Pusta plama na mapie - Riwiera Makarska zaprasza

Po południu decydujemy się na wizytę w Makarskiej – trzeba w końcu zobaczyć stolice Riwiery. Auto oczywiście zostawiamy na poleconym parkingu pod Lidlem (bezpłatny). Zaraz po opuszczeniu parkingu i skierowaniu się ku nabrzeżu w oczy rzuca się kościół Franciszkanów


Spadającą w dół drogą docieramy do nabrzeża. Jako pierwsze w oczy rzucają mi się … parkomaty. W sumie to nie wiem czemu, bo parkowanie na wakacjach jakoś mnie nie interesuje. Jestem pilotem, wskazuję cel, a sprawy techniczne należą do Pana M. Z lewej widać Półwysep Osejeva z hotelem z taką samą nazwą…


…a w prawo oczywiście słynna promenada z plamami (zdjęcie robione w odwrotna stronę niż wskazuje opis)


Makarska miała wielu panów i często ulegała zniszczeniu. Ślady osadnictwa w okolicy sięgają III i II tysiąclecia. W ciągu wieków regionem władali Rzymianie, Ostrogoci, Bizancjum, chorwaccy królowie i bośniaccy panowie feudalni. Później o kontrole nad tą okolicą rywalizowali Wenecjanie, Turcy oraz Austriacy i Francuzi. Wyraźny rozkwit miasto przeżyło podczas zaledwie siedmioletniego panowania francuskiego. Zbudowano wówczas drogi, wprowadzono równość obywateli wobec prawa i po raz pierwszy dopuszczono nauczanie w szkołach w języku chorwackim. Podczas panowania Austriaków Makarska była jedną z pierwszych nadbrzeżnych gmin która uznała chorwacki za jęz. urzędowy. Podczas II wojny światowej cała okolica, a przede wszystkim trudno dostępne regiony Biokova, były areną krwawych walk.
Na samym początku promenady, nad wejściem do jednej z kamienic jest napis PN Biokovo – jest tu informacja turystyczna, można zasięgnąć opinii o wędrówkach oraz pobrać mapki szlaków.
Spacerujemy nabrzeżem, w lewej mamy statki, statki i morze z Półwyspem Sv. Peter


…a z prawej Biokovo


Masyw Biokowo objęty jest ochroną jako park krajobrazowy. To położone na wybrzeżu pasmo gór rozpościera się na długości 40 km, przy czym w niektórych miejscach jego szerokość nie przekracza 7 km. Pod względem struktury geologicznej są to typowe góry krasowe z licznymi jaskiniami oraz płaskowyżem. Przegląd zróżnicowanej flory parku daje ogród botaniczny w pobliżu górskiej miejscowości Kotisina, 4 km ponad Makarską. Tą ostatnią informację odkryłam przed chwilą w moim przewodniku . Jakoś to ostatnie zdanie z całego opisu mi umknęło wcześniej.

Po krótkim spacerku docieramy do jednego z symboli miasta:


Ciekawe czemu akurat właśnie te miejsca się tak w słońcu błyszczą
Spacerujemy na azymut, jak często to bywa w miejscowościach, gdzie nie ma wielkich zabytków. Nasz cel to zobaczyć tą słynną makarską plażę. Przewodnik podaje, że plaża w cieniu pinii ma ok. kilometr długości. Trzeba to zobaczyć. Ale najpierw trzeba się przedrzeć przez stado straganów z pamiątkami wszelkiej maści, a potem rząd budek z jedzeniem i konob.

Już się robi luźniej, widać drzewka i to „coś”


Mimo godz. 19, sporo osób jeszcze leżakuje i łapie promienie słońca. Na zdjęciach plaża prezentuje się bardzo ciekawie,….


…ale z bliska widać jaka jest brudna. Papierki, ogryzki-jest ich pełno. O petach już nie wspomnę. Nie miałabym ochoty rozkładać na tym maty i ręcznika. Choć dla maluchów jest tu dobrze, bo drzewka dają zapewne w południe przyjemny cień.

Ale widok plaży z Biokovem w tle jest niesamowity




Plaża w ujęciu makro wygląda świetnie, szkoda, że w ujęciu mikro (dla mnie) już nie.


Na dziś tyle. Dobranoc

Okolice Makarskiej to tegoroczny cel dla nas, więc z chęcią czytam Twoją relację. Myślimy o Tucepi, ale jedziemy w ciemno, więc na miejscu okaże się, którą miejscowość dokładnie obierzemy Pozdrawiam

Witam Przyłączyłam się właśnie do czytania i z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy.. Mi do wyjazdu pozostały 33 dni, więc umilam sobie ten czas czytając relacje. W tym roku po raz drugi odwiedzam Cro. W Makarskiej jeszcze nie byłam dlatego podpatrzę, co warto zobaczyć. Pozdrawiam

O matko! To zdjęcie "wypchanego" wózka położyło mnie na łopatki.Zastanawiam się czy ja idąc na plażę we wrześniu , z moim rocznym synkiem i ośmioletnią córą też tak będę maszerować .Obawiam się , że spacerówka może tego nie przeżyć

superowo to wsztstko wyglada dawaj wiecej zdjec

Witam dziewczyny

karolcia1 napisał(a):O matko! To zdjęcie "wypchanego" wózka położyło mnie na łopatki.Zastanawiam się czy ja idąc na plażę we wrześniu , z moim rocznym synkiem i ośmioletnią córą też tak będę maszerować .Obawiam się , że spacerówka może tego nie przeżyć

Nie martw się, córkę już możesz do czegoś wykorzystać. Nasz w tym wieku nosił już maty dla nas, a do mocno zbudowanych dzieci to on nie należy Jak będzie wózek wyglądał to już od Ciebie zależy. Szwagierstwo z dnia na dzień pakowanie wózka wychodziło coraz lepiej i po tygodniu Młoda w wózku wracała do app.

ciąg dalszy poniedziałek 15.07.

Patrzymy w kierunku przeciwnym do Biokova na latarnię morską.


Latarnie są dla mnie fascynujące. Zawsze na Bałtykiem staram się choć jedną odwiedzić. Szkoda, że do tej nie można wejść i udać się na miejsce latarnika.
Postanawiamy obejść półwysep dookoła, więc i latarnię oglądamy z bliska






Tabliczka mówi sama za siebie


Decydujemy się na spacer po półwyspie, może spotkamy Piotrka?




Ta plaża wygląda już ciekawiej od tej najbardziej znanej


Prawie jak Sokolica


I jesteśmy na szczycie półwyspu




Idziemy dalej i znajdujemy Piotrka




Teraz chyba każdy kraj musi mieć swój Pont des Arts


I widok na Makarską

Schodzimy ku promenadzie, tym razem z drugiej strony półwyspu i po kilku minutach już jesteśmy przy statkach i morskim CPN.


Szukam jeszcze najbardziej znanego placu miasta, z kościołem i schodami. Nie wiem czemu, ale w mojej głowie stale kwitło, że kościół powinien być przy promenadzie. Widoczny i łatwo dostępny dla każdego turysty. Ale tak było tylko w mojej głowie. Cóż, trzeba wyjąc mapkę i przewodnik i zlokalizować pożądane miejsce. Kiepsko mi to coś idzie i z odsieczą idzie Pan M. Wchodzimy w jedną z uliczek, skręcamy jeden raz, potem drugi i już jest - Katedra św. Marka:




I pomnik Andrije Kacicia Mijosicia – pisarza micha (franciszana)


W kościele trwa nabożeństwo, więc szybko się wycofuję


Po lewej stronie kościoła jest targ, gdzie z samego rana można kupić świeżą rybkę. Planujemy tu któregoś dnia podjechać, ale jak się okazuje zabrakło nam czasu


Wracamy powoli do samochodu, ale jeszcze wchodzę na teren kościoła Franciszkanów. Ma być tu muzeum muszli, ale go nie znajduję. Wieczorem trzeba przejrzeć forum









Wracamy.
Dzieci idą spać, a dorośli mają czas dla siebie. Dzień się skończył. Ciekawe co będziemy robić jutro

Ja tam Makarską nawet lubię... Najmilej wspominam wizytę u Piotrka, no ale na miejskiej też mieliśmy okazję plażować (tak brudno, jak piszesz, nie było - poza tym to idealna plaża dla lubiących wylegiwać się w cieniu).
I pisze to typowy odludek, w Cro jestem jednak dużo bardziej wyrozumiała dla innych ludzi

Kasia i Krzyś napisał(a): Najmilej wspominam wizytę u Piotrka,

Dla mnie spacer po wzgórzu był bardzo przyjemny, spokój w mieście

Kasia i Krzyś napisał(a): na miejskiej też mieliśmy okazję plażować (tak brudno, jak piszesz, nie było - poza tym to idealna plaża dla lubiących wylegiwać się w cieniu):

My byliśmy późnym popołudniem i może dlatego miałam takie odczucie brudnej plaży

Wtorek 16.07.
Śpimy, śpimy, aż się wyśpimy. Wstaję ostatnia, jak zwykle. Robimy śniadanko i siadamy na tarasie. Młoda już po porannym spacerze nad morzem – wieje dość mocny wiatr. W takim razie może wycieczka? Nic na ten dzień nie planowaliśmy, ale skoro pogodna na nie plażowanie to trzeba to wykorzystać. Jako że za odpowiadam w naszej rodzinie za wycieczki i ich organizację, wrzucam pomysł. Szwagierstwo nie wie co jest w okolicy, więc się dostosują. Panowie kukają do navi: 70 km, godzina jazdy. Jedziemy do Splitu.
My już tam byliśmy, ale mamy pewne zaległości. Tzn. ja mam W 2011 nie było czarnego sfinksa i chcę go znaleźć. Poza tym chcę ponownie wejść na dzwonnicę i może do katedry.

Szybkie pakowanie się i już jesteśmy gotowi. Młodej akurat przypada czas na drzemkę, więc jak znalazł. Słońce zaczyna mocno grzać, ale jest dalej wiatr.
Ruszamy.
Tucepi, Makarska, Brela, hajduk na skale i Omiś.




Tu musimy na pewno podjechać, aby wejść na zamek. Tunel z parkingiem zlokalizowany




W jakiejś miejscowości za Omisiem, krótki postój, bo Młoda musi butlę zjeść.
My jesteśmy wolni i idziemy zobaczyć plażę.


Plaża może i idealna dla dzieciaków, ale dla nas nie. Nad głową jadranka z masą samochodów. Ten „piasek” do nas nie przemawia, nie mówiąc już o jego kolorze. Wolimy nasze kamyczki. Mała pojedzona, można jechać dalej.
Coś się korkuje – okazuje się, że była stłuczka-pewnie turyści mają lekko zmarnowane wakacje. I już jesteśmy w Podstrana. Młodemu bardzo podoba się nazwa miejscowości, tylko lekko ją przerabia I od teraz, co pewien czas pojawia się zdanie: „a pamiętacie tę miejscowość Pos……ane?”

Już Split, jeśli dobrze pamiętam to przejechaliśmy zjazd na centrum i zjeżdżamy następnym kierując się już tylko znakami, a navi gada sama do siebie. Zjeżdżamy w boczną uliczkę i jest parking. Duży i w pełnym słońcu. Cena przyzwoita. Obok komisariat policji
Parkujemy i idziemy do Pałacu. Tym razem zbliżamy się do pałacu od strony wzgórza Marjan, a dokładnie od Pałacu przy placu Trg Republike. Kolor pałacu mocno zapada w pamięć, a styl renesansowy przywodzi mi na myśl Wenecję.







A w całości prezentuje się tak:


Wychodzimy z placu wprost na rozgrzaną słońcem Rivę…

Zawsze miło obejrzeć znane kąty Opuszczony hotel w Igrane najbardziej fascynujący jest o zmroku, zwłaszcza, że czai się tam sporo nietoperzy Do Podgory mam sentyment, choć nie zaryzykował bym chyba mieszkania tam przez całe wakacje (jednak, jak dla mnie, jest tam zbyt tłoczno), ale na wieczorny wypad do jednej z licznych knajpek jest bezkonkurencyjny. Pozdrawiam.

Ciekawe i interesujące

Lepiej późno, niż wcale...

Fajna relacja, śliczne fotki, miło się czyta

Witam sneer,
Dla mnie Podgora jest idealna: spokój obrzeża, spokój na skrajnych plażach, dobre miejsce wypadowe do wycieczek i gwar wieczoru, czyli odwrotność tego co mam na co dzień – i Podgora idealnie pasuje.

Witaj majeczko, późno jeszcze nie jest, będziemy w cro 12 dni, więc jeszcze trochę przed nami

Riva jak zawsze zniewala. Połączenie jej bieli i zieleni palm to dla mnie jeden z najlepszych widoków w Chorwacji

Męska część wycieczki jak zwykle głodna i kusi się na pizze. Mi wystarczy woda, bo z nieba żar się leje. Odpoczywamy w cieniu palm, ale w końcu trzeba się ruszyć i wejść do Pałacu – wchodzimy bramą morską wprost w objęcia podziemnych sklepów z pamiątkami. Nie zabawiamy tam długo i już jesteśmy na Perystylu. I jest nasz cel: egipski sfinks, który ma 3,5 tysiąca lat.. Sfinks wykonany jest z czarnego granitu.




Ta część Pałacu nic się przez 2 lata nie zmieniła. Dzwonnica nadal ta sama…


…i katedra Sv. Duje też.



W okolicach Srebrnej Bramy kupujemy woreczki z lawendą, a przez bramę wychodzimy poza teren pałacu na targowisko kupić owoce. Młoda robi się nieznośna, upał jej strasznie dokucza i szwagierstwo postanawia wracać do Podgory. My mam jeszcze plany. Wracamy pod dzwonnicę


Wchodzimy schodami w kierunku katery, kupujemy bilety tylko na dzwonnicę – katedra będzie musiała znowu poczekać. Małymi wąskimi drzwiami zaczynamy spacer 61 metrów wzwyż najpierw kamiennymi niewymiarowymi schodkami. Ale po chwili one się kończą i dalsza część wygląda mało zachęcająco. Pamiętałam ten marsz w górę sprzed 14 lat, więc jestem przygotowana i mam na nogach sandałki, a nie klapki


Pierwsze ciekawe widoki


..ale uparcie zmierzamy coraz wyżej i wyżej, by w końcu zobaczyć Split z lotu ptaka. Na szczęście ludzi nie ma dużo, kilku Azjatów, którzy szybko schodzą i jesteśmy prawie sami. Możemy na spokojnie wyglądać przez każde z okien. Najpierw na Rivę i port…


…wzgórze…


…budynki gospodarcze Pałacu….


…i do środka Pałacu – miejsc którymi spacerowaliśmy 2 lata wcześniej…


…i poza Pałac.


Spędzamy to sporą chwilę, ale pora zaatakować schody. Tym razem w dół. Dobrze, że nie musimy taszczyć jakiegoś małego berbecia. Oczywiście jest to wykonalne, zwłaszcza takiego w nosidełku, ale takiego co „już samooo chce” to małe wyzwanie przed rodzicami. Trzeba by było chyba sobie takiego turystę przywiązać do siebie


Zastanawiamy się nad spacerem po pałacu, odwiedzeniem wielkiego palucha, ale jest tak ciepło, że stwierdzamy, że trzeba kończyny pomoczyć. Decydujemy się na spacer do auta….

Pałac wart zobaczenia w środku... ja na dzwonnice szłam z "miękkimi kolanami".....