DJ PabloX miksuje plaże Pagu, Rab, Senj, Zadar... Cro 2013

PabloX napisał(a):

tony montana napisał(a):No z tymi basenami to dałeś DJ - no, ale kto bogatemu zabroni? hihihihhi

I tu Cię zaskoczę - ten hotel w Sveti Martin na Muri był jedną z tańszych opcji, którą znalazłem na nocleg tranzytowy dla mojego składu 2+3.

Tańsze były tylko pensjonaty w Czechach, ale też i standard niższy oferują. No i nie mają basenów

No to szacunek
Muszę sprawdzić te koszta, a nuż się kiedyś przyda

Dopiero włączywszy sobie po pracy Radio Zadar przypomniałem sobie, że przecież 5 sierpnia jest w Chorwacji obchodzony jako Dzień Zwycięstwa i Dumy Narodowej, na pamiątkę zwycięstwa w operacji Oluja w 1995 r.

Wszystkim Chorwatom, którzy są na naszym forum dedykuję pieśń, która podtrzymywała ich na duchu w trudnych czasach wojny 1991-92. Prijatelji...

Bojna Čavoglave '92

Zamek w Čakovcu

Pomimo, że pomiędzy średniowieczem a czasami współczesnymi nie istniało państwo chorwackie, to Chorwaci przez cały ten czas zachowali poczucie wspólnoty politycznej i własniej odrębności. Jest to zasługa wszystkich warstw chorwackiego społeczeństwa, w tym szlachty i magnaterii. A pośród chorwackich rodów magnackich blaskiem szczególnym lśni ród Zrinskich, których siedzibą był zamek w Čakovcu. Zrinscy wyróżniali się chorwackim patriotyzmem, który łączyli z lojalnością wobec monarchii habsburskiej i politycznym realizmem. Choć zdarzyło się i tak, że widząc duże szanse na większą niezależność dla ziem chorwackich, przedstawiciele rodu wzięli udział w spisku przeciwko cesarzowi, za co zostali wraz z innymi spiskowcami publicznie straceni w Wiedniu. Jednak znacznie więcej przedstawicieli rodu zakończyło doczesny żywot boherską śmiercią na wojnie z Turkami czy Wenecjami w służbie cesarzowi. Wśród nich bohater dwóch narodów (Chorwatów i Węgrów) - ban Nikola Šubić Zrinski.

Wstąpiliśmy do zamku Zrinskich w drodze ze Sveti Martin na Muri do Mandre. W pobliżu jest wprawdzie większy i bardziej okazały zamek w Varaždinie, ale odwiedzenie go wymagałoby nadrobienia sporo kilometrów i czasu, więc zostawiliśmy go sobie na inny raz.

Wicekról i ban Chorwacji, książę Nikola Šubić Zrinski był za życia (1508 - 1566) szanowanym władcą i wodzem, który stoczył wiele zwycięskich bitew z Turkami, jednak uznanie za bohatera dwóch narodów i trwającą po dzisiejsze czasy sławę przyniosła mu bitwa, którą przegrał i stracił w niej życie.

Latem 1566 roku nieliczne oddziały księcia (ok. 2500 żołnierzy, w większości Chorwatów) przez 33 dni wiązały walką 100-tysięczną armię turecką dowodzoną przez jednego z najwybitniejszych sułtanów w historii Turcji - Sulejmana Wspaniałego.

W trakcie oblężenia twierdzy Sziget na Węgrzech, bronionej przez księcia Zrinskiego i jego żołnierzy, sułtan zmarł w nocy z 5 na 6 września 1566 r. Zgodnie z odwiecznymi prawami ludów tureckich, z chwilą śmierci władcy, wojska uczestniczące w wyprawach wojennych powinny szybkim marszem powrócić do ojczyzny. Rozwiązanie bardzo pragmatyczne, każdy wódz był możnowładcą lub klientem któregoś z możnych. Z zaprawionym w bojach wojskiem trzeba było powrócić do domu, żeby być gotowym na różne ewentualności, łącznie z wojną o władzę dla siebie lub swojego protektora...

...tym razem uczyniono jednak wyjątek. O śmierci Sulejmana Wspaniałego nie poinformowano armii, oblężenie Szigetu musiało trwać. A sytuacja księcia Zrinskiego była dramatyczna - po trwającej już miesiąc obronie twierdzy pozostało przy życiu nie więcej niż 600 obrońców. Skończyła się żywność, a amunicji pozostało za mało na odparcie kolejnego ataku. Turcy wysadzili w powietrze część murów, wzniecili w twierdzy pożary i przygotowywali generalny szturm.

W tej sytuacji książę, nie mając nadziei na odparcie kolejnego szturmu, przeprowadził niespodziewany manewr - na czele ocalałych jeszcze żołnierzy poprowadził desperacką szarżę na oddziały tureckie. Liczył na to, że z resztkami wojska zdoła przebić się przez pierścień oblężenia i ujść z pułapki, jaką stała się płonąca twierdza. Plan był prosty i dobry, nieklasyczny manewr rzeczywiście zaskoczył Turków, ale ich przewaga była zbyt wielka, żeby pomysł księcia mógł się udać.

Nikola Šubić Zrinski, zachęcający swoich żołnierzy do ataku nietypowym zawołaniem "Tko zadnji, magarac!", czyli "Kto z tyłu, ten osioł!", poległ w walce u bram twierdzy, której bronił. Według tradycji, wzmocnionej w późniejszym czasie przez sztukę (opera, malarstwo) po śmierci księcia jego głowę otuliła chorągiew z chorwacką szachownicą na białym tle.



W dzisiejszych czasach Nikola Šubić Zrinski jest bohaterem dwóch narodów - Chorwatów i Węgrów (którzy nazwisko Zrinski podają jako Zrinyi). Powstały liczne obrazy, poematy, pomniki, a nawet opera ku czci księcia.



W Chorwacji przyznawany jest Order Zrinskiego, wizerunek księcia pojawił się też na znaczku pocztowym (i innych wybitnych członków rodu też - seria pięciu znaczków)




Szacunek dla księcia znalazł też wyraz w tym, że Węgrzy nazwiskiem Zrinyi nazwali linię dział samobieżnych, które skonstruowali w czasie II wojny światowej (Zrinyi I - niszczyciel czołgów, Zrinyi II - haubica szturmowa).


Arie z opery poświęconej księciu popularne są... w Japonii. Legendę księcia Zrinskiego zanieśli tam chorwaccy marynarze, którzy pod koniec I wojny światowej walczyli na okręcie CK Monarchii u wybrzeży Oceanu Spokojnego. Wprawdzie zdaniem samych Chorwatów, okręt nie był austro-węgierski, tylko chorwacki...

Minęły wieki, w Sziget wystawiono wspólny pomnik dwóm wielkim wodzom, którzy w odstępie trzech dni odeszli do wieczności pod murami twierdzy.

Witam

tak wyglądała twierdza


a tak to wygląda teraz.
Twierdza nazywa sie Szigliget i leży na północnym brzegu Balatonu niedaleko półwyspu Tihany.
Polecam, bo są naprawdę piękne widoki na Balaton

Widzę, Plessant, że też lubisz połazić po lepiej lub gorzej zachowanych starych zamkach

My zawsze musimy zdobyć na wakacjach jakiś tego typu obiekt

W tej relacji będzie jeszcze zamek Uskoków w Senju.

Pozdrav dla wszystkich zamki lubiących

Pozdrowionka z Pagu. Nie wiem, jaką miałeś pogodę tutaj....ale dzisiaj mój samochodowy termometr zanotowal 40 stopni. Jest rzeznia .

MRK napisał(a):Pozdrowionka z Pagu. Nie wiem, jaką miałeś pogodę tutaj....ale dzisiaj mój samochodowy termometr zanotowal 40 stopni. Jest rzeznia .

Było podobnie. Jeżeli wychodziłem z apartmana przed 7 rano, żeby popływać i kupić bułki na śniadanie, to jeszcze było komfortowo ciepło. Kiedy wracałem po pływaniu było już gorąco, codziennie powyżej 30 stopni. 40 stopni na samochodowym termometrze zauważyłem raz, normą było 33-38 stopni.

Dasz radę, w Polsce też upały... które wolałbym znosić nad Jadranem niż w mieście

Coś dla ochłody

Z Čakovca do zjazdu na Senj jedziemy komfortowo, autostradą. Niektórzy mówią, że autostrada jest nudna, ale dla mnie jazda chorwackimi autostradami to czysta przyjemność.

Jednak prawdziwa jazda zaczyna się na drodze nr 23, która górskimi serpentynami prowadzi w dół, do Senja. Przy rozsądnej jeździe droga nie jest niebezpieczna, ale mi zdarzyła się taka sytuacja, że młody chłopak na skuterze wyprzedzał na linii ciągłej, pod górę i na łuku drogi kolumnę samochodów na przeciwległym pasie ruchu, wyskoczył tuż przede mną... dobrze, że w tym miejscu była odrobina pobocza (w wielu miejscach takiego luksusu nie ma), na które odbiłem, minęliśmy się z młodym szaleńcem o centymetry, doskonale widziałem jego wielkie ze strachu oczy i rozdziawioną buzię, dzieciak krzyczał z przerażenia. Uffff, żona nawet nie zdążyła krzyknąć, mijanka ze skuterem trwała sekundę, przez którą zdążyłem odbić i jeszcze się pomodlić, żeby tylko nie złapać kołami pustki za poboczem i nie polecieć w dół.

Droga jest przepiękna widokowo, ładniejsza od pięknej przecież Jadranki, dobrze wyprofilowana - choć bardzo kręta, ze świetną nawierzchnią, ale wymaga uwagi i ostrożności. Kawałek dalej wyprzedził mnie motocyklista, a wyprzedzając jeszcze nabluzgał, że za wolno jadę ...kij mu w oko, wolę dojechać na miejsce 5 minut później niż zrobić coś głupiego na tej drodze.



W Senju podziwiamy widok na fortecę Nehaj (odwiedzimy ją innego dnia) i na morze, po czym wskakujemy na Jadrankę i suniemy do przeprawy promowej w Priznie.





Na zjeździe do przeprawy, mimo że tutaj akurat jedziemy dość szybko, na ciągłej linii bardzo szybko wyprzedza nas biały dostawczak. Jego kierowca jest ewidentnym debilem, ale bezmyślność bywa nagradzana - dostawczak okazuje się ostatnim samochodem, który wjeżdża na prom, na który czekaliśmy w dłuuuuuuugiej kolejce !@#$%^&*()... gdybym miał wtedy...



Czekamy kolejny kwadrans w skwarze, w nagrodę jako pierwsi wjeżdżamy na następny prom



Pag coraz bliżej...

PabloX napisał(a):Widzę, Plessant, że też lubisz połazić po lepiej lub gorzej zachowanych starych zamkach

My zawsze musimy zdobyć na wakacjach jakiś tego typu obiekt

W tej relacji będzie jeszcze zamek Uskoków w Senju.

Pozdrav dla wszystkich zamki lubiących

Obowiązkowo. Staramy się każdego dnia do południa coś pozwiedzać, potem obiadek, a potem możemy już leniuchować na plaży
Tu też zajrzeliśmy

plessant napisał(a): Obowiązkowo. Staramy się każdego dnia do południa coś pozwiedzać, potem obiadek, a potem możemy już leniuchować na plaży

Bardzo dobry system wypoczywania

My może nie zwiedzamy czegoś codziennie - bo bywają dni, że plaża od rana do popołudnia... ale też niekiedy wyruszamy na zwiedzanie na cały dzień. Różnie. Kiedyś była przewaga zwiedzania, teraz lekka przewaga leniuchowania, jak to z małymi dziećmi

Dlatego w tegorocznej relacji plaż (różnych) będzie więcej niż zwykle.

A teraz jeszcze na chwilę wskoczymy do basenu, a młoda słoweńska gwiazdka wakacyjnie nam pośpiewa

Hana Hervatski - Morje nas vabi

Wprawdzie ktoś przytomnie zauważył w komentarzu na jutubie: ali to nije more, nego bazen, ale IMHO to naprawdę mało ważne

Drugi komentarz (ten od Goaram) też bardzo trafny

Pora w końcu iść na plażę...

W Mandre nie spodziewaliśmy się jakichś nadzwyczajnych plaż, więc nie było rozczarowania dość mierną plażą wzdłuż nadmorskiej promenady. Już wcześniej nastawiliśmy się, że na plażę będziemy jeździli poza Mandre.

Na pierwszy ogień idzie Šimuni. Miejscowość się nam podoba, zostawiamy samochód na jej końcu i drogą przez lasek idziemy na plażę, która jest całkiem nie najgorsza i mało oblegana. Oprócz nas była tam przez całe przedpołudnie jedna niemieckojęzyczna para i ok. 20-letnia Chorwatka opalająca się topless.

Niemcy mieli psa, z którym nasze dzieci się bawiły, pies aportował szyszki. Chorwatka co jakiś czas wrzeszczała na kogoś przez telefon, ale była paredziesiąt metrów od nas, więc bardzo to nie przeszkadzało.

Wszystko byłoby pięknie i super extra, tylko... brrrrrrrrr, woda zimna





Na ostatniej fotce - co chyba słabo widać - jest duży czarny krab i ze 3 mniejsze. W ogóle, życie podwodne na tej plaży jest całkiem bujne, ale o tym przekonałem się snurkując tam kilka dni później.

Na plaży okazało się, że nie mamy aparatu (więc te kilka fotek powyżej zrobiłem smartfonem, a mało ich, bo nie lubię fotografować telefonem). Martwiłem się, że zgubiłem aparat, że może wypadł gdzieś w drodze na plażę, ale na szczęście po powrocie do samochodu aparat się znalazł.

Szybka wrzutka muzyczna - od kilku miesięcy słucham publiczne chorwackie Radio Zadar i pierwszy raz nadają dzisiaj piosenkę Thompsona - w audycji na życzenie słuchacza

Autentyczna przyjemność, nie mogę się nią nie podzielić...

ThoMPson - Geni kameni (Uživo)

Nie widać krzyczącej Chorwatki...