Buongiorno! Benvenuti! Trenitalią przez Toskanię i Umbrię.

05.09 - Pistoia

Drogę z Florencji do Prato pokonujemy w 20 minut płacąc 2,60 €/os.
Po raz kolejny korzystamy z możliwości wcześniejszego zameldowania. Zostawiamy bagaże w hotelu i wracamy na stację kolejową.

Pierwszą część dnia spędzimy w Pistoii . Kolejne 2,60 € i kwadrans spędzony w trenitalii.


Najpierw zaglądamy do informacji turystycznej znajdującej się obok stacji kolejowej, bierzemy mapkę i ruszamy na spacer. Pierwsze kroki kierujemy do fortecy Santa Barbara.

Forteca znajduje się na skraju ładnie zaaranżowanego i zadbanego parku.




Sama fortezza zadbana niestety już nie jest .






Twierdzę św. Barbary wzniósł na ruinach wcześniejszych budowli obronnych Kosma I Medyceusz w I poł. XVI w. Na tą okoliczność nad wejściem do fortecy umieszczono herb Medyceuszy.





Korzystając z faktu, że brama jest otwarta, zaglądamy do środka.










Miejsce ze sporym potencjałem, niestety kompletnie niewykorzystanym.










(...)

Uciekamy w stronę centrum Pistoii. Po paruset metrach trafiamy na kościół św.Pawła.




Drzwi zamknięte, oglądamy tylko z zewnątrz.

















Kawałek dalej, przy tej samej ulicy trafiamy na prawdziwy skarb Do tego otwarty .

Cappella del Tau - tau to grecka litera, którą wyszywali sobie na płaszczach i tunikach bracia zwani szpitalnikami św. Antoniego jako wspomnienie świętego Antoniego Opata, który wędrował z kosturem o takim kształcie.




Kościół zbudowano w I połowie XIV w. właśnie dla zakonu szpitalnego św. Antoniego. Po kasacji zakonu w 1787 r. jednonawowe, ozdobione freskami wnętrze podzielono na trzy kondygnacje i urządzono mieszkania .
W 1962 roku rozpoczęto prace, których celem było przywrócenie dawnego wyglądu świątyni. Szczęśliwie udało się też odzyskać większość z XIV-wiecznych gotyckich fresków.










(...)

Idziemy dalej w stronę Piazza del Duomo. Na dłuższą chwilę zatrzymuje nas Chiesa San Giovanni Fuorcivitas.








Pasiasta okładzina z białego i zielonego marmuru to niewątpliwie znak rozpoznawczy toskańskich kościołów .












Tradycyjnie już biały z Carrary, zielony z Prato .










(...)

Kawałek dalej XV-wieczna Basilica della Madonna dell'Umiltà.






Dla odmiany otwarta.









To co najbardziej uderza nas podczas spaceru przez miasto to spokój i pustki. Ogromny kontrast w stosunku do głośnej i zatłoczonej Florencji, którą opuściliśmy rano.










Pistoia jest ponoć jednym z najrzadziej odwiedzanych miast w Toskanii. Trudno się dziwić, bo konkurencję w najbliższej okolicy ma niesamowicie mocną.








CDN

Rzut beretem od Florencji - na jednodniowy wypad w sam raz.
Budynki takie duże że nie mieszczą się w obiektywie .
Bardzo podoba mi się ten spokój na ulicy.

marze_na napisał(a):Pistoia jest ponoć jednym z najrzadziej odwiedzanych miast w Toskanii. Trudno się dziwić, bo konkurencję w najbliższej okolicy ma niesamowicie mocną.

Nie byłam w Pistoii , a szkoda, bo ładnie tam ,
no ale od czego ma się Mroczków

Pistoia została przeze mnie "odkryta" podczas przygotowań do ubiegłorocznych włoskich wakacji.

Wpisałem ją na listę jako opcję, jednak w dniu kiedy odwiedziliśmy Pizę i Lukkę, zabrakło już czasu i sił.

Buber napisał(a):Rzut beretem od Florencji - na jednodniowy wypad w sam raz.

Nawet na półdniowy .

mysza73 napisał(a):Nie byłam w Pistoii , a szkoda, bo ładnie tam

A najładniejsze ciągle przed nami .

mysza73 napisał(a):no ale od czego ma się Mroczków

walp napisał(a):Pistoia została przeze mnie "odkryta" podczas przygotowań do ubiegłorocznych włoskich wakacji.

Ja wpisałam Pistoię w plany przede wszystkim pod wpływem relacji i opinii Pawła i Małgosi.
Poza tym jest tak świetnie skomunikowana z Florencją, że grzechem byłoby gdybyśmy nie zajrzeli.

Pistoia - Piazza del Duomo

Przed nami plac katedralny, serce starego miasta.




Romańska katedra św. Zenona (Cattedrale di San Zeno) zbudowana została w XII w.








Swój obecny kształt uzyskała w wyniku przebudowy jaką przeprowadzono w latach 1379-1440.
Z tego właśnie okresu pochodzi fasada z trzema rzędami loggi i portykiem.











Zaglądamy do środka.









Z prostym romańskim wnętrzem kontrastuje barokowa absyda.







W kaplicy św. Jakuba po prawej stronie w całkowitych ciemnościach tonie największy skarb katedry, arcydzieło włoskiej sztuki zdobniczej, srebrny ołtarz świętego Jakuba tworzony przez wielu złotników i artystów w latach 1287-1456.
Wstęp do kaplicy jest płatny. Rozglądamy się chwilę, ale nie ma nikogo, komu można by ewentualnie uiścić opłatę w zamian z otworzenie kraty i zapalenie światła . Trudno. Poglądowo fotka z vivipistoia.it.



Więcej u źródła

(...)

Naprzeciwko katedry stoi ośmioboczne baptysterium San Giovanni in Corte wybudowane w 1359 r.














W środku bardzo skromnie.








Poza tym Piazza del Duomo otaczają średniowieczne pałace.

Palazzo dei Vescovi z XI wieku, w którego wnętrzach urządzono muzeum miejskie.




(...)

Palazzo degli Anziani, zwany również Palazzo del Comune - ratusz wybudowany między XIII, a XIV w., który do dziś jest siedzibą rady miasta.








Połączenie między ratuszem a katedrą służyło ponoć miejskim radnym. Aby uchronić ich przed korupcją na rok zamykani byli w Palazzo degli Anziani i pozwalano im przechodzić tylko do kościoła.








Zaglądamy na dziedziniec Palazzo del Comune.













Jak zawsze bardzo podobają nam się włoskie rozwiązania z dziedziny elektryki .




Tutaj chyba sami mają poważne wątpliwości co do pewności zastosowanych rozwiązań .





Lecimy dalej.




Wybieramy jeszcze dwa miejsca szczególnie polecane w przewodnikach i internetach i opuszczamy Piazza del Duomo.

CDN

marze_na napisał(a):Ja wpisałam Pistoię w plany przede wszystkim pod wpływem relacji i opinii Pawła i Małgosi.

Fajnie... na coś się nasze wypociny czasami przydają

Pistoia i Prato nie są może hitami turystycznymi Toskanii, ale myślę, że do obu warto zajrzeć. Pistoia chyba podobała mi się bardziej , zwłaszcza plac katedralny - mimo marnej pogody , przy takiej jak na Waszych zdjęciach to zupełnie inny świat . Fajnie że udało się Wam zajrzeć do twierdzy , mi się wydawało że jest na głucho zamknięta, ale może nie sprawdzałem zbyt intensywnie . Prato... głównie zapamiętałem w nim Castello, chociaż główny plac też był niczego sobie.
Oba miasta chyba są popularne wśród Polek wyjeżdżających do pracy jako opiekunki , kilkukrotnie słyszeliśmy polską mowę grupek kobiet i ze strzępków rozmów właśnie taki wniosek można było wysnuć.

kulka53 napisał(a):Pistoia i Prato nie są może hitami turystycznymi Toskanii, ale myślę, że do obu warto zajrzeć.

Zgadzam się .

kulka53 napisał(a):Pistoia chyba podobała mi się bardziej

Mnie też .

kulka53 napisał(a):Oba miasta chyba są popularne wśród Polek wyjeżdżających do pracy jako opiekunki

My poznaliśmy pielęgniarkę, która od kilkunastu lat pracuje w szpitalu w Prato. Bardzo interesujące to było spotkanie, ale o tym w swoim czasie .

kulka53 napisał(a):kilkukrotnie słyszeliśmy polską mowę grupek kobiet.

Nas zaskoczyła zupełnie inna mowa ... Ale o tym też później .

Pistoia - część III

Chiesa Sant'Andrea, najstarszy kościół Pistoi, został wybudowany w VIII, a przebudowany w XII wieku.






Wnętrze to trójnawowa bazylika, przykryta w nawie głównej bardzo typowym toskańskim sufitem z odsłoniętą więźbą dachową, dadatkowo polichromowaną.














Największy skarb świątyni to ambona autorstwa Giovanniego Pisano z początków XIV wieku.










Ambonę tworzy pięć rzeźbionych paneli.






Wśród przedstawień m.in. ukrzyżowanie Chrystusa i rzeź niewiniątek.








(...)

Ostatni punkt naszego zwiedzania Pistoii to Ospedale del Ceppo – szpital i sierociniec założony w 1277 roku.








Fasadę szpitala zdobią terakotowe płaskorzeźby z XVI wieku autorstwa Giovanniego della Robbii, których tematem jest siedem uczynków miłosierdzia względem ciała.






"Nagich przyodziać"






"Podróżnych w dom przyjąć"




"Chorych nawiedzać"




"Umarłych pogrzebać"






"Głodnych nakarmić"




"Spragnionych napoić"





I jeszcze kilka zdobień fasady.









Tyle z Pistoi.
Na pewno warto poświęcić chwilę na wizytę tutaj .