Mój Hvar na ziemi

Wieczorny Hvar jeszcze przed nami i bardzo się cieszę z tego powodu .
Jest magiczny , zwłaszcza te uliczki do zgubienia się .
U nas na razie był mały rekonesans stolycy Szczegóły będą za rok

travel napisał(a):Hvar nocą to czysta magia
Przez 5 dni i nocy się tam kręciłam i codziennie odkrywałam coś nowego .

5 nocy w Hvarze - super!

Karpatka1 napisał(a):Bardzo fajna relacja. Hvar wędruje na listę "do zobaczenia koniecznie"

Dzięki! Hvar trzeba koniecznie zobaczyć

Bravik napisał(a):A tu masz sierpniowe koleżanki tych zjedzonych w lipcu

Ta największa ma rozpacza w oczach (oku)

Katerina napisał(a):Są miejsca, gdzie tłumy rażą i irytują, a są też takie stworzone, by delektować się beztroską i poczuciem luksusu ( raczej: odczuciem )

Idealnie to ujęłaś Właśnie tak jest.

Katerina napisał(a):Ja kiedyś znalazłam uliczkę wolną od tłumów i zauroczyłam się pewnym kelnerem

Kelnera nie widać zbyt dobrze, więc nie jestem się w stanie wypowiedzieć , ale uliczka piękna!

Katerina napisał(a):We will still love you, we will stil love you
' coz you'll still be young and beautiful

pomorzanka zachodnia napisał(a):Piękne I znów rzadko spotykane kadry .

W takim razie cieszę się, że udało mi się takie uchwycić

Magda O. napisał(a):Czytając Twój opis wieczornego Hvaru wracają wspomnienia innego chorwackiego, tętniącego życiem miasteczka, które wywarło na mnie identyczny wpływ, a które nawet nie znajduje się w Dalmacji: chodzi o Rovinj. Dokładnie tak samo się czułam - było cudownie, gwarnie, magicznie a miałam szczęście spędzić w nim dwa dni, więc wieczory były całe nasze, do późna

W Rovinju byliśmy tylko raz w ciągu dnia, ale wygląda mi na miasto, które w nocy robi wrażenie.

majkik75 napisał(a):Nie zarzekam się, czy na 100%, ale też mam takie plany, patrząc na tą i inną Hvarską relację ...

Tego Ci życzę

corrina napisał(a):Wielki szacun i ukłon za podróż na Scedro Kilka razy plażowaliśmy w Zavali i nawet dyskutowaliśmy któregoś dnia o kajakarzach międzywyspowych W życiu bym się nie odważyła, no ale ja jestem totalnym laikiem niepraktykującym, poza kilkoma razami po Krutyni

Dziękuję
My z kolei praktykujemy tylko w Chorwacji

corrina napisał(a):La Bocca - też tam siedzieliśmy, chociaż jadły (rosół i pizzę) tylko dziewczyny, ale pizzę faktycznie mają fajną.

Byłam pozytywnie zaskoczona, zarówno smakiem pizzy, jak i sympatyczną obsługą. A miałam obawy, że w chorwackim Saint-Tropez kelnerzy mogą źle potraktować parę, która zamawia pizzę na pół

Żeby była jasność - to nie z oszczędności. W Polsce robimy tak samo. Po prostu generalnie nie jemy dużo (Małż też ) Chyba dwa razy w życiu udało mi się zjeść samodzielnie całą pizzę (standardowy rozmiar), ale wtedy byłam ekstremalnie głodna

Habanero napisał(a):Wieczorny Hvar jeszcze przed nami i bardzo się cieszę z tego powodu .
Jest magiczny , zwłaszcza te uliczki do zgubienia się .
U nas na razie był mały rekonesans stolycy Szczegóły będą za rok

Już Wam tych szczegółów zazdroszczę... Uliczek do zgubienia się jest tam od groma

Na głodniaka wzięliśmy po całej pizzy w Sirmione nad Gardą. Byliśmy we czwórkę. Każda pizza była inna więc się wymieniliśmy po kawałku żeby posmakować różnych. Po połówce już szczekaliśmy na to co zostało

Jak się bywa w Sirmione w ekskluzywnym kurorcie to nie dziwota, że pizza smakuje. Co mnie do takiego luksusu. Co innego Gosia, ją stać nie tylko na pizze ale i na inne frykasy.. Kto bogatej zabroni.

Ural napisał(a):Jak się bywa w Sirmione w ekskluzywnym kurorcie to nie dziwota, że pizza smakuje. Co mnie do takiego luksusu. Co innego Gosia, ją stać nie tylko na pizze ale i na inne frykasy.. Kto bogatej zabroni.

No fakt, żeby kupić sobie pizze to trzeba być milionerem.

gusia-s napisał(a):Na głodniaka wzięliśmy po całej pizzy w Sirmione nad Gardą. Byliśmy we czwórkę. Każda pizza była inna więc się wymieniliśmy po kawałku żeby posmakować różnych. Po połówce już szczekaliśmy na to co zostało

21 lipca (niedziela): Vela Stiniva - Mala Stiniva, czyli ostatnie hvarskie kajakowanie - część pierwsza

Przed nami ostatnia wycieczka kajakowa. Musi być udana! Stawiamy na pewniaka Jedziemy do uvali Vela Stiniva i stamtąd zamierzamy popłynąć do Małej Stinivy. Mamy nadzieję, że po drodze też trafi się jakaś fajna miejscówka.

Kiedy dojeżdżamy na miejsce, jest przed 11:00 (z Vrboskiej to jednak kawał drogi). Na plaży raczej pusto, ludzie siedzą głównie w knajpce :




Inaczej będzie, jak wrócimy...

Motorówki przy falochronie, który jest niewątpliwą atrakcją dla młodzieży:




Co chwilę ktoś skacze do wody

Oprócz "głównej plaży" Vela Stiniva posiada również mniejszą, usytuowaną za falochronem i kościółkiem:



Co dziwne, jest na niej więcej ludzi, niż na tej przy knajpkach:




Niewątpliwą zaletą rozpoczynania rejsu w tym miejscu jest fakt, że z parkingu do morza mamy dosłownie kilka kroków. Na zdjęciu:



widać auta stojące za budynkami; to spory parking.

Miejsce z pewnością piękne, ale jakoś mnie nie zachwyca Sama nie wiem, dlaczego. Jak dla mnie chyba za dużo plażowiczów... Wybredna się zrobiłam i poprzewracało mi się od tych hvarskich plaż

Mogę sobie pomarudzić, bo i tak stąd odpływamy. Ostrożnie omijając pływających:



Z tej perspektywy uvala podoba mi się dużo bardziej:



Ogarniam wzrokiem całość:



(Bardzo dużo tu zabudowań )

i wypływamy na szerokie wody:



Z okazji ostatniej wycieczki kajakowej dostaliśmy dziś w prezencie spokojny Jadran :



Płyniemy w stronę Malej Stinivy, przyglądając się uważnie brzegom i wypatrując jakiejś miłej półki skalnej:



To, co z daleka wydaje się płaskie, przy bliższym kontakcie nie spełnia naszych wymagań :



Jadran zaczyna się marszczyć :



A my właśnie mijamy miejsce, w którym zatrzymaliśmy się 6 lat temu podczas pokonywania tej samej trasy:



Wtedy nie było tutaj tego domu:



Nadal wygląda na niedokończony... Stwierdzamy, że nie będzie nam tu wygodnie i płyniemy dalej. Mijamy zatoczkę Zečja:



Na plaży jest kilka osób, więc nie decydujemy się na tę miejscówkę. Jesteśmy dzisiaj wyjątkowo wybredni

Jak tak dalej będziemy kręcić nosem, skończy się na tym, że zatrzymamy się dopiero w Malej Stinivie, a przecież chcemy po drodze zrobić przystanek, najchętniej w bezludnym miejscu.

Na tych skałkach na pewno nie będzie bezludnie:



ale kawałek dalej znajdujemy miejsce, które wydaje się być dla nas idealne. Niektórzy pewnie zdziwią się, że ze wszystkich opcji, które mieliśmy po drodze, wybraliśmy akurat tę miejscówkę - kawałek betonu wylany pomiędzy skałami, całkowicie płaski i bardzo wygodny do leżenia:



z nietypowym zejściem do wody :



Jednak to miejsce miało swoje niezaprzeczalne zalety. Przede wszystkim byliśmy tu całkowicie sami, ale żeby się o tym przekonać, zaczęłam od rekonesansu okolic "plaży", czyli od wdrapania się po milionie schodków w stronę stojącego na skarpie domu. Oczywiście, że powyżej była chałupa; beton sam by się nie wylał

Weszłam na górę, stwierdziłam, że dom jest zamknięty na głucho i zachwyciłam się widokiem :



Gdyby ktoś chciał zobaczyć mojego Małża - okazja na zdjęciu powyżej

Właścicieli domku na pewno nie ma teraz na wyspie (po drodze zwinęłam pajęczynę) i chyba się nie obrażą, że skorzystamy z ich półki skalnej

Mamy z niej taki widok w stronę Brača:



i w drugą - na Plavca:



który znowu został dodatkowo przywiązany:



Dzielny Flaming dzisiaj nie strzelił focha i jest z nami :



Towarzyszą nam też jaszczurki :



A tak prezentuje się cała miejscówka z góry plus widoki na Biokovo :



Pod wodą dużo żółtych roślinek:



Te same, co zwykle, rybki :



i jeżowce. To chyba samica (z białymi końcówkami kolców)?:



Jest nam tu bardzo przyjemnie. Przede wszystkim czytamy i odpoczywamy... Po jakimś czasie zbieramy się jednak, bo przecież chcemy dotrzeć do Małej Stinivy...

Na koniec odcinka - mapka z zaznaczoną trasą całej wycieczki:

V. Stiniva, jak zawsze piękna, a z kajaka Na tej plaży wszyscy byliśmy happy.
Nie wiem dlaczego, bo ludzi bywało tam sporo. O dziwo, w ogóle mi nie przeszkadzali
Niesamowity klimacik ma ta miejscowość i jest tam co robić
Wasza pierwsza półeczka idealna na przerwę. Pstryknęłaś może robinsonadę ?

Co do jeżowców ten z białymi końcówkami to inny gatunek - jeżowiec cętkowany (pjegavi ježinac}. Te z czarnymi, wbijającymi się kolcami to ježinac kamenjar.
I najważniejsze, że wrócił różowy koleżka.

Habanero napisał(a):V. Stiniva, jak zawsze piękna, a z kajaka Na tej plaży wszyscy byliśmy happy.
Nie wiem dlaczego, bo ludzi bywało tam sporo. O dziwo, w ogóle mi nie przeszkadzali
Niesamowity klimacik ma ta miejscowość i jest tam co robić

Czasami nie wiadomo, dlaczego nam się gdzieś tak bardzo podoba. Albo podoba się mimo wszystko
Dużo zależy od nastroju i nastawienia. My tego dnia mieliśmy ochotę odpocząć od ludzi (być może po wieczorze w Hvarze ) i to się udało

Habanero napisał(a):Wasza pierwsza półeczka idealna na przerwę. Pstryknęłaś może robinsonadę ?

Mam tylko takie zdjęcie:



Niewiele pokazuje...

Nie wiem, czy ten dom jest wynajmowany turystom. Raczej wyglądał mi na vikendicę Chorwatów.

Bravik napisał(a):Co do jeżowców ten z białymi końcówkami to inny gatunek - jeżowiec cętkowany (pjegavi ježinac}. Te z czarnymi, wbijającymi się kolcami to ježinac kamenjar.

Dzięki za info

Bravik napisał(a):I najważniejsze, że wrócił różowy koleżka.

Wrócił Niestety, nie na długo. Jeszcze jeden dzień i się z nim pożegnamy, podobnie jak z Chorwacją

maslinka napisał(a):Wrócił Niestety, nie na długo. Jeszcze jeden dzień i się z nim pożegnamy, podobnie jak z Chorwacją

Zabrzmiało jak w horrorze u Stephena Kinga.

Bravik napisał(a):

maslinka napisał(a):Wrócił Niestety, nie na długo. Jeszcze jeden dzień i się z nim pożegnamy, podobnie jak z Chorwacją

Zabrzmiało jak w horrorze u Stephena Kinga.

I tak miało zabrzmieć
Spuścimy z niego powietrze


21 lipca (niedziela): Vela Stiniva - Mala Stiniva, czyli ostatnie hvarskie kajakowanie - część druga

Płyniemy dalej, oglądając różne groty po drodze:



(Niestety zapaćkał mi się obiektyw i zdjęcia z tej części rejsu są dość niewyraźne )

Mijamy główną plażę Małej Stinivy:



6 lat temu byliśmy właśnie na niej, tym razem płyniemy kawałek dalej - do zachodniej odnogi zatoczki:



Wygląda na to, że mamy szczęście, bo poza ludźmi na pontonie (po lewej):



nie ma tu nikogo. Plaża jest pusta

Przepływamy obok imponujących skał, które idealnie nadają się do skoków:



Podpływamy bliżej:



Faktycznie, pusto. Poza pontonem schowanym za tamaryszkiem :



Zanim się położymy, nie mogę się powstrzymać i pstrykam bez opamiętania. (Wcześniej zdążyłam tylko przeczyścić obiektyw ):



Plavac z każdej strony :




Wdrapuję się na skałki, żeby mieć lepszy pogled. Potencjalni plażowicze już płyną :



Okazuje się, że to dzieci ludzi siedzących w pontonie "na zewnątrz" uvali. Będą szaleć na skuterach i robić trochę hałasu, ale na szczęście nie przypłyną na naszą plażę. Mamy ją tylko dla siebie na najbliższe 1,5 godziny

Kolejne (po tym z poprzedniego odcinka ) zdjęcie Małża , który pływa w kryształowej wodzie:



Natura pięknie uformowała skały:



Fotka z zajawki :



To moim zdaniem najpiękniejsza plaża na Hvarze Oprócz widowiskowo wyglądających skałek uroku dodaje jej kamena kuća Jest po prostu cudnie!

Zanurzam się w przejrzystej i dość ciepłej wodzie:



Nasz "grajdołek":



I z większej odległości:



Dzielny Flamming odpoczywa, my też :



Po jakimś czasie młodzieży szalejącej na skuterach nudzą się zabawki i zaczynają skakać ze skał:



Mamy dodatkową rozrywkę

Kilkoro dzieciaków w pewnym oddaleniu nieszczególnie nam przeszkadza, ale kiedy przypływa motorówka pełna wrzeszczących Amerykanów, Mala Stiniva przestaje być zatoczką marzeń :



Skaczą, robiąc mnóstwo hałasu Zresztą skakanie im nie wystarcza; przypływają również na plażę, a ona nie jest szczególnie wielka... W tym zresztą cały jej urok

Nie szkodzi, dla nas to już i tak najwyższa pora, żeby się ewakuować. Niech inni też nacieszą się Małą Stinivą:



Opuszczamy te piękne rejony:



Przepływamy obok miejsca, w którym plażowaliśmy na betonie:



Teraz jest ono całkowicie zacienione.
Konrad, tutaj lepiej widać dom powyżej "plaży"

Mijamy znowu uvalę Zečja:



Ludzi znacznie więcej niż przed południem.

Jest stosunkowo wcześnie jak na nas - koło 17:00 Myślimy o tym, żeby zatrzymać się jeszcze na krótkie plażowanie. Niestety, miejsce, którym wzgardziliśmy płynąć do Malej Stinivy i które wtedy było puste, tym razem jest zajęte:



Te półki skalne z kolei:




są zbyt pochylone Chyba najlepiej już nie wydziwiać, tylko zakończyć rejs... Tym bardziej, że być może przed nami wieczór z Habanerami Kiedy zostawiałam telefon w samochodzie (nie zabieram go na kajak, tylko Małż bierze swój), Konrad jeszcze nie odpisał... Zobaczymy za chwilę

Ponownie jesteśmy w Velej Stinivie:




Na plaży oczywiście więcej ludzi:



Na tej głównej wręcz tłumy :



Przybijamy do brzegu z boku, żeby nie przeciskać się między plażującymi:



I tak kończy się ten rejs i zarazem ostatnia kajakowa wycieczka podczas tych wakacji. Myślę, że było to godne zwieńczenie sezonu kajakowego Najpierw znaleźliśmy odludne miejsce z pięknym widokiem, a później nasz mały raj - zatoczkę Mala Stiniva, która jest dla mnie najbardziej urokliwą plażą na Hvarze

Dla mnie Mala Stiniva, to również absolutny top jeśli chodzi o plaże w Chorwacji.
Magiczne miejsce

Też miałam szczęście mieć plażyczkę z kamienną kucą za M. Stiniva na priv i bardzo mi się podobała

Piękna Mala Stiniva Tak sobie dziś czytam tą Twoją relację i stwierdziłam, że najwyższa pora wziąć się za szukanie miejscówki na przyszłoroczne wakacje... Może nie konkretnie będę już szukać kwatery, ale odpalam właśnie "ludzika" na google maps i sobie trochę pozwiedzam

Habanero napisał(a):Dla mnie Mala Stiniva, to również absolutny top jeśli chodzi o plaże w Chorwacji.
Magiczne miejsce

Zgadza się Dla mnie, tak jak napisałam, nr 1

gusia-s napisał(a):Też miałam szczęście mieć plażyczkę z kamienną kucą za M. Stiniva na priv i bardzo mi się podobała

To w pełni sezonu nie jest takie oczywiste, więc rzeczywiście miałaś szczęście My też!

agata26061 napisał(a):Może nie konkretnie będę już szukać kwatery, ale odpalam właśnie "ludzika" na google maps i sobie trochę pozwiedzam

Miłego zwiedzania! Zwiedzasz Hvar?