Z księżyca na południe - wakacje 2018

maslinka napisał(a):

Epepa napisał(a):Maslinko, pamiętam chyba Twoją relację z Trebinje. O ile się nie mylę, poszłaś wtedy zobaczyć most, a Twój Mąż został w aucie?

Tak było Był zmęczony prowadzeniem auta bośniackimi dróżkami i twierdził, że i tak wszystko widzi
Potem byliśmy jeszcze w restauracji na wzgórzu Gračanica.

My za to nie byliśmy na tym wzgórzu więc też mamy Trebinje do poprawki.

23 sierpień 2018, środa

Jak już wspominałem wcześniej druga część naszych wakacji w dużej części została przeznaczona na wycieczki i zwiedzanie. Na szczęście reszta rodzinki w większości przypadków wspiera moje potrzeby w tym temacie a przynajmniej głośno nie protestują Będąc tak daleko na południu nie mogłem sobie odpuścić miejsca które już od dawna chciałem odwiedzić.
Dzisiaj jedziemy do Kotoru.


Żeby być koło 9 na miejscu startujemy już po godzinie 6 z Mlini. Jedziemy na przejście graniczne w Karasovići. Po drodze mijamy Dubrovnickie lotnisko w Čilipi. Droga przebiega na podejściu do lądowania samolotów, miałem cichą nadzieję że podczas naszego przejazdu będzie któryś lądował nad naszymi głowami ale niestety nic nie lądowało. A tak to wygląda w googlach.


Na granicy jesteśmy o wczesnej porze więc nie ma dużego ruchu ale i tak z 20 minut schodzi nam na czekaniu w kolejce.
Niestety potem jest już gorzej. Czarnogóra w tych okolicach jest bardzo zakorkowana. Jest duży ruch a drogi wąskie i kręte.
W Herceg Novi załapujemy się na poranny szczyt ruchu. Zamierzamy nie korzystać z przeprawy promowej przez zatokę tylko objechać ją dookoła.
Obiecywałem sobie po tej trasie pięknych widoków, niestety rzeczywistość przegrała z oczekiwaniami. Może to wczesna pora i brak słońca które jeszcze nie wyszło spoza gór ale widoki nie rzuciły mnie na kolana. Nie żeby nie było ładnie ale kojarzyłem widok Boki Kotorskiej z innej perspektywy a teraz jadąc wzdłuż jej brzegu nie robiła już takiego wrażenia.

Ale zbliżamy się do celu naszej podróży. Kotor wita nas już słońcem (czasem tylko zasuniętym chmurami) .

Parkujemy na dużym parkingu w centrum tuż przy nadbrzeżu. Jest 8.30 i są jeszcze miejsca, ale obawiam się w późniejszej porze może być problem ze znalezieniem tam miejsca.


Do starego miasta prowadzi palmowa aleja.


Obok zaparkował wycieczkowy autobus.


Jesteśmy już za murami. Wieża zegarowa z XVII wieku to najbardziej charakterystyczny punkt starego miasta


Stoi ona na głównym palcu miasta - Trg od Oružja



Idziemy dalej, docieramy do Katedry Świętego Tryfona. To katedra rzymskokatolicka pierwotnie romańska z XII wieku. Z powodu kolejnych trzęsień ziemi odbudowywana i przebudowywana w innych stylach. Po ostatnim trzęsieniu z 1979 znów odbudowana w pierwotnym romańskim stylu.


Kawałek dalej jest wejście na kotorską fortecę. Niestety za mało mamy czasu żeby tam wejść. Wiem że piękne widoki nas omijają ale jeszcze tu kiedyś wrócimy


Naszym stylem zapuszczamy się w wąskie uliczki.


Gacie też wiszą ale tutaj to dekoracja


Muzeum morskie na pięknym kameralnym placyku.



Kawałek dalej (zresztą wszystko tu jest kawałek dalej bo stare miasto nie jest ogromne) stoi piękna cerkiew Św Łukasza. XII wiek styl romańsko-bizantyjski.


No i gdzie się nie obejrzeć to są koty. W końcu to Kotor ale zbieżność nazw jest przypadkowa





Wracamy do maleńkiego Św. Łukasza.


Po drugiej stronie placu druga cerkiew Św Mikołaja. Ta jest większa i nowsza (początek XX wieku)


Wracamy na główny plac miejski


A z niego wychodzimy na miejskie mury skąd widać pobliską marinę.


I zaparkowany wycieczkowiec


Wychodzimy przez bramę Škurde



Tu widać jak miejskie mury łączą się ze skałami wzgórza a wśród nich poprowadzone są mury forteczne broniące dostępu do miast od tamtej strony.


To koniec naszej przechadzki po Kotorze. Byliśmy tu 2 godziny i obeszliśmy chyba wszystkie jego uliczki. Nie zwiedzaliśmy wnętrz i muzeów no i nie wspięliśmy się na fortecę. Nie da się poczuć klimatu miasta w takim tempie ale wystarczyło czasu żeby się nim zauroczyć. Następna wizyta na pewno będzie z noclegiem tak by poznać też wieczorny i nocny Kotor.

Opuszczamy miasto ale zostajemy jeszcze w Czarnogórze.

cdn.

mchrob napisał(a):Dzisiaj jedziemy do Kotoru.

Chętnie sobie przypomnę. Miło wspominamy to miasto i wejście na mury.

Kotor jeszcze przed nami. Niestety, w zeszłym roku nie udało się go odwiedzić, chociaż plany były. Pięknie wyglądają te kamienne domy na tle gór. Tak jak mówisz, na takich kilkugodzinnych wycieczkach trudno jest poczuć klimat miejsca. Ja miałam podobne odczucia, gdy zwiedzałam Dubrownik i Korczulę.

Piękne miasto.
Przy tych górach jedynie wycieczkowiec wydaje się być w odpowiedniej skali

Ciekawe, czy ta bielizna na sznurze należy do kogoś konkretnego, czy do miasta - jako dekoracja ?
Mimo,że tylko 2 godziny, to chyba warto było. I przeogromnych tłumów nie widać, za to kotorów multum

O Kotor
Cudowne miasto, gorąco polecam na dłuższy pobyt.
Wieczorny Kotor to dopiero jest bajka

Niezwykle klimatycznie jest w Twoim Kotorze. No i te inne kotory

Kotorów w Kotorze plątają się całe stada. Jest nawet muzeum im poświęcone.
A to że nie musieliśmy przebijać się między tłumami turystów to zasługa wczesnej pory.
Jak my już wracaliśmy do samochodu to ludzie dopiero się schodzili.

Ale że równowaga w przyrodzie musi być zachowana to jeszcze będzie nam w tym dniu zaznać "przyjemności" obcowania z ludzką masą. Ale to już w kolejnym odcinku.

maslinka napisał(a):Kotor! Cudownie! I oczywiście mnóstwo kotorów na czterech łapach

mchrob napisał(a):Następna wizyta na pewno będzie z noclegiem tak by poznać też wieczorny i nocny Kotor.

Polecam to Wam z całego serca!

Zapragnąłem kolejnej wizyty dzięki Twojej relacji

cd.

Wypad do Czarnogóry miał być połączeniem zwiedzania i wypoczynku. Dlatego też po zwiedzeniu Kotoru mamy zaplanowany plażing. Poranek był bardzo przyjemny temperaturowo bo słońce kryło się za chmurami lecz z każdą minutą robi się coraz goręcej. Moczenie tyłków w wodzie przyda się nam bardzo.

Jedziemy na plażę Plavi Horizonti która jest oddalona o kilkanaście kilometrów od Kotoru. Zwykli kierowcy jadą trasą wyznaczoną na niebiesko na około półwyspu. Ale wybitni dają się poprowadzić nawigacji odcinkiem zaznaczonym na czerwono. Zgadnijcie do jakiej grupy kierowców ja się zaliczam?


Wybitny kierowca pokierowany zostaje na wąską dróżkę biegnącą na drugą stronę półwyspu. Oczywiście nie jest to droga po płaskim tylko strome podjazdy pod górę. Miejscami kończy się asfalt i droga przechodzi w plac budowy. A na zakończenie okazuje się świeżo wybudowaną ulicą z pięknym gładkim asfaltem i wybrukowanymi chodnikami.

Zresztą sami zobaczcie.


Przy plaży jest duży płatny parking - koszt chyba 3 EUR o ile dobrze pamiętam.
Ilość samochodów daje mi powoli do myślenia co nas czeka. Ale rzeczywistość przerasta wyobrażenia


Tłumy jak we Władysławowie przy ładnej pogodzie


W tą stronę trochę mniej przytłaczający widok.


Zatoczka ma piaszczyste wolno opadające dno. Podobne jak plaża Prapratno na Peliesacu.


O ile w wodzie nie ma problemu ze znalezieniem sobie miejsca. To na piasku tłum.


W pełnym słońcu wygląda tylko trochę lepiej.


No nic to. Przyjechaliśmy tu to już zostajemy. Lokujemy się na skraju plaży poza największym tłumem. Tylu ludzi nie może się mylić musi być tutaj fajnie. (Ale jednak się mylą - odzwyczajony jestem od odpoczynku w takim tłumie)



Ale jak patrzy się w tą stronę to da się przeżyć


Jak potem przyglądnąłem się rejestracjom samochodów to dużo tu oprócz miejscowych odpoczywa Serbów.
Tuż przy plaży jest duża restauracja w której jemy obiad. W sumie spędzamy tu ze 2-3 h i jedziemy dalej zwiedzać Czarnogórę.

cdn.

Słyszałam, że plaże w Czarnogórze są zatłoczone, ale nie wyobrażałam sobie, że aż tak.

Zatkało mnie normalnie. Więcej luda, niż wszystkich hipisów na Gulaszu razem wziętych