Mój Hvar na ziemi

agata26061 napisał(a):I właśnie dlatego będziemy szukać tam właśnie noclegu bo muszę się pochwalić, że nabyłam na allegro kajak, więc myślę, że okolice Starej Baski będą w sam raz.

Super! Gratulacje!

agata26061 napisał(a):Maslinko super spotkanie z Habanerami!

maslinka napisał(a):

agata26061 napisał(a):... bo muszę się pochwalić, że nabyłam na allegro kajak...

Super! Gratulacje!

Dzięki. Póki co to zwykły Intex Challenger dla dwóch osób, ale stwierdziliśmy, że będziemy pływać na zmianę gdzieś blisko miejscówki, lub dzieciaki zostawimy że znajomymi na jakąś godzinna lub dwugodzinna wycieczkę. Jeśli nam się spodoba to kupimy drugi dwuosobowy i będziemy wtedy pływać cała rodzina.
Niestety kajak dla 3 osób to dość spory koszt i może na przyszły sezon wystarczyłby dla naszej rodziny, ale dzieciaki szybko rosną i za 2 lata już by się nie nadawał, więc lepiej za rok dokupić drugi

Wraca człowiek na forumkę i bęc od razu dwie świetne relacje o Hvarze. Genialnie!
Ja w tym roku zdradziłem Chorwację, ale już w przyszłym roku wracam. Morze Czarne zdecydowanie z Adriatykiem przegrywa, choć Rumunia całkiem niezła, aczkolwiek nie do końca od tej "morskiej" strony.

agata26061 napisał(a):Póki co to zwykły Intex Challenger dla dwóch osób, ale stwierdziliśmy, że będziemy pływać na zmianę gdzieś blisko miejscówki, lub dzieciaki zostawimy że znajomymi na jakąś godzinna lub dwugodzinna wycieczkę.

3 sezony pływaliśmy Intexem Challengerem. Da się!

Hercklekot napisał(a):Wraca człowiek na forumkę i bęc od razu dwie świetne relacje o Hvarze. Genialnie!
Ja w tym roku zdradziłem Chorwację, ale już w przyszłym roku wracam. Morze Czarne zdecydowanie z Adriatykiem przegrywa, choć Rumunia całkiem niezła, aczkolwiek nie do końca od tej "morskiej" strony.

Witaj, Tomku!
Do Rumunii na pewno chcę niedługo pojechać Twoja relacja bardzo by mi się przydała

Nietypowa wyprawa jak na nas, bo włóczęga, co 2 dni inne miejsce. Od Marmaroszu przez Siedmiogród do Konstancy. Relacji raczej nie planuję, mam remont w domu i w pracy zajob. Rumunia piękna, duża, niedroga, ale jedyne rozczarowanie to wybrzeże: tzn delta Dunaju super ale same kurorty nadmorskie niczego nie urywają.

Hercklekot napisał(a):Nietypowa wyprawa jak na nas, bo włóczęga, co 2 dni inne miejsce. Od Marmaroszu przez Siedmiogród do Constancy.

Właśnie takie coś mi się marzy

Hercklekot napisał(a):Relacji raczej nie planuję, mam remont w domu i w pracy zajob.

To zupełnie tak jak ja

22 lipca (poniedziałek): Uvala Kozja, czyli pożegnanie z Jadranem

Po bardzo udanym wieczorze spędzonym z Habanerami wstaje się ciężko Musimy się jednak zmobilizować - w końcu to nasz ostatni pełny dzień w Chorwacji...

Josip (gospodarz) mówi, że gości mają dopiero od środy i możemy zostać jeszcze jedną noc, gratis Fajna propozycja, ale szkoda, że nie wiedzieliśmy wcześniej. Od jutra mamy już opłacone noclegi w Durmitorze.

Kajak już umyty, suszy się w ogródku... Dziś będziemy plażować "stacjonarnie", co nie oznacza, że blisko "domu"
Konrad polecał nam wczoraj zatoczkę Kozja (po południowej stronie, jedną z gdinjskich uvali, choć administracyjnie należy już do Bogomolje). Znając nasze upodobanie do plaż ( ), stwierdził, że tam nam się spodoba Niedługo się przekonamy, czy miał rację

Chociaż to niedługo bardzo się dłuży - z Vrboskiej do Gdinj jedziemy jakieś 45 minut. Potem zostaje nam jeszcze zjazd serpentynami do uvali Torac:



i przejazd szutrową drogą:



która prowadzi cały czas wzdłuż brzegu. Dzięki temu mamy piękne widoki na kolejne zatoczki Tvrdni Dolac:



Tutaj można zjechać do Veprinovej, ale my jedziemy górą:



i tak mijamy tę uvalę:



Szuter robi się coraz gorszy, ale jesteśmy już prawie u celu:



Mapka, na której na czerwono zaznaczyłam miejsce, w którym trzeba zjechać na gdinjskie uvale i drogę szutrem wzdłuż zatoczek:



Parkujemy samochód wzdłuż drogi i idziemy zobaczyć plażę. Od razu przypada nam do gustu :



Prowadzi do niej dość stroma ścieżka; trzeba uważać, żeby nie wywinąć orła

Właśnie zwijają się ludzie, którzy przed chwilą siedzieli pod parasolem:



Mieszkają w kući przy samej plaży. Zaraz odjeżdżają zresztą samochodem i zostajemy całkiem sami Nie licząc kobiety, która co jakiś czas wychodzi na balkon, w drugim domu:



Dzisiaj jest wyjątkowo parno, więc od razu wskakuję do wody :



Przed nami kilka godzin pełnego relaksu w takich okolicznościach :





Patrzymy na końcówkę Pelješca i na Korčulę:



Obserwujemy, jak płynie jakaś wielka jednostka:



Pod wodą też całkiem ciekawie - ryba, którą nazywamy tzw. okoniem :



jakieś białe "antenki":



i czerwona rozgwiazda :



Wreszcie! Piętnasty raz w Chorwacji, a widzę ją po raz pierwszy Wcześniej widywałam tylko te brązowe...

Bardzo udane ostatnie snurkowanie i przede wszystkim - plażowanie kończy się dość gwałtownie. Przed 16:00 słyszymy grzmoty Dość odległe, ale to sygnał, że trzeba się ewakuować.

Opuszczamy uroczą plażę, na której przez większość czasu byliśmy sami:




Pod koniec pojawiła się niemieckojęzyczna para w średnim wieku. Mężczyzna, podobnie jak mój Małż, czytał Nesbo

Uvala Kozja bardzo nam się podobała. Spokój, piękne widoki, cudny kolor wody - to wszystko sprawiło, że ostatnie plażowanie w Cro było jednym z lepszych w tym roku. Konradzie, dzięki za polecenie tej plaży! Idealnie trafiłeś w nasze gusta

Uvala Kozja wygląda całkiem przyjemnie, chociaż nie pobiłaby kilku naszych tegorocznych hitów
Rodzina naszego gospodarza ma tam domek weekendowy, i patrząc na Twoje zdjęcia, chyba nawet wiem, który to Ale przy okazji wyjaśnię, może na prv
A uvala, którą mijaliście górą, to właśnie Veprinova. Tam gdzie był znak, można do niej jechać i górą i dołem. My akurat wybraliśmy wersję dołem. Górą jest chyba to samej restauracji.

Nadrobione Hvar(miasto) nocą wygląda niesamowicie, musimy tam wrócić

Impreza z Habanerami musiała być gruba, skoro fotografowałaś puste stoliki i nawet nie pamiętasz dlaczego

corrina napisał(a):Uvala Kozja wygląda całkiem przyjemnie, chociaż nie pobiłaby kilku naszych tegorocznych hitów

U nas też nie pobiła Małej Stinivy, Dubovicy czy plaży niedaleko Cast Away z pierwszego kajakowania. Mimo wszystko - jest wysoko w rankingu. Coś koło piątego miejsca

ruzica napisał(a):Impreza z Habanerami musiała być gruba, skoro fotografowałaś puste stoliki i nawet nie pamiętasz dlaczego

Kelner (Dragan?) dbał o to, żeby nikt nie siedział nad pustym kuflem

Ja na takich plażach w szczycie sezonu wypoczywam w 100 % .
Inne może piękniejsze, ale z ludźmi,... niestety
Zazdroszczę pięknej pogody i tego, że Kozja była tylko dla Was.

Ps
Mijaliście Tvrdni Dolac.
Tak , Dragan

Habanero napisał(a):Ja na takich plażach w szczycie sezonu wypoczywam w 100 % .
Inne może piękniejsze, ale z ludźmi,... niestety

Dokładnie o to chodzi! Są może piękniejsze uvale niż Kozja, ale fakt, że byliśmy tam sami dodawał jej uroku

Habanero napisał(a):Mijaliście Tvrdni Dolac.

Dzięki! Już poprawiam

22 lipca (poniedziałek): Trochę interioru i ostatni chorwacki wieczór

Opuszczamy gdinjskie uvale i znów jesteśmy na głównej hvarskiej drodze, w Gdyni :



Przy skrzyżowaniu stoi crkva sv. Jurja:



a kawałek dalej - hostel :



Grzmoty postraszyły, deszcz trochę pokropił i znowu wyszło słońce Zastanawiamy się, co robić dalej. Jest za wcześnie, żeby wracać "do domu"
Postanawiamy zobaczyć, jak wygląda Visoka - przysiółek tuż obok albo dzielnica Gdinj.

Miejsce od razu mnie zachwyca:



Nie spodziewałam się, że będzie tu tak ładnie:



Kościół św. Piotra z 1894 roku:




Smaczku dodaje fakt, że nie przypominam sobie, żeby ktoś wspominał na forum o tej miejscowości... Już się cieszę, że będę pierwszą osobą, która pokaże ją na cro.pli

A może jednak coś było... Wtedy niepocieszona zrezygnuję z tytułu odkrywcy Visokiej

Spacerujemy między domami:




i podziwiamy "dachówki":



Niektóre budynki są świeżo odnowione:



W całej wiosce nie spotykamy nikogo, nawet kota, choć większość domów jest ewidentnie zamieszkana. Polecam spacer po tej klimatycznej miejscowości

Jedziemy dalej przez zielony interior:



Chcemy zobaczyć jeszcze jedno mało popularne miejsce - położony na wzgórzu kościół św. Mikołaja (w miejscowości Zastražišće):



Podjeżdżamy samochodem niemal pod samą świątynię. Z drugiej strony można do niej dojść schodami, wzdłuż których rosną piękne pinie i cyprysy:



Kościół z zewnątrz nie wyróżnia się niczym szczególnym:



Chyba że figurką patrona, która jest kolorowa:



Tuż obok jest oczywiście cmentarz i ładny widok na okoliczne wzgórza:



Dość już tego "zwiedzania", wracamy do Vrboskiej. W apartmanie standard - prysznic i małe pindrzonko Niedługo będzie mi brakowało tych rytuałów... W Durmitorze będziemy mieć nieco inny rozkład dnia, bez wieczornego pindrzonka

Po raz ostatni idziemy do "centrum" Vrboskiej :




Napotkany Koleżka podziela nasz smutek:



Zmierzamy oczywiście do konoby Gardelin, na pożegnalną kolację... Czekałam na ten moment, żeby wreszcie zamówić lignje na žaru Jednak kiedy pojawiają się na talerzu, mam dziwną minę :



Zawsze zamawiam to danie z pewną nieśmiałością. Kiedyś natknęłam się na gumowate, a dwa lata temu, w Komižy, były punjene (nadziewane) jakąś ikrą Tym razem upewniłam się u kelnera, że nie będzie żadnej "wkładki", a jednak pozostała obawa, czy będą mi smakowały...

Na szczęście są smaczne, choć nie przebijają rewelacyjnych kalmarów, które jadłam w Velej Luce na Korčuli. Porcja jest dość mała:



Dobrze, że niewiele jem Raczej trudno się nimi najeść do syta. Kosztują 99 kun, co jest standardową ceną na Hvarze. Przez moment żałuję, że nie zamówiłam gurmańskiej pljeskavicy, którą robią tu genialną! Ja po prostu jestem bardzo mięsożerna
W każdym razie lignje smaczne, ale bez fajerwerków.

Małż po raz kolejny wybiera skuše:



Powoli zapada zmrok, a ja wpadam w melancholijny nastrój... Nawet mówię naszej ulubionej pani kelnerce, że to nasz ostatni wieczór w Chorwacji, choć na szczęście jedziemy jeszcze dalej - do Czarnogóry. Jesteśmy zdziwieni, gdy okazuje się, że nie słyszała o Durmitorze Życzy nam szerokiej drogi i zaprasza w przyszłym roku

Żegnamy się z nią i z sympatyczną konobą Gardelin:



Przechodzimy przez marinę:



Przed kościołem-twierdzą:




spotykamy kota, który pięknie pozuje:



Niestety, jest zbyt ciemno i rozmył się biedak.

Na koniec dwa klasyczne obrazki z Vrboskiej:




i wracamy na kwaterę, żeby trochę się spakować i po raz ostatni posiedzieć przed domem, ciesząc się ciepłym wieczorem i słuchając grania świerszczy

Ta część Gdyni skojarzyła mi się z Humacem, a i krckim Humem.

maslinka napisał(a):Zmierzamy oczywiście do konoby Gardelin, na pożegnalną kolację... Czekałam na ten moment, żeby wreszcie zamówić lignje na žaru Jednak kiedy pojawiają się na talerzu, mam dziwną minę :

myślę, że miałbym wtedy minę jak ta emotikonka: " "
jak dla mnie mało i słabo wysmażone, ponieważ trudno o takie pode mnie, dlatego od pewnego czasu tylko lignje pržene

maslinka napisał(a):Dobrze, że niewiele jem Raczej trudno się nimi najeść do syta. Kosztują 99 kun

po otrzymaniu rachunku minę miałbym jak ta emotikonka: " "
szybko poleciałbym gdzieś na čevapi uzupełnić niedobory żywnościowe

te kiero napisał(a):Ta część Gdyni skojarzyła mi się z Humacem

Zgadza się, bardzo podobne klimaty.

te kiero napisał(a):po otrzymaniu rachunku minę miałbym jak ta emotikonka: " "
szybko poleciałbym gdzieś na čevapi uzupełnić niedobory żywnościowe

Liczyłam na większą porcję Niestety, taka ilość to chyba standard w konobach we Vrboskiej. Jak oglądałam zdjęcia restauracji na GM, mniej więcej tyle kalmarów było na talerzach...