Wielki come back Klanu, czyli wyspiarskie wakacje AD2013

napisał(a) CROnikiCROpka » 13.07.2013 23:44

Skoro Hvar to i ja Coś czuję, że będzie baardzo ciekawa relacja. Czekam z niecierpliwością

napisał(a) mama_Kapiszonka » 15.07.2013 14:52

napisał(a) agata26061 » 17.07.2013 10:21

Dopisuję relację, co by mi nie umknęła i czekam

napisał(a) mama_Kapiszonka » 18.07.2013 09:52

Pozostały do startu czas liczę już w minutach. Co prawda jest ich ponad 1300 ale szybko licznik idzie w dół.
I każdą minutę muszę na tyle mocno wykorzystać, by w robocie nie zostawić zaległości (za to nawet telefon w biurze zostaje), w zakupach nic nie pominąć, w pakowaniu podobnie....

Więc pewnie pojawię się dopiero w trakcie wypoczynku, a nawet po. Wybaczycie?

Ale notes i aparat biorę pomna ułomności swej pamięci

napisał(a) wojan » 18.07.2013 23:16

mama_Kapiszonka napisał(a): Wybaczycie?

Pewnie, że tak Wypoczywajcie i wracajcie zdrowo

napisał(a) Basik_63 » 26.07.2013 11:40

Jak wyprawa na mój ukochany Hvar to mnie na pewno nie może zabraknąć, choćbyście mnie nawet wyganiali. Przywiązałam się mocno i czekam na cd...

napisał(a) Monte Christo » 27.07.2013 15:15

napisał(a) mariusz_77 » 27.07.2013 16:21

Do Hvaru też z ciekawością i niecierpliwością się dołączę bo już zbieram informacje na kolejny urlop na Hvarze... niestety nie w tym roku ... ale do następnego coraz bliżej

Pozdrowienia

napisał(a) mama_Kapiszonka » 05.08.2013 11:34

napisał(a) agata26061 » 05.08.2013 11:40

Witamy z powrotem w Polsce!
Cieszę się, że podróż minęła szczęśliwie i wróciliście, bo teraz będziemy mogli poczytać i pooglądać Wasze wrażenia z Cro.
Pozdrawiam

napisał(a) AniaJ. » 05.08.2013 13:11

Tak...powroty bywają trudne, ale ile pięknych wrażeń i wspomnień macie na pewno
Czekam i ja na Wasze Hvarskie opowieści

napisał(a) Aldonka » 05.08.2013 14:58

Nooo, tak się jakoś tego Waszego powrotu doczekać nie mogłam Choć wiem, że ten powrót do rzeczywistości bywa brutalny.

napisał(a) mama_Kapiszonka » 05.08.2013 19:32

Miło usłyszeć, że ktoś czekał na nasz powrót.

Ale najpierw trzeba zacząć ... od początku

Mnóstwo przygotowań (w końcu w Cro spotykaliśmy i upały i ulewy w temperaturze 13 stopni) a i fakt, że nie było nas tam przez ostatnie 6 lat zrobił swoje, mnóstwo planów (no bo jak tu nie mieć takowych po obejrzeniu formowych fotorelacji) – wszystko zapisane w ulubionych, by szybko mieć do nich dostęp w necie, dopinanie budżetu (tia…..), upychanie w karawanie (tak jakoś nasza fura jednoznacznie przypomina ten typ pojazdu i o mały włos….).

No i jak do tej pory to wszystko nam szło zgodnie z planem.

Ale (nazwijmy to ale nr 1): gdy tata_Kapiszonka pojechał do naszego „Zielonego” czyli Leszka Skupnia po samochodową lodówkę, nasz pierwszy plan (trasy przez Kraków, Chyżne) wziął w łeb. I niby w piątek wyruszyliśmy zgodnie z założeniami o godzinie 8:00, to jednak trasa przez Śląsk nas pokonała i w efekcie granicę polsko-słowacką pokonywaliśmy z dużym opóźnieniem.

Ale (niech będzie to ale nr 2): nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło: stojąc na skrzyżowaniu w Słowacji i patrząc nieco dziwnym wzrokiem na kierunki na Żylinę (jeden prosto, drugi w prawo) nasz proszący wzrok padł na autko na żywieckich blachach ciągnące niezłą motorówkę. I to wymarzone „Spoko, jedźcie za nami” wybawiło nas z rozterki i skrętu w prawo . A potem już było tylko lepiej, bo gdy na stacji dziękowaliśmy za pomoc, okazało się, że ekipa motorówkowa jedzie na Peljesac i jedzie tam po raz 5 czy 6 i mają w paluszku trasę przez Austrię i Słowenię z pominięciem autostrady. I w ten sposób nasz kolejny plan wziął w łeb, ale za to podróż była niezwykle komfortowa (zamiast pilnować nr tras, zjazdów itp. pilnowaliśmy, by mieć na horyzoncie motorówkę). Od czasu do czasu coś pstryknęłam, by zapamiętać na fotografiach co i jak idzie po kolei (do publikacji się nie nadaje, bo przez szybę i nieostre). Kapiszonek dzielnie i grzecznie spędzał podróż (Shell i promocja lego zrobiły swoje).

I tak sobie mijały kolejne dziesiątki kilometrów (już w Austrii), aż pojawiły się następne ale… już chyba nr 3 i 4… zaczęły nam szwankować hamulce. Mariusz musiał „hamować na 2”. Trochę nas to zmartwiło, bo nikt nie lubi się czuć niebezpiecznie, tym bardziej, że czekały nas dopiero ostre wjazdy i zjazdy w terenie górskim. Szybka konsultacja z mechanikiem, poszukiwania wycieku – sytuacja nie pogarsza się – jedziemy dalej, trzymając większe odstępy.

Do hamulców doszło nieprzyjemne dla ucha ni to szuranie ni tłuczenie koła (lewe, tylne). Postój na parkingu i dopompowanie – ruszamy dalej. I dopiero zaczęła się jazda! Odgłosy narastały. Hałas w końcu stał się nie do zniesienia, zaczęło delikatnie padać…. Na szczęście kolejny parking był już po 10 km. Zatrzymaliśmy się razem z naszymi pilotami, wysiedliśmy z samochodów i … już wiem, co się czuje, gdy ktoś stwierdza, że mu się ze strachu „d… marszczy”…

Załączniki:

i tak powinno być na całej trasie, a nie dopiero z Beskidami w tle!

uszczęśliwiony posiadacz ferrari

prawie jak w Cro ;-)

już po słowackiej stronie

piloci na horyzoncie ;-)

a miało być via Budapeszt

napisał(a) truskawka30r » 05.08.2013 20:44

Powroty z CRO są trudne i smutne. Jadąc do CRO szczerzę zęby z radochy, a wracam z CRO w milczeniu i rozmyślaniu kiedy znów tam pojadę. Pozdrawiam i czekam na cd. relacji

napisał(a) heca7 » 05.08.2013 21:32

Proszę szybko o dalszą część bo 23 nad ranem wyjeżdżamy A tu dopiero początek.