NA OBCASACH przez Vis Pelješac i Brač

W uvali Vaja spędzamy nie więcej niż pół godziny, potem płyniemy (skoro to już tak blisko) do sąsiedniej uvali Samograd sprawdzić co w trawie, czy też otoczakach piszczy Otoczaki te nie są tak ładne jak te na Vaji, ale za to jest łatwy dostęp z lądu do tej plaży, jak też łagodniejsze wejście do wody - bo kamienie mniejsze.




Zastajemy tu dzisiaj około 10 osób - głównie rozebranych , oraz jeden fishpiknikowy stateczek pełen hałaśliwych Anglików uprawiających skoki do wody z pokładu.




Niedługo po naszym przybyciu odpływają, ale i na nas czas - zrobiło się późne popołudnie i obawiam się,że może pojawić się mistral, a co za tym idzie - emocje nie do pozazdroszczenia z naszego wodniackiego horroru na Mljecie

Jednak główną motywacją do przemieszczenia się jest silna potrzeba napicia się piwa

Najbliższym miejscem oferującym powyższe wydaje się być...



...Extravaganza i jej konoba

Jak już wspomniałam przeprawa na pełnych obrotach silnika wydała się zaskakująco długa - około 20 minut.
Może gdyby to był początek naszego rejsu nie zwróciłabym uwagi na ten dystans, ale silne pragnienie i mokre włosy (pęd powietrza sprawiał,że było mi zimno) powodowały,że ze zniecierpliwieniem wypatrywałam bardzo wolno zbliżającego się brzegu...




Spodziewałam się, że od strony wody widoczny będzie słynny zjazd do zatoki z góry - często opisywana i siejąca postrach na forum szutrówka , którą mieliśmy przyjemność zjeżdżać w ubiegłych latach...Ale nie wygląda stąd spektakularnie.

Z niepokojem zauważamy,że na plaży nie ma ruchu...Oprócz zakotwiczonego jachtu i pontonu do niego należącego w zatoce nie ma nikogo...Z jednej strony cudownie, ale to może też oznaczać,że konoba "ne radi"





Nasze przewidywania sprawdzają się...Konoba należąca do Gordana - syna Gordana z Lovište, o którym wspomnę jeszcze w relacji, zamknięta na cztery spusty... Znacie to uczucie - wizja zimnego piwka w pięknych okolicznościach, zwłaszcza gdy ma się tylko resztkę nagrzanej wody w plastiku, rozwiewa się brutalnie?

Jest tu za to cisza i spokój...




Już trzeci raz jesteśmy na tej plaży i -jak dotąd - mamy ją od wejścia tylko dla siebie

Ale wspominamy jak w 2016 roku przyjechaliśmy tu (szutrówką ) i po pół godzinie raj zamienił się w piekło za sprawą bandy Niemców, czy też Austriaków, którzy przyjechali otwartą wojskową terenówką na męski wypad i rechocząc gromko rozbijali butelki po Bek's-ie o kamienie... Uciekliśmy wtedy uznając ,że nie ma sensu wdawać się w grzeczną perswazję...



Jednak teraz jest tu niesamowicie rozkosznie, cykady chrzęszczą jak nakręcone..., ale my jesteśmy dzisiaj wystarczająco "wyplażowani" - wydaje się to nieprawdopodobne, ale opuszczamy Extravaganzę nawet nie zanurzając stopy w wodzie... Szkoda...

To tego momentu nasza trasa od wysepki Vrnik począwszy przedstawia się jako taki oto zygzak..



Mam kolejny plan - zanim oddamy motorówkę

Płyniemy wzdłuż wybrzeża Półwyspu...Po raz kolejny zachwycam się najpiękniejszym gajem cyprysowym na Adriatyku...



Potem pojawia się taki "atomowy" grzybek nad Orebićem...Ciekawe co to zwiastuje?



Mój sprytny plan polegać ma na odwiedzeniu małej wysepki Stupe - nieopodal Badiji, na której też jest konoba - słynąca z dań z grilla..Tam na pewno mają piwo

Wokół wysepki jest wiele zdradliwych, wystających z wody, ale też czających się pod powierzchnia skałek....Tam właśnie zaryliśmy ze złowróżbnym chrobotem o jedną z nich...

Mąż natychmiast gasi silnik. Milczymy bojąc się wykonać jakikolwiek ruch...
Właściciel motorówki, udzielając nam wskazówek, powtarzał jak mantrę "Uważajcie na propeller"...czyli śrubę
Matko moja, zgubiony kapok i uszkodzona śruba Żegnajcie dalsze dni wakacji na Braču

Odpychamy łódź ręcznie od skały, powoli zapuszczamy obroty...Płyniemy...Może nie uszkodziliśmy śruby...





Rzeczona restauracja...zamknięta na głucho... To już jest przesada - rozumiem, że druga połowa września, ale przy takim ruchu turystycznym jaki obserwujemy w Orebiću mogliby jeszcze robić niezły biznes.
Z frustracji nie chce mi się robić zdjęć...
Wysepka dysponuje plażą zwaną Moro Beach, w sezonie jest tu dostępna pełna infrastruktura plażowa z leżakami włącznie. Oto parę zdjęć z netu - wygląda fajnie




Kolejny argument za wakacjami w ...czerwcu? Może być z kolei za wcześnie

Odpływamy - śruba działa






Pozostaje jeszcze jedna deska ratunku...
Okazuje się jak zawsze niezawodna...Nasze Mokalo




Tu wszystko hula jak należy...Ale bez przesady - tłumów nie ma, nasz stolik ulubiony wolny, full service...




Małż po pochłonięciu duszkiem małego piwka, zostawia mnie z dużym...aby jeszcze zajrzeć za cypel w kierunku Stonu...
Zaczyna się "złota godzina" - przedwieczorne słońce oślepia, z baru dobiega nastrojowa muzyczka, czas na impresje...



...i medytacje...



Przypomina mi się taka piosenka...Podmiot liryczny - kobieta - czeka na swojego ukochanego, który wypłynął w morze i obiecuje, że jak tylko do niej przypłynie, lub też ona do niego dotrze przez morze, to już więcej nie będzie miała potrzeby pływać (żeglować)...I też czeka sama na plaży



Z tym, że mi tak dobrze tutaj samej.... I na pewno jeszcze popływam

I to już niedługo - pora zdać motorówkę...

Latarnię morską, vel pensjonat na Vela Sestrica...
... już opłynęliśmy z bliska wracając z Mljetu parę dni wcześniej. Dzisiaj jest chyba ładniejsze światło...






Spodziewanego mistrala, ani żadnego innego wiatru nie doczekaliśmy się Flauta dopisała przez cały dzień, a teraz na wieczór wodę można jak kisiel łyżką nabierać (takie dziwne skojarzenie )




Ufff...zdążyliśmy o umówionej godzinie odstawić łódź do właściciela...




Cóż to był za wyczerpujący dzień - non stop w pełnym słońcu

Choć przecież nie można uznać pływania motorówką za sport Mimo to padam na łóżko i zasypiam o 20-tej

P.S. Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn

Kochana, daj proszę namiary na PW na właściciela motorówki/motorówek

Katerina napisał(a): Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn

Pomyśleć,że wystarczyłoby metrową sznurówką przywiązać kapok
Tyle miejsc odwiedzonych w ciągu jednego dnia my robimy w tydzień

Jednak główną motywacją do przemieszczenia się jest silna potrzeba napicia się piwa

No wiesz, tak oficjalnie, na forum sie do takich niegodziwości przyznawać

Z niepokojem zauważamy,że na plaży nie ma ruchu...Oprócz zakotwiczonego jachtu i pontonu do niego należącego w zatoce nie ma nikogo...Z jednej strony cudownie, ale to może też oznaczać,że konoba "ne radi"

Oj niedobrze, niedobrze...

Ale wspominamy jak w 2016 roku przyjechaliśmy tu (szutrówką ) i po pół godzinie raj zamienił się w piekło za sprawą bandy Niemców, czy też Austriaków, którzy przyjechali otwartą wojskową terenówką na męski wypad i rechocząc gromko rozbijali butelki po Bek's-ie o kamienie...

Buractwo niestety wszędzie można spotkać

To tego momentu nasza trasa od wysepki Vrnik począwszy przedstawia się jako taki oto zygzak..

Zygzak powiadasz? To na 100% przez brak tego piwa kierunku nie potrafiliście utrzymać

Potem pojawia się taki "atomowy" grzybek nad Orebićem...Ciekawe co to zwiastuje?

Ulala...., piękny, klasyczny kształt rozwiał sie czy pokazał pazura???

Odpychamy łódź ręcznie od skały, powoli zapuszczamy obroty...Płyniemy...Może nie uszkodziliśmy śruby...

Ufff...było blisko Dobrze że nic się nie stało

Małż po pochłonięciu duszkiem małego piwka, zostawia mnie z dużym...aby jeszcze zajrzeć za cypel w kierunku Stonu...
Zaczyna się "złota godzina" - przedwieczorne słońce oślepia, z baru dobiega nastrojowa muzyczka, czas na impresje...

Piękna godzina, zdjecie z płynącym na deste the best

P.S. Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn

Cena prawie sklepowa, nie zdarł Was strasznie
Piekna wycieczka, śliczne plaże, czego chcieć więcej (no, może piwa wcześniej)

CROnikiCROpka napisał(a):Kochana, daj proszę namiary na PW na właściciela motorówki/motorówek

Poszło...I już wiem,że doszło

tomekkulach

Tyle miejsc odwiedzonych w ciągu jednego dnia my robimy w tydzień

Bo ja taka zachłanna jestem... Ale bez takiego transportu nie byłoby to przecież możliwe...

beatabm

No wiesz, tak oficjalnie, na forum sie do takich niegodziwości przyznawać

Czasami trzeba zdradzić Cyca dla piwa, żeby potem na nowo go doceniać

Piękna godzina, zdjecie z płynącym na desce the best

To akurat panienka była

. Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn


Cena prawie sklepowa, nie zdarł Was strasznie

Sprawdziłam od razu w necie - takie kapoki są za 90PLN - nowe, a jego był stary i poplamiony
Cóż, gapowe się płaci...

Katerina napisał(a):... Spodziewałam się, że od strony wody widoczny będzie słynny zjazd do zatoki z góry - często opisywana i siejąca postrach na forum szutrówka , którą mieliśmy przyjemność zjeżdżać w ubiegłych latach...Ale nie wygląda stąd spektakularnie...

Dla mnie to przyjemność nie była zjazd do Extravaganzy widzę bardzoooo wyraźnie na Twoich fotkach ... choć może bardziej go widzę oczami wyobraźni i tym co mi się zapisało na dysku twardym pod czaszką

Katerina napisał(a):... Z niepokojem zauważamy,że na plaży nie ma ruchu...Oprócz zakotwiczonego jachtu i pontonu do niego należącego w zatoce nie ma nikogo...Z jednej strony cudownie, ale to może też oznaczać,że konoba "ne radi" ...

Nie ma to tamto, chciałabyś pójść na łatwiznę docierając tam z morza i jeszcze mieć piwo na zawołanie

Katerina napisał(a):... wspominamy jak w 2016 roku przyjechaliśmy tu (szutrówką ) i po pół godzinie raj zamienił się w piekło za sprawą bandy Niemców, czy też Austriaków, którzy przyjechali otwartą wojskową terenówką na męski wypad i rechocząc gromko rozbijali butelki po Bek's-ie o kamienie... ...

A wszyscy tylko na naszych rodaków psioczą a tu proszę, znów wyjątek

Katerina napisał(a):... To tego momentu nasza trasa od wysepki Vrnik począwszy przedstawia się jako taki oto zygzak...

Jak pijane zające po miedzy tylko czym pijane jak konoby po trasie zamknięte

tomekkulach napisał(a):

Katerina napisał(a): Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn

Pomyśleć,że wystarczyłoby metrową sznurówką przywiązać kapok ...

To wszystko przez Zdzicha, mógłby wcześniej zapodać nam tu swój niezbędnik. Ja tam bez sznurówki już nigdzie nie wybieram się

gusia-s

zjazd do Extravaganzy widzę bardzoooo wyraźnie na Twoich fotkach ... choć może bardziej go widzę oczami wyobraźni

Raczej w wyobraźni

Jak pijane zające po miedzy tylko czym pijane jak konoby po trasie zamknięte

Widać dbają o bezpieczeństwo niedoświadczonych wodniaków

tomekkulach napisał(a):

Katerina napisał(a):
Gdyby ktoś pytał - zgubiony kapok kosztował nas 200kn


Pomyśleć,że wystarczyłoby metrową sznurówką przywiązać kapok ...

To wszystko przez Zdzicha, mógłby wcześniej zapodać nam tu swój niezbędnik. Ja tam bez sznurówki już nigdzie nie wybieram się

Tylko nie zapomnij,że ma być brązowa

Kolacja przy dźwiękach...magaraci

Konoba Antunović - Kuna Pelješka


Kolejny dzień, a raczej przedpołudnie nie obfitowało w wydarzenia, gdyż po wyczerpującym rejsie motorówką postanowiliśmy spędzić je leniwie w apartmanie i Orebiću.

Główną atrakcją dnia miała być umówiona wcześniej kolacja w konobie Antunović w Kunie Pelješkiej.

Popołudnie to zaliczam do najbardziej udanych chwil tych wakacji - pełnych wrażeń zmysłowych i pozostających w pamięci jako seria obrazów

W konobie umówieni byliśmy na 16.30, jednak zanim pojechaliśmy do Kuny zamarzył mi się krótki spacer wśród winnic
Z miejscowości Potomje przedostaliśmy się do zatunelowego królestwa winiarskiego, ale nie zjechaliśmy w dół do Borka (Boraka), ale odbiliśmy w lewo, zostawiliśmy skodę na rozstaju dróg i zanurzyliśmy się w złocie Pelješca - prawdziwie jesienne to złoto






Cudowny jest taki spacer - z dala od cywilizacji, z pięknymi widokami morza, gór i hektarów winorośli.

Z Borka przenosimy się do kolejnej krainy obfitości - winem, miodem i mlekiem ( jakim? ) płynącej Kuny...



Miejscowość położona jest w głębi półwyspu, nie ma bezpośredniego dostępu do morza (nie licząc Cerkvic, do których dojechać trzeba stromą serpentyną wąskiej szosy) i na pierwszy rzut oka wydawać by się mogła nudnym, sennym zadoopiem. Czym zachwyca więc tyle osób, włącznie z naszym "gastro guru"- R.Makłowiczem???

Właśnie tą senną atmosferą, niespiesznie toczącym się życiem wśród winnic i ryku osiołków, oraz kilkoma zabytkami związanymi ze słynnym chorwackim malarzem Celestinem Medovićem.

Klasztor franciszkański i barokowy kościół pokazywano już często na forum, ograniczę się zatem do krótkiej wzmianki o samym artyście - Mato Medoviću...Urodzony w drugiej połowie 19 ego wieku na Półwyspie, wstąpił do zakonu franciszkanów w Dubrovniku - gdzie przyjął imię Celestin, aby potem przenieść się do wspomnianego klasztoru w Kunie. Jednak natura artysty wzięła górę - zrezygnował z życia zakonnego i udał się na studia malarskie w słynnych europejskich uczelniach. Wielkomiejskie życie bohemy zmęczyło go jednak i powrócił na rodzimy Pelješac zaszywając się w zaciszu Kuny, gdzie spędził w odosobnieniu resztę życia.

W początkowym okresie produkował dzieła o tematyce historycznej - taki trochę z niego Matejko był , namalował kilka dzieł dla klasztoru i kościoła we wsi, aby z czasem poświęcić się malarstwu pejzażowemu i marynistycznemu - moim zdaniem to była słuszna decyzja, gdyż w duchu impresjonizmu zobrazował zacnie piękne pelješkie krajobrazy...Oto kilka przykładów...



"Centrum" Kuny to wieś dechami zabita , jednak pełna lokalnego kolorytu






Zanim wejdziemy do konoby, zastanawiam się dlaczego dopiero teraz - za szóstym razem na Pelješcu - zdecydowaliśmy się spróbować kuchni Antunovićów...
Być może zniechęcał nas fakt, że restauracja nie ma stolików na zewnątrz, ani ładnego widoku, a może - z przekory - bo takie ma dobre recenzje i reklamę za sprawą forumowiczów i pana Roberta M.???
Nie wiem czego się spodziewać, zwłaszcza, że moim gastronomicznym numerem 1 w okolicy była zawsze Panorama w Orebiću..
Wchodzimy....zobaczymy, czy przebiją Panoramę - mam wątpliwości



W środku , oprócz córki właścicieli, wita nas taka tablica...



Restauracja składa się z dwóch izb i jesteśmy w niej na razie jedynymi klientami - chyba pierwszy raz będziemy jeść tak wczesną kolację...

Sala z barem i dojrzewającymi szynkami jest apetyczna, ale dość ciemna i zimna ...



...dlatego wybieramy przytulną i słoneczną salę z oknami i paleniskiem




Jako danie główne mamy zamówioną pekę z ...koziny Do tej pory jadłam to danie tylko raz - na Mljecie - bardzo mi wtedy smakowało.
Jako, że peka jeszcze w powijakach (tzn. pod dzwonem ) pytamy o entrée...

Miła, lekko flegmatyczna dziewczyna - córka gospodarzy - proponuje plater serów i wędliny...Brzmi trochę banalnie, ale...niech będzie

Rozsiadam się wygodnie, popijam bijelo stolno vino i przyglądam się wnętrzu...





...i przyglądam i rozglądam...dlaczego to tak długo trwa ? Gdzie te przystawki??? Jestem głodnaaa

Idę do sali obok, aby delikatnie wybadać sytuację..
Nasza kelnerka stoi za barem i pieczołowicie komponuje dla nas startery - kroi warzywa na sałatkę, wyjmuje ze słoja marynowane specjały i układa je w małych naczynkach, struga cienko udziec szynki precyzyjnie krojąc cienkie plastry długo dojrzewającego pršuta...Toż to esencja filozofii slow food
Zawstydzona moim uprzednim zniecierpliwieniem udaję, że przyszłam po serwetki

W międzyczasie gospodyni wyjęła upieczony pod peką chleb...ogromny




Są przystawki




Pierwsze kęsy wprawiły nas w osłupienie i najwyższy podziw

To nie szynka dalmatyńska w podstawowym wariancie dostępnym w każdym chorwackim barze...

To dzieło sztuki najwyższych lotów - dwa rodzaje zimnych mięs to pršut z koziny i drugi bardziej klasyczny, ale jakże aromatyczny...Sery - jasny - owczy i drugi - kozi - marynowany w oliwie. Do tego kisele kapulice - małe marynowane cebulki i najlepsze oliwki w Cro - marynowane według własnej receptury...

BTW, zawsze mnie zastanawia, dlaczego w Chorwacji nie podają oliwek w różnym stylu - w oliwie i ziołach - tak jak w Hiszpanii, Włoszech, czy Grecji? Ile razy proszę o małą porcję do wina to dostaję wypłukane w wodnistej zalewie produkty z Konzuma, czy też Lidla...A przecież mamy tutaj dowód ,że można...



Dopełnieniem smaków jest orzeźwiająca sałatka z kruchej sałaty i ogórków z przydomowego ogródka - prosta i doskonała, ale też chleb, który nasączamy w oliwie i bezwstydnie pochłaniamy w ogromnych ilościach...

Zanim wjechało danie główne dopadła mnie taka słabość wynikająca z obżarstwa, że ledwo mogłam rozmawiać z mężem...Zresztą on też milczał z błogostanem na twarzy

Peka z koziny - koniec skali , równie dobra jak ta jagnięcina w Panoramie
Wstyd się przyznać - daliśmy radę



Obie właścicielki patrzą na nas z dobrotliwym uśmiechem...Młodsza wychodzi na chwilę na zewnątrz i wraca z wielkim arbuzem - dopiero co zerwanym..Okazuje się, że jest to nasz deser Dostajemy połowę pokrojoną w kawałki.
Zdjęć arbuza już nie miałam siły zrobić

Jemy tego soczystego arbuza w towarzystwie chłodnego białego wina, gdy tu znienacka jakiś ryk podrywa mnie na ławie... Potem te ryki stają się coraz bardziej regularne i towarzyszą nam przez resztę biesiady.

Z całą pewnością nie są to romantyczni mariachi, ale magaraci - osły

Nie wiem dokładnie, gdzie oni je trzymają, ale musiały być tuż pod oknem

Państwo Antunović mają około 50 osiołków - niemal członków rodziny - obdarzonych różnymi imionami



Właściciele konoby są dostawcami oślego mleka do różnych sklepów ze zdrową żywnością, głównie w Zagrzebiu



Litr takiego mleka kosztuje - uwaga - 200 Kn

Podobno ma właściwości lecznicze (astma, bronchit, białaczka, miażdżyca) i uodparniające, można je podawać niemowlętom z nietolerancją na mleko krowie. Można je podgrzewać tylko do 40 stopni C, bo powyżej traci część właściwości.
Cena wynika z faktu, że jedna oślica (magarica) daje dziennie zaledwie od 150 do 250 ml mleka...Mało tego, pozyskiwanie go jest pracochłonne, gdyż ośle wymię jest bardzo małe i trzeba zwierzę doić co 2 - 3 godziny, żeby otrzymać taką ilość...

Bardzo to wszystko ciekawe...myślę odpływając w nirwanę

Jest mi tu niesamowicie błogo, ogień hipnotyzuje, za oknem zachód słońca...Objedzona i opita czuję się jak u babci, czy też jakiejś ciotki na wsi gdy byłam dzieckiem..Chętnie położyłabym się na tych futrach i skórach leżących na ławach i zasnęła...





Z letargu wyrywa mnie mąż, który doczytuje,że oprócz peki jagnięcej i dań z koziny mają tu też inne specjalności zakładu...np. flaki jagnięce - tripica, albo podroby jagnięce w czerwonym winie - pikatić...
"Za rok sobie to zamówię" - mówi Małż, a ja czuję, że muszę natychmiast wyjść

Rachunek też nas zaskakuje - zapłaciliśmy mniej niż w Panoramie, a czujemy się ugoszczeni, jak nigdy dotąd

Jak w tym stanie zejść po schodach? Oooopsss



Nic się nie stało...la, la, la, nic się nie stało



Mąż miał mi zrobić zdjęcie ze słynnym spiżowym osiołkiem, ale mu uciekł z kadru
Przy okazji wyszły pamiątkowe zdjęcia na obcasach Od tej pory nie będę ich już prawie używać - noga ma się lepiej Wystąpię w nich dopiero na Braču

Vis a vis konoby Antunović znajduje się wejście do winiarni Śpaleta, często zachwalanej przez Makłowicza...



Mieliśmy w planie zajrzeć tu i podegustować, ale absolutnie nie wydaje się to teraz możliwe...Przewiduję, że mąż będzie musiał mnie nieść do samochodu

Przystajemy jednak na progu, aby przeczytać godziny otwarcia w celu powrotu innego dnia...



I wtedy nastąpiło coś , co odbyło się poza nami i wbrew nam...

Gdy tak staliśmy przed drzwiami zza węgła wyrosła jak spod ziemi grupa około piętnaściorga naszych rodaków, drzwi vinoteki otworzyły się same, a ta ciżba ludzka wepchnęła nas do środka

Zanim się zorientowaliśmy podeszła do nas urocza blondynka i równie uroczą polszczyzną z chorwackim akcentem spytała, czy my z tą grupą..
Nie? Nie szkodzi, zaraz was ugościmy

Pani Śpaleta zajęła się zorganizowaną grupą, dla której były już naszykowane nakrycia na długim stole, a do nas przystąpił sam gospodarz.
Nie pytając o nic szybko zorganizował mały stolik, przyniósł liczne butelki win i nalewek...oraz ...jedzenie



Ja chyba śnię???

Pan Śpaleta pięknie opowiada o swoich winach, pokazuje film o winnicy w telewizorze, proponuje zakrapiać pieczone oliwki i ostrygi takim winem, a panierowane rybki i faszerowane małże z kolei takim...Degustujemy też ich oliwę z chlebem, marmolady, kandyzowane w cukrze skórki pomarańczy i migdały, zapijamy figówką, orahovicą i Bóg wie czym jeszcze

Czuję się jak bohaterka filmu "Wielkie żarcie"...dosłownie

Obraz zaczyna mi się rozmywać...



Mąż zakupuje w amoku różne gatunki wina, figóweczkę i kilka torebek migdałów i innych słodyczy na prezenty i czym prędzej żegnamy miłych gospodarzy, bo zaraz nastąpi jakaś katastrofa



Mąż nie niesie mnie na rękach do auta, bo dźwiga karton z winami

Na dworze jest już ciemno, miejscowi na posterunku przed sklepem spożywczym - rejestruję to resztką przytomności...



Żegnamy gościnną Kunę...Współczułam Małżowi,że musiał prowadzić do Orebića - ja zasnęłam jak dziecko w samochodzie



A osiołek wciąż ryczał radośnie na dobranoc

Ryczenie osiołka budziło nas na kempingu
"Episkopos" na Lefkadzie...
Opis uczty godny "mistrza" Makłowicza.
Najdroższy ser świata jest uzyskiwany
właśnie z mleka oślego
Robią go w Serbii
(tysiąc Euro za kilo,czy jakoś )

Podążę w tym roku Waszymi śladami z ogromną przyjemnością i z jeszcze większą objem się tak samo, jak Ty

Próbowaliście tych winogron z krzaka? Wciąż mam w pamięci smak owoców z Biseva, a wy byliście jeszcze później, więc dopiero musiały smakować!
(...)
Nas brak "widoków" właśnie od konoby Antunoviciów odstraszył, jakoś nie uśmiecha mi się siedzenie wewnątrz podczas crowakacji. Nawet patio jest ostatecznością. Ale widzę, że było warto się poświęcić. Pełna zgoda co do oliwek. Kurde! A koziny chyba jeszcze nie jadłem...
(...)
Szpaleta - mieliście szczęście - albo po prostu był wieczór

Fajnie, zazdraszczam wspomnień z tego dnia!

Czy rano znowu tupały mewy???
Po takiej ilości jedzenia (nie wina ) bym padła. A zawsze uwazałam ze mogę wrzucić w siebie dużo
Te oliwki muszą być pyszne I sery też mi wpadły w oko
To się nazywa udany wieczór

Dokładnie tak samo ugościli nas Państwo Špaleta w zeszłym roku i znów w tym roku będziemy wynajmować apartman u Renaty i jej brata - Pelješac uzależnia
Teraz mam dylemat: mieliśmy w tym roku jeść pekę w Panoramie, ale nie wiem, czy nie lepiej u Antunoviča...osiołkowi w żłoby dano ( bo osiołki jak co roku odwiedzimy na bank nie raz ).

No no ... to poszaleliście kulinarnie i pokazaliście swoje możliwości

Odcinek pełen obfitości Cudowne to Wasze zwiedzanie, nie mówiąc już o kulinarnym szaleństwie! Takie chwile beztroski są najpiękniejsze!