Relacja czesko-szwajcarska ;)

Witam.
Drezno i okolice było kiedyś w naszych planach,ale nic wtedy z tego nie wyszło
Może kiedyś.
Zobaczymy.
Jak narazie zostaję tutaj

elka21 napisał(a):Rzeczywiście, to malowidło na chodniku, to wielkie..... woooow

Robiło niesamowite wrażenie

JoannaG napisał(a):Mnie Drezno bardzo interesuje i cieszę się, że zrobiliście sobie tak długi spacer po tym pięknym mieście

Bardzo długi
Opisuję szczegółowo, bo jest tam wiele ciekawostek, a w internetach trudno znaleźć wszystko pod jednym adresem. Ja przynajmniej miałam problem i trochę się przed wyjazdem naszukałam...

DamianM napisał(a):Witam.
Drezno i okolice było kiedyś w naszych planach,ale nic wtedy z tego nie wyszło
Może kiedyś.
Zobaczymy.

Trzymam kciuki, żeby się udało

14 sierpnia (niedziela): Drezno - część piąta (Kunsthofpassage)

Wejście do tego pasażu można łatwo przeoczyć, ale my tu przyszliśmy specjalnie i od dłuższego czasu wypatrywaliśmy bramy z napisem: Kunsthofpassage, czyli Pasaż Artystycznych Dziedzińców. To niewielkie centrum kultury i sztuki z galeriami, sklepikami i kawiarniami.

Dziedzińców jest w sumie pięć, zaczynamy od Dziedzińca Mitycznych Stworzeń:







Później przechodzimy przez Dziedziniec Światła:





i docieramy do tego najciekawszego - Dziedzińca Elementów (Hof der Elemente). Od razu rzuca nam się w oczy dziwna konstrukcja rynien i lejków:



To tzw. Grający Dom, zwany również Domem Żywiołów. Idea jest taka, że kiedy pada deszcz i woda wpada w rynny, słychać muzykę





Dzisiaj nie pada, ale zgodnie z tym, co głosi tabliczka (i co wyczytałam w internecie), co pół godziny woda powinna być wlewana, a dom powinien grać:



Do oznaczonego czasu zostało tylko kilka minut, więc siadamy przy stoliku nieczynnej kawiarni, zadzieramy głowy (żeby zobaczyć kogoś z wiadrem na górze ) i czekamy...



Niestety, nic się nie dzieje. Woda ciurka przez cały czas (pewnie tak nie powinno być), ale nie wywołuje to żadnego efektu dźwiękowego.



Podziwiamy jeszcze fasadę domu po przeciwnej stronie podwórka:



Później wpada wycieczka Skośnookich i zaczyna sobie robić zdjęcia z torbami Lidla w różnych pozach :



Mysza, Potter, po raz pierwszy zaobserwowałam dziwne upodobania Skośnookich do długiego i udziwnionego pozowania właśnie w Dreźnie

Ewakuujemy się więc na Dziedziniec Zwierząt, na którym uwagę przykuwają wiklinowe balkony, żyrafa i skaczące małpy:





Opuszczamy ten wyjątkowy pasaż:



To niesamowite miejsce zdecydowanie trzeba odwiedzić, będąc w Dreźnie.

Przemierzamy dalej dzielnicę artystów i restauracji z różnych części świata:





Tutaj nawet parkometry są kolorowe :



Szkoda tylko, że na ulicach jest brudno, ale to też wpisuje się jakoś w artystyczny klimat



I tak podziwiając różne rysunki i murale:



docieramy znowu do kościoła Trzech Króli:



Jesteśmy teraz w bardziej eleganckiej dzielnicy, chociaż to ciągle Nowe Miasto.





Z nostalgii za "starymi czasami" można się przejechać taką limuzyną:



Nowe Miasto to duża dzielnica, zaczynamy powoli czuć w nogach kilometry.



Nasz następny cel to Pałac Japoński:



Został on zbudowany w 1715 roku jako Pałac Holenderski, a później (w latach 1727–1736) rozbudowany dla Augusta II Mocnego jako barokowy, czteroskrzydłowy kompleks. Pochodzące z architektury japońskiej wygięte formy dachu nadały pałacowi jego nazwę.

W budynku znajduje się wystawa prehistorycznych zbiorów:



My wchodzimy tylko na dziedziniec, dość zaniedbany:





I idziemy wreszcie odpocząć i się zrelaksować, a do tego świetnie się nadają tereny zielone nad Łabą

Z Dreznem "jesteśmy umówieni" na wiosnę , po ponownym otwarciu Pałacu Kultury ( zaplanowany na Marzec 2017 ) oraz Otwarciu Sali Trabantowej i garderoby Elektorskiej (Rüstkammer) , 800-lecie chóru Kreuzchor w Dreźnie . . .
Gdyby ktoś był zainteresowany , to pierwszego maja może zobaczyć paradę parostatków , a tydzień później - Festiwal Karola Maya w Radebeul . . . oj dzieje się tam , szkoda że z Koszyc , czy Krosna to jednak spory kawałek drogi jest . . .

Piękny i ciekawy spacer mieliście , czekam na jego dalszy ciąg

Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):To niesamowite miejsce zdecydowanie trzeba odwiedzić, będąc w Dreźnie.

na pewno nie omieszkam. Ciekawa dzielnia

pozdrawiam,
Michał

piotrf napisał(a):Z Dreznem "jesteśmy umówieni" na wiosnę , po ponownym otwarciu Pałacu Kultury ( zaplanowany na Marzec 2017 ) oraz Otwarciu Sali Trabantowej i garderoby Elektorskiej (Rüstkammer) , 800-lecie chóru Kreuzchor w Dreźnie . . .
Gdyby ktoś był zainteresowany , to pierwszego maja może zobaczyć paradę parostatków , a tydzień później - Festiwal Karola Maya w Radebeul . . . oj dzieje się tam

No no, rzeczywiście, dzieje się

Mikeee napisał(a):na pewno nie omieszkam. Ciekawa dzielnia

Bardzo ciekawa Lubię takie nietypowe atrakcje, oddalone od głównych tras turystycznych.

14 sierpnia (niedziela): Drezno - część szósta

Okrążamy Pałac Japoński:



i schodzimy nad Łabę:



Możemy sobie stąd popatrzeć na wzniesioną w stylu mauretańsko-secesyjnym budowlę o nazwie Yenidze:



Wbrew pozorom, nie jest to meczet. Kiedyś mieściła się tu fabryka i magazyn tytoniu, obecnie znajdują się pomieszczenia biurowe i restauracja.

Bulwary nad Łabą są ulubionym miejscem zarówno lokalsów, jak i turystów. Sporo tu rowerzystów:



Wiele osób odpoczywa, leżąc wprost na trawie i popijając napoje serwowane przez okoliczne knajpki.



Można tu nawet potańczyć :



Wzorowo przystrzyżony szpaler drzew:



Przed nami Westin Bellevue - ponoć najpiękniejszy hotel w Dreźnie, a przed nim ciekawa fontanna:



Pozuję jak pani z kamienia, tylko strony mi się pomerdały :



Spacerując bulwarami nad Łabą, natykamy się na punkt, w którym można zrobić zdjęcie panoramy miasta zupełnie jak z obrazu Canaletta, który namalował kilka drezdeńskich pejzaży.



Można sobie porównać:







Ponieważ jesteśmy już zmęczeni, przysiadamy w jednej z knajpek na... nie, nie na piwo, na pyszną colę i delektujemy się widokiem, który kiedyś utrwalił Canaletto na obrazie Drezno widziane z prawego brzegu Łaby, przed Mostem Augusta



Po chwili idziemy tym właśnie mostem, z powrotem w stronę Starego Miasta:



Pod mostem zadowoleni panowie :



Na Łabie też radośnie :



Humory dopisują nawet w popielniczce :



Jest już 18:30, a nam zostało jeszcze kilka budynków do zobaczenia:



Wspinamy się po schodach, oglądając się co chwilę za siebie:





Po tej stronie Łaby też tętni kulturalno-rozrywkowe życie:



Ciekawy pomnik - coś w stylu Układu Słonecznego:



(To dziecko siedziało tam ładnych parę minut i nie wyglądało na to, że ma zamiar zejść )

Na chodniku są przedstawione planety, z tym, że nie wszystkie. Dlaczego, nie mam pojęcia.

Mijamy okazały budynek drezdeńskiej Akademii Sztuk Pięknych:





ze wspaniałą kopułą z postacią pozłacanego anioła:



Po tej stronie Łaby kotwiczy mnóstwo wycieczkowych statków:



Zmierzamy do małego parku nad rzeką, w którym znów zobaczymy coś ciekawego



Ale o tym w kolejnym (i ostatnim!) drezdeńskim odcinku

14 sierpnia (niedziela): Drezno - część siódma (i ostatnia!)

To już ostatni odcinek poświęcony naszemu spacerowi po Dreźnie. Więcej nie będę Was męczyć tym miastem

Wchodzimy do niewielkiego parku położonego nad Łabą:







Jeden z pięknych platanów:



Obserwujemy, jak po drugiej stronie rzeki trwają przygotowania do lotu:



Balon już wystartował:



Oprócz rowerzystów, nad brzegiem Łaby, można też zobaczyć ludzi na nartorolkach:



Jeden z pomników (rzeźb). Ma chyba przedstawiać stanowisko pracy malarza - jest sztaluga, krzesełko...:



Łapiemy ostatnie promienie zachodzącego słońca:



i powoli zmierzamy w stronę parkingu.

Po drodze oglądamy sobie jeszcze Nową Synagogę:



Została ona zbudowana w 2001 roku w miejscu zniszczonej w 1938 roku Synagogi Sempera. Budowla ma kształt bryły lekko skręconej w kierunku, w którym modlą się wierni, czyli na wschód.

Wracamy urokliwymi ulicami:



przez Nowy Rynek z oświetlonym słońcem kościołem Marii Panny:



Pomnik Fryderyka Augusta II Wettyna - króla Saksonii:



Widać, że Drezno to wciąż jeszcze plac budowy:



Ponownie przechodzimy przez Altmarkt:





Wieczorne loty balonem są miejscową atrakcją

Spoglądamy raz jeszcze na wieżę kościoła św. Krzyża, na której byliśmy kilka godzin temu:



Jak tu przyjedziemy następnym razem, Pałac Kultury będzie jak nowy :



Przechodzimy przez nieczynną dzisiaj (niedziela) Staromiejską Galerię:



i zaraz jesteśmy przy samochodzie.

To był dłuuugi (8 godzin, 16 km) i piękny spacer. Drezno mnie zafascynowało. Muszę przyznać, że podziwiając te wszystkie wspaniałe budowle, zapomina się o tym, że w większości nie są to autentyczne zabytki, a zrekonstruowane, często zaledwie przed kilku laty, budynki. Historia miasta jest bardzo ciekawa i warto się z nią zapoznać przed odwiedzeniem Drezna.

Ale poza historią i zrekonstruowanymi budowlami miasto ma do zaoferowania znacznie więcej. Widać, że nadal żyje i tworzy nową historię. Bardzo interesująca jest dzielnica Nowe Miasto, a Kunsthofpassage to, moim zdaniem, absolutny "must see" w Dreźnie.

Wracamy przez Pirnę i tutaj, przez przypadek (korek na drodze) oglądamy dom, w którym zatrzymał się Goethe w drodze do Marienbad:





Widoczek z trasy - po lewej Lilienstein, po prawej twierdza Königstein:



Przejeżdżamy przez Bad Schandau:



i mijamy ciekawy zabytek techniki, jakim jest winda osobowa z 1904 roku wywożąca turystów na wysokość 50 metrów, na platformę widokową, skąd widać Dolinę Łaby:



Powoli zapada zmrok, a my dojeżdżamy do naszej miejscówki w Růžovej. To był dzień pełen wrażeń

Jutro też wrażeń nie zabraknie - będziemy się wspinać po skałkach Czeskiej Szwajcarii

maslinka napisał(a):Więcej nie będę Was męczyć tym miastem

To ja chyba masochista jestem, bo chętnie bym się jeszcze pomęczył

maslinka napisał(a):Więcej nie będę Was męczyć tym miastem

Wreszcie. Kamień z serca mi spadł
Całe szczęście niebawem połazimy po skałkach

maslinka napisał(a):Pozuję jak pani z kamienia, tylko strony mi się pomerdały :

- Ta druga lewa.
...

Pozdrawiam,
Wojtek

greenrs napisał(a):To ja chyba masochista jestem

Możliwe

SgwdYrEira napisał(a):Wreszcie. Kamień z serca mi spadł
Całe szczęście niebawem połazimy po skałkach

Nie wiedziałam, że Ty taki skałkowy jesteś

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Pozuję jak pani z kamienia, tylko strony mi się pomerdały :

- Ta druga lewa.
...

A to już wiem, która

Teraz dopiero widzę, jak bardzo po łebkach zwiedziliśmy Drezno No ale 8 godzin to nie 2 Trzeba będzie kiedyś powtórzyć

Aga, gdzie te skałki?

ruzica napisał(a):Teraz dopiero widzę, jak bardzo po łebkach zwiedziliśmy Drezno No ale 8 godzin to nie 2 Trzeba będzie kiedyś powtórzyć

Mnie było mało po ośmiu godzinach... Też muszę wrócić

SgwdYrEira napisał(a):Aga, gdzie te skałki?

Będą. Najpóźniej w czwartek

Zarobiona jestem