Buongiorno! Benvenuti! La Bella Sicilia!

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):P.S. A propos princessy, Paweł kazał Ci polecić kokosowe pryncypałki dla odmiany .

Dzięki, jutro zakupię skoro poleca

Zakupiłam i skosztowałam , są ok .
Dostrzegam jednak pewną wadę ... jest ich sporo w tej paczce, a jak już ją otworzyłam, to za długo nie poleżą

kmichal napisał(a):... widoczki, ach te piękne widoczki ... ...

Jeszcze pooglądamy wracając do Palermo .

piekara114 napisał(a):A krużganki bardzo, bardzo na tak..

Tutaj jest parę ładnych fotek z dołu .

tony montana napisał(a):Widoki na Złotą Muszlę spoko, szczególnie blokowiska Palermo

Z tej perspektywy Palermo wygląda jak jedno wielkie blokowisko .

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):P.S. A propos princessy, Paweł kazał Ci polecić kokosowe pryncypałki dla odmiany .

Zakupiłam i skosztowałam , są ok .
Dostrzegam jednak pewną wadę ... jest ich sporo w tej paczce, a jak już ją otworzyłam, to za długo nie poleżą

A tam wadę . Ja dostrzegam zaletę. Możesz ćwiczyć charakter .

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):P.S. A propos princessy, Paweł kazał Ci polecić kokosowe pryncypałki dla odmiany .

Zakupiłam i skosztowałam , są ok .
Dostrzegam jednak pewną wadę ... jest ich sporo w tej paczce, a jak już ją otworzyłam, to za długo nie poleżą

A tam wadę . Ja dostrzegam zaletę. Możesz ćwiczyć charakter .

No i zaś trzeba coś ćwiczyć ...

Monreale

Urządzamy sobie jeszcze mały spacer po uliczkach Monreale.
Słońce jest już nisko, warunki do fotografowania takie sobie. Robimy tylko parę poglądowych pstryków.












Pora wracać. Nawet nie oglądamy się na autobus 389. Już dawno postanowiliśmy, że urządzimy sobie widokowy spacer do przystanku Rocca.

Przed nami Palermo








i dłuuuga Corso Calatafimi kończąca się przy Porta Nuova między duomo, a Palazzo dei Normanni.




Ostatnie promienie słońca oświetlają dolinę Conca d’Oro.






Arrivederci Monreale.







Na Calatafimi Rocca wsiadamy w 309 i wracamy do centrum Palermo w poszukiwaniu jakiejś strawy.

Szeroko zachwalany street food na Vucciria jakoś nie przypadł nam do gustu . Postanawiamy przetestować aperitivo w palermiańskim wydaniu. Bary oferujące późnym popołudniem bufet przekąsek w cenie drinka skupione są w okolicy Teatro Massimo. Największą zaletą tego pomysłu była okazja spróbowania kolejnych lokalnych potraw. Mnie do gustu najbardziej przypadła caponata - warzywny gulasz z bakłażana, selera naciowego i pomidorów. Paweł najczęściej sięgał po sfincione, sycylijską pizzą na grubym, puszystym cieście - typową zwłaszcza dla Palermo i okolic.

marze_na napisał(a):Szczerze mówiąc, Cappella Palatina zrobiła na nas jednak większe wrażenie.
Monreale może imponować wielkością, powierzchnia mozaik (ponad 6 tys m2) też działa na wyobraźnię. Za to mozaiki w CP wydają nam się bogatsze, delikatniejsze i bardziej skoncentrowane. Mniej tła, a więcej treści, jeden motyw goni następny. Mniejsza powierzchnia okazuje się w tym przypadku zaletą .

to można już rozsądzić tylko podczas wizyty. Na zdjęciach oba wnętrza wyglądają świetnie . Powiem szczerze nie spodziewałem się takich perełek na Sycylii. Nabieram coraz większej ochoty na odwiedzenie tej wyspy.

pozdrawiam,
M

Przychylam się do opinii przedmówcy
pzdr.

Pięknie tu w Was, tak sobie nadrabiam przy kawie spore zaległości tylko jak teraz pracować Szczególnie, że jednak tą Etnę z miłą chęcią kiedyś zobaczyła bym na własne oczy A Sycylijskie miasteczka naprawdę są całkiem całkiem.

Pozdrawiam

Zaglądam... i choć obawiam się takich wielkich włoskich molochów jak Palermo i okolice , to jednak miasto wewnątrz sprawia dobre, nawet bardzo dobre wrażenie... A te wnętrza, no cóż - kolejne must see...
Może się wreszcie zdecydujemy/odważymy na południowe Włochy

Mikeee napisał(a):Powiem szczerze nie spodziewałem się takich perełek na Sycylii.

tiwa napisał(a):Przychylam się do opinii przedmówcy

Szczerze? My też .
Wybraliśmy Sycylię, ze względu na południowowłoski klimat, w którym zasmakowaliśmy rok wcześniej w Kampanii i dlatego, że można było liczyć na lato w październiku. Dopiero jak zaczęliśmy planować szczegóły to oczy otwierały mi się coraz szerzej i gęba cieszyła się coraz bardziej.
W rezultacie chyba nigdy wcześniej nie czekałam tak niecierpliwie na żaden wyjazd .

Beata W. napisał(a):Pięknie tu w Was

Dzięki .

kulka53 napisał(a):Zaglądam... i choć obawiam się takich wielkich włoskich molochów jak Palermo i okolice , to jednak miasto wewnątrz sprawia dobre, nawet bardzo dobre wrażenie... A te wnętrza, no cóż - kolejne must see...

Jeszcze trochę się po Palermo w tej relacji pokręcimy.
My akurat dobrze czujemy się w miastach, nawet tak nieuporządkowanych i pokręconych jak Palermo czy Neapol. Ale nawet jeśli ktoś od takich miejsc ucieka, to mimo wszystko warto, żeby dla tych must see zacisnął zęby .

Zajrzałam tu, bo chciałam nadrobić zaległości z ostatnich dwóch dni, a tu taka przykra niespodzianka .
Coś zeżarło zdjęcia

No właśnie, zdjęć nie widać, a na pewno są piękne

Palermo e bella

elka21 napisał(a):Zajrzałam tu, bo chciałam nadrobić zaległości z ostatnich dwóch dni, a tu taka przykra niespodzianka .
Coś zeżarło zdjęcia

tony montana napisał(a):No właśnie, zdjęć nie widać, a na pewno są piękne Palermo e bella

Spokojnie, wrócą.
Wstanie serwer, będą zdjęcia .

A ja za ten czas przyszykuję kolejny odcinek.

06.10 - Palermo

Po śniadaniu opuszczamy gościnne progi B&B Xenia, ale nie żegnamy się jeszcze z Palermo. Zostawiamy bagaże w dworcowej przechowalni i po raz ostatni ruszamy w miasto. To będzie trochę takie tour de chiesa, bo w końcu Palermo kościołami stoi .
Zajrzymy też na bazary, które uwielbimy .


Spacer zaczynamy od dzielnicy Kalsa, jednej z czterech dzielnic historycznego centrum Palermo.




Basilica Św. Trójcy La Magione z 1191 r., romański kościół z wyraźnymi wpływami architektury arabskiej.
Do surowej romańskiej świątyni wiedzie barokowy portal .






Poważnie zniszczony podczas bombardowań Palermo w 1943 r. został po wojnie starannie odrestaurowany do pierwotnego normańskiego wyglądu.









Początkowo kościół znajdował się w posiadaniu cystersów, ale już w 1197 roku został przekazany Krzyżakom i z czasem stał się główną siedzibą zakonu krzyżackiego na Sycylii.









Skoro działał tu zakon to muszą być i krużganki .

















(...)

Kościół Santa Maria dello Spasimo zbudowany został w 1509 r., kiedy na Sycylii panowali Hiszpanie.







Dawny kościół nie pełni już funkcji sakralnych. Trudno zresztą, żeby pełnił, skoro budowla nie ma dachu .

Widok w stronę prezbiterium












i w drugą stronę






i jeszcze do góry .






Rzadki przykład sycylijskiego gotyku czytamy w przewodniku.










Działa tu obecnie ośrodek kultury, organizowane są wystawy, przedstawienia i koncerty.

marze_na napisał(a):skoro budowla nie ma dachu .

... ale za to jakie doświetlenie jest ... ...
Pozdrawiam.