Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

Rzeźba na kolumnie przed katedrą. Zastanawialiśmy się, czy jest pozbawiona szczegółów z powodu upływu czasu i nieuniknionego wietrzenia, czy może rzeźbiarz nie przyłożył się zbyt mocno do swojej pracy nie przewidując że kiedyś ludzie będą mieli aparaty z 30-krotnymi zoomami















Jeszcze rzut oka na nieukończone mury... ciekawe jak wyglądałaby katedra, gdyby powiodły się plany jej powiększenia







c.d.n.

Dużo fajnego światła na tych zdjęciach złapaliście...

Te dotychczasowe toskańskie budowle były fajne, ale dopiero przy tej katadrze wyrwało mi się "WOW!".

kulka53 napisał(a):Rzeźba na kolumnie przed katedrą. Zastanawialiśmy się, czy jest pozbawiona szczegółów z powodu upływu czasu i nieuniknionego wietrzenia, czy może rzeźbiarz nie przyłożył się zbyt mocno do swojej pracy nie przewidując że kiedyś ludzie będą mieli aparaty z 30-krotnymi zoomami

Dawniej nie robiono po łebkach i często nie robiono dla poklasku. Mógłbym, się założyć, że były szczegóły... To, że dziś trudno nam w to uwierzyć, jest zasługą macdonaldyzacji świata.

DarCro napisał(a):dopiero przy tej katadrze wyrwało mi się "WOW!".

Nooo.... wielkie czerwone WOW , to musiało być naprawdę wielkie wrażenie

Światło... no może, pogoda była taka nieskomplikowana, po prostu słońce i bezchmurne niebo.

A co do rzeźby, to oczywiście byliśmy przekonani, że szczegóły były, ale upływ czasu ze wszystkim obchodzi się mniej czy bardziej, szybciej czy później ale brutalnie.
Wiele zwykłych budynków czy zdobnych fasad kościołów (np w Pistoi, Prato, Arezzo) wykonano z takiego zielonkawego piaskowca... zdobienia, gzymsy, rzeźby zupełnie przez wieki straciły już swój kształt.

Jak dobrze , że czasem życie odrywa nas od forum na dłuższy czas , bo potem możemy w " jednym sznurku " poczytać , pooglądać - wirtualnie pospacerować z Wami po pięknym i ciekawym mieście ( jest jeszcze przed nami w realu ) . . .
Kilka razy podczas śledzenia tej relacji wyrwało mi się wielkie " WOW " ( nie zauważyłem w jakim kolorze - na usprawiedliwienie mam tylko to , że skupiłem się na tym , co na ekranie lapka ) , ale katedra zrobiła na mnie spore wrażenie , została wpisana jako pkt obowiązkowy i obdarzona wielkim wykrzyknikiem Wiele fasad chciałbym zobaczyć zanim erozja zniszczy rzeźby . . .

Czekam na więcej

Pozdrawiam
Piotr

a sobie trochę odczekałem i zastałem 13 (nowych) stron toskańskiej magii - rewelka
Nie doceniałem wartości widoków z wież - San Gimignano i Siena - trzeba to w 2013 roku naprawić. Ze sienneńską katedrą to mieliście mega pecha.

zapowiedź wyjazdu na południe - zapowiada krążenie po Val d'orcii

piotrf napisał(a):Jak dobrze , że czasem życie odrywa nas od forum na dłuższy czas , bo potem możemy w " jednym sznurku " poczytać , pooglądać - wirtualnie pospacerować z Wami po pięknym i ciekawym mieście ( jest jeszcze przed nami w realu ) . . .
Kilka razy podczas śledzenia tej relacji wyrwało mi się wielkie " WOW " ( nie zauważyłem w jakim kolorze - na usprawiedliwienie mam tylko to , że skupiłem się na tym , co na ekranie lapka ) , ale katedra zrobiła na mnie spore wrażenie , została wpisana jako pkt obowiązkowy i obdarzona wielkim wykrzyknikiem Wiele fasad chciałbym zobaczyć zanim erozja zniszczy rzeźby . . .

Ja tam nie lubię długich przerw w śledzeniu ulubionych relacji czy w ogóle forumowego życia, choć z pewnością nie angażuję się w nie tak jak niektórzy użytkownicy .
Miło że zaglądasz... zdjęcia często i tak nie oddają prawdziwego wrażenia jakie się ma będąc na miejscu. W przypadku katedry w Sienie zdobienia były fantastyczne, także ich ilość, ale również ogrom budowli przytłacza.

Już pisałem że Siena jest rewelacyjna, właściwie jest to miasto które jako całość zrobiło na nas największe wrażenie z tych które widzieliśmy. Zawsze dużo lepiej czuliśmy się w pustych górach, teraz czujemy się na pustych plażach, czy ogólnie w miejscach trudniej dostępnych, mniej znanych. Ale zwiedzanie miast ogólnie uznanych za turystyczne na pewno też lubimy i na pewno warto pokręcić się po różnych rejonach by poszerzyć horyzonty i zwyczajnie mieć pojęcie jak jest jeszcze gdzie indziej.

Te parę lat fasady jeszcze wytrzymają , ale nie można wszystkiego zostawiać na kiedyś tam. My trwamy krótko a do odwiedzenia jest tyle miejsc które tworzone były przez tak wiele wcześniejszych pokoleń...

Torac napisał(a):Nie doceniałem wartości widoków z wież - San Gimignano i Siena - trzeba to w 2013 roku naprawić. Ze sienneńską katedrą to mieliście mega pecha.

Czyli zauroczenie Toskanią trwa i też wybierasz się ponownie w 2013

To że lubimy widoki z góry pozostało z czasów gdy po górach chodziliśmy... z wysoka wszystko lepiej widać, można łatwiej ogarnąć - jest w tym coś magicznego.

Wejście do katedry było już zamknięte, natomiast otwarte były jeszcze drzwi którymi się wychodzi po zwiedzaniu, zaglądnęliśmy tam na moment i rzeczywiście wnętrze porównywalne jest chyba z tym co na zewnątrz . No cóż, nie można jak widać mieć wszystkiego

Torac napisał(a):zapowiedź wyjazdu na południe - zapowiada krążenie po Val d'orcii

Tak, właściwie tak.
Te okolice zajęły nam półtora dnia

Liczymy, że będziecie nam w dalszej toskańskiej wędrówce towarzyszyć

Pozdrawiam

2 maja, środa c.d.


Widzieliśmy już to co koniecznie "trzeba" , jest jeszcze całkiem sporo czasu by powłóczyć się nieco po średniowiecznych sieneńskich uliczkach. Powłóczyć.... to całkiem dobre określenie, jesteśmy już dość mocno zmęczeni długim dniem na nogach . Wiedzieliśmy że cała ta włoska wycieczka będzie bardzo męcząca... że nie będziemy mogli poodpoczywać popołudniami na plażach ,ale wcale tego nie żałujemy tylko chętnie chłoniemy kolejne nowe, piękne miejsca, które dane nam było zobaczyć. W ogóle to zrobiło się całkiem chłodno, mimo słońca i pięknego, bezchmurnego, lazurowego nieba wiele dość silny, lodowaty wiatr. Na szczęście tym razem wzięliśmy z auta coś cieplejszego i nie musimy, jak niektórzy, zwiedzać w krótkich rękawkach .

Na każdym kroku widać że Siena jest bardzo turystycznym miastem, z tego co zauważyliśmy, ceny są bardzo europejskie .

Można sobie kupić owocki



Albo spotkać dzikie zwierzę



Oczywiście co kawałek, nowy kościół . Ten nosi nazwę San Nicolo al Charmine i był zamknięty.





Też zamknięta Santa Lucia



Porta San Marco, wejście do miasta od południowego zachodu.

Wędrując, coraz wyraźniej dochodziły do nas jakieś odgłosy, rytmiczne, dudniące... okazało się, że to młodzi bębniarze urządzili sobie właśnie ćwiczenia przed jeszcze jednym wielkim kościołem, SantAgostino







Ja jestem zachwycony , takich właśnie dźwięków mógłbym słuchać w nieskończoność , Małgosia już niekoniecznie . Ale chwilkę na placu spędzamy zaglądając do jeszcze jednego kościółka nieopodal. Tym razem naprawdę było warto

Zobaczcie sami

Kościół jak kościół....







A w środku





Dawniej kościoły zamieniano w koszary, magazyny, spichlerze... a w XXI wieku w pracownie komputerowe dla studentów

Jeszcze widoczek sprzed kościoła SantAgostino



i szybko zwiewamy bo Małgosia jest już u kresu wytrzymałości na popisy młodych bębniarzy .

Zbliża się wieczór... na ulicach wciąż sporo ludzi, między innymi znów jacyś świętujący młodzi Włosi



Ostatni rzut oka na skrywające się w coraz głębszym cieniu Campo



Ciekawe latarnie





Widać dbałość o szczegóły... ten uchylony mur to ....brama garażowa , przez którą pani Włoszka właśnie wjechała by zaparkować swój samochód.



I znów jesteśmy po zachodniej części wspaniale teraz oświetlonego miasta

Ogromny San Domenico jest już zamknięty, za to możemy teraz rzucić okiem na jego wrota.



I jeszcze kilka widoków na miasto z dogodnego punktu widokowego przy twierdzy. Na pierwszym planie San Domenico.











Zmęczeni ale bardzo zadowoleni wracamy do samochodu. Siena zrobiła na nas przeogromne, piorunujące wręcz wrażenie. Wizyta tu jest po prostu obowiązkowa, absolutnie nie można jej pominąć .Oczywiście chętnie spędzilibyśmy tu więcej czasu, jeden dzień to jednak naprawdę niezbędne minimum . No ale... jest jak jest .

Wyjeżdżamy w poczuciu że właśnie kończy się bardzo udany dzień, z piękną pogodą, z przecudowną Sieną na zakończenie. Nie ma problemu, mapa i drogowskazy prowadzą bezbłędnie główną drogą na południe. Po drodze w jednym z miasteczek nabieramy pełny bak benzyny, ileż w końcu można jeździć na rezerwie . A tu nadarzyła się okazja bo nie pojechaliśmy kawałkiem drogi szybkiego ruchu który właśnie tu wybudowano, a zwykłą, starą drogą i natrafiliśmy na wyjątkowo tanie paliwo. Od razu ruch na stacji był większy .

Jest już dość późno, jeszcze trochę i zajdzie słońce, najwyższy czas znaleźć sobie jakieś dogodne i bezpieczne miejsce noclegowe. Łatwo powiedzieć, w Toskanii niełatwo zrobić, ale tym razem jeszcze nie było tak źle. Już kawałek jechaliśmy boczną drogą, skręciłem z niej w jakąś szutrówkę obok miejsca produkcji wina, a potem na pole, nieco w dół dróżką okoloną krzewami. Dróżka i krzewy się skończyły... zaczęły się pola... i przepiękne, fantastyczne, wieczorne widoki na toskański krajobraz. Bardzo, naprawdę bardzo się nam tu podobało












Dzisiejszy dzień przyniósł nam taką trasę:



A - nocleg przy San Gimignano
B - Colle di Val dElsa
C - Monteriggioni
D - Siena
E - nocleg "gdzieś w Toskanii"

c.d.n.

kulka53 napisał(a):

U mnie ułożyły się inaczej



Bardzo mi miło, że zauważyłeś moje pisania o Italii.
Ja wasze zawsze czytam od deski do deski, ale czasu zazwyczaj nie staje aby coś mądrego odpowiedzieć.
A wracając do Włoch - ze wstydem przyznaję, że wcale nie jestem ani znawcą ani bywalcem. Byłem zaledwie dwa razy (jednodniowego rejsu do Wenecji nie liczę) - tydzień w Toskanii i tydzień na Sycylii.
Coś tam zawsze pooglądam, jakieś zdjęcia się przywiezie - z tym, że większość ciekawych robi moja żona.
Jak się trochę odrobię, pewnie na uzupełnienie Waszych relacji - Twojej i Franza, zapodam Toskanię od środka - czyli wnętrza katedr, kościołów.

Pozdrawiam serdecznie,
Krzysztof

kulka53 napisał(a):... zaczęły się pola... i przepiękne, fantastyczne, wieczorne widoki na toskański krajobraz

I wierzyć się nie chce, że większość tego cuda tworzony jest przez ichniejszy ARiMR i zawdzięczamy go zwykłym dopłatom dla rolników

Mam wrażenie, że już nie odpuszczę sobie tej całej Toskanii i że trzeba będzie zacząć planować jakąś trasę



Czujcie się już jako spiritus movens tegoż przedsięwzięcia

kw napisał(a):A wracając do Włoch - ze wstydem przyznaję, że wcale nie jestem ani znawcą ani bywalcem. Byłem zaledwie dwa razy (jednodniowego rejsu do Wenecji nie liczę) - tydzień w Toskanii i tydzień na Sycylii.

Ale byłeś dużo wcześniej niż my i w związku z tym kojarzysz się nam jako jeden z pierwszych bywalców Italii na forum

kw napisał(a):Ja wasze zawsze czytam od deski do deski

Bardzo nam miło

A zdjęcie gołąbków na fontannie rzeczywiście podobne .

Z chęcią pooglądamy Twoje zdjęcia wnętrz... i z tych gdzie byliśmy i gdzie nas nie było, myśmy robili ich więcej (zwłaszcza ja), ale wiadomo, w ciemności nie zawsze wychodzą .

Jeszcze 2-3 tyg i powinniśmy zbliżać się ku końcowi tej relacji

weldon napisał(a):

kulka53 napisał(a):... zaczęły się pola... i przepiękne, fantastyczne, wieczorne widoki na toskański krajobraz

I wierzyć się nie chce, że większość tego cuda tworzony jest przez ichniejszy ARiMR i zawdzięczamy go zwykłym dopłatom dla rolników

Ten krajobraz (tzn może niekoniecznie akurat ten, ale cała okolica) jako pejzaż wzorcowy, jest wpisany na listę UNESCO , zatem już za ten fakt dopłaty się chyba należą .

weldon napisał(a):Mam wrażenie, że już nie odpuszczę sobie tej całej Toskanii i że trzeba będzie zacząć planować jakąś trasę

Czujcie się już jako spiritus movens tegoż przedsięwzięcia

Znając Twoje umiejętność i zacięcie do fotografowania szczegółów, detali architektonicznych i poświęcanie na to sporej ilości czasu z pewnością znalazłbyś tam pole do wielkiego popisu... my będąc gdzieś po raz pierwszy staramy się zobaczyć jak najwięcej więc siłą rzeczy często szczegóły uciekają niezauważone . Pokazujemy tylko namiastkę tego, co by można.
A może i wspomniane wyżej krajobrazy zachęcą by poświęcić im trochę uwagi? .

Pozdrawiam

3 maja, czwartek

To było świetne miejsce na nocleg, zaciszne, bezpieczne i z przepięknymi widokami wieczorem, a także jak się okazało o poranku . Świt był bezchmurny, bezwietrzny, powietrze lodowate , a na aucie i trawach osiadło sporo rosy. Wstajemy oczywiście jeszcze przed wschodem słońca... podczas gdy ja zajmuję się ogarnięciem wnętrza auta i śniadaniem, Małgosia oczywiście łapie za aparat i uwiecznia chwile . Poranny spacer po zalanych rosą polach kończy się całkowitym przemoczeniem butów, ale chyba było warto...

Ładnie widać stąd nasz pierwszy dzisiejszy cel

Na tym zdjęciu widać końcówkę polnej dróżki którą tu przyjechaliśmy , samochód jest schowany głębiej pomiędzy zaroślami.























Tam pojedziemy