Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

Sassari to drugie co do wielkości miasto na wyspie, w średniowieczu było stolicą tej jej części która była pod wpływem Genui (ta druga część podlegała Pizie). Tu właśnie powstał pierwszy sardyński uniwersytet (w XVI wieku, za czasów władzy aragońskiej). Wielkość miasta widać od razu, bloki i zakłady na przedmieściach, no i rzecz jasna spory ruch. Zwyczajem spotykanym właściwie w każdym mieście, a nawet i większej wiosce, jest wykładanie ulic w centrum kamiennymi płytami – jest to dobry sposób na to, by zorientować się, że właśnie się do niego wjechało, ale z drugiej strony, płyty są czasami tak krzywe i obruszane, że trzeba jechać bardzo wolno (w sumie, dla nas to też nie najgorzej ) .

Natrafiliśmy na niewielkie korki i dłuższą chwilę pokręciliśmy się w okolicach sporego centrum by znaleźć wolne, darmowe miejsce do zostawienia auta. Udało się to nieopodal katedry , na wielkim placu Piazza Mazzotti, co prawda w mocno przygrzewającym słońcu, ale – nie można mieć wszystkiego . Ciekawostka – czasami, może nieczęsto, a może to norma – płatne, niebieskie miejsca postojowe w centrach miast stają się bezpłatne w godzinach sjesty. Tak przynajmniej było na tym placu.

No ale wyjdźmy już wreszcie na miasto



Trafiliśmy na czas sjesty, sklepy były właśnie zamykane, a ulice wyludniły się prawie całkowicie. Nawet Afrosardyńczycy pozbierali swoje sprzedażne skarby porozkładane na foliowych płachtach i poznikali gdzieś.

Piazza Tola – średniowieczny rynek.









Pojechać dość w sumie daleko na południe i zobaczyć ledwo rozwinięte liście drzew.... - taka nas naszła refleksja po wizycie na tym placu. Nie wiem co to był za gatunek, ale wyraźnie ciepłolubny .

Idziemy dalej, główną ulicą centrum – Corso Vittorio Emanuele, ozdobioną bardzo starymi oliwkami





Sassari jest trochę jak Zadar, może w mniejszym stopniu, ale jednak. W starą, może nie super klimatyczną czy zabytkową zabudowę, ale jednak starą i w samym centrum, ktoś wpiep....no wybudował wśród niej , takie fajne a'la socrealistyczne potworki.
To jeden z kilku.

A to już reprezentacyjny Piazza Italia i Palazzo della Provinzia – czyli chyba Urząd Powiatowy .





Też niebrzydkie Palazzo







Dalej nie poszliśmy, Stare Miasto jak gdyby miało się za chwilę skończyć.
W plątaninie uliczek....



…..odnaleźliśmy Uniwersytet:

Uliczki były całkiem sympatyczne, bo wąskie i w związku z tym – zacienione



I w niedługim czasie doszliśmy do katedry



Kościół wybudowano za czasów hiszpańskiego panowania na przełomie XV i XVI wieku. Fajnie wyglądał z zewnątrz, wewnątrz nie wiemy jak, bo był zamknięty. Niestety, zamykanie kościołów, a i czasem innych zabytków w środku dnia to jak dla nas średnio dobry pomysł, dość często spotykany na wyspie .

Pooglądaliśmy z zewnątrz, ale też niezbyt uważnie bo było okropnie gorąco .











I to właściwie byłoby na tyle spaceru po Sassari. Stara dzielnica jest dość spora, a uliczki podobne do siebie jak dwie krople wody. Spotkaliśmy kręcących się tu i ówdzie turystów, tak ogólnie jednak nie czuć było „turystyczności” miasta – niewiele sklepików z pamiątkami, raczej jest to dość zwyczajne miasto. Może to i dobrze .

Na zakończenie podeszliśmy jeszcze do późnorenesansowej fontanny Fonte Rosello, która znajduje się w sporym wąwozie oddzielającym starą część miasta od nowej. Zobaczyliśmy ją z daleka, bo wejście na ten teren było także w środku dnia (a może i na stałe) zamknięte.



Wróciliśmy do nagrzanego auta i z niejakim trudem odnaleźliśmy sposób na wydostanie się z miasta. Wyjeżdżając, zauważyliśmy centrum handlowe ze znanym u nas hipermarketem na literę A..... Zatrzymaliśmy się w jednym właściwie celu, by poszukać i zakupić trochę sardyńskiego wina, które będziemy mogli smakować wieczorami a także zabrać do domu. Oczekiwania co do ilości i cen znacznie zostały przekroczone... kupiliśmy dużo bardzo niedrogich butelek dopychając i tak mocno wypełnioną Skodę. Na jakiś czas na pewno wystarczy .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):... kupiliśmy dużo bardzo niedrogich butelek ...

I ja zrobiłem mały zapasik, na działkowy weekend.

pzdr

Palmy tam są pierwsza klasa .




Cudo .

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):... kupiliśmy dużo bardzo niedrogich butelek ...

I ja zrobiłem mały zapasik, na działkowy weekend.

No proszę, działeczkę się ma
W taką pogodę jak teraz, na dobre wspomnienia wakacyjne, winko jak znalazł

Od paru lat coś tam zwykle w bagażniku przywozimy, kilka butelek. Tym razem butelki były pod siedzeniami, na tylnym siedzeniu, no i oczywiście w bagażniku też. Tak sobie nawet myślałem, że dobrze że nie będziemy przekraczać granicy serbsko/węgierskiej

mysza73 napisał(a):Palmy tam są pierwsza klasa .

Może gajów palmowych nie ma, ale palm w ogóle sporo jest
No i innych drzew też trochę

mysza73 napisał(a):Cudo .

Katedra w Sassari to najciekawszy i najpiękniejszy przykład hiszpańskich wpływów w barokowej architekturze sakralnej Sardynii

Pozdrawiam

... oj piękne te sardyńskie palmy ... tutaj takich nie ma niestety ... chyba, że zawita się do ogrodu botanicznego w Aarhus - polecam jako odprężenie i odpoczynek po Den Gamle By, który trzeba obejrzeć obowiązkowo ... ...
... w mieście szczególnie trzeba zwracać uwagę na rowerzystów przy prawoskręcie, jeżdżą szybciej niż samochody ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... oj piękne te sardyńskie palmy ... tutaj takich nie ma niestety ...

Takich może nie, ale jakieś tam jednak są....

Plaża we Frederikshavn na północy Danii (zdjęcie z internetu):

Ta ilość palm. Oczywiście to co innego, ale jakoś mi się z Nafplio skojarzyło.

Pozdrawiam

Biegłam, biegłam, biegłam za Wami i nareszcie Was dogoniłam!
Chociaż przy temperaturze obecnie panującej łatwe to nie było !

Znajomy był na Sardynii w tym samym czasie i wrócił zachwycony.
Czym mnie zaskoczył? Opinią, że drożyzna tam panująca, to mit..... (?)
Też macie takie zdanie?

Pozdrawiam i czekam z niecierpliwością na kolejną porcję turkusu....

... to następnym razem musimy wybrać północ... .... ostatnie lata przyzwyczailiśmy się, że tylko południe i południe, więc i w Danii też tak wybraliśmy... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Takich może nie, ale jakieś tam jednak są....

Plaża we Frederikshavn na północy Danii (zdjęcie z internetu):

plaża.JPG

A ilość kąpiących się powalająca no i te dziewczyny w bikini . . . , prawie jak na Spitsbergenie , Pawle
A tak poważniej - dogoniłem i Sardynia Waszym "okiem" bardzo mi się podoba
Jeszcze chwilę poczeka , ale w planach jest i to w szczegółach


Pozdrawiam
Piotr

KOL napisał(a):Ta ilość palm. Oczywiście to co innego, ale jakoś mi się z Nafplio skojarzyło.

Fakt, to co innego.
Nafplio to przyjemne, turystyczne, nadmorskie miasteczko, Sassari - znacznie większe miasto zamieszkałe przez ponad 100 tys ludzi, wewnątrz lądu.
Ale palmy - jak w najlepszym kurorcie .

Basiulinek napisał(a):Biegłam, biegłam, biegłam za Wami i nareszcie Was dogoniłam!
Chociaż przy temperaturze obecnie panującej łatwe to nie było !

Witamy serdecznie
Myślę, że mimo pewnego tempa przemieszczania się i poznawania, można tu też trochę odpocząć

Basiulinek napisał(a):Znajomy był na Sardynii w tym samym czasie i wrócił zachwycony.
Czym mnie zaskoczył? Opinią, że drożyzna tam panująca, to mit..... (?)
Też macie takie zdanie?

My też jesteśmy zachwyceni
Właściwie jest postanowione, że na Sardynię jeszcze wrócimy, może nie w przyszłym roku, bo inne miejsca czekają, poza tym warto trochę odczekać, by nabrać dystansu... ale jest to bardzo sympatyczna wyspa i opcja wakacyjna.
Co do cen... jeszcze nigdy nie kupowaliśmy tak tanich win (nawet w Polsce), koszt promu - w porównaniu z Grecją - niewygórowany, wstępy do miejsc zabytkowych czy innych atrakcji - jak dla mnie zupełnie normalne i akceptowalne, benzyna w cenie identycznej jak na włoskim lądzie.
Ponieważ jak zwykle byliśmy samowystarczalni pod względem wyżywienia , nie orientowaliśmy się w cenach np obiadu w restauracji. Pewnie jak wszędzie są miejsca droższe i tańsze. Ale z tego co widzieliśmy, w supermarkecie, w sklepikach czy na straganach z owocami - ceny są dokładnie takie jakich można się spodziewać po Włoszech .

kmichal napisał(a):... to następnym razem musimy wybrać północ... .... ostatnie lata przyzwyczailiśmy się, że tylko południe i południe, więc i w Danii też tak wybraliśmy... ...

Przy takiej pogodzie to i północ pewnie byłaby niestraszna
Ale Archus czy Velje to nie takie całkiem południowe rejony, środek bardziej

piotrf napisał(a):A ilość kąpiących się powalająca no i te dziewczyny w bikini . . . , prawie jak na Spitsbergenie

Może to bezśnieżna zima była ?


Tu trochę lepiej pod tym względem to wygląda
(zdjęcie z internetu)



Ciekawe jak będzie gdy my tam pojedziemy (jeśli pojedziemy, i akurat tam oczywiście)

piotrf napisał(a):A tak poważniej - dogoniłem i Sardynia Waszym "okiem" bardzo mi się podoba
Jeszcze chwilę poczeka , ale w planach jest i to w szczegółach

Fajnie że zaglądnąłeś
Myśmy bardziej do Korsyki się przez te lata przymierzali (bo mniejsza, bliżej - więc mniejsze koszty) a wylądowaliśmy na Sardynii . I nie żałujemy . Na pewno zawsze będziemy tę ogromną wyspę polecać .

Pozdrawiam

11 maja, poniedziałek – c.d.

Z Sassari niedługą dwupasmówką po której jazda przerywana była co chwilę światłami wróciliśmy w okolice wybrzeża i omijając spore, przemysłowo portowe miasto Porto Torres udaliśmy się na północny zachód. Na cypelku w tej części wyspy jest właściwie tylko jedna miejscowość – Stintino, ale leży tam też jedna z najładniejszych i najpopularniejszych plaż Sardynii – La Pelosa (o czym jadąc tam nie mieliśmy pojęcia ).

Toteż, zanim dotarliśmy na sam koniec wyspy (tzn. jeden z końców ), zaglądnęliśmy jeszcze w takie miejsce:



Ta woda na pierwszym planie, to jezioro, dopiero dalej jest morze. Powoli zaczynaliśmy odkrywać jedną z cech charakterystycznych wyspy – występowanie przybrzeżnych płytkich jezior, które powstały albo przez przesiąkanie wody morskiej na nisko położone obszary, albo też były rzecznymi, czyli słodkowodnymi rozlewiskami (albo mieszanymi, tego nie wiem aż tak dobrze).



Teoretycznie, wzdłuż brzegu ciągną się plaże – tu jednak trudno o nich mówić, bo cały brzeg pokryty jest baaaardzo grubymi warstwami wyrzuconych przez fale wodorostów.



W oddali – zakłady przemysłowe Porto Torres



Hmmm, no to chyba nie jest jednak Albania

Kawałek dalej było znacznie większe rozlewisko przybrzeżne, na tyle spore, że po raz pierwszy (ale nie ostatni ) zobaczyliśmy żerujące flamingi .





Tym akurat osobnikom brakowało charakterystycznego różowawego zabarwienia, nie wiemy dlaczego, ale na pewno to były one .

Kolejna z dziesiątek przybrzeżnych, obronnych wież, pod samym Stintino



Wyschnięta część rozlewiska



Przejechaliśmy przez miasteczko uwieczniając m.in. dowód na to, że Sardynia jest dwujęzyczna.