O ćakuli na Korčuli - małe co nieco - rok 2021

Odcinek 3 - urlopowe potrzeby - konoby drugi tydzień
Konoba MALTA - 21-06-2021 – Korčula
Nieopodal odwiedzonej przez nas Crkvy Sv. Antuna w zaciszu, chociaż powinienem napisać „tam gdzie sołtys asfalt na noc zwija” znajduje się przydomowa, wiejska, sielska, wręcz rolnicza konoba ze stołami nakrytymi ceratą. Tyle, że uważajcie. Ma 180 opinii na gogle maps i wszystkie co do jednej są na 5.0. Nie zjedliśmy tam dużo. Jechaliśmy tam specjalnie na mięso – a dokładniej rzecz ujmując na koźlinę – zanim cokolwiek powiem - jedno zdanie. Wystawiam tej konobie bardzo solidne 5.0. Tuż przed dotarciem tam zrobiliśmy sobie spacer do wspomnianej powyżej crkvy, potem pokręciliśmy się po okolicy. Poszliśmy za konobę, wróciliśmy do auta, podjechaliśmy i nadal była 17.45. Byliśmy tak głodni, że jak wnieśli jedzenie to nie pomyślałem nawet o zdjęciach.
Konoba jest w podwórku, między stodołą a domkiem letnim. Gdzieś dalej jest ogród warzywny, słychać zwierzęta. Po prostu

Menu ma krótkie aczkolwiek treściwe



Jeszcze zanim podano nam wybrany starter z koziego sera i jak wiedzieliśmy obfitą porcję koźlego mięsa z grilla i podobnie obfity półmisek grillowanych warzyw cała rodzina a było tam pięcioro ludzi zaczęła się uwijać jak w ukropie. Szybko okazało się, że podjechała jakaś 8 osobowa ekipa dużym busem. Wyglądała na ekipę pracującą wspólnie i znającą się. Wpadli na obiad po pracy i byli kontenci. Gdy pałaszowaliśmy jedzenie podjechały dwie młode rodziny z Polski. Sposób parkowania jednego z kierowców wywołał salwy śmiechu. Niektórzy nie powinni jeździć autami dłuższymi od małego fiata… Ups… Wróćmy do jedzenia. Mięso perfekcja. Stopień ugrilowania cukinii ujmujący. Oliwa na serze kozim genialna. Chleb oczywiście z Konzumu i nędzny – ale tego się chyba tam nie przeskoczy. Białe wino było jak na domowe o fajnym bukiecie i nie cierpkie, nie rozwodnione. Kot, który oczywiście wlazł do nas na siedzenia uroczy.


I oczywiście doskonale wiedział, komu nie ufać… (oj dostanie mi się za to zdanie)


Na koniec dostaliśmy na stół dwie rakije. Jedna o smaku jeżyny, a druga o smaku truskawek. Słuchajcie. Następnym razem pojadę tam taksówką i się nawalę tymi trunkami. Niebo w gębie… No ale skoro jak wyżej napisałem i tak dostanę za jedno zdanie to mogę spokojnie oberwać za zdania dwa.
Ja tam byłem i prawie nic nie wypiłem, bo Mariola zagarnęła wszystko dla siebie – mam na to dowód


Na koniec rachunek. Naprawdę szczerze polecam.


Konoba, a właściwie Brewery and Pub PINJAC- 23-06-2021 – Podstrana
Wracając z konoby Gera jechaliśmy koło tego przybytku. Mały research w sieci:
„Žrnovo jest przedmieściem miasta Korčula i mieści jedyny browar rzemieślniczy na wyspie - browar Pinjac oraz pub o tej samej nazwie, w którym można skosztować ich piw. Całość jest ciekawsza, bo zupełnie nietypowa dla Korculi, znanej przede wszystkim z doskonałych win. Po browarze Hvar Vunetova, Pinjac jest drugim browarem znajdującym się na jednej z chorwackich wysp. Oferują trzy style piwa; golden ale, porter i hefewizen, wszystkie w połączeniu z dobrym jedzeniem. Jak to logiczne, nacisk kładziony jest przede wszystkim na jedzenie, które dobrze komponuje się z piwem; burgery, steki, dania z grilla. Ponieważ znajdują się na Korčuli, nie uciekają od śródziemnomorskiego dziedzictwa kulinarnego, więc oferują również tradycyjne przysmaki, takie jak makaron Žrnovo, pasticada z gnocchi, krewetki, kalmary i tuńczyk.”
Całość artykułu tu: https://pivnica.net/brewery-pub-pinjac/4985/
Po takim tekście musiałem tam pojechać. Powiem tak. Miejsce ma niesamowity potencjał. Za siecią:



Naprawdę. Ale nie wszystko tam współgra.
Wystrój jest taki mnie pasujący, mnóstwo staroci, jak dawne radia, żelazka, zdjęcia.



Ale tak. Za piwo powiedzmy dobre 4.5. Stopień schłodzenia nawet 5.0 - aczkolwiek ALE było bardzo fajne a IPA nieco mniej. Sałatka z ośmiornicy ciekawa. Zrobiona coś jak carpacio – cienkie jej plasterki przełożone cienkimi plastrami pomidora, nieco rukoli, fajna oliwa, ale po co do tego grzanki z grilla z tego ich chleba z Konzumu o wyglądzie bagietki? Kiedy również do Škampi na žaru i Lignje na žaru dostaliśmy taki sam chlebek to już tego nie rozumieliśmy. Krewetki niestety nie świeże ale rozmrażane. No nie przyszło mi nawet do głowy pytanie czy w tak fajnym miejscu będą krewetki z połowu czy z Konzumu… Sorry. Blitwa okej, daliśmy im szansę – poprosiliśmy o deser dnia słysząc, ze jest rožata. Ale to już byłą jakaś pomyłka. Konsystencja grudkowata, średnio smaczne.
Kiedy po sałatce i piwie, gdy jeszcze byliśmy w dobrym nastroju łaziłem po lokalu szukając tych „pip” ze zdjęcia:


i znalazłem je, i pokazuję je jednemu z synów właściciela wodzących za mną wzrokiem, że tego szukałem a on mi odpowiedział, że cytuję
- A… To moja była dziewczyna. Już tu nie pracuje!
To powiem wam, że mina mi zrzedła.
Jednak gdyby ktoś chciał tam pojechać i sprawdzić na własnych kubkach smakowych – parę fotek menu







Oczywiście Rachunek


Nie sądzę, abym dał temu lokalowi kolejną szansę, aczkolwiek niezbadane są ścieżki moje.

Caffe bar step - 24-06-2021 – Korčula
Tu bardzo krótko. Oczekując na pokaz Moreški postanowiliśmy zaspokoić głód wywołany dość intensywnym spacerem. Mieliśmy bardzo mało czasu.
20.10 usiedliśmy
20.12 zamówiliśmy pizzę i piwo
20.15 dostaliśmy piwo.
20.28 dostaliśmy pizzę - była smaczna, dobrze wypieczona, nie przypalona
20.30 dostaliśmy rachunek.
20.45 wchodziliśmy na plac, gdzie miał być pokaz.
Sprawnie, szybko, smacznie, piwo bardzo dobrze schłodzone. Kelner raczej nie autochton, bardzo rozmowny. Napiszę odcinek, któremu nadam tytuł „Smaczki”. Ów kelner w nim również wystąpi
Rachunek:


Trudno polecać coś w takim miejscu i po jednej pizzy, ale nie odrzucam.

Restoran Kavana No1 - 25-06-2021 – Korčula
Kolacja pożegnalna. Miejsce zjawiskowe z takim widokiem:


Zdjęcie zostało zrobione 15 czerwca, gdy wpadliśmy tam pierwszy raz na kawę i deser – o takich miejscach w innym odcinku. Drugi raz byliśmy tam zobaczyć się z tajemniczymi, prawdziwymi cromaniakami. Tylko w takim miejscu, z takim widokiem mogliśmy się z Korčulą żegnać.
Tuż przed wyjazdem mieliśmy pewne zdarzenie drogowe autem firmowym i niestety nasze finanse zubożały o dobre 15% planowanych urlopowych wydatków, dlatego z listy "must see" zostały wykreślone dwie wycieczki do winiarni, w tym do winiarni GRK. Kiedy zauważyłem, że w menu jest to wino poprosiliśmy o butelkę.


Warte swojej ceny. Wypiliśmy fajne, mocne espresso i zamówiliśmy ponownie Žrnovski makaruni – był inny. Makaron bardzo dobry, gulaszu wołowego mniej, mniej warzyw, ale złego słowa nie powiem. Drugim daniem był Brancin.


No!!! Klasa. Ryba bardzo dobrze przygotowana, oliwa z cząstkami czosnku super. Podanie krążka blitwy, ziemniaków, marchewki, papryki, rukoli to bardzo fajny pomysł, do tego było smaczne. Jedzenie zniknęło. Została jednak oliwa, której nie oddałbym za żadne skarby kelnerowi. Spytałem o jakiś dobry chleb. Uff. Nie dostaliśmy nic z Konzumu ale takie malutkie kawałki ciasta jak pizza. I doniesioną oliwę w takim fajnym wydaniu


Przy czym na rachunku znalazły się tylko pizzerinki. Wraz z rachunkiem ugoszczeni zostaliśmy przez kelnera – młodego faceta z Bośni pracującego tam od 3 lat – tak podaną rakiją o smaku czarnej jeżyny.


Miód w gębie.
Rachunek wart był naszego grzeszenia!


Zdecydowanie polecam…
Mariola pobiegła sobie jeszcze do Bipy, a ja zostałem zrobić fotki menu – niestety nie widziałem, że moja komórka jest o krok od wyczerpania, więc nie udało się wszystkich stron







Ja ten lokal zdecydowanie polecam, a za rok na pewno się tam zamelduję nie jeden raz. I to nie tylko ze względu na jedzenie i widoki… Dziś kończę odcinek filmem – taka tam muza leci…

Abakus68 napisał(a):
Drugi raz byliśmy tam zobaczyć się z tajemniczymi, prawdziwymi cromaniakami.

No ciekawe co to za jedni

Abakus68 napisał(a):
Wraz z rachunkiem ugoszczeni zostaliśmy przez kelnera – młodego faceta z Bośni pracującego tam od 3 lat – tak podaną rakiją o smaku czarnej jeżyny.

Teraz to mi trochę smutno, bo jedliśmy w tej konobie 2 razy, za każdym razem zostawiając napiwek, a nikt nas jeżynówką nie częstował

Zdzihu, wyrastasz na nowego Makłowicza

Nie, żebym się czepiał, ale zdjęcia rachunków są pomylone. W "Malcie" jest rachunek z "Kavany" i vice versa

Świetne recenzje, chyba mógłbyś robić to zawodowo Ale jako uważny czytelnik zauważam, że pomyliłeś rachunki z konob Malta z Kanavą. Widzę że inny czytelnik też to zauważył

ruzica napisał(a):

Abakus68 napisał(a):
Drugi raz byliśmy tam zobaczyć się z tajemniczymi, prawdziwymi cromaniakami.

No ciekawe co to za jedni

Abakus68 napisał(a):
Wraz z rachunkiem ugoszczeni zostaliśmy przez kelnera – młodego faceta z Bośni pracującego tam od 3 lat – tak podaną rakiją o smaku czarnej jeżyny.

Teraz to mi trochę smutno, bo jedliśmy w tej konobie 2 razy, za każdym razem zostawiając napiwek, a nikt nas jeżynówką nie częstował

Zdzihu, wyrastasz na nowego Makłowicza

Tajemniczy cromaniacy pierwej pisać zaczęli relację, zatem im zostawię pole do ujawnień . No my też dopiero za 3-cim razem zostaliśmy tak ugoszczeni, więc może jakoś tam liczą wizyty
A porównanie jest zbyt daleko idące. O kuchni wiem bardzo mało.

maslinka napisał(a):Ten Pinjac to coś dla mnie Lubię krafty, IPY, APY i inne... Stopień schłodzenia - bardzo zwracam na to uwagę. Nie lubię za zimnych piw, bo wtedy nie czuję ich smaku.

W restauracji z pożegnalnej kolacji niezłe ceny. Brancin za 95 kun - spoko. I jakie widoki!

....
Super, że udało Wam się spotkać Mam nadzieję, że oboje to opiszecie

Zdzihu, Twoja Żona na wakacjach farbowała włosy? Widzę inny kolor w najnowszym odcinku

No to Pinjac zaliczyć musisz - jako miłośniczka piwa. Cena Brancina i mnie pozytywnie zaskoczyła. Mam nadzieję, że będzie jakieś zdanie o spotkaniu
A jeśli chodzi o włosy to robisz tak. Oznajmiasz mężowi, że skoro jesteś coraz bardziej opalona, to fryzura jest zbyt jasna. Gnasz do drogerii. Dajesz mu tubkę, każesz ciało okręcić w duży worek na śmieci i ma się sprawić... Nie powiem, jak tylko założyłem worek na śmieci to pomyślałem o dziwnych rzeczach, ale wolę jednak ufarbować

Jaceł napisał(a):Nie, żebym się czepiał, ale zdjęcia rachunków są pomylone. W "Malcie" jest rachunek z "Kavany" i vice versa

i

mchrob napisał(a):Świetne recenzje, chyba mógłbyś robić to zawodowo Ale jako uważny czytelnik zauważam, że pomyliłeś rachunki z konob Malta z Kanavą. Widzę że inny czytelnik też to zauważył

Dziękuję za znalezienie błędu - poprawione. Plus za uważność w czytaniu!

Abakus68 napisał(a):Za termin 13-26.06 zapłaciliśmy 680 EUR. Ceny w lipcu i sierpniu dla mnie są już zbyt duże.

Ok, dzięki za info .

Odcinek 4 – parkingi i pierwszy spacer - Raćišće
Aby Korculę dobrze posmakować warto być nie tylko najedzonym. Warto się po niej poruszać, choćby trochę, a co za tym idzie warto wiedzieć, gdzie zaparkować dbając o budżet. Najwięcej wizyt mieliśmy w samym mieście Korcula. Jest tam kilka miejsc do darmowego parkowania. Pierwsze takie miejsce znajduje się wzdłuż całej ulicy nr 45 wiodącej dookoła Fortecy.

Jest to ulica jednokierunkowa – kierunek jazdy oznaczyłem strzałką. Może i jest kawałek do miasta, ale jest tam dużo cienia.
Drugie miejsce, z którego głównie my - gapcie korzystaliśmy to plac przy cmentarzu.

Zaznaczyłem to miejsce na powyższej mapce i podobnie strzałka pokazuje punkt wjazdu. Po lewej od wjazdu parę drzew dających długo cień, ale zwykle te miejsca zajęte.
Trzecim miejscem jest podwójny parking, przy Tommym i na dachu tej ujmijmy to galerii.

Na tej mapce jest na niebiesko dojazd do tego parking i na czerwono miejsca obok. Wiedziałem, że są to miejsca płatne więc z nich nie korzystałem, ale w końcu przyjrzałem się, że po pierwsze parkując wzdłuż ulicy nikt nie idzie do parkomatu, na dach podszedłem, patrzę, a tam szlabany na stałe podniesione. Zatem warto sprawdzać, bo może jak było w czerwcu, tak i obecnie z jakiegoś powodu te parkingi są darmowe.
Jest jeszcze jeden darmowy większy parking ale to już w cholerę daleko

Z odwiedzonych przez nas i opisanych w poprzednich odcinkach konob:
Dalmatino, Gera, Malta, Pinjac i Kavana nr 1 – jest gdzie zaparkować. Nie ma gdzie przy konobie More w Lumbardzie.
W Lumbardzie zatem znalazłem sobie kawałeczek od knajpy zacienione miejsce… w punkcie oznaczonym na niebiesko poniżej na mapie.


Nic się tam z budową nie dzieje, i wyglądało to tak.


Generalnie Lumbardę zostawiliśmy sobie na następny rok – mały spacer i objazd, aby zobaczyć jak wygląda duży parking przy plaży Vela Pržina z którego wielu korzysta.
Blisko naszego miejsca odpoczynku była miejscowość Račišće. Są tam tylko niby dwa miejsca gdzie można zaparkować, ale w pełnym sezonie może być o to trudno. Niemniej na poniższej mapie zaznaczam miejsca 3

Inne miejsca, w których byliśmy na tyle długo, że parkowanie było istotne to:
Blato

Mniej więcej na zaznaczonym na niebiesko odcinku po prawej stronie ulicy nr 1 można stawać bezpłatnie, dalej zaczyna się strefa płatna.
Vela Luka
Wpadliśmy na krótko, i ten jeden raz stawaliśmy na parkingu płatnym

Na niebiesko oznaczone miejsca do parkowania.
No dobrze. To jakiś tam spis miejsc parkingowych i spis miejsc, gdzie nasycaliśmy żołądki powstał mogę zatem zająć się tym, czym nasyciliśmy oczy, rozum i serca.
Ćakula
Skąd właściwie to słowo w tytule mojej relacji i co ono znaczy. o to w ogóle znaczy Ćakula. W języku chorwackim ćakula to szczególnie ciepłe słowo. To znaczy swobodnie rozmawiać o wszystkim i o niczym, śmiać się ze łzami w oczach i spotykać starych przyjaciół.
Taką definicję tego słowa fundują anglojęzycznie prowadzone strony. Ale te nacje to nawet z tak ciekawej do pokazania analizy upadku wielu starszych osób w USA – mówię tu o fantastycznym reportażu Jessici Bruder – zrobią film Nomadland i wyjdzie na to, że tonie upadek ale idealistyczne poszukiwanie wolności. Dobra, nie skupiajmy się na tym. I tak. Frances McDormand jest równie genialna jak w filmie Trzy billboardy za Ebbing, Missouri.
Wróćmy do ćakuli…
- Sunčika! Powiedz mi coś proszę. Już drugi raz siedząc w kafei na kawie słyszę, jak przechodzące kobiety mówią coś o siedzących wokół nas facetach i używają słowa ćakula. Widziałem też na mapie kafejkę o takiej nazwie. Co oznacza to słowo bo wyczytałem, że takie fajne rozmowy przyjaciół, ale ton wypowiedzi tych kobiet o ćakuli nie był sympatyczny.
- Bo ćakula to nie jest taka zwykła rozmowa. W Dalmacji w naszym żargonie to owszem rozmowa, ale z elementami plotkowania. W takich rozmowach, jak mówisz o kimś, to zwykle opowiadasz o nim te gorsze rzeczy…
- A czyli takie jak Ty nam opowiadałaś o konkurencie zza miedzy?
- Ha, ha, ha. Tak, i takie jakie ty opowiedziałeś mi o tej Czeszce z góry…
Taką mniej więcej rozmowę odbyłem z właścicielką apartamentu w drugim tygodniu pobytu. Fantastyczna, rozmowna i bardzo ciekawa osoba. Zdałem sobie wtedy sprawę z dwóch rzeczy. Ćakule trwały właściwie od ranka drugiego dnia aż do ostatniego ranka, gdy wyjeżdżaliśmy. To raz. A dwa… Gdy ktoś pracuje cały rok to jedzie na urlop odpocząć. Gdy pracuje, jak ja od 14 lat zdalnie sam to prócz odpoczynku potrzebuje fizycznej obecności drugiego człowieka i rozmowy. Od czasu do czasu zaserwuję parę takich ćakuli w kolejnych wpisach, ale teraz aby już znormalizować nieco gadulstwo zdjęciami nasz pierwszy spacer.
2021-06-14 – Spacer po Raćišće
Raćišće to jedna z najmłodszych osad na wyspie. Zatoka wcześniej niezamieszkana stała się w XVII wieku bezpieczną przystanią dla uchodźców z Makarskiej i sąsiedniej Hercegowiny.
Stanęliśmy na wspomniany wyżej parkingu przy kościele. To obecnie kościół parafialny. Po ichniemu Crkva Sv. Nikole. Z 1907 roku.


Przed kościołem piękna palma,


oby ją ciulas… znaczy ten, ciurlas omijał szerokim łukiem.
Po lewej stronie porastająca dom bugenwilla.


Droga wiedzie ponoć do jakiegoś placu zabaw dla dzieci. Parę dni później zjechałem ją rowerem i okazało się, że to nie plac, a malutki kawalątek trawy z małą huśtawką.
Przeciwległy brzeg…


A to ciekawostka. Jeszcze takiej asymilacji konoby z kościołem nie widziałem.


Sam kościół to crkva Sveti Vlaho z barokową loggią z 1682 roku.
Stamtąd wyruszyliśmy


Jak widać kościół koło kościoła… Nimi Kraków normalnie…
Pomimo tego, że to młoda osada kilka domów dopasowało się do kamiennego stylu


Roślinności pięknie już kwitnącej co niemiara


Kolejne palmy, te poniżej przy hotelu Mediteran w bardzo dobrej kondycji


A przy nich pomnik Tugomira Matića.


Młody żeglarz, który został bestialsko zamordowany przez Włoskich okupantów w czasie wojny dowodzonych przez Alfredo Ronconoriego – rzeźnika, sadystę i dewianta. Jak inaczej nazwać człowieka, który na oczach psychicznie zmaltretowanej gawiedzi zmuszonej do oglądania bestialskiego mordu po wszystkim… goli Tugomirowi wąsy!!!
(Wiele jaskiń na wyspie do dziś kryje szczątki wrzucanych tam latami okupacji zamordowanych jej mieszkańców, ale nikt na wyspie nie chce wdawać się w szczegóły. Tajemnicą poliszynela jest, że wśród badaczy tematu istnieje przekonanie, iż w wielu przypadkach okupantom pomagali mieszkańcy, no ale o ile mnie zawsze takie kontrowersyjne tematu ciągną do węszenia za informacjami, to chyba nie miejsce do dzielenia się taką wiedzą)
A jak już jesteśmy przy żeglarzach.
„Raćišće są dobrze znane w Chorwacji ze swoich zdolnych żeglarzy i rybaków. Żeglarstwo i rybołówstwo były przez wiele wieków głównym zawodem jej mieszkańców. Pod koniec XIX i na początku XX wieku Raćišće posiadało około 40 drewnianych szkunerów z ogromnymi i wspaniałymi masztami i żaglami, zwanych lokalnie „trabakulą”. Mając na uwadze, że Raćišće liczy tylko około 500 mieszkańców, flota 40 dużych łodzi rzeczywiście była powodem do dumy. Szkunery pływały zarówno po Adriatyku, jak i Morzu Śródziemnym, ale później się ich pozbyto i kupiono nowoczesne statki, którymi dalej pływają po świecie. Jedyną rzeczą jest to, że ten duży i długi falochron oraz kamienne nabrzeże, które zbudowano w Raćišćach w celu ochrony drewnianych szkunerów, nie mogło już tego zrobić dla nowych i gigantycznych statków, którymi obecnie pływają żeglarze z Raćišće, więc teraz kryje malutkie wyłącznie łodzie rybackie i żaglowe”
Do dziś można tam dostrzec piękne „nawodne okazy”


Chociaż rzeczywiście gros pływadeł to maleństwa.


Generalnie w oczy uderza duża ilości wszelkiej maści roślinności tak ozdobnej, jak i użytkowej











Niektóre domy dopiero startują z ozdabianiem ich objeść w szatę roślinną nawet gdy miejsca mają niewiele


A inne mają to starannie rozplanowane na lata.


Oczywiście nie można być w Chorwacji i nie natknąć się na fana Hajduka Split. Nie sztuką jest jednak tylko strzelić sobie emblemat klubu. Przypominam, że klub został założony 13 lutego 1911 roku. A jego nazwa wywodzi się od hajduków, opiewanych w balladach zbójników, którzy walczyli z imperium osmańskim.
A oto obejście fana tego klubu


Napis brzmi
Bili su bili vrhovi płanina Bila je košulja hajdučkoga sina. Są to pierwsze słowa jednej z piosenek poświęconej klubowi. Mimo, że to live, to uważam, że to najlepsza jednak – atmosfera stadionu – wersja tejże piosenki

Moja ocena miejscowości? Jest pięknie położona


U podnóża pięknych wzgórz – poniżej załapał się na zdjęcie parking nr 3 z wyżej popełnionego spisu parkingów


Takich pięknych strzelistych cyprysików, którym wyspa zawdzięcza dawną nazwę czyli Korkyra Melaina jest wokół wiele


Możliwość ogląda równocześnie kawałka Pelješca, Hvaru i Biokova bezcenna


Miejscowość odwiedzałem codziennie rano rowerem i kilka razy wpadałem tam na małe zakupy. Polubiłem ją jak Splitską ale może dlatego, że dałem sobie dużo czasu – sumując kilkukrotne odwiedziny – na chłonięcie jej spokoju. Bardzo mi się podobała.

Super relacja.
Kawał dobrej roboty. Mapki, ceny, opisy dań, ciekawostki i piękne zdjęcia. Wow
Będę z przyjemnością zaglądać.

I po co jechać na Korcule jak wszystko nam tu pokażesz?

Bardzo fajna relacja. Też czytam z zaciekawieniem. Najbliżej Korculi byłem w ubiegłym roku - na obiedzie w polecanej przez Roberta Makłowicza Villi Vrgorac w Kuciste

Abakus68 napisał(a):Ćakula

A po włosku to chiacchierare

Warto było czekać na tę relację, bo jest genialna! Zapowiada się świetny przewodnik po wyspie z mnóstwem ciekawostek. Ostatnim razem, gdy odwiedziliśmy Chorwację, miałam taki plan, żeby nasz pobyt podzielić między Zuljanę na Peljescu a Racisce na Korczuli. Udało się go zrealizować połowicznie, bo mąż nie chciał się już przenosić. Widzę więc, co nas ominęło albo raczej zostało na później. Miejscowość sprawia sympatyczne wrażenie i myślę, że trzeba będzie kiedyś wrócić w tamte strony.

Zdzihu, ten przewodnik po parkingach jest super Może kiedyś skorzystam, choć na razie mnie na Korčulę nie ciągnie, chyba na chwilowo chce mi się jeździć tak daleko na południe

Szczerze mówiąc, to nie wiedziałam do tej pory co to ta ćakula Dzięki za wyjaśnienia

Abakus68 napisał(a):
Gdy ktoś pracuje cały rok to jedzie na urlop odpocząć. Gdy pracuje, jak ja od 14 lat zdalnie sam to prócz odpoczynku potrzebuje fizycznej obecności drugiego człowieka i rozmowy.

Mam zupełnie odwrotnie. W pracy mam bardzo dużo kontaktu z ludźmi(głównie emerytami), więc urlop najchętniej spędziłabym na bezludnej wyspie

Czekam na obiecane ćakule