Turcja w cztery tygodnie

Bernadr C napisał(a):Ja też uważam, że obecnie w Turcji znacznie przewaza element pekuniarny, czyli jak zyskać kase dzieki turtstom. I nie zawsze robią to z uśmiechem, ale tak jest dzisiaj prawie wszedzie. Niestety, u nas też.

W Turcji z przypadkami prób naciągania spotkałem się tak sporadycznie, że mogę je uznać, jako błąd pomiarowy. Ale fakt - unikałem kurortów.

janniko napisał(a):A tak poza tym, Franz, piękne zdjęcia!!!
Żona już jest zachwycona!

Cieszę się bardzo.
Jeszcze trochę teraz tej Kapadocji tu będzie. A potem muszę porządnie i po kolei przejechać przez ten wschód. Chyba się zapętlam...

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Z wierzchołka tzw. twierdzy Uchisar widok na wszystkie strony wspaniały.





Zbliżenie na tablice Mojżesza.



Chałupy w stylu podhalańskim.



Zaintrygowała nas druga skała Uchisar, oddzielona głęboką przełączką.





Schodzimy więc ze szczytu, kieując się w stronę siodła.



Zaglądamy do pomieszczeń, których kraty nie są specjalnie szczelne. Ale w środku niczego ciekawego nie ma.



Trawersujemy w kierunku drugiej skały.

Niektóre kondygnacje nadgryzione zębem czasu.





Ale warto wejść do środka.



I wyjrzeć przez okno na zewnątrz.



Po schodkach na kolejne piętra.



Z innych okien widoki na następne stanowiska rakietowe.



Wychodzimy - sam już nie wiem, na którym piętrze jesteśmy.



Ale trafiamy na przełączkę między skałami.



Chwila zastanowienia - dokąd teraz. W prawo?



A może najpierw jednak w lewo.

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Wchodzimy do wydartych skale pomieszczeń.





Skały są na tyle blisko siebie, że można - jak we współczesnych osiedlach - zaglądać sąsiadom do okien.





Wychodzimy z domu i odwiedzamy jeszcze sąsiadów.





Można by tu spędzić jeszcze sporo czasu. Ale wzywają nas inne miejsca przepięknej Kapadocji.



Żegnamy Uchisar i udajemy się w dalszą trasę.



Ale nie będzie ona długa.

Zmierzamy do Goreme (Göreme).



Uchisar od Goreme dzieli tylko parę kilometrów.



Ale warto zatrzymać się po drodze.



Rzucić okiem na kilka samotnie sterczących ostańców.



Jest już późne popołudnie, a do tego w końcu niebo się rozchmurzyło.



Wreszcie słońce wydobywa z tufowych skał ich piękne barwy.



Chciałoby się tu poszwendać nieco dłużej, ale nie ma na to czasu.



Jeszcze tylko postanawiamy przyjrzeć się bliżej sterczącemu, rozwartemu pyskowi olbrzymiego wieloryba.



Zaglądamy również do wnętrza, gdzie zastajemy ślady po jego ofiarach.



I już najwyższa pora poszukać noclegu w Goreme.

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Parkujemy wóz i wyruszamy na obchód miasteczka.





Byłem w Goreme cztery lata wcześniej, ale wtedy skupiłem się na głównej tamtejszej atrakcji, więc teraz z ciekawością przemierzamy uliczki oboje.





Przy okazji znajdujemy sobie i hotel na bieżącą noc. Z tego tarasu jest wejście do pokoi, wydrążonych w tufie.





Wracamy po wóz, podjeżdżam pod hotel, gdzie się rozpakowujemy.
Mamy do zachodu słońca jeszcze trochę czasu - warto go więc wykorzystać.





Rzucając okiem na wystawy kramów, powoli wychodzimy poza niewielkie centrum.





Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.freehost.pl
http://wfs.cba.pl

Jak wspominałem już gdzieś na forum- byłem w tych miejscach dwa razy ( 1989/1990) ...niestety zdjęcia które wtedy zrobiłem straciły zupełnie to coś co nazywano wówczas kolorem.

Dziś są w tonacji "wyblakłej ochry" ....nawet bardzo , bardzo wyblakłej .

Dlatego z dużą przyjemnością oglądam Twoje zdjęcia ( jak i innych zamieszczane na cro.pl.) z tureckiego szlaku.

Dziękuje za ponowną podróż!

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):...niestety zdjęcia które wtedy zrobiłem straciły zupełnie to coś co nazywano wówczas kolorem.

Bardzo wiele też zależy od aktualnego naświetlenia. W Uchisar miałem przeważnie niebo zachmurzone i tych kolorów zbyt dobrze nie widać. W Goreme było już znacznie lepiej.

mariusz-w napisał(a):Dziękuje za ponowną podróż!

Nie jest wykluczone, że największą frajdę tą ponowną podróżą sprawiam sam sobie.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Franz napisał(a): Bardzo wiele też zależy od aktualnego naświetlenia. W Uchisar miałem przeważnie niebo zachmurzone i tych kolorów zbyt dobrze nie widać. W Goreme było już znacznie lepiej...

Franz.
Piękne zdjęcia! Very nice!

Co do zachmurzonego Uchisar, to moim zdaniem właśnie dzięki temu "zachmurzonemu" oświetleniu uzyskałeś na kilku spośród tych zdjęć po fajny bajkowy klimat, jakby z miasteczka Hobbitów!
Nie jestem fotografem, ani się na tym nie znam zbytnio... odbieram zdjęcia "na czuja".
Tutaj podoba mi się to rozproszone i monotonne światło. Tworzy taki mroczny efekt jakby "zastygnięcia w czasie"...
ładne..

Proszę o więcej..


pozdro

Re-we-la-cja!!!!!!!!
Pozdrawiam

janniko napisał(a):Co do zachmurzonego Uchisar, to moim zdaniem właśnie dzięki temu "zachmurzonemu" oświetleniu uzyskałeś na kilku spośród tych zdjęć po fajny bajkowy klimat, jakby z miasteczka Hobbitów!

Hmmm... w ten sposób na to nie spojrzałem.

janniko napisał(a):Proszę o więcej..

Odeta napisał(a):Re-we-la-cja!!!!!!!!

Postaram się jak najszybciej wrzucić kolejną partię; jak się uda, to jeszcze dziś. Mimo, iż Goreme było już prezentowane w innych relacjach. Ale tam rzeczywiście - można chodzić, oglądać i nie czuć przesytu...

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

Wychodzimy poza ostatnie zamieszkałe skały.



Zbaczamy z szosy w lewo.



Pośród traw krzyżuje się mnóstwo drobnych ścieżek, więc można podejść bez obaw, że ostre trawska wcisną się do butów.



Dochodzimy na skraj dolinki.







Na horyzoncie widać zwiedzony wcześniej Uchisar (Trzy Twierdze).



Kierujemy wzrok w jego stronę.



A nawet na tej fotce jeszcze go trochę widać.

Nieziemskie widoki.

JacYamaha napisał(a):Nieziemskie widoki.

Wprawdzie niższe od turni w Dolomitach, ale za to jakie szpiczaste!

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

JacYamaha napisał(a):Nieziemskie widoki.

Ludzką ręką lekko zmienione. Ale spiczaste kopczyki niezwykłe.
Mnie fascynują kolory, widać, że od pory dnia różne efekty kolorystyczne można osiągnąć.