Bella Toskania

z tymi kurczakami maczetowanymi razem z gnatami to mnie zabiłeś

Droga Winna to jedna z najbardziej malowniczych tras Toskanii, oddalona od ogólnie zwiedzanych szlaków. Ma około 160 km, rozpoczyna sie w Rosignano Marittimo, niedaleko wybrzeża. Biegnie wgłąb lądu, kończy się w Piombino. Najbardziej atrakcyjne etapy, wijące się wokół wzgórz, winnic biegną miedzy Bibbona, Bolgheri i Castagneto Carducci.



I tu puszczę jedną fotkę, Bolgheri, miejscowość, w której mieszkał Carducci, wielki poeta Toskanii. Do tego malowniczego miasteczka wiedzie właśnie taka, długa aleja porośnięta cyprysami. Osławiana również przez poetę. Jedna z najpiękniejszych dróg jakie kiedykolwiek widzieliśmy. Także trasa rowerowa...





Pozdrawiam, Grzegorz.

Balla Toskania, dzisiaj kilka fotek z naszego miasteczka, Casale Marittimo, spacerkiem...




Wychodzimy z apartamentu, wyjście bezpośrednio na słoneczną uliczkę.
Idziemy dalej, 100 metrów, Wieża Zegarowa...




Jesteśmy na szczycie miasteczka, widok na okoliczne wzgórza i morze...




Wieża widziana od dołu, z głównego placyku miasteczka...




Główny placyk, w porze dość wczesnej słońce układa kolory...



Schodzimy niżej, średniowieczne bramy, korytarze, zabudowania, wszystko z kamienia...




Idziemy dalej...




Brama i niesamowity średniowieczny balkon...

Wychodzimy poza obszar miasteczka, spojrzenie do tyłu spośród morza słoneczników, prawda że kiczowaty do nieprzytomności obrazek???




Wracamy do apartamentu plątaniną wąskich uliczek...



Jest coś urokliwego w tym miasteczku. Nas do reszty zawojowało.
Pozdrawiam, Grzegorz.

Fantastycznie wszystko opowiadasz. Jestem pod wielkim wrażeniem. Kilka lat temu byłem w Kalabrii i na Sycylii, więc jestem już "zaszczepiony" Włochami:) W tym roku dość poważnie rozważam Toskanię, dlatego interesuje mnie dosłownie wszystko. Podpowiedz z jakimi kosztami trzeba się liczyć. Podaj kilka cen ze sklepów, restauracji, kawiarni czy np. prywatnie kupowanego wina itp.

Pisz dalej, plizzzz.

Jestem miłośnikiem Włoch, momo że jeszcze tam nie byłem, ale takie relacje wspomagają apetyt.

Jak to mówi dojrzała kobieta do młodzieńca..............nie kończ, nie kończ

Dobra, w takim razie dzisiaj trochę historii, bo rzecz będzie o ETRUSKACH. Etruskowie, zwani inaczej Tyrrenami, mieszkali na półwyspie włoskim przed Rzymianami, dla których stali się źródłem wielu inspiracji i przez których zostali wkrótce zastąpieni. Byli chyba najbardziej tajemniczymi mieszkańcami starożytnej Italii i do dziś niewiele o nich wiadomo.

Byli wspaniali i okrutni, takie czasy. Postępowali zgodnie z naszą dzisiejszą regułą, co cię nie zabije, to wzmocni. Zasady mieli twarde, ale równocześnie olbrzymie zamiłowanie do tworzenia czegoś w rodzaju kultury i sztuki.

Etruskowie do wieku XX byli ludem zapomnianym. Na ziemiach ludu, który kiedyś był najpotężniejszy w Italii rosły nowe państwa. Państwa te rozpadły się, a na ich gruzach powstały następne,a proces ten trwał ponad 2000 lat. Właściwie dopiero wiek XX dzięki odkryciom archeologicznym wskrzesił pamięć o Etruskach. Dzięki ogromnemu materiałowi archeologicznemu, zaczęły się przed oczami współczesnych historyków otwierać dzieje Etrusków.

Miejsce akcji- Volterra, Muzeum Etrusków na głównej turystycznej ulicy. Przykład- pieniądze, posługiwano się nimi już 1000 do 500 lat przed naszą erą. Brak porównania do naszych terenów w tym czasie...



Dzięki odkryciom archeologicznym możemy dzisiaj poznawać wspaniałe dzieła artystów etruskich. Czołowe osiągnięcia artystów etruskich przypadają na VI w p. n. e. Największymi mistrzami Etruskowie byli w dziedzinie rzeźby. Posągi ich zadziwiają znakomitym uchwyceniem scen w ruchu, żywością i realizmem. Do czasów dzisiejszych przetrwały wspaniałe rzeźby nagrobkowe przedstawiające mężczyzn i kobiety w postaci leżącej jak np. pary z sarkofagów z Ceretei i z Voltera. Właśnie to widzimy na kolejnej fotce...



Malarstwo etruskie jest nam znane dzięki doskonale zachowanym zabytkom w grobowcach. Przedstawiano na nich sceny z życia zmarłego. obrazy etruskie cechuje oryginalne operowanie zestawami kolorów. W sztuce etruskiej mimo jej oryginalności widać pewne wpływy greckie. Tu malowidła gołych Etrusków, więc byli całkiem OK...




I kolejna fotka z muzeum...



Biżuteria etruska słynęła w świecie antycznym ze swego poziomu i kunsztu wykonania. Rzemieślnicy z Toskanii byli doskonałymi brązownikami i jubilerami. Mnie spodobały się fantastyczne koniki...



Pozdrawiam, Grzegorz.

Jasne, muzea to ogólnie nudziarstwo, ale to akurat chcieliśmy zobaczyć, trochę poczytaliśmy o Etruskach. Wypadało.

Wracając do tematu kulinarnego, jeśli nie macie tu sprzeciwu, kilka fotek.

Symbol Toskanii, dzik. Bo dzik jest dziki, dzik jest zły, dzik ma strasznie ostre kły. Te toskańskie są jakby mniejsze niż nasze polskie odpowiedniki. Widzieliśmy kilka po drodze, łazi to tałatajstwo po polach i lasach, mnoży się okrutnie, trafia potem do sklepów, już jako materiał przerobiony.



Fajny kapelusik, nieprawda???



I na grilla i w przetworach, całkiem dobrze się nadaje. Myślałem, że jak dziczyzna to od razu odjazdowe ceny, a tu całkiem przystępne. Również w knajpach.




Cuchnące dzicze nóżki, przetwory zarówno ze świni jak i z dzika. Do wyboru, do koloru...




To już są towary lepszej kategorii, zarówno dojrzewające świńskie gicze, szynka prosciutto pochodzenia z Toskanii oraz sery, regionalne i oczywiście prawdziwy Parmigiano Reggiano. Kwintesencja smaków Italii...




I jeszcze raz, spory wybór serów, fajny zapaszek, jeżeli wejdziecie do takiego sklepu, przesycone zapachy dojrzewającego prosciutto i serów, z resztą, wiecie sami...

Pozdrawiam. Grzegorz.

I tu też proszę o dużo dobrego Toskańskiego jedzenia, jestem głodny , wiec kucharze do rondla, a na stoł dobra wyżerka. I jasne że z fotkami.

Coś prostego, co można zrobić w każdej kuchni nastawionej na ciepłe klimaty, gdzie smak letnich warzyw przypomina o wakacyjnych podróżach i przygodach.

Toskański misz-masz z cukinii, cebuli i pomidorów. Zaczynamy od kupienia filetu z piersi kurzych. Średnio pokroić, obtoczyć w ziołach, trochę oliwy, soli. Szybko podsmażyć na patelni, odstawić. Teraz kroimy cebulę, cukinię - wrzucamy do gara, dusimy podlewając nieco oliwy, białego wina. Dodajemy podsmażony filet.



Wrzucamy zioła, pokrojone drobno pomidory, a nawet lepiej te z puszki, w sosie pomidorowym. O ile są toskańskie, to nawet nie trzeba dodawać cukru, bo słodycz ich ze słońca pochodzi...

Krótko dusimy, podajemy z pieczywem, winem...




A skąd bierzemy zioła??? w Toskanii sięgamy do ogródka lub niewiele dalej, Tu liście laurowe rosnące przy parkingu gdzie trzymaliśmy samochód, ot tak w formie żywopłotu... Jasne że do Polski przywiozłem duży zapas pozyskanych ziół różnego rodzaju. Niestety, już prawie wyszły. Czas więc planować nową wyprawę!!!



Polecam Toskanię na lato. Warto. Pozdrawiam Grzegorz.

Witam, pozdrawiam autora i innych, obytych z Toskanią.
Planuje długi weekend spędzić w tym rejonie i w związku z tym mam parę pytań dotyczących planu pobytu - proszę o uwagi, korekty itp.

pobyt 6 nocy (5 dni)
po 3 noclegi (Chianciano terme i okolice Florencji - Carmignano)
1 dzień: Montepulciano , Pienza , Montalciano - dodatkowo ewentualnie- Sorano , Pitigliano - jak starczy sił
2 dzień Cortona , Arezzo , Anghiari
3 dzień - przejazd po śniadaniu do "części florenckiej" po drodze :
Siena , San Gimignano , ewent.: Colle di val d'elsa
4 dzień: Florencja autobusem
5 dzień: San Miniato , Pisa , Lucca , ewentualnie Pistoia

6 dzień: do domku!

Poza Florencją i Sieną pominięto najważniejsze - Volterrę.
Trzeba połączyć z San Geminiano to po drodze.

volare77 napisał(a):Poza Florencją i Sieną pominięto najważniejsze - Volterrę.
Trzeba połączyć z San Geminiano to po drodze.

Dzięki - wywalam z 3 dnia: Colle di val d'elsa
wkładam w plany Volterrę .
Da się zwiedzić w ciągu jednego dnia :
Sienę , Volterrę i San Gimignano

ciężko będzie, ale da radę ... tylko tej Sieny szkoda - dobrze tam spędzić dzionek, a nie pędzić, jak to my zrobiliśmy :@(

i teraz musimy tam znowu jechać ;@)

Torac napisał(a):

volare77 napisał(a):Poza Florencją i Sieną pominięto najważniejsze - Volterrę.
Trzeba połączyć z San Geminiano to po drodze.

Dzięki - wywalam z 3 dnia: Colle di val d'elsa
wkładam w plany Volterrę .
Da się zwiedzić w ciągu jednego dnia :
Sienę , Volterrę i San Gimignano

Plan ambitny, ale z mojego punktu widzenia nie do zrealizowania. Wyjaśniam dlaczego. Same przejazdy sporo trwają, a tu nie jest tak, że wjeżdżasz, stopujesz cara i już do zwiedzania. Tu jeszcze trzeba znaleźć miejsce, a dobrego w późniejszych godzinach trudno... tym bardziej, że takie duże plany. A samo zwiedzanie- w takich warunkach bardzo po łebach i chyba w końcu już nie będziesz wiedział w jakim mieście jesteś. Nie żebym krytykował, ale zagonisz się i to nie będzie fajne...

Toskania jest miejscem do nieśpiesznego zwiedzania. Tu trzeba smakować krok po kroku, rozglądać się nie tylko po bokach ale i do tyłu, bo na pewno coś przepuściliśmy. Trzeba mieć czas, aby skręcić ze szlaku do małego miasteczka, ot takiego na wzgórzu, jeśli nawet o nim nic w przewodniku nie pisze. Proszę, przykład.



I nieraz warto, w szczycie dnia zatrzymać się, wysiąść z cara, powąchać niespotykanego wymieszania olejków eterycznych, pinii, i zajechać do agro-turystki kupić domowej roboty wina, oliwy...



Życzę wam jazdy po takich zadupiastych drogach, odejścia od autostrady a nawet głównego oznakowanego traktu, bo tylko tutaj spotkacie prawdziwą Toskanię

Pozdrawiam. Grzegorz.

Super ta fotka z drzewami wzdłuż drogi.