Tereferelacja ;-) czyli Czarnogóra i Hvar 2014

Już się robi, Katarzyno.



Zamiast jechać grzecznie dalej tą piękną drogą jak GPS przykazał...



...wymyśliliśmy sobie skrót do Risan.



Tak, dokładnie tę cieniutką niteczkę.

Na swoje usprawiedliwienie mogę tylko dodać, że na GPS-ie wyglądała duuużo lepiej.

- Wiesz, nigdy nie czytałam o tej drodze na cro.pl - mówię do męża.
- A zaoszczędzimy trochę kilometrów?
- Trochę może tak...
- To zobaczymy sobie tę drogę jak będziemy przejeżdżać obok i jeśli będzie fajna to pojedziemy nią.


Była fajna, niestety. Węższa nieco, ale asfaltowa, nowiuśka i elegancka. Na nasze nieszczęście, tylko na początku.

Przy pierwszym rozwidleniu śliczniutki asfalt raptownie się skończył. Pojawił się stary, połatany, dziurawy i duuużo węższy...

Sporo już przejechaliśmy, więc przecież teraz nie zawrócimy...

Nie zawróciliśmy, gdy droga była na szerokość 1,05 samochodu... ani gdy jeszcze bardziej się skurczyła...

Nie zawróciliśmy, gdy serpentyny miały 90 stopni... ani 179,5 stopnia.

Nie zawróciliśmy, gdy mijał nas samochód jadący w górę (jakim cudem to się udało?).

Nie zawróciliśmy, gdy asfalt zamienił się na kawałek w szuter i nie wiedzieliśmy, co będzie za zakrętem - jeśli w ogóle coś będzie...

Nie zawróciliśmy, gdy zabłoconą stromą drogę przecinały strumyczki spływające z gór po niedawnym deszczu, totalnie uniemożliwiające skuteczne hamowanie!...

...

Nie zawróciliśmy - BO NIE BYŁO JAK




_______________________________________________________


Jedyne co mogę jeszcze powiedzieć:

Rodacy! Cromaniacy! Nie jedźcie tą drogą!

O Dżizas, szkoda,że nie masz zdjęć...a może jednak masz jakieś małe, malutkie?

Opis drogi mrożący krew w żyłach...
Ale też strasznie człowiek ciekawy, co było dalej.
Pisz dalej, bo świetnie się czyta Twoją relację .

Niestety, zdjęć nie mam - zmroziło mnie na siedzeniu obok kierowcy całkowicie. Jeszcze bardziej niż w BiH.
Mój mąż tylko co jakiś czas cytował kwestię Szrekowego Osła:

- Daleko jeszcze?

No i co mogłam odpowiedzieć? Zawsze to samo:

- Jeszcze tylko kawałek...

Nie zyskaliśmy nic na czasie jadąc tą drogą - wręcz przeciwnie. A co przeżyliśmy to... nasze.


Naturalnie można spróbować pojechać tą drogą - rowerem. Byłaby bardzo przyjemna przejażdżka.

Dotarliśmy do Risan.
Zaparkowaliśmy gdzie się dało. Akurat się trafiło miejsce koło - nomen omen - domu pogrzebowego. Ciesząc się, że jeszcze nie musimy leżeć w środku, poszliśmy do knajpy coś zjeść.

Deszcz zaczął padać w trakcie obiadokolacji i litościwie skończył się zanim wyszliśmy z restauracji.

Porozglądaliśmy się po miasteczku.

Skwerek z placem zabaw:



Mały port z boiskiem do piłki wodnej:



Ładny kościół i cmentarz:






Po rozprostowaniu kości musimy wreszcie ruszyć do Prčanj.
Jest już wieczór i bardzo nie chciałabym dotrzeć tam po zmroku.
Podejrzewam, że czeka nas jeszcze jedno poważne wyzwanie.

Mikromir napisał(a):Siłą rozpędu jechaliśmy dalej trzęsąc się niemiłosiernie na tych kamolach i wtedy... Wow! Za zakrętem ukazała się piękna, totalnie wypasiona i jakby zupełnie nowa DROGA

Bałabym się, że skończy się równie raptownie jak się zaczęła, np. nad jakąś przepaścią

No ale jak widać mieliście szczęście

Ciekawa relacja, piękne widoki... i ile emocji po drodze, heh

5-latka nie marudzi na dalszych trasach? My mamy dwie 3-latki i jestem ciekawa jak to będzie później Na razie dają radę!

Vesna napisał(a): i ile emocji po drodze, heh

Oj tak...
To był najbardziej pracowity dzień dla... naszych aniołów stróżów. Chyba musieli wezwać posiłki na pomoc...

Vesna napisał(a):5-latka nie marudzi na dalszych trasach? My mamy dwie 3-latki i jestem ciekawa jak to będzie później Na razie dają radę!

Właśnie w tym roku postanowiliśmy jeździć już w dzień (oprócz podróży z Polski do Szybenika). Trochę marudzi, ale staramy się mieć pod ręką jakieś książeczki z zadaniami / kolorowankami, coś do czytania - chłopcy na tylnym siedzeniu są do tego zatrudniani - no i oczywiście musimy robić postoje częściej niż jadąc nocą, przez co podróż się wydłuża. Trudno - nocna jazda już raczej nie dla nas.

Zasiadam do czytania....szkoda że dopiero w szóstym rzędzie...ale to nic , ma być podobno o Hvarze.
A to moje marzenie na 2015!!
Danuśka...fajna TEREFERELACJA...czy jakoś tak

karin74 napisał(a):Zasiadam do czytania....szkoda że dopiero w szóstym rzędzie...ale to nic , ma być podobno o Hvarze.
A to moje marzenie na 2015!!
Danuśka...fajna TEREFERELACJA...czy jakoś tak

Dzięki! Fajnie, że tu wpadłaś.
Mam nadzieję, że uda Ci się doprowadzić do spełnienia tego marzenia - warto.

Mikromir napisał(a):Niestety, zdjęć nie mam - zmroziło mnie na siedzeniu obok kierowcy całkowicie. Jeszcze bardziej niż w BiH.
Mój mąż tylko co jakiś czas cytował kwestię Szrekowego Osła:

- Daleko jeszcze?

No i co mogłam odpowiedzieć? Zawsze to samo:

- Jeszcze tylko kawałek...

Nie zyskaliśmy nic na czasie jadąc tą drogą - wręcz przeciwnie. A co przeżyliśmy to... nasze.

Też tak zawsze odpowiadam .

Ujawniam się ,
ale jestem od początku ,
zdjęcia cudne ,
Czarnogórę podpatruję, bo mi chodzi po głowie ,

Mikromir napisał(a):Rodacy! Cromaniacy! Nie jedźcie tą drogą!

zapisałam .

Jeśli jechaliście kiedyś magistralą nad Boką Kotorską, tak mniej więcej od Risan do Kotoru, to pewnie zauważyliście, że droga jest trochę mniej wygodna niż chorwacka jadranka. Dalej, od Kotoru w stronę Donji Stoliv i Lepetane, jest już tylko gorzej.

Droga biegnie najczęściej tuż nad wodą. Miejscami oddziela ją od zatoki jakiś murek albo słupki, często jednak ląd kończy się dokładnie z linią asfaltu. Z drugiej strony (albo czasem z obydwu) tuż przy asfalcie stoją stare kamienne domy.

Droga jest na tyle wąska, że aby minęły się dwa auta, obydwa muszą zwolnić albo zatrzymać się. Najczęściej ktoś musi zjechać maksymalnie na bok lub wycofać trochę w bardziej dogodne do mijanki miejsce. Jeżdżą tamtędy samochody duże i małe, skutery, motory, busiki i wielkie autobusy. Przy drodze parkują z fantazją samochody. Po drodze wędrują piesi: tubylcy i turyści.

Słowem - nie ma nudy na tej przelotowej drodze.










Na te atrakcje byliśmy przygotowani - "jechaliśmy" już tą drogą na youtubie. Wydawało mi się też, że wiem, jak będzie wyglądać odbicie w bok w uliczkę prowadzącą do "naszego" apartmana: mocno w lewo, a potem stromą i dość wąską drogą w górę.

No właśnie... stroma droga...

Dojechaliśmy do kolejnego rzędu urokliwych kamienic.



Mówię: teraz w lewo i do góry.

Skręciliśmy i przed nami wyrosła ściana.
Ściana była betonowa i miała eleganckie rowki do odprowadzania wody deszczowej.

Zapewniam Was, że moje zdjęcie nie oddaje tej przedefiniowanej stromizny, zupełnie tak samo, jak nie oddawał jej filmik na youtubie.





Nagły wzrost poziomu adrenaliny w krwioobiegu.

Bieg na jedynkę.

I na wysokich obrotach naprzód.

Oraz błagalne modły, aby nikt nie jechał z góry.

300 metrów modlitw zakończyło się sukcesem. Z ryczącym silnikiem wpakowaliśmy się na parking przy domu. Zapiszczały hamulce.

Byliśmy na miejscu.



Pozostało jedno kluczowe pytanie:

Czy i jak my stąd kiedykolwiek zjedziemy?...

_________________________________________________

Kiedy kilkanaście dni później na Hvarze zjeżdżaliśmy do kamienistej plaży w centrum uroczej zatoki Pokrivenik, serpentyny i spadek drogi do 16 stopni nie zrobiły już na nas większego wrażenia.

Nie wiem ile stopni miała stromizna w Prčanj - nikt się do tego przezornie nie przyznał. Na oko może 25? Kto to wiem. To są góry i już.

Nasza gospodyni powiedziała:

- Tylko pierwszy raz jest taki okropny, potem jakoś idzie. No chyba, że jest kiša albo ktoś jedzie z drugiej strony, wtedy może być problem.

Risan jest piękny!

mysza73 napisał(a):Ujawniam się :
ale jestem od początku ,

Czarnogórę podpatruję, bo mi chodzi po głowie ,

Jak fajnie, że tu jesteś.

A ja Cię będę musiała kiedyś przepytać z Krku...

artur77 napisał(a):Risan jest piękny!

Też zrobił na mnie dobre wrażenie. Nie zdążyłam tylko wypatrzeć tam żadnej tzw. plaży.

Mikromir napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ujawniam się :
ale jestem od początku ,

Czarnogórę podpatruję, bo mi chodzi po głowie ,

Jak fajnie, że tu jesteś.

Terefere .

Mikromir napisał(a):A ja Cię będę musiała kiedyś przepytać z Krku...

Odpowiem na wszystkie pytania jak na spowiedzi .