Rumuńskie wyrypy: 2022

dangol napisał(a):Owszem, język zagadkowy, ale wola "dogadania" się jest tam wielka, więc probnlemu nie ma

Wśród młodych wielu zna już angielski.
A rumuński... ładny jest.

Pozdrawiam,
Wojtek

super!! sądzę, ze dobrze mieć takie namiary sprawdzone. Jak domarzniemy to ani nam będzie w głowie namiot

a rumuński zeby nie było bardzo mi się podoba melodyjny i śliczny tylko kompletnie nie kumam

espeso napisał(a):super!! sądzę, ze dobrze mieć takie namiary sprawdzone. Jak domarzniemy to ani nam będzie w głowie namiot

Podobno schronisko na Padiszu - niegdyś prymitywne - zostało unowocześnione. Nie byłem, ale gdzieś czytałem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Schodzę ze szczytu najpierw stromo, potem już łagodniej, spotykam małą grupkę sunącą w górę i po chwili docieram nad widziane z góry jeziorko - Lacul Podu Giurgiului. Akurat w tę samą stronę ciągnie niemałe stado owiec.

Moja pierwsza myśl: muszę się przez nie jakoś przebić. Jednak okazuje się, że one właśnie w tym momencie również wybrały się na Moldoveanu, a przynajmniej ruszyły szlakiem w jego kierunku. Nie mam innego wyjścia – utknąłem w stadzie i muszę się poruszać jego tempem. Taka jedna owca z plecakiem i na dwóch nogach. Na szczęście psy pasterskie chyba też mnie do tej kategorii zaliczyły, gdyż nie okazują wrogości, z jaką się zdążyłem już wielokrotnie wcześniej spotkać. Pies ma zwyczaj agresywnego zachowania, bądź przynajmniej groźnego ujadania, kiedy uważa, że się wtargnęło na jego terytorium, a co jest terytorium psów pasterskich? Całe góry…

Powoli staram się jednak przebijać przez liczny peleton i po chwili – mijając pasterza, pogwizdującego dźwięki, rozpoznawalne przez jego czworonożnych towarzyszy – staję na czele stada. Baran przodownik.
Zrównuję się ze stanowiącym awangardę psem, który akurat podziwia okolicę, korzystając z chwili spokoju.

Warto za Tobą się włóczyć

Pozdrawiam

Zdjęcie z psem poruszające. Pies-esteta.

Nie mam innego wyjścia – utknąłem w stadzie i muszę się poruszać jego tempem.

Bardzo ładna definicja tego jak sie czuję ... w Polsce.

ASIULA HK napisał(a):Warto za Tobą się włóczyć

Owce tak uznały. Baran przewodnik

DarCro napisał(a):Zdjęcie z psem poruszające. Pies-esteta.

Wkrótce w wątku macedońskim będzie coś podobnego.

DarCro napisał(a):Nie mam innego wyjścia – utknąłem w stadzie i muszę się poruszać jego tempem.

Bardzo ładna definicja tego jak sie czuję ... w Polsce.

Ale nie mówisz o owcach?

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ale nie mówisz o owcach?

Nie za bardzo...

DarCro napisał(a):

Franz napisał(a):Ale nie mówisz o owcach?

Nie za bardzo...

Mam nadzieję, że nie o polityce.
Zawsze można pod prąd.

Pozdrawiam,
Wojtek

W nagrodę za to, że nie poświęcałem na skubanie trawy tyle czasu, co reszta stada, mogę teraz już przyspieszyć i kiedy po chwili oglądam się za siebie, widzę w dali sznur owiec, rozsypujących się z przodu w coś na kształt wachlarza. Ścieżka trawersuje kolejny wierzchołek w grani, będący zwornikiem odchodzącego na północ grzbietu i kiedy ponownie osiągam ścisły kręgosłup gór Fagaras, otwiera się po lewej widok na górne piętro doliny z jeziorami oraz schroniskiem. Gwoli ścisłości, zarówno jeziora, schronisko, jak i przetrawersowany szczyt – wszystko nosi tę samą nazwę: Podragu.

Hmm . . . owce odpuściły spacer za Tobą , my - nie
Nadal pięknie


Pozdrawiam
Piotr

Owce zatrzymały się w ichniejszej restauracji.

DarCro napisał(a):Owce zatrzymały się w ichniejszej restauracji.

Wiesz, tam ich restauracją jest praktycznie cały kraj...

Pozdrawiam,
Wojtek