome spotkanie w Szybeniku uwiecznione równie nieświadomą fotką z jednym z nieobecnych już tutaj forumowiczów .
A innym razem równie nieplanowanie oczekiwaliśmy wspólnie (tym razem już świadomie) wraz z Danusią (dangol) i Jej mężem na otwarcie przez strajkujących celników przejścia granicznego GR/MK w Evzoni

Dobrze że na plażach FKK sobie nawzajem fotek nie zrobiliśmy .

maslinka napisał(a):Szliście do Blacy tą samą trasą, co my

Zgadza się , z tym że dowiedziałem się o tym już po fakcie i po powrocie do domu bo dopiero wtedy doszłaś do tego dnia w swej relacji.

maslinka napisał(a):Dla nas dzień, w którym się wybraliśmy na tę wycieczkę, był jednym z najlepiej spędzonych dni na wakacjach

A to ciekawe bo sądziłem że najwyżej cenisz "kajakowania" .
Ale nie dziwię się - Blaca poza tym że pięknie położona jest także bardzo ciekawa. Nie sądziłem że tak będzie.

17 września, czwartek cd.

Na temat Pustinji Blaca napisano z pewnością całkiem sporo także i tutaj na forum , także nie będziemy tutaj powielać z pewnością świetnych opisów zabytku a jedynie przedstawimy go w paru zdaniach dla tych którzy (jak my wcześniej) nie mają o nim żadnego pojęcia, albo dla tych którzy byli tutaj tak dawno, że zapomnieli.

Początki pustelni datują się na wiek XVI kiedy to w dolinie a konkretnie w jej naturalnych grotach i zagłębieniach skalnych schronienie znalazło dwóch głagolitycznych mnichów uciekających przed Turkami. W miarę upływu czasu zasiedlali oni kolejne jaskinie a potem zaczęły powstawać budynki mieszkalne oraz kościół. Przez wieki pustelnię zamieszkiwało w sumie około 90 mnichów, wszyscy oni znaleźli swoje miejsce wiecznego odpoczynku na jej terenie. Nigdy nie było tutaj licznej grupy, zawsze mieszkało tutaj na raz nie więcej niż kilka osób. Mnisi zajmowali się uprawą ziemi, posiadali stada zwierząt, ule, gaje oliwne, winnice. Do transportu wytworzonych produktów używali własnych łodzi którymi przewozili je do portów na wyspie. Zapewniali pracę okolicznym mieszkańcom, zatrudniali nawet do 100 osób. Prowadzili również szkołę do której schodziły się dzieci z kilku nieistniejących już miejscowości w okolicy. W muzeum urządzonym w pustelni można zobaczyć przede wszystkim eksponaty z ostatnich dziesięcioleci jej działania, zwłaszcza zgromadzone przez ostatniego jej mieszkańca - znanego naukowca zajmującego się głównie astronomią - Nikoli Miličevića, zmarłego w 1963 roku. Znany jest on przede wszystkim z posiadania największego w ówczesnych czasach na Bałkanach teleskopu za pomocą którego odkrył nieznaną wcześniej gwiazdę i kometę. Po jego śmierci tereny należące do pustelni a także jej zabudowania przejęły władze wyspy z czasem urządzając w nich muzeum. Obecnie Pustinja Blaca jest zabytkiem oczekującym na wpisanie na listę UNESCO.

Zbocze po którym będziemy schodzić padło łupem ognia, z zapewne dorodnego sosnowego lasu pozostały jedynie pojedyncze egzemplarze. Ale to dzieli temu tak dobrze stąd widać zabytek.







Widać że przeciwległe zbocza również strawił przed laty pożar, dzięki temu możemy zobaczyć jeszcze jedną ścieżkę którą da się dojść do Blacy.





Schodzimy powoli na dół dość wyraźną ale stromą i kamienistą ścieżką... także absolutnie nie polecam wybierać się tutaj w klapkach .









W dole widać ścieżkę dnem doliny, można nią dojść od zatoki do której przypływają (w sezonie) statki wycieczkowe z Bolu.