Śladami Potter, czyli wyspa KOS 2019 + Bodrum +wyspa Nisyros

Teraz musimy się sprężać, aby zobaczyć jak najwięcej w wiosce Nikia.
Z punktu widokowego zeszliśmy schodami biegnącymi w kierunku południowym


i klucząc wśród uroczych, wąskich uliczek







dotarliśmy do wspaniale usytuowanego cmentarza.















Widok z tego cmentarza jest przepiękny.


Waldek upaja się tym widokiem.

W tej części cmentarza znajdują się nowe kwatery i tutaj doszliśmy do wniosku, że w takim miejscu chcielibyśmy mieć swój grób.

Na cmentarzu znajduje się nieduży kościół.
Drzwi są zamknięte, ale klucz znajduje się w zamku, więc go przekręcam i wchodzimy do środka.





Szybciutko oglądamy jego wnętrze i ruszamy dalej.

Pomiędzy domami widzimy kościół usytuowany na sąsiednim szczycie.
To Prophet Elias Church - Kościół Proroka Eliasza.





Niestety do tego kościoła nie mieliśmy szansy nawet zajrzeć, bo było tam dosyć daleko, a program wycieczki nie zakładał zwiedzania tego miejsca.

Idziemy dalej, mijając po drodze znak kierujący do kolejnego punktu widokowego na krater Stefanos.








Dochodzimy do głównego placu wioski Nikia o nazwie Porta.
Placyk jest miniaturowy. Ma owalny kształt i wyłożony jest oczywiście chochlakowymi kamykami.
Bardzo ładna jest ta mozaika, którą ułożono na powierzchni tego placu.


Można tutaj wypić kawę, bo Kafenion zaprasza.


Stoliki na placu pod białymi parasolami również kuszą, aby przy nich usiąść, ale niestety brak czasu pozbawił nas tej przyjemności.



Na okalającym plac murku znajduje się taka tablica, z której zrozumiałam tylko słowa "Plac" i "Ellada".
Może ktoś z Was potrafi odczytać i przetłumaczyć to, co jest napisane na tej tablicy.

Tuż przy placu Porta stoi kościół Issódia tis Theotókou z połowy XIX wieku.
Z placu Porta można się do niego dostać po niewielkich schodach z niebiesko-białą balustradą, które szybko pokonujemy, aby zajrzeć do kościoła. Niestety nie mam zdjęcia ukazującego ten kościół z zewnątrz. Chyba przez ten brak czasu nie zrobiliśmy takiej fotki. Natomiast balustrada i kawałek schodów prowadzących do kościoła z placu Porta są widoczne na zdjęciu poniżej po lewej stronie.


Ponoć kiedyś podłogi w tym kościele wyłożone były pięknymi mozaikami, ale zostały one zniszczone.
Teraz podłoga w kościele wyłożona jest nieciekawymi płytkami.
Co było powodem tego zniszczenia, nie wiadomo.















Po wyjściu z kościoła nie mamy już czasu, aby wejść na wieżę.
Szybko idziemy na parking, robiąc po drodze jeszcze kilka fotek.









Do autokaru wsiadamy jako ostatni.
Nasze miejsca za kierowcą są już niestety zajęte, więc musimy usiąść tam, gdzie są wolne miejsca, czyli mniej więcej w połowie autokaru.

Teraz pojedziemy do największej atrakcji wyspy Nisyros, czyli krateru wulkanicznego Stefanos.

Wyspa Nisyros cała jest wulkanem. Jest to najmłodszy aktywny wulkan hydrotermalny w Grecji, bowiem najstarsze skały nie przekraczają 150 tysięcy lat.
Cóż to takiego ten wulkan hydrotermalny.
Otóż gorące skały i gazy wulkaniczne ogrzewają wodę morską oraz wodę z opadów, które przenikają do wnętrza wulkanu, podgrzewając ją do temperatury około 500 stopni Celsjusza. Ten gorący płyn wyrzuca w powietrze skały, które stojąc mu na drodze, uniemożliwiają mu dotarcie do powierzchni. Tak powstają eksplozje hydrotermalne po których tworzą się kratery hydrotermalne.
Takie właśnie wybuchy zostały tutaj zarejestrowane w czasach historycznych.
Na przestrzeni tysięcy lat setki małych erupcji budowały stożek wulkaniczny, który wzniósł się na wysokość około 600 metrów n.p.m. i miał kształt bardzo podobny do obecnego.
Dwa wybuchy, które nastąpiły 25 tysięcy lat temu i 15 tysięcy lat temu, zniszczyły środkową część wulkanu, która się zawaliła, tworząc dużą okrągłą nieckę, fachowo nazywaną kalderę wulkaniczną.
Kaldera zajmuje centrum wyspy Nisyros. Jej średnica wynosi około 4 kilometrów, wysokość waha się od 250 do 600 metrów. Dno kaldery leży na wysokości 100 metrów od poziomu morza.
W wyniku ostatniego silnego wylewu wulkanu południowo-zachodnia część kaldery została przerwana


Po stromych zboczach kaldery wiją się wąskie serpentyny dróg, którymi można się dostać na jej dno.
I jedną z tych dróg jechaliśmy w stronę krateru Stefanos.

megidh napisał(a):
Dochodzimy do głównego placu wioski Nikia o nazwie Porta.

Placyk zachęcający do posiedzenie przy kawie, czy innym napoju.
Tylko co tam, tak pusto.

Tak mnie zachęciłaś tymi ostatnimi zdjęciami, że już nie mogę się doczekać wyjazdu. Tylko jak przeżyć jeszcze 7 miesięcy? Ps. Piękne miejsca, takie klimatyczne i nastrojowe. Wpisuję je na listę.

megidh napisał(a):

Ten kot wygląda jakby miał czarnego wąsa

Kiedy Kos przez chwilę był realnym wyjazdem na wrzesień, wycieczka na wulkan była u mnie w obowiązkowym planie... no ale na Kos jeszcze nie przyszedł czas..

aga_stella napisał(a):

megidh napisał(a):
Dochodzimy do głównego placu wioski Nikia o nazwie Porta.

Placyk zachęcający do posiedzenie przy kawie, czy innym napoju.
Tylko co tam, tak pusto.

Bo my szliśmy zawsze kilka minut za turystami z naszych autokarów, więc wokół nas były pustki.
Fajnie było, bo mieliśmy odwiedzane miejsca tylko dla siebie .

Sara76 napisał(a):Tak mnie zachęciłaś tymi ostatnimi zdjęciami, że już nie mogę się doczekać wyjazdu. Tylko jak przeżyć jeszcze 7 miesięcy?

Oczywiście czytając relacje i utrwalając sobie wiadomości w nich zawarte.
Dopiero po powrocie uzmysłowiłam sobie, jak moja pamięć jest ulotna. Przecież czytałam relację Potter z wyspy Kos i z wyspy Nisyros oraz relację Kulki53 z wyspy Nisyros, a jednak wiele informacji uleciało z mej pamięci, czego żałuję.

Sara76 napisał(a):Piękne miejsca, takie klimatyczne i nastrojowe. Wpisuję je na listę.

Wyspa Nisyros faktycznie jest rewelacyjna i bardzo żałuję, że nie mogliśmy tam spędzić więcej czasu.
I o ile w Mandraki dostaliśmy w miarę rozsądną ilość czasu na zwiedzanie, to pół godziny na Nikię jest zdecydowanie za mało.

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a):

Ten kot wygląda jakby miał czarnego wąsa

Specjalnie tego zdjęcia nie opisywałam mając nadzieję, że ktoś to zauważy i skomentuje.
Mimo tego, że - sądząc po liczniku - sporo osób zagląda do mojej relacji, to jednak komentarzy jest tyle, co kot napłakał.
W związku z tym w jakiś sposób próbuję zmobilizować tych oglądających do zabrania głosu.
Dzięki, że zareagowałaś .
A kot faktycznie tak zawadiacko spoglądał spod tego wąsa, że nie można było przejść obok niego obojętnie.

piekara114 napisał(a):Kiedy Kos przez chwilę był realnym wyjazdem na wrzesień, wycieczka na wulkan była u mnie w obowiązkowym planie... no ale na Kos jeszcze nie przyszedł czas..

Myślę że kiedyś tam dotrzesz. Według mnie wyspa Kos warta jest odwiedzenia.

Ludzi zatkało dlatego nie komentują

Ludzi zatkało dlatego nie komentują

Sara76 napisał(a):Ludzi zatkało dlatego nie komentują

Eee..., chyba przesadzasz

megidh napisał(a):Bo my szliśmy zawsze kilka minut za turystami z naszych autokarów, więc wokół nas były pustki.
Fajnie było, bo mieliśmy odwiedzane miejsca tylko dla siebie .

Bardzo dobra strategia , pod warunkiem że jest się jedynym z wycieczki , który ją stosuje . . .
Zdjęcia piękne


Pozdrawiam
Piotr

megidh napisał(a):Niestety do tego kościoła nie mieliśmy szansy nawet zajrzeć, bo było tam dosyć daleko, a program wycieczki nie zakładał zwiedzania tego miejsca.

Trochę szkoda bo o ile podejście schodami pewnie by trochę czasu zajęło, o tyle od drugiej strony do kościółka prowadzi normalna asfaltówka. Być może autokary miałyby problem z wjechaniem w nią z głównej .
W każdym razie widok na Nikię jest ciekawy i warto tam podejść/podjechać.
Za to byliście na cmentarzu , nam nie chciało się schodzić na drugą stronę.