Turcja Osiołkiem 2022 i 2023

Piotrze - jeśli na początku przyszłego sezonu Osiołek nie odwiedzi naszych okolic - masz to jak w banku że odmówi Wam posłuszeństwa

PS - smak szampana czuję do dziś

piotrf napisał(a):Nam udało się zapoznać z zachodnią połową tego wspaniałego kraju , pomimo tego że świadomie odmawialiśmy sobie wielu atrakcji turystycznych - jest ich tam mnóstwo , a nadmiar powoduje uczucie przesytu .

Nam bardziej przypadła do gustu część środkowa oraz wschodnia, ale zachodniej również nie można niczego odmówić.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kapitańska Baba napisał(a):Piotrze - jeśli na początku przyszłego sezonu Osiołek nie odwiedzi naszych okolic - masz to jak w banku że odmówi Wam posłuszeństwa

PS - smak szampana czuję do dziś

W tym roku powrót z Horyńca i Radruża był bardzo późno , uznaliśmy że zbyt późno na niezapowiedzianą wizytę

PS - w ubiegłym roku ( w tym też ) robię z białego wina

Franz napisał(a):Nam bardziej przypadła do gustu część środkowa oraz wschodnia, ale zachodniej również nie można niczego odmówić.

Witaj , Wojtku , miło mi że znalazłeś czas
Środkową część poznaliśmy trochę , co pokażę później , wschodnia jest w planie na przyszły rok , mam nadzieję że trzy tygodnie wystarczą


Pozdrawiam
Piotr

2. Jedziemy

26.05.2022 wieczorem zapakowaliśmy wszystkie niezbędne rzeczy i zbędne "przydasie" do samochodu zatankowanego po korek - 100 l paliwa , 80 l wody .
27.05.2022 wróciłem z pracy o trzynastej , zjedliśmy obiad , chwila na odświerzenie , "wykąpaliśmy" też przed podróżą naszego Osiołka i wyjechaliśmy z Krosna na nasz najdłuższy , długo wyczekiwany tegoroczny urlop .
Plany dotyczące tej konkretnej destynacji wcześniejsze były i owszem , ale COVID ( i kilka jeszcze sytuacji życiowych ) skutecznie nam je pozmieniał .



Agnieszka jedzie wyposażona w gwarantujące dobrą pogodę historyczne "Klapki pogodowe" - zadbają o nas w tej kwestii . . .







Podwieczorek gdzieś po drodze . . .



Przed serbską granicą , na wysokości Röszke przerwa na kolację , piwo i nocleg



Rano , po śniadaniu przekraczamy granicę serbską i autostradą kierujemy się na południe podziwiając bezkres pól uprawnych i popisy kierowców sportowych aut .
Jedziemy odwiedzić Jagodinę , żeby sprawdzić co się tam zmieniło od naszej wizyty w 2018 roku , a także zrobić zakupy świeżych produktów w pekarze i na targu warzywnym . Jest to również okazja do krótkiego spaceru w celu rozprostowania kości przed kolejnymi godzinami jazdy. Z zadowoleniem stwierdzamy , że miasto ma nową , wygodną drogę łączącą z autostradą , modernizowany jest też stary łącznik









Osiołek rwie się do drogi , więc kierujemy się w stronę Bułgarii , robiąc co jakiś czas przerwy na posiłki i dobrą kawę . Burek plus jogurt pekarski to jest to













Szczyty gór nad Sofią częściowo pokryte płatami śniegu , pogoda robi się jakoś mniej "południowa" , ale potem jest już coraz lepiej i granicę turecką po wypełnieniu wszystkich formalności , okazaniu wszelkich niezbędnych dokumentów przekraczamy bez problemów . Jesteśmy w Turcji

Szerokim łukiem omijać kłopoty i dobrze się bawić to cele główne , a przy okazji dobrze byłoby zobaczyć coś , czego jeszcze nie widzieliśmy ( krajobrazy , "kamienie" itp. itd. ) , wymoczyć w ciepłym morzu , zjeść dobre jedzonko , poznać ciekawych ludzi , ich kulturę i obyczaje , zwyczajnie i po ludzku zanurzyć się w ich świecie .


Kolejny kraj dla nas i Osiołka , i kolejna naklejka przyklejona zaraz po przekroczeniu granicy . Edirne przywitało nas gorącym , suchym powietrzem , zapachem ziół i nawoływaniem muezina , ale o tym w następnej części


Pozdrawiam
Piotr

Ciekawi mnie jak macie waszego Osiołka urządzonego w środku. Długo już nim jeździcie?

Dogoniłam Was, więc chcesz czy nie, wsiadam do Osiołka i jadę z Wami. Gdzieś tam się wcisnę między bagaże . Trzeba było nie kusić człowieka TAKĄ zajawką .
A na poważnie, to bardzo się cieszę Piotrze, że zdecydowałeś się pisać, bo jak już wspomniałam u Gosi, objazdówka po Turcji to moje marzenie i na 100% je zrealizuję. W 2023 nie, bo syna wesele , ale w 24 maks. 25 . Będę miała gotowy plan podróży .

mchrob napisał(a):Ciekawi mnie jak macie waszego Osiołka urządzonego w środku. Długo już nim jeździcie?

Nie jeździmy długo - trzy lata , około 26 000 km . Co do urządzenia - dwa fotele obracane z przodu , podwójna kanapa po drugiej stronie stołu , po złożeniu oparcia kanapy łóżko ma wymiary 210 x 134 cm , kuchenka na kartusze i lodówka wyciągane na zewnątrz ( opcja dobra przy rozłożeniu Fiammy ( namiot do rolety - dobre przy kiepskiej pogodzie ) szafki i półki . . . prysznic wolnostojący . Pojazd specjalny ( kamper ) zarejestrowany na dwie osoby . Można nim parkować na wszystkich parkingach , również podziemnych , opłaty jak za osobówkę . My jesteśmy z niego zadowoleni .


Pozdrawiam
Piotr

wiola2012 napisał(a):Dogoniłam Was, więc chcesz czy nie, wsiadam do Osiołka i jadę z Wami. Gdzieś tam się wcisnę między bagaże . Trzeba było nie kusić człowieka TAKĄ zajawką .
A na poważnie, to bardzo się cieszę Piotrze, że zdecydowałeś się pisać, bo jak już wspomniałam u Gosi, objazdówka po Turcji to moje marzenie i na 100% je zrealizuję. W 2023 nie, bo syna wesele , ale w 24 maks. 25 . Będę miała gotowy plan podróży .

Witaj , Wiolu
Marzenia trzeba spełniać , miło mi będzie jeżeli ta relacja na coś Ci się przyda . Trzymam kciuki za Twoje i swoje plany związane z tym krajem


Pozdrawiam
Piotr

Edirne część pierwsza

Edirne lub Adrianopol ( gr. Αδριανούπολη , Adrianopoli , bułg. Одрин , Odrin ) – miasto w europejskiej , północno-zachodniej części Turcji , na Nizinie Trackiej , przy ujściu rzeki Tundża do Maricy ( więc kamiennych mostów i mostków tam sporo ), obecnie w pobliżu granicy z Grecją oraz Bułgarią. Pierwotnie miasto było zamieszkiwane przez plemiona trackie. Około roku 120 n.e. zostało rozbudowane przez cesarza rzymskiego Hadriana , a nazwę z Adrianopola zmieniono na Hadrianopolis. Było wówczas bardzo ważnym i szybko rozwijającym się rzymskim ośrodkiem administracyjnym . W 378 roku rozegrała się w jego pobliżu
bitwa , w której Goci wspierani przez Alanów i Hunów rozgromili armię rzymską i zabili Flaviusa Walensa , który był drugim cesarzem ( pierwszym był wybrany przez legiony jego starszy brat Walentynian I dzięki powszechnemu wówczas przekonaniu, że dla sprawnego zarządzania tak potężnym i rozległym imperium niezbędnych jest dwóch władców ) .
Prefekt Wschodu , który nie czekał na posiłki prowadzone przez Flaviusa Gracjana oddał życie , a szkoda bo w czasie swoich rządów dbał o odbudowę zniszczonych wojną miast i starał się zapewniać zarządzanym prowincjom możliwości rozwoju , surowo karał nadużycia i malwersacje urzędników , wystrzegał się także faworyzowania krewnych będąc jednocześnie wierny bratu ( przydałby się taki rządzący u nas ) .
W okresie bizantyńskim Adrianopol był stolicą prowincji Macedonia. W 1254 roku w pobliżu miejscowości stoczono bitwę pomiędzy założonym w 1204 roku przez Teodora Laskarysa i jego popleczników na terenie Azji Mniejszej Cesarstwem Nicejskim a Bułgarią . W XIV wieku , a dokładniej w 1361 roku miasto zdobyli Turcy osmańscy pod dowództwem Murada I ( 1360 - 1389 ) , który z Bursy do Edirne przeniósł stolicę swego państwa . Chłopi bizantyjscy uciekali z terenów niepewnych i osiedlali się w granicach coraz potężniejszego Imperium , więc ilość mieszkańców , a przez to znaczenie miasta i rejonu rosła . W trakcie wojny domowej w Turcji ( 1402 - 1413 ) Edirne pełniło rolę jednej ze stolic ( pod panowaniem Sujemana i Musy ). W 1413 roku Edirne zostało stolicą całej Turcji i rolę tą pełniło aż do zdobycia przez Turków Konstantynopola w 1453 r. Podczas wojen bałkańskich o miasto walczyli z Turkami Bułgarzy , którzy na krótko je zajęli , potem w 1920 Grecy , ale w 1923 wrócił do Turcj .















Z tym miastem związane były losy patriarchów Germana III , Marka II Ksylokarawesa , Joazafa II zwanego Wspaniałym , Antyma II , Neofita IV i Kalinika IV , Dionizego V , Şahina Giray ( Szahin Girej - ostatni chan Chanatu Krymskiego przed jego przyłączeniem do Imperium Rosyjskiego ) , Alipiusza Słupnika - świętego kościoła katolickiego i prowosławnego , wielu słynnych zapaśników i zapaśniczek , atletów . Ważnymi obywatelami byli także Sułtan Cem ( Dżem , Jem , Zizim , ur. 22 grudnia 1459, zm. 25 lutego 1495 ) – pretendent do tronu Imperium Osmańskiego w XV w. Cem był trzecim synem sułtana Mehmeda II
Zdobywcy i przyrodnim bratem sułtana Bajazyda II, a tym samym stryjem sułtana Selima I , Yirmisekiz Mehmed Çelebi (ur. 1670 w Edirne, zm. 1732) – turecki dyplomata , którego sułtan Ahmed III wysłał na dwór Ludwika XV w 1720 roku . Jako ciekawostkę Yirmisekiz to 28 po turecku , ale Celebi nie był dwudziestym ósmym Mehmedem , tylko służył w 28. batalionie Janczarów . Jego syn , który został Wielkim Wezyrem nosił po ojcu imię "Yirmisekizzade" ( "syn dwudziestki-ósemki" ) . Dziś Çelebi pamiętany jest przede wszystkim jako autor relacji z podroży do Francji zwanej: "Sefaretname".

Dziś to ośrodek przemysłu i turystyki , z Trackim Uniwersytetem ( Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma Ve Uygulama Merkezi ) i mnóstwem ciekawych zabytków np. kompleksy Bajazyda ( XV-XVII w. ) i Selimiye Mosque (1575) , liczne pałace zbudowane w XV i XVI wieku .
CDN

Pozdrawiam
Piotr

Podróż w takim stylu, jaki lubię najbardziej, ale od jakiegoś czasu trudno nam się wybrać autem na "podboje" ciepłych krajów. Musimy zmienić auto, stare volvo mogłoby już nie podołać takim wojażom... O czymś takim jak Wasz Osiołek nie mamy nawet co marzyć, ale inne nadające się dla nas, to też wydatek nie na obecne czasy. Śledzę jednak z uwagą Twoją relację, bo kierunek ciekawy (aczkolwiek po zmianie auta, pewnie na pierwszy ogień znów Grecja), fotki super! Lata temu, moja córa i wówczas jeszcze nie-zięć, przejechali przez środkową Turcję z małą przyczepką Niewiadówką - byli wtedy w Syrii (jeszcze przed tamtejszą wojną), Libanie i Jordanii, wracali wzdłuż tureckiego wybrzeża. Zajęło im to 5 tygodni, wyprawa i wrażenia super, już nierealne do powtórzenia...

Zaciekawiło mnie wyposażenie Osiołka. Czy szafki, prysznic zewnętrzny oraz zbiornik na wodę (80l to sporo wody) sam dorabiałeś czy miałeś to już na wyposażeniu?

I z jakiego przewodnika korzystasz przy opracowywaniu trasy zwiedzania? A może jakiś blog o tym regionie polecasz?

maslinka napisał(a):Świetny ten Wasz Osiołek!

Dziękuję , dla nas jest wygodny , a to najważniejsze

dangol napisał(a): Lata temu, moja córa i wówczas jeszcze nie-zięć, przejechali przez środkową Turcję z małą przyczepką Niewiadówką - byli wtedy w Syrii (jeszcze przed tamtejszą wojną), Libanie i Jordanii, wracali wzdłuż tureckiego wybrzeża. Zajęło im to 5 tygodni, wyprawa i wrażenia super, już nierealne do powtórzenia...

Danusiu , pamiętam że o tym wspominałaś , podobnie jak o przygodach "złombolowych
Syria , Liban i Jordania to również moje niespełnione marzenie , może kiedyś

piekara114 napisał(a):Zaciekawiło mnie wyposażenie Osiołka. Czy szafki, prysznic zewnętrzny oraz zbiornik na wodę (80l to sporo wody) sam dorabiałeś czy miałeś to już na wyposażeniu?

Szafki , łóżko , obrotowe fotele były przy zakupie , zbiorniki są 2 x 30 l. i 4 x 5 l ( może być więcej ) na wodę pitną - to znacznie lepsze rozwiązanie niż duży zbiornik z uwagi na to , że przy uzupełnianiu wody różnie jest z jej czystością - to co do mycia i kąpieli jest o.k. do picia się już może nie nadawać , a środków chemicznych ( np. pastylek do uzdatniania wody ) nie stosujemy .
Sprawdzone Prysznic zewnętrzny ciśnieniowy z kabiną zakupiłem w Decathlonie

piekara114 napisał(a):I z jakiego przewodnika korzystasz przy opracowywaniu trasy zwiedzania? A może jakiś blog o tym regionie polecasz?

Każdy poprzedni wyjazd to zbieranie informacji , również po powrocie - w internetach jest mnóstwo informacji ( czasem pierdół niestety ) , różne vlogi podróżnicze śledzimy z kraju do którego się wybieramy , także relacje na CROforum
"Turcja .W mojej krainie minaretów" autorstwa Agnieszki Maury też będzie bardzo pomocny .
Mam wypunktowane kilka tras z atrakcjami , jeżeli chcesz - mogę Ci wysłać na pw


Pozdrawiam
Piotr

Edirne część druga



Przy wjeździe do miasta wita nas najstarszy zachowany w Edirne most Gazi Mihal (tr. Gazi Mihal Köprüsü) , łączący brzegi rzeki Tundża i chociaż z oryginalnej XIII-wiecznej budowli niewiele się zachowało po kilku przebudowach , to razem z małym meczetem i opuszczoną Łaźnią po jednej , a zamkniętym meczetem po drugiej stronie prezentuje się pięknie . Jego ostatniej renowacji dokonali architekci z Włoch na polecenie sułtana Abd-ul-Hamida Drugiego w 1900 roku









Po spacerze nowym i starym mostem ruszam w kierunku łaźni , a że nikt nie zagrodził wejścia . . . musiałem tam wejść . Jest tam kilka pomieszczeń , w uszkodzonych ścianach widać kamienne rury ogrzewania , które opasały całe pomieszczenia



















W Edirne gdzie nie spojrzeć w zasięgu wzroku jest minaret , a czasem kilka






Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):a że nikt nie zagrodził wejścia . . . musiałem tam wejść

Też bym wlazła .
Ciekawe wnętrze.