REJS-opowieść o pięciu Księżniczkach, Doktorze i Kapitanie.

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

dhmegi napisał(a):

beatabm napisał(a):Załogi żeńskiej miało być wczoraj oczywiście

A, jak załogi żeńskiej, to oczywiście że było pite.

Rewelacja Tak trzymać!!!!!

Janusz Bajcer napisał(a):

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

Damy radę Mamy dwie jednostki - mniejszy Scorpius i większy Topless Express. To w sumie 7 kajut dwuosobowych i dwie mesy. A że na statku ze spaniem im ciaśniej tym bezpieczniej więc w każdej kajucie kładziemy się po cztery osoby, na dziobie nawet po pięć, w mesie rozkładamy miejsca do spania, w kokpicie też można spokojnie kimnąć, przecież noce w CRO gorące.
A poza tym jak widać śpimy mało, do tego zawsze możemy wprowadzić system wachtowy i wtedy od razu 1/4 idzie do roboty więc nie śpi i po 4 godzinach zmiana. Taki problem to nie problem

Janusz Bajcer napisał(a):

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

O ile się nie mylę, to do tej pory Scorpius zawijał na noc do portów, więc na jachcie spała stała załoga, a reszta robiła wypad na kwaterki.

dhmegi napisał(a):

Janusz Bajcer napisał(a):

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

O ile się nie mylę, to do tej pory Scorpius zawijał na noc do portów, więc na jachcie spała stała załoga, a reszta robiła wypad na kwaterki.

Zdarzały się i bojki a tam kłopot z kwaterką ale my Was naprawdę wszystkich pomieścimy

beatabm napisał(a):

dhmegi napisał(a):

Janusz Bajcer napisał(a):

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

O ile się nie mylę, to do tej pory Scorpius zawijał na noc do portów, więc na jachcie spała stała załoga, a reszta robiła wypad na kwaterki.

Zdarzały się i bojki a tam kłopot z kwaterką ale my Was naprawdę wszystkich pomieścimy

Super, że jesteście tacy gościnni.

dhmegi napisał(a):

beatabm napisał(a):

dhmegi napisał(a):

Janusz Bajcer napisał(a):

dhmegi napisał(a):Oprócz Kapitana, Kapitańskiej Baby, Księżniczek i Doktora, na pokładzie jest 39 załogantów (a może 38, bo jeden chyba nie został zaproszony na pokład). Sporo. Scorpius ma chyba dużą wyporność.

A ciekawe jak logistycznie sprawa ze spaniem przy takiej ilości załogi

O ile się nie mylę, to do tej pory Scorpius zawijał na noc do portów, więc na jachcie spała stała załoga, a reszta robiła wypad na kwaterki.

Zdarzały się i bojki a tam kłopot z kwaterką ale my Was naprawdę wszystkich pomieścimy

Super, że jesteście tacy gościnni.

Gorzej będzie jak z taką ilością cyca zbraknie, trzeba będzie kogoś wysłać po większe zakupy

beatabm napisał(a):Gorzej będzie jak z taką ilością cyca zbraknie, trzeba będzie kogoś wysłać po większe zakupy

No jak to, przecież my tu w gościach, to każdy przywlókł ze sobą jakiegoś cyca (albo i dwa).
Nie powinno zabraknąć.
A jeśli braknie, to towarzystwo liczne, więc będzie miał kto cyce nosić.

dhmegi napisał(a):

beatabm napisał(a):Gorzej będzie jak z taką ilością cyca zbraknie, trzeba będzie kogoś wysłać po większe zakupy

No jak to, przecież my tu w gościach, to każdy przywlókł ze sobą jakiegoś cyca (albo i dwa).
Nie powinno zabraknąć.
A jeśli braknie, to towarzystwo liczne, więc będzie miał kto cyce nosić.

Cycowe zaangażowanie Załogi bardzo się Kapitańskiej podoba

Zadanie dla Doktora..


O czym śpiewamy?

Pomyślałam,że rejs cycem, ale trochę kultury nie zaszkodzi


Na wschód słońca

Mam nadzieję, że Doktor już wstawił wodę na herbatę...bo czekam na kolejny odcinek

Dziś kuchnia nie zaspała

SNIADANIEEEEEE

Część piętnasta – z dziennika jachtowego 1 września 2016 wyjście z Tijat 7:30-wejście do Uvala Hiljaca (Żut) 18:30 (wspomina Kapitańska Baba)

Jako że wczoraj a właściwie dzisiaj wcześnie poszliśmy spać czujemy się doskonale więc pobudka i jak zawsze opuszczamy kotwicowisko jako pierwsi.



I znowu Doktor jak co dzień wypada z koi i robi sobie kawę.

Chwilę potem wychodzi na pokład Kapitańska Baba, patrzy i....

- o, dlaczego nikt po imprezie nie umył mojego kropiastego?

I zawartość kropiastego natychmiast ląduje za burtą.

Schodzi pod pokład mijając się na schodkach z Doktorem.

- Gdzie moja kawa? - Pyta Doktor patrząc na stół w kokpicie?

- A w czym ją zrobiłeś Doktorku?- pyta Kapitan

- Ups..... Kropiasty – rzecze Doktor....

- No to Twoją kawę piją właśnie ryby.

Jednak wszystko zakończyło się dobrze.

Doktor raz jeszcze zrobił sobie kawę i Kapitańskiej Babie herbatę (oczywiście w kropiastym). I NIGDY WIĘCEJ nie pił nic z kropiastego.



Niestety nasz rejs nieubłaganie dobiega końca, jutro musimy zameldować się w Pirovac i zdać jacht.

Aby to zrobić musimy zatankować paliwo.

I w tym celu postanawiamy kolejny raz odwiedzić Tribunj – jest tam na nabrzeżu stacja benzynowa.

Cumowanie szybkie, Kapitan tankuje paliwo, załoga korzystając z okazji tankuje wodę do zbiorników, Kapitańska Baba biegnie do sklepu po pieczywo.

Żegnaj stacjo benzynowa.

Żegnaj Tribunj.

Ale ale...przy wyjściu z portu po lewej stronie stoi kuter rybacki, na nim kręci się kilka osób.

Kapitan z Kapitańską Babą wymieniają spojrzenia i już wiemy co robić.

Atak na kuter, tam musi być ryba!!!!!!

I........jest

Za dwa piwa dostajemy wielką reklamówkę pełną ryb

To się nazywa handel



Kierunek Murtersko More.

Nasz ulubiony akwen bo tam zawsze wieje i zawsze buja.



Przynajmniej kiedy my tam jesteśmy .



I dziś oczywiście wieje jak?

Bajdewind.


Więc przechyły i przechyły i halsówka, relingi się kąpią po raz kolejny, zwrot przez sztag opanowany do perfekcji, a pod pokładem.....

Księżniczki robią zupę



Gar na kuchence pięknie się buja, talerz z chlebem podparty kilkoma kromkami aby był w miarę poziomo, jest fajnie



A propos gotowania i jedzenia bo o tym jeszcze w tej relacji nie było.



Gotujemy na kuchence gazowej która jest zawieszona na osi.

W porcie kuchenka jest blokowana na sztywno w poziomie ale w czasie płynięcia trzeba ja zwolnić aby mogła swobodnie się bujać i poziomować.

Na płycie jest specjalny reling z uchwytami w które wkłada się garnek aby nie spadł.

Gotowanie w przechyłach jest fajne dla kucharza bo cały czas musi walczyć z grawitacją i próbować ustać i utrzymać się przy kuchence, co wcale nie jest takie proste



Na stołach rozkładamy matę antypoślizgową żeby nasze talerze i kubki nie zjechały

Naczynia nieużywane w danej chwili muszą być albo zamknięte w jaskółkach albo zablokowane w zlewie, jeśli o tym zapomnimy – będziemy je zbierać z gretingów szufelką



Na nocleg cumujemy bo bojki.



Kapitan i Kapitańska Baba biorą się za ryby

Czyścimy je, myjemy i smażymy.



Obiad pyszny, załoga nie jest w stanie się ruszać bo brzuszki pełne.....a ryb jeszcze zostało dwa talerze

Część piętnasta – z dziennika jachtowego 1 września 2016 wyjście z Tijat 7:30-wejście do Uvala Hiljaca (Żut) 18:30 (wspomina Doktor)

Impreza imprezą a rano wstać trzeba.

Znając zwyczaje wiem, że pobudka będzie wcześnie.

Kawę profilaktycznie szykuje wieczorem w mokce, rano tylko na gaz i gotowa.

Na pokładzie nastrój poimprezowy.

Jakieś kubki, talerze.



Sprzątam, choć nie myje (zatoczka-nie brudzimy).

Jacht już płynie.

Kawa w kubku.

Kapitańska za sterem, schodzę nastawić wodę na herbatę i … nie ma kawy, nie ma… nie ma buuuu.

Jak teraz żyć?

Okazało się, że wlałem w kropiastego i Kapitańska moją wspaniałą, aromatyczną, cudowną, włoską życiodajną (jest taka arabska legenda o kawie – kiedyś opowiem) kawę wylała z burtę.

Myslała, że to resztki wczorajszego wina.

Trudno, robię herbatę i kawę jeszcze raz.

Ryby będą dziś w tym rejonie pływać dynamiczniej.

Po pół roku we Włoszech moja kawa normalnemu człowiekowi stawia serce w poprzek.

Płyniemy, znowu żeglarsko.



Humory dopisują, śpiewamy, przebieramy się za Greków w hitonach, zmieniamy halsy.



Trenujemy trzymanie wysokiego pionu moralnego niezależnie od warunków żeglarskich i przechyłów.



Jemy i pijemy, nie to żebyśmy nadużywali, po prostu nie wypada inaczej, taki zwyczaj żeglarski.

Już Kolumb dawał na Santa Maria przydziałowe dwa litry na twarz dziennie.



Tribunj, trochę niemiłe wspomnienia z borą.

Uraz pozostał, ale trzeba uzupełnić paliwo i wodę.

Wpływamy na stację, tankujemy i uzupełniamy wodę.

To moja robota.

Woda ze zbiorników schodzi szybko, w każdym porcie, jak tylko jest okazja trzeba ją uzupełnić.

Jest tylko do mycia.

Do picia, oprócz cyca mamy też wodę w butelkach i dziwne wynalazki piwne, słodkie ale orzeźwiające.

Podawane w plastikowych wynalazkach na soki.



Te pojemniki, nader fikuśne, mają kusić dzieci, by te robiąc raban zmuszały biednych rodziców do wydawania ciężko zarobionej krwawicy na rzeczy mocno przecenione.

Kapitańska leci po zakupy, a potem dostrzega duży statek rybacki i robimy abordaż.

Operacja dość niebezpieczna bo port zatłoczony, ale dajemy rade nic nie uszkodzić i zyskać całą torbę rybek + maleńkie dwa kalmary.

Płyniemy w dość dużym wietrze i w przechyle,



Stoję za sterem



i pilnuję kursu, niby już jestem opływany i przyzwyczajony, jednak mocniejszy podmuch wiatru przygina maszt.

Pomny różnych uwag Kapitana próbuję kontrować sterem, wrażenie jest takie, że możemy się wywrócić.

Teraz już wiem, że jachty balastowe są dość stabilne i nawet wiem z jakich praw fizyki to wynika.

Za sterem tego jeszcze nie wiem.

Nie pamiętam też czy mam ostrzyć czy odpadać.

Lekko panikuję i proszę o pomoc Kapitana.

Korekta i płynę dalej, dopiero potem oswajam się z sytuacją i nawet w przechyle trzymam ster i nie kombinuję.

Trzeba się oswoić z sytuacjami różnymi, które mogą wyglądać groźnie a nie są niebezpieczne i odwrotnie wiedzieć o niewinnych z pozoru sytuacjach, mogących narobić sporych problemów takich jak niekontrolowany zwrot przez rufę – jak ktoś niedoświadczony a mocno dmuchnie to może nawet żagle podrzeć.

Wpływamy do spokojnej zatoczki.



Rufa zamienia się w rybną rzeźnię, krew spływa i wabi rekiny ludojady, ośmiornice wciągające okręty pod wodę swoimi mackami i inne lewiatany.



Niestety, tym razem nic nie przypłynęło.

Może za mało krwi?

Tymczasem rybki są pyszne.

Pod zimnego cyca wprost pieszczą podniebienie, kalmarek smakuje jak kurczak.

Miłe zaskoczenie w porównaniu z ośmiornicą serwowaną w słynnej pupleterii na Camino de Santiago, która była mdła.

Jeden talerz rybek, drugi talerz rybek, już mogę pływać na samym tłuszczu w brzuchu i nie tonąć a rybek przybywa i przybywa.

Kapitańska ma ich całą szafę jak naleśników.

Zostawiamy resztę na jutro i idziemy spać znużeni atrakcjami.

gusia-s napisał(a):Dziś kuchnia nie zaspała

SNIADANIEEEEEE

śniadanko.jpeg

No to się nazywa Wachta Gospodarcza. Mnnnnnnnnnnnniiiiiiiaaaaaaaammmmmmmmmmmm

Delicja