Rumuńskie wyrypy: 2022

Najpierw idę brzegiem zachodniego kotła, potem zbaczam z trasy w lewo, by wejść w bliższą komitywę z Iezerele Cindrelului - objętymi rezerwatem północnymi kotłami z ich polodowcowymi jeziorkami. Jak to dobrze, że chmury rozstąpiły się na tyle, że mogłem to zobaczyć - resztki dawnego skalnego świata pośród morza połonin.









Schodzę na przełęcz, a kolejne obłoki raz po raz przewalają się przez grzbiet. Śnieżny Fagaras unosi się w dali niczym wyspa na buro-sinym oceanie. Ale i bliskie wierzchołki Lotru są chwilami odcinane od swej podstawy - ciekawie to wszystko wygląda.







Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Zanim wrócimy w doliny, zasłuchajmy się w muzykę rumuńskich połonin: Doina...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Zanim wrócimy w doliny, zasłuchajmy się w muzykę rumuńskich połonin:

Fanem takich utworów nie jestem, ale jak sobie włączyłem w tle
to bardzo przyjemnie się słucha, oglądając Twoje zdjęcia.
Ma fajny klimacik. Aż pachnie obcym krajem.

Znasz jakiś austriacki odpowiednik ?
Przydałby mi się do jakiegoś slajdowania. Spodobało mi się.

Franz napisał(a):Zanim wrócimy w doliny, zasłuchajmy się w muzykę rumuńskich połonin: Doina...

Największa perełka od czasów instrumentalnego "Zajdi, zajdi jasno sonce"

Kiedyś byłem na filmie "Transylvania". Obraz co prawda bez powiązanej fabuły, jednak muzyka była w nim piękna.

Pozdrawiam.

Crayfish napisał(a):Fanem takich utworów nie jestem, ale jak sobie włączyłem w tle to bardzo przyjemnie się słucha, oglądając Twoje zdjęcia.
Ma fajny klimacik. Aż pachnie obcym krajem.

Ja uwielbiam taką muzykę. Rumuńskie melodie to była pierwsza muzyka ludowa, w jakiej się zalubiłem. Potem stopniowo dochodziły następne...

Crayfish napisał(a):Znasz jakiś austriacki odpowiednik ?
Przydałby mi się do jakiegoś slajdowania. Spodobało mi się.

Ojjj, chyba nie. Jakoś mi ichnia muzyka za bardzo w ucho nie wpada.
Wprawdzie słyszałem kiedyś całkiem miły kawałek - pani sławiła Karyntię - ale nie pamiętam szczegółów...

Interseal napisał(a):Największa perełka od czasów instrumentalnego "Zajdi, zajdi jasno sonce"

A to znam tylko z wokalem. Musiałbym poszukać instrumentalnej wersji.

Interseal napisał(a):Kiedyś byłem na filmie "Transylvania". Obraz co prawda bez powiązanej fabuły, jednak muzyka była w nim piękna.

Nie widziałem. Wierzę, że muzyka mogła być piękna. Tam o takową łatwo.

Muzyka do filmu "Bandyta" też ma niezłe kawałki.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Muzyka do filmu "Bandyta" też ma niezłe kawałki.

To racja

Dorota_NS napisał(a):To racja

Mimo, że to Polak tę tak rumuńską muzykę napisał...

Pozdrawiam,
Wojtek

Na przełęczy oznakowane rozstaja - wybieram trasę na schronisko Canaia [kynaja] i wkrótce docieram do zamkniętego, drewnianego budynku.

Dostępne jest tylko jedno pomieszczenie z kilkoma pryczami, zajętymi przez leżącą na nich, sporych rozmiarów, choinę. Wobec tego, zasiadam przy stole na zewnątrz budynku i konsumuję przedwieczorny posiłek. Stąd trasa w dół oznakowana jest niebieskimi trójkątami. Ścieżka obniża się w niewielkim stopniu, ale kierunek prawie idealnie na moje auto.











Idę chwilę przez las, potem wychodzę na polany, porośnięte miejscami kosodrzewiną i - niestety - częściowo pokryte śniegiem. Gdzież ta ścieżka?.. Zatrzymuję się kilka razy, lustrując teren, sprawdzając trasę za mną i próbując przewidzieć najbardziej prawdopodobny dalszy przebieg szlaku. Na szczęcie, znaki malowane nie tylko na kamieniach, ale czasem i na pojedynczo rosnących drzewach. Gdy ponownie zagłębiam się w las, zapada już zmrok, więc nie mam innego wyjścia, jak założyć czołówkę.

Płaty śniegu coraz rzadsze i w momencie, gdy o tym myślę, właśnie wyrzucam ręce w powietrze, starając się utrzymać równowagę, podczas gdy moja lewa noga wykonuje niekontrolowany ślizg. Nie na śniegu, lecz na mokrym grubym korzeniu - na szczęście, kończy się wszystko na tym pajacyku i udaje mi się nie zejść do parteru. Czeka mnie kolejna jeszcze atrakcja - coraz więcej drzew kłania mi się nisko i mam problem. Nie tyle z obchodzeniem zwalonych pni i nastroszonych gałęzi, co z odnalezieniem ścieżki i szlaku po każdorazowym pokonaniu przeszkody. Co przy świetle dziennym byłoby utrudnieniem, przy latarce staje się poważnym zagadnieniem. Wprawdzie udaje mi się za każdym razem odnaleźć właściwy kierunek, niemniej kosztuje mnie to trochę czasu.



Wreszcie ścieżka uwalnia się od barykad i słyszę już szum potoku. Ale o ile szum dochodzący z prawej strony sugerował bliskość doliny, to szum z lewej - a właśnie taki mnie teraz dobiegł - rozwiewa złudzenia. Jestem na jakimś bocznym grzbieciku. Wkrótce schodzę do miejsca złączenia dwóch potoków i przeskakuję po jakichś badylach i kamolach, starając się nie wpaść do wody. Nagle pniak, na którym stanąłem, obraca się pod stopą, ale już druga noga sięga suchego brzegu. Teraz łatwiej i po chwili rzeczywiście jestem już w dolinie. Mijam w ciemności jakiś budynek, przechodzę kładkę i trafiam na główną drogę. Jestem w Serbanei [szerbanej].



Droga jest zabłocona i obfituje w głębokie kałuże - wspominam jej dobry stan na przełęczy - ale tędy to bym się jednak obawiał jechać. Dochodzi siódma wieczorem; późno, ale stąd mam już tylko około trzech kilometrów do samochodu. Po półgodzinie jestem u celu. Wrzucam plecak do wozu i wyjeżdżam z gór, co zajmuje mi około półtorej godziny. Na nocleg zapadam w miejscu, gdzie telefon łapie już zasięg. Resztę drogi zostawiam na dzień następny - muszę objechać góry Fagaras i dostać się do masywu Postavaru.

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Tereny śliczne krajobrazowo.
Ich piękno zupełnie nie zakłócone żadnym "ludzkim pomysłem".
Każdy widoczek zaprezentowany tutaj przez Ciebie, nadawałby się na modne tak kiedyś fototapety.

Franz napisał(a):Płaty śniegu coraz rzadsze i w momencie, gdy o tym myślę, właśnie wyrzucam ręce w powietrze, starając się utrzymać równowagę, podczas gdy moja lewa noga wykonuje niekontrolowany ślizg. Nie na śniegu, lecz na mokrym grubym korzeniu - na szczęście, kończy się wszystko na tym pajacyku i udaje mi się nie zejść do parteru.
..........................

Na nocleg zapadam w miejscu, gdzie telefon łapie już zasięg.

No właśnie !

Z uwagi na to pustkowie i brak komunikacji ... to tak do końca, to za bardzo bezpieczne te Twoje wyprawy nie są.
Mimo, że nie ma tu austriackiej super ferraty.

Pozdrawiam

dostać się do masywu Postavaru.

No to mnie zaskoczyłeś
Nawet i tak malutkie pasemko wybrałeś na jakiś cel swych wędrówek.....
Tym bardziej doceniam fakt, że w jednych z rumuńskich gór udało się nam być przed Tobą

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Każdy widoczek zaprezentowany tutaj przez Ciebie, nadawałby się na modne tak kiedyś fototapety.

Tiaaa... pewnie. Tylko sprzęt odpowiedni byłby potrzebny...

mariusz-w napisał(a):Z uwagi na to pustkowie i brak komunikacji ... to tak do końca, to za bardzo bezpieczne te Twoje wyprawy nie są.

Nic nie jest w 100% bezpieczne.
Ludzie giną na ulicach. Ba! W swoich domach nawet.
To tylko kwestia, jaki poziom ryzyka dopuszczasz...

mariusz-w napisał(a):Mimo, że nie ma tu austriackiej super ferraty.

Nooo... nie ma. Zwłaszcza austriackiej, porządnie zabezpieczonej.
Ale... ciepło, ciepło...

kulka53 napisał(a):Nawet i tak malutkie pasemko wybrałeś na jakiś cel swych wędrówek.....

Przyznaję, że to pasemko nie przyciągnęłoby mojej uwagi. Gdyby nie jeden, bardzo mnie interesujący szczegół...

kulka53 napisał(a):Tym bardziej doceniam fakt, że w jednych z rumuńskich gór udało się nam być przed Tobą

Wiesz, nie jest tak trudno być w rumuńskich górach, do których jeszcze nie zawitałem. Jeszcze jakaś trzecia ich część została.
Ale hmm... które masz w tej chwili na myśli? Postavaru?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Przyznaję, że to pasemko nie przyciągnęłoby mojej uwagi. Gdyby nie jeden, bardzo mnie interesujący szczegół...

Ciekawe jaki , 2 razy tam byliśmy a tak się złożyło że w sumie w tej okolicy spędziliśmy ładnych parę dni. Przynajmniej tu zobaczę co straciliśmy....

Bo chyba nie masz na myśli kolejki na wzgórze Tampa

Franz napisał(a):Wiesz, nie jest tak trudno być w rumuńskich górach, do których jeszcze nie zawitałem. Jeszcze jakaś trzecia ich część została.
Ale hmm... które masz w tej chwili na myśli? Postavaru?

Wiem, wiem, to te o których nikt w Polsce nie słyszał

Ale nie, nie chodzi mi o Postavaru. Coś może podobnego w kategorii powierzchni, lecz różniącego się wysokością
Bliżej morza

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Bo chyba nie masz na myśli kolejki na wzgórze Tampa

Nie. To jest coś już nie dla Was. Szczerze mówiąc - nie za bardzo mógłbym polecić komukolwiek...

kulka53 napisał(a):Wiem, wiem, to te o których nikt w Polsce nie słyszał

Na ogół. Ale również takie, o które już tu nawet pytanie padło. Dorota spytała o Godeanu. Ja byłem we wszystkich górach wokół nich, a w samych Godeanu jeszcze nie.

kulka53 napisał(a):Ale nie, nie chodzi mi o Postavaru. Coś może podobnego w kategorii powierzchni, lecz różniącego się wysokością

Aaa, to napomknęliśmy o nich, kiedy puściliście zajawkę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Witaj(cie)
Skoro już tu padło niedawno moje imię to pozwolę sobie na małe OT.

Czy odbierasz Wojtek wiadomości z freehosta? Zostawiłam kilka dni temu swój ślad na Twojej stronce ale nie wiem, czy do Ciebie dotarł.
Chciałam Cię podpytać (jeśli można) o Macedonię a tu na forum nie zaśmiecać wątków.

Pozdrawiam