Buongiorno! Benvenuti! Trenitalią przez Toskanię i Umbrię.

... tyle już Waszych relacji oglądałem, ale nieustannie zachwycają mnie te wszystkie detale architektoniczne pokazywane przez Was ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... tyle już Waszych relacji oglądałem, ale nieustannie zachwycają mnie te wszystkie detale architektoniczne pokazywane przez Was ... ...

Cieszę się, że Ci się podoba .

Teraz dla odmiany krótki odcinek bez architektonicznych detali .

W roli głównej Arno.


























Buonanotte

Piękne zdjęcia - czy to detale, czy szerokie plany.

Pozdrawiam,
Wojtek

Bardzo mi się spodobał ten odcinek... jest przestrzeń, można pooddychać...

No i pogoda stosowna, z ładnym światłem, też się trafiła.

Franz napisał(a):Piękne zdjęcia - czy to detale, czy szerokie plany.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzięki .
Również pozdrawiam.

piekara114 napisał(a):Bardzo mi się spodobał ten odcinek... jest przestrzeń, można pooddychać...

Oddychaj, bo za chwilę znowu pójdziemy w gwarne centrum. I do kolejnej chiesy .

Buber napisał(a):No i pogoda stosowna, z ładnym światłem, też się trafiła.

Na pogodę nie możemy narzekać. Czy rano czy wieczorem fajny fotograficzny klimat trafialiśmy nad Arno .

Kościół San Michele in Orto (Orsanmichele)

Kościół napatoczył się nam przypadkiem . Czytałam wprawdzie wcześniej, że jest jednym z oryginalniejszych kościołów Florencji, ale na listę mustów jakoś nie trafił . San Michele in Orto jest usytuowany mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Palazzo della Signoria i Santa Maria del Fiore, więc przemierzając po raz enty turystyczne centrum Florencji w końcu na niego trafiliśmy. I całe szczęście, bo szkoda byłoby Orsanmichele pominąć.

Pierwsza cecha charakterystyczna kościoła jest taka, że z zewnątrz wcale nie wygląda na kościół .




Kościół San Michele in Orto znajduje się w dolnej części budowli zbudowanej w 1337 r. jako arkadowa loggia i służącej początkowo handlowi zbożem. W 1480 roku loggię przebudowano - na parterze powstał kościół, a na piętrach urządzono spichlerz.


Na zewnętrznych ścianach kościoła, pomiędzy łukami arkad, rozmieszczono nisze z posągami, ufundowanymi przez poszczególne gildie kupieckie i rzemieślnicze, a wykonanymi m.in. przez Lorenzo Ghibertiego i Donatella. Dziś w niszach stoją kopie, oryginalne rzeźby znajdują się w Museo Orsanmichele, które urządzono na pierwszym piętrze budynku kościoła.




Kościół zdobią też kunsztowne gotyckie maswerki oraz XV-wieczne terakotowe medaliony z godłami poszczególnych cechów.





Zaglądamy więc do tego kościoła - muzeum. Wstęp jest wolny .

Zamiast nawy głównej i naw bocznych mamy tu centralną arkadę pierwotnego otwartego targowiska, która dzieli kościół na dwie nawy jednakowej wielkosci.








Marmurowe cyborium wykonano w latach 1339–1359. Obraz Madonny z Dzieciątkiem namalowano w 1346 roku.













(...)

Schody przy wejściu prowadzą do muzeum zorganizowanego na piętrze. Mamy farta, bo część muzealna otwarta jest tylko w poniedziałki i soboty.




















Wspinamy się jeszcze piętro wyżej. Można stąd popatrzeć na dachy Florencji.

Katedra Santa Maria del Fiore - Kopuła Brunelleschiego

Wracamy na Piazza del Duomo. Przed nami wyczekane wejście na kopułę Brunelleschiego. Wejście odbywa się przez Porta della Mandorla z lewej strony nawy.




Punktualnie o godzinie z rezerwacji zjawia się gość z obsługi, sprawdza wejściówki i wpuszcza całą grupę do środka.
Mając jeszcze świeżo w pamięci jak wyglądała wizyta na Faciatone w Sienie trochę się tego wejścia obawiałam. Żeby znowu nie było, że kwadrans i wynocha ...

Szybko pokonujemy kolejne stopnie. Pierwszy przystanek to balkon pod kopułą. Freski wykonane w latach 1572-1579 przez Giorgia Vassariego i Fedrico Zuccariego mamy na wyciągnięcie ręki .













Na przykrycie prezbiterium katedra czekała długo. W końcu w 1418 r. rozstrzygnięto konkurs na projekt, który bezapelacyjnie wygrał Filippo Brunelleschi. Zaproponował on nowatorskie rozwiązanie, którego realizacja nie wymagała stawiania kosztownych rusztowań z ziemi.

Cupola Brunelleschiego zaprojektowana została na planie regularnego ośmioboku i składa się z dwóch czasz. Wewnętrzny bęben został zbudowany z cegieł ułożonych w jodełkę i stanowił samonośną konstrukcję, która nie wymagała podpierania od dołu. Dopiero na niej ustanowiono oparcie umożliwiające zbudowanie właściwej zewnętrznej czaszy z kamiennymi żebrami.
Rozpoczętą w 1420 roku budowę ukończono w 1436 r.

Schody na szczyt biegną między dwoma czaszami.






Latarnia wieńcząca kopułę, również projektu Brunelleschiego, ukończona została w 1461 r. czyli 15 lat po śmierci architekta.










(...)

Popatrzmy w końcu o co tyle szumu i skąd te kolejki chętnych na zwiedzanie .




Widoki są zachwycające .


















(...)

Lokalizujemy najpopularniejsze florenckie zabytki .












I bardzo ciekawy Kościół San Miniato al Monte, który jeszcze zdążymy odwiedzić .





"Zakratowani" na campanilli .









Na górze nie ma obowiązku trzymania się swojej grupy. Patrzeć na Florencję można tak długo jak tylko ma się ochotę. My doczekaliśmy wejścia kolejnych dwóch grup turystów .






Fisheyem też się trochę pobawiliśmy .














Fantastyczne miejsce . Polecamy
Tym bardziej, że dzięki możliwości rezerwacji online, na kopułę da się wejść także podczas jednodniowej wycieczki do Florencji.

Jak zwykle piękne zdjęcia. Do Florencji, będę chciał kiedyś wrócić, żeby zajrzeć przynajmniej do kilku obiektów.
W ogóle jakoś tak nie widać na waszych zdjęciach dużej ilości zwiedzających, czy to taka pora dnia?, czy wakacyjny termin? czy tylko takie ujęcia?, a może to my byliśmy w mega szczycie. W majówkę tłumy były nieprawdopodobne. Nie sądziłem, że tak dużo ludzi może tam być, chociaż jakiś program?/przewodnik? o tym, wspominał. Wszystkie place pełne były zwiedzających, a to co zobaczyłem na Piazza della Signoria, przeszło moje najśmielsze wyobrażenie, ludzi jak na koncercie najpopularniejszego z wykonawców
U mnie pod tymi arkadami, które pokazujesz

marze_na napisał(a):

płynęła wzdłuż Arno druga "rzeka", pełna turystów

Jedynie na Piazza della Santissima Annunziata było spokojnie. Kiedy tam jechać...?
pozdrawiam

marze_na napisał(a):"Zakratowani" na campanilli .

... i później zrób tam zdjęcie ... ...
Pozdrawiam.

Podobno nie ma dobrego terminu.... Znając Marzenę to czekali na puste kadry (przynajmniej niektóre)

kmichal napisał(a):

marze_na napisał(a):"Zakratowani" na campanilli .

... i później zrób tam zdjęcie ... ...

Da się. Tylko, że nie takie, na jakie masz ochotę, ale takie na jakie pozwalają kraty .

piekara114 napisał(a):Znając Marzenę to czekali na puste kadry (przynajmniej niektóre)

Z reguły nam się nie spieszy, bo nie mamy napiętych planów zwiedzania, więc nieraz można poczekać, aż jakaś wycieczka przebiegnie dalej .
A ostatecznie można co nieco wykadrować podczas obróbki .