Czarnogóra od gór do morza: Kotor, Perast, Herceg Novi

piotrf napisał(a):Zawsze ( chyba ) uważałem , że to fotograf robi zdjęcia , a nie aparat fotograficzny . . .

Od aparatu również sporo zależy. Bardzo dobry sprzęt świetnie sobie radzi nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. W przypadku małpek, które używam, muszę potem włożyć sporo pracy w domu, żeby w maksymalnym stopniu zmniejszyć wpływ wad aparatu, już choćby przez to, że w momencie robienia zdjęcia aparat uśrednia światło. Często bezpośredni efekt zupełnie nieobrobionego zdjęcia jest taki, że bliskie plany są zbyt ciemne, zaś tło wychodzi bardzo blade. Czasami nad jednym zdjęciem muszę popracować wiele minut...

Pozdrawiam,
Wojtek

To poświęcasz na to forum mnóstwo czasu.

M.

MirekB235 napisał(a):To poświęcasz na to forum mnóstwo czasu.

Kiedyś poświęcałem prawie cały swój wolny czas, ale na skutek działań paru hejterów ograniczyłem go, zyskując więcej czasu dla samego siebie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a): Czasami nad jednym zdjęciem muszę popracować wiele minut...

Pozdrawiam,
Wojtek

Ale dzięki tej pracy wielu forumowiczów zbiera szczęki z klawiatury.

Franz napisał(a):Kiedyś poświęcałem prawie cały swój wolny czas, ale na skutek działań paru hejterów ograniczyłem go, zyskując więcej czasu dla samego siebie.

***** hejterów. Działaj nadal, wszyscy czekają na kolejne relacje i suplementy.

Franz napisał(a):Kiedyś poświęcałem prawie cały swój wolny czas, ale na skutek działań paru hejterów ograniczyłem go, zyskując więcej czasu dla samego siebie.

Pozdrawiam,
Wojtek

I to jest ważne, żeby nawet z czyichś podłych działań wyciągnąć pozytywne konsekwencje dla siebie.

M.

^ w punkt. Najważniejsze, że praca nad zdjęciem przynosi radość, energię, a potem niezłe efekty i wspomnienia.

ziemniak napisał(a):^ w punkt. Najważniejsze, że praca nad zdjęciem przynosi radość, energię, a potem niezłe efekty i wspomnienia.

Zgadzam się, chociaż efekty przez niektórych - jak to niedawno w Twojej afrykańskiej relacji wyszło - oceniane są jako "szpanerskie"...

Pozdrawiam,
Wojtek

Z fotoszopem praca wzbogaca

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Chyba trzeba uciekać...

Towarzyszący mi szlak odchyla się coraz bardziej w lewo od mojego zamierzonego kierunku. Początkowo jeszcze nim podążam, kiedy jednak zaczyna stopniowo tracić wysokość, decyduję się go pożegnać i ruszam prawie pod kątem prostym, kierując się na południowy zachód, teraz już nie tylko bez szlaku, ale nawet zupełnie bez żadnej ścieżki. Teren to umożliwia, jednak trzeba poświęcić nieco uwagi miejscom, gdzie stawia się kolejne kroki, gdyż o ile większe doły są całkiem dobrze widoczne, to trudniej zauważalne są te niewielkie, w których jednak stopa może ugrzęznąć, podczas gdy reszta ciała, próbując się posuwać do przodu, łatwo potrafi zatoczyć łuk aż do gwałtownego a niepożądanego zetknięcia się z gruntem…

Zaraz spadnie śnieg.

Suplement fotograficzny do poprzedniego odcinka

Zazdroszczę. Podróżowanie poza szlakiem to dodatkowe doznania? Czytałem o przejściach w naszych rodzimych Tatrach poza szlakiem. Okazuje się, że po spełnieniu kilku warunków są miejsca gdzie jest to możliwe. W tym roku być może spróbujemy, oczywiście wychodząc prawie przed świtem i wracając prawie po zmierzchu aby uniknąć zbytniego tłoku, a godziny szczytu spędzić wysoko.

ziemniak napisał(a):Podróżowanie poza szlakiem to dodatkowe doznania?

Na niektórych szlakach bałkańskich idzie się prawie jak bez szlaku - tak rzadko bywają niektóre znaczone. Z kolei czasami idąc bez szlaku, można się natknąć na prawie zatarte ślady dawnego znakowania - być może jeszcze z czasów Jugosławii.

ziemniak napisał(a):Czytałem o przejściach w naszych rodzimych Tatrach poza szlakiem. Okazuje się, że po spełnieniu kilku warunków są miejsca gdzie jest to możliwe.

Tego nawet nie wiedziałem. W dawnych czasach chodziliśmy bez szlaku, zwłaszcza w słowackich, zaś w polskich głównie na zasadzie podejścia pod ścianę wspinaczkową - to było dozwolone.

ziemniak napisał(a):W tym roku być może spróbujemy, oczywiście wychodząc prawie przed świtem i wracając prawie po zmierzchu aby uniknąć zbytniego tłoku, a godziny szczytu spędzić wysoko.

Życzę powodzenia i miłych wrażeń.
Zdarzało się nam dawniej spać w kosówce. Od wielu lat już nie zaglądam w tatry ze względu na ilość ludzi na trasie.

Pozdrawiam,
Wojtek