Santorini bez samochodu, czyli autobusami i piechotą !

wiola2012 napisał(a):Głowy konia bym pewnie nie odnalazła, ale cała skała jest świetna.

Bo głowa konia jest na skale obok.

wiola2012 napisał(a):Wracając do ukrytej kapliczki, zastanawiało mnie to już wcześniej, dlaczego Grecy budują je w takich dziwnych miejscach, trudno dostępnych, poza miastem, na urwisku, na wysepce dostępnej tylko z wody itp. Ale nie miałam nigdy czasu zgłębiać tematu

Ja szukałam jakichś informacji na ten temat, ale niestety bez sukcesu.
Może chodzi o to, że im trudniej się dostać do takiej kapliczki, tym większa radość z dotarcia do niej .

Kilka dni wcześniej wędrowaliśmy ścieżką, znajdującą się na szczycie tej skały, ale nie wydawało nam się, że jesteśmy tak wysoko.

Już widać Old Port w Firze. To znak, że nasza wycieczka dobiega końca.

Po opuszczeniu pokładu statku od razu udaliśmy się na stację kolejki, bowiem powrót do Firy postanowiliśmy odbyć szybko i wygodnie. Kolejka do kasy biletowej już się ustawiła, bo chętnych na taką podróż było więcej.
Stojąc w tej kolejce zapoznałam się z informacjami dotyczącymi działania kolejki:

Cennik


Godziny działania


Planowane przerwy techniczne

Po zakupieniu biletów w cenie 6 euro za osobę dorosłą, udaliśmy się na peron.

Wagoniki już podjeżdżały.



Zajęliśmy miejsca w wagonikach i te po chwili ruszyły w górę.
Podróż nimi trwała 2 minuty i 45 sekund.



Fajne widoki można oglądać z tych wagoników, ale jest to tylko chwila. Dobrze że można je uchwycić na zdjęciach.



Tak wygląda stacja kolejki w Firze. Prowadzi do niej sporo znaków, więc chyba nie ma problemu z dotarciem do niej.

megidh napisał(a):w cenie 6 euro za osobę dorosłą

Od 2014 podrożało o 1e , niezbyt wiele.
Może dlatego że to i tak dość wysoka cena za

megidh napisał(a):2 minuty i 45 sekund

Ale co tam, Santorini i takie widoki i tak są warte każdej ceny

kulka53 napisał(a):

megidh napisał(a):w cenie 6 euro za osobę dorosłą

Od 2014 podrożało o 1e , niezbyt wiele.
Może dlatego że to i tak dość wysoka cena za

megidh napisał(a):2 minuty i 45 sekund

Ale co tam, Santorini i takie widoki i tak są warte każdej ceny

Dokładnie tak .

Z korzyści jakie daje wjazd kolejką nie można pominąć zaoszczędzonego czasu i sił, bowiem wejście schodami jednak trochę trwa.
Można też skorzystać ze zwierzęcego grzbietu, ale w naszym przypadku nie wchodzi to w rachubę.
Dlatego wjazd kolejką, pomimo ceny za bilety, jest bardzo fajną opcją.

W drodze na dworzec autobusowy idziemy oczywiście wąskimi uliczkami Firy, które zapchane są sklepikami z różnego rodzaju asortymentem.
Mnie wpadła w oko wystawa sklepiku ze szkłem, z której przyciągnął mnie wzrokiem do siebie ten wielki wazon.


Magnesiki też kusiły, ale cena odstraszała.


Bardzo ciekawie prezentowały się te baczki, przerobione na kwietniki.



Do godziny odjazdu autobusu mieliśmy jeszcze chwilkę, ale ponieważ byliśmy zmęczeni, więc nie chciało nam się już nigdzie chodzić.
Przysiedliśmy więc na schodach biura turystycznego, mając dworzec w zasięgu wzroku.
Podczas obserwowania okolicy w oczy rzucił nam się gostek zamiatający ulice, który trzymał w rękach pojemnik na zmiatane śmieci oznaczony numerem rejestracyjnym


Na zdjęciu tuż za nim widać znajdujące się w tym miejscu toalety publiczne, więc pomyślałam, że może warto z nich skorzystać, bo jeszcze trochę czasu nam zejdzie, zanim wrócimy do Kamari. Udaliśmy się więc do tych toalet. Opłata za skorzystanie wynosiła jedynie 0,50 euro.
To, co zobaczyłam w środku wprawiło mnie w wielkie osłupienie (Waldka na męskiej stronie zresztą też). Na takie toalety w naszych greckich podróżach jeszcze nie trafiliśmy. To był pierwszy raz i mam nadzieję, że ostatni.


Po chwili byliśmy na dworcu, gdzie nasz autobus już był przygotowany do odjazdu.


Do Kamari wróciliśmy przed 18-tą i po kąpieli w basenie a następnie prysznicu siedliśmy do kolacji, która przerodziła się w super imprezkę do późnych godzin nocnych, okraszoną pokazem sztucznych ogni, które rozbłyskiwały w miejscu, gdzie zaczyna się droga prowadząca na Mesa Vouno. Niestety było ciemno i góry nie było widać w tle fajerwerków.

Beczki-kwietnik bardzo ładnie zaaranżowane...

Z toaletami na narciarza w Grecji już się spotkałam (gdzieś przy autostradzie), ale rzeczywiście należą do rzadkości...

Powolne zwiedzanie i przyglądanie się szczegółom ma wiele plusów . Może widziałam te beczki - kwietniki, ale pośpiech nie pozwolił mi się na tym skupić i ich nie pamiętam, a są świetne.

Zdjęcie z taką zabudową na Santorini też nie dziwi ,

bo przecież takie widzi się najczęściej . Ale przy kolejnym oglądaniu, wpadają w oko, drobne różnice. Niby takie same, a jednak inne . Ile pracy, pomysłowości kosztowało zaprojektować i zrealizować taką zabudowę. Aż strach pomyśleć, że to wszystko może się rozsypać jak domki z kart pod wpływem sił natury. Ogromna by to była strata.

Jeśli chodzi o toalety, to pierwszy raz na wakacjach widziałam je na Jeziorach Plitwickich, przy kasach. Tam przewijała się tak ogromna ilość ludzi, że lepiej takie, a częściej sprzątane niż tradycyjne zaniedbane

wiola2012 napisał(a):Powolne zwiedzanie i przyglądanie się szczegółom ma wiele plusów . Może widziałam te beczki - kwietniki, ale pośpiech nie pozwolił mi się na tym skupić i ich nie pamiętam, a są świetne.

Coś takiego w nas siedzi, że będąc gdzieś chcielibyśmy tam zobaczyć wszystko i gonimy jak kot z pęcherzem.
Ostatnio jednak poszliśmy po rozum do głowy i zwolniliśmy tempo zwiedzania. Dlatego wielu miejsc pewnie nie zobaczyliśmy, ale tymi, do których dotarliśmy, mogliśmy się cieszyć w zwolnionym tempie.

Następnego dnia wstaliśmy dosyć wcześnie, bo plany na ten dzień były dosyć ambitne i aby je wykonać, potrzebowaliśmy sporo czasu.
Gdy po przebudzeniu się wyszłam na taras i zobaczyłam stolik na tarasie naszych sąsiadów, to stwierdziłam, że oni też się chyba w nocy dobrze bawili.



Pierwszą część dnia mieliśmy zaplanowaną tylko we dwójkę. Natomiast drugą mieliśmy spędzić wspólnie ze znajomymi.
Dlatego gdy my byliśmy już na nogach, to oni jeszcze słodko spali.
Z apartamentu wyszliśmy przed godziną dziewiątą i obraliśmy kierunek na Pyrgos.
Przy drodze na tyłach naszego apartamentu ujrzeliśmy małą kapliczkę usytuowaną na czyimś podwórku.



Podwórko nieciekawe, ale na krześle wylegiwał się ładny kot.


Gdy zeszliśmy na to podwórko obejrzeć z bliska kapliczkę, to kot zeskoczył z krzesła i podszedł do nas z zaciekawieniem.
Chyba chciał się przywitać


Po zapoznaniu się z kotem ruszyliśmy w dalszą drogę.





W pewnym momencie z góry usłyszeliśmy dźwięki helikopterów, które nagle przeleciały nad naszymi głowami.
To były wielkie helikoptery (chyba wojskowe) i zastanawialiśmy się, jaki jest powód ich aktywności, ale nic nam do głowy nie przyszło.



Po kilkunastu minutach od ujrzenia helikopterów zadzwonili do nas znajomi (którzy pozostali w apartamencie) zaaferowani tym, że pierwszy raz w życiu odczuli trzęsienie ziemi i pytali, jakie są nasze wrażenia. A my nic nie poczuliśmy. Ale przyszło nam do głowy, że może te helikoptery latały właśnie z powodu tego trzęsienia ziemi. Później podczas przerwy w naszym wędrowaniu przeglądałam wiadomości na komórce i dowiedziałam się z nich, że rano Kretę nawiedziło dosyć mocne trzęsienie ziemi. Te wstrząsy, które wyczuli znajomi w swoim pokoju musiały dotrzeć więc aż z Krety a nasze przypuszczenia co do helikopterów były chyba słuszne.

Idziemy dalej wzdłuż drogi wyjazdowej z Kamari do Firy, przy której rosną pobielone platany.


Dochodzimy wreszcie do bardzo ciekawego miejsca, które miałam w planach odwiedzić we wtorek, pierwszego dnia po przyjeździe, ale nie wyszło, bowiem przedłużyło nam się zwiedzanie santoryńskiego trójmiasta i za późno wróciliśmy do Kamari. Żałuję tego bardzo , ale co się stało, to się nie odstanie.
W inne dni już mnie tam nie ciągnęło.


Tym miejscem jest kino na świeżym powietrzu, działające od 1987 roku.
Znajduje się ono przy ulicy wyjazdowej z Kamari.
Z naszego apartamentu spacerkiem można tam dojść w kilkanaście minut. My doszliśmy tu z przerwami na robienie zdjęć w 25 minut.






Kino to było w latach 2012 (Travel Channel), 2014 (The Guardia.UK) i 2015 (CNN Travel) ogłoszone jednym z 10 najlepszych kin plenerowych w Europie.

Kino jest otwarte w okresie od maja do października a lista wyświetlanych filmów jest publikowana z około 2 miesięcznym wyprzedzeniem. W dniu, w którym chciałam tam iść był wyświetlany film "Mamma Mia" i był to ostatni dzień grania tego filmu.
W kolejnych dniach naszego pobytu grany był film „Cry Macho” a ostatniego dnia „The Suicide Squad”, które niestety nie były repertuarem, który by mnie ciekawił.



A już po naszym wylocie miał być grany „No Time To Die”, na którym bym poszła, ale to już była musztarda po obiedzie.


Filmy są wyświetlane w języku angielskim z greckimi napisami.
Brama do kina jest otwierana o godzinie 20:30, ale ponoć lepiej przyjść dużo wcześniej i zająć miejsce w kolejce, bowiem chętnych jest sporo i nie dla wszystkich może starczyć miejsc.
Bilet wstępu kosztuje 9 euro.


Zaleca się, aby zabierać ze sobą do kina jakieś okrycie wierzchnie, bowiem w nocy może się zrobić chłodno. Personel kina na prośbę gości zapewnia koce do okrywania się, ale ja wolałabym z nich nie korzystać.
Projekcja filmów rozpoczyna się o godzinie 21:30.
Do tego czasu można korzystać ze znajdującego się wewnątrz baru, który oferuje koktajle alkoholowe (ponoć warto spróbować truskawkowego Daiquiri i Mojito), lokalne piwo i wino, napoje, lody, słodycze i przekąski.








My niestety nie weszliśmy do środka kina, ale może ktoś z Was tam zawita.

Po długiej nieobecności z ogromną przyjemnością obejrzałam hurtem kilka stron Twoich cudnych zdjęć
Top class
Tym bardziej, że u nas na Wybrzeżu od kilku dni szaleje orkan Nadia i sieje spustoszenie.
Przepiękne ujęcia klifów i niesamowitych skał - super wycieczka.
Cała reszta też fantastycznie pokazana, poprawiłaś mi nastrój, teraz muszę wszystko przeczytać

Kino pod chmurką...takie samo rozwiązanie spotkaliśmy w Kos.

Katerina napisał(a):Po długiej nieobecności z ogromną przyjemnością obejrzałam hurtem kilka stron Twoich cudnych zdjęć
Top class
Tym bardziej, że u nas na Wybrzeżu od kilku dni szaleje orkan Nadia i sieje spustoszenie.
Przepiękne ujęcia klifów i niesamowitych skał - super wycieczka.
Cała reszta też fantastycznie pokazana, poprawiłaś mi nastrój, teraz muszę wszystko przeczytać

Cieszę się, że Twoja nieobecność już się skończyła i że wróciłaś na łono CroForum .
Dzięki za miłe słowa w komentarzu
U nas prawie na Śląsku również mocno wieje. Mąż, gdy wychodziłam na spacer z psem zalecił mi, aby się mocno trzymała psa, coby mnie nie porwało . Oczywiście był to żart. Wprawdzie nasz pies waży 50 kg i jest dosyć silny, ale ja niestety jestem od niego sporo cięższa, więc gdyby wiatr miał na kogoś zakusy, to raczej ja musiałabym mocno trzymać naszego psa, żebo go nie porwał.

piekara114 napisał(a):Kino pod chmurką...takie samo rozwiązanie spotkaliśmy w Kos.

Nie wiedziałam, że w mieście Kos jest kino pod chmurką. Aż sprawdziłam na mapie, gdzie ono się znajduje i okazuje się że podczas wycieczki rowerowej przejeżdżaliśmy niedaleko tego miejsca, ale przez niewiedzę nie skręciliśmy w boczną uliczkę, aby rzucić okiem na to kino.
A może Ty byłaś na jakimś seansie w tym kinie