Gdzie te młyny w MLINI? - wakacje 2016

Dzień 11 - 28 czerwca 2016 r. (wtorek)
Mlińska laba – plażowanie, czytanie, leniuchowanie

Po wczorajszym, dość forsownym dniu, dziś odpoczynek w Mlini. Dzień rozpoczynamy oczywiście na naszym balkonie, na którym kawa i śniadania smakują przednio. Zwłaszcza, że niemal codziennie piekę naleśniki, a raczej, palačinki, co sprawia dzieciom wielką radość.


Nasz balkon o poranku


Wakacyjne śniadanie

Po śniadaniu plażujemy, a ja poluję z aparatem na czytających Na wczasach wiele osób nadrabia zaległości w lekturze Mnie taki widok bardzo cieszy.

















Na naszym balkonie ja też lubię chwilkę odpocząć z książką.



Po południu znów spacerujemy i odkrywamy miejsce, gdzie kupić można pyszną przekąskę. To niepozorny bar Alf, znajdujący się przy promenadzie w Srebreno. Zlokalizowany jest w starej, jugosłowiańskiej budce. Sprzedająca tam pani serwuje przepyszne sandwicze na ciepło z ćevapčići, sałatki, kalmary. Bar czynny jest od 10 rano do 2 w nocy i zawsze jest tu wielka kolejka głodnych, szczególnie lokalsów.

Mam niedosyt Mlini... nadal nie spenetrowaliśmy wszystkich miejsc. Ale... co się odwlecze, to nie uciecze.

Z tego dnia nie mamy więcej zdjęć, za to jutro... ruszymy za granicę

c.d.n.

Ale fajne fotki
Jesteś bibliotekarką czy polonistką

A ja nie mogę czytać na plaży , zwłaszcza w Cro... Albo odpływam w jakąś nirwanę, albo tak mnie pochłania krajobraz lub obserwacja plażowiczów, że nijak potrafię się skupić na lekturze
Ja nadrabiam zaległości w nocy

też zawsze 2-3 książki zabieram na urlop, trochę miejsca w bagażniku zajmują, ale na razie nie przekonałam się do czytnika

Dubrovnik jak zwykle cudowny
jestem ciekawa, co tam interesującego zobaczyliście w Montenegro

Kiedyś, jak jeździliśmy na wakacje w większym gronie, zabierałam całą siatkę książek ( ok.9-10 sztuk) bo nikt inny nie brał i zawsze pożyczali ( a ile było śmiechu, że "moje" książki zajmują najwięcej miejsca w bagażniku, a potem każdy chciał poczytać ) Teraz jeździmy we dwójkę i zabieram 4-5 sztuk. Nie mogę się przestawić na e-booka. Wiem, że to dużo wygodniejsze i zajmuje mniej miejsca, ale nie potrafię zrezygnować z papierowej książki...

Czytam bardzo dużo książek, ale akurat wyjazd na wakacje jest tym momentem, w którym książek nie zabieram ze sobą nie mogę się jakoś ułożyć na plaży, ciągle mi coś nie pasuje i jest niewygodnie. Natomiast w apartamencie zawsze mam co robić, więc nadrabiam zaległości tekstowe po wakacjach

Ja też na wakacjach jakoś nie mogę czytać. Zawsze biorę ze sobą i zawsze leżą. Jest tyle ciekawych rzeczy do robienia, że książka jednak nie wypada najatrakcyjniej

lotnikwsk napisał(a):Ale fajne fotki
Jesteś bibliotekarką czy polonistką

Po prostu uwielbiam książki

Katerina napisał(a):A ja nie mogę czytać na plaży , zwłaszcza w Cro... Albo odpływam w jakąś nirwanę, albo tak mnie pochłania krajobraz lub obserwacja plażowiczów, że nijak potrafię się skupić na lekturze Ja nadrabiam zaległości w nocy

Ja jak czytam w nocy, to potem nie pamiętam tego, co przeczytałam... około 21 padam na twarz. Na wakacje czekam z wytęsknieniem, że nadrobię zaległości w czytaniu.

Kasia i Krzyś napisał(a):też zawsze 2-3 książki zabieram na urlop, trochę miejsca w bagażniku zajmują, ale na razie nie przekonałam się do czytnika
Dubrovnik jak zwykle cudowny jestem ciekawa, co tam interesującego zobaczyliście w Montenegro

2-3 książki to także moja urlopowa norma. Co do czytnika.... nie moja bajka.... ale może kiedyś? Choć relacje z Cro lubię czytać przez smartfona Montenegro może uda mi się napisać pod koniec tygodnia.

Magda O. napisał(a):Kiedyś, jak jeździliśmy na wakacje w większym gronie, zabierałam całą siatkę książek ( ok.9-10 sztuk) bo nikt inny nie brał i zawsze pożyczali ( a ile było śmiechu, że "moje" książki zajmują najwięcej miejsca w bagażniku, a potem każdy chciał poczytać ) Teraz jeździmy we dwójkę i zabieram 4-5 sztuk. Nie mogę się przestawić na e-booka. Wiem, że to dużo wygodniejsze i zajmuje mniej miejsca, ale nie potrafię zrezygnować z papierowej książki...

Ja też jestem książkową tradycjonalistką i choć Mąż spogląda krzywo na upychane w walizkach tomy, nie wyobrażam sobie nie zabrać w podróż książki. Ale, że 9-10 sztuk?!?!?!

figusek napisał(a):Czytam bardzo dużo książek, ale akurat wyjazd na wakacje jest tym momentem, w którym książek nie zabieram ze sobą nie mogę się jakoś ułożyć na plaży, ciągle mi coś nie pasuje i jest niewygodnie. Natomiast w apartamencie zawsze mam co robić, więc nadrabiam zaległości tekstowe po wakacjach

Po wakacjach tez jest ok

CROnikiCROpka napisał(a):Ja też na wakacjach jakoś nie mogę czytać. Zawsze biorę ze sobą i zawsze leżą. Jest tyle ciekawych rzeczy do robienia, że książka jednak nie wypada najatrakcyjniej

Myślę, że to kwestia treści książki. Jak wciągnie, to nie ważne czy na wakacjach czy na przystanku autobusowym, chcesz wiedzieć co było dalej

Właśnie patrzę, że dziś mija 4 lata od chwili, gdy zalogowałam się na Cro.pl Fajnie mi tu z Wami

Dzień 12 - 29 czerwca 2016 r. (środa)
Boka Kotorska i Kotor – przed laty w ulewie, dziś w słońcu

Dzisiejszy dzień postanawiamy spędzić za granicą Czarnogóra jest o rzut beretem z Mlini. Wyruszamy po śniadaniu. Dzieci zasypiają po kilkunastu kilometrach jazdy, zatem mogę w spokoju poobserwować drogę. Na przejściu granicznym stoimy w niewielkim korku. Wreszcie wjeżdżamy na teren Montenegro.

W Czarnogórze byliśmy osiem lat temu podczas podróży poślubnej. Ponieważ była to tzw. objazdówka, zwiedzaliśmy szybko i intensywnie. Niestety czerwcowa aura spłatała nam wówczas straszliwego figla, gdyż Kotor zwiedzaliśmy w strugach (dosłownie!) deszczu. Tym razem świeci piękne słońce, a ja już nie mogę doczekać się przepięknej Boki Kotorskiej.

Dojeżdżamy do przeprawy promowej w Kamenari. Wybiegam z samochodu, aby kupić bilet i dostać się jeszcze na załadowywany właśnie prom. W sumie nie ma pośpiechu, bo przeprawa trwa bardzo krótko i czas oczekiwania na kolejny prom nie stanowi problemu. Po wjechaniu na prom wysiadamy z auta, by podziwiać piękno zatoki.




Boka Kotorska

Po dopłynięciu do Lepetane nie kierujemy się, tak jak większość aut, w prawo, tylko odbijamy w lewo i jedziemy uroczą, krętą dróżką przy samym brzegu morza (ta dróżka to Jadranska magistrala, ale w tym miejscu jest wyjątkowo niepozorna). Zatrzymujemy się na chwilkę w miejscu widokowym i niestety jest to jedyne zdjęcie z tej trasy, bo pod wpływem emocji, jakie trasa we mnie wywołała, nie byłam w stanie zrobić żadnej fotki.



Jechaliśmy dosłownie przy samym brzegu morza. Mijaliśmy maleńkie osady z pięknymi kamiennymi domami, kawiarenkami i plażowiczami, którzy wypoczywali niemalże przy samej drodze. Jechalibyśmy tak w swoim tempie, kontemplując trasę i jednocześnie uważając, by nikogo nie potrącić, gdyby nie wielki autokar, który niespodziewanie znalazł się tuż za nami. Jego kierowcy chyba bardzo się spieszyło, bo robił wszystko, żeby w jakiś (zupełnie nierealny w tych warunkach sposób) nas wyprzedzić. Ów „ogon” strasznie nas denerwował, a w pewnym momencie ta nasza „ucieczka” przed kolosem stała się elementem niezłej drogowej gry sprawnościowej.... przynajmniej tak odbierał to nasz Synek, który ile sił dopingował Tacie w ucieczce przed autobusem.

Wreszcie udało się zgubić naszego towarzysza z tyłu, który tak, jak my, skręcił w jedną z kotorskich ulic. Nasze zadanie na tę chwilę to znalezienie parkingu, co niestety do łatwych nie należało. Wolne miejsce na szczęście udało się wyszukać, zatem pora ruszać na zwiedzanie Kotoru.

Kierujemy się w stronę Starego Miasta otoczonego średniowiecznymi murami. Przed jedną z trzech bram prowadzących do serca starówki dopada nas handlarz, który wciska przechodniom okulary przeciwsłoneczne. Nie reaguje na odmowę, nawet gdy widzi, że każde z nas ma już na nosie parę okularów. Udaje się nam wyrwać z kleszczy nachalnego typa i tak oto stajemy przed Morską Vratą (Brama Morska) – główną bramą do miasta.


Brama Morska

Po jej przekroczeniu jesteśmy już na głównym placu starówki – Trg Oktobarske revolucije, zwanym dawniej Trg od oružja (Plac Broni). Na placu tym znajduje się jeden z bardziej charakterystycznych kotorskich zabytków, czyli Gradski toranj – wieża zegarowa zbudowana przez Wenecjan w 1602 r. Przed samą bramą stoi ciekawy obiekt – coś na kształt piramidy. Okazuje się, że to średniowieczny pręgierz.


Wieża zegarowa a przed nią średniowieczny pręgierz

Jedną z uliczek wychodzimy na Trg Ustanka Mornara z charakterystyczną katedrą św. Trypuna, której budowę zakończono w 1166 r. Budynek posiada dwie wieże – dzwonnice.


Katedra

Zamierzamy pokręcić się uroczymi kotorskimi uliczkami. Nigdzie nam się nie spieszy, zatem idziemy, gdzie oczy poniosą, kupujemy pamiątki, robimy zdjęcia, a moi panowie planują, że jak Synek podrośnie, to wspólnie z Tatą wdrapie się na górującą nad miastem Twierdzę św. Jana.












Widok od strony Bramy Północnej

Czarnogórę i Kotor odwiedziliśmy podczas naszego pierwszego pobytu w Chorwacji, to już 5 lat minęło
mam nadzieję, że w tym roku uda się nieco dokładniej poznać miasto i co najważniejsze - wejść na mury

czekam na więcej uliczek pięknego Kotoru...

Dla ochłody po spacerze uliczkami miasta, wchodzimy do cerkwi św. Łukasza i zachwycamy się jej wnętrzem.


Wnętrze cerkwi św. Łukasza


Cerkiew św. Łukasza w Kotorze


Plac przed cerkwią



Z ogromnym zainteresowaniem zaglądamy w każdy zaułek. Kilka razy gubimy się i wychodzimy stale na ten sam plac. Jest fantastycznie!






Górująca nad miastem twierdza







Wychodzimy Bramą Morską, gdzie obowiązkowo Synek zasiada na charakterystycznej „ławeczce”.



c.d.n.

Czarnogóra i Boka Kotorska w planie na ten rok...można kilka pytań na PW w razie W ?

Będzie więcej ? Dubrovnik w odcinkach cudny był...tutaj też chętnie zobaczyłbym coś jeszcze...

Boka Kotorska

Mam nadzieję, że kiedyś zobaczę na żywo