Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Mnie męczy jazda w dzień, choć nie prowadzę..... Dla mnie jakbym mogła płynąć promem z Salonik było by idealnie, na raz byśmy dojechali... Cały czas szukam info na ten temat, ale cisza.....

kmichal napisał(a):koszty noclegu i samochodu robiły się astronomiczne, jak dodać do tego przelot plus prom to już koszty przekraczały nasze możliwości

Rozumiem to... też, tak jak wspominałem, trochę oszczędniej zaczęliśmy planować greckie wyjazdy. Stąd właśnie Egina, Egistri i Eubeja, wyszło faktycznie sporo taniej niż zwykle.

piekara114 napisał(a):W moim przypadku te składowe przy samochodzie wynoszą ok. 2000 zł

Nam taniej... nie korzystamy z autostrad w CZ, SK i H oraz z noclegu po drodze . Auto też jest bardzo oszczędne , w zależności od ceny paliwa koszt przejazdu Wrocław-Pireus waha się w granicach 1300-1700 .

kmichal napisał(a):6 dni w drodze ... ... jak dla mnie to masakra ... ...

Zgadzam się, niestety w naszym przypadku powoli nawet 4 dni zaczynają mnie jako jednego kierowcę przerastać . Ale pewnie jeszcze się nieraz zmobilizuję .

kmichal napisał(a):nie piszę się też na nocną jazdę ...

Jazda nocą odpada, oboje zasypiamy. Powrót promem wymusza jednak takie a nie inne harmonogramy i zdarza się że do północy musimy dociągnąć... jest ciężko.

piekara114 napisał(a):Dla mnie jakbym mogła płynąć promem z Salonik było by idealnie... Cały czas szukam info na ten temat, ale cisza.....

Do Kavali jest niewiele dalej, jest autostrada...
Wg mojej wiedzy z Salonik po prostu nie pływają żadne promy. Teraz na pewno, może w sezonie coś się pojawia ale jak mówię, nigdy o tym nie słyszałem i wątpię żeby tak było.

Liczę na te Saloniki....Tam jeszcze jakoś dojedziemy ciagiem, te 1,5 h więcej do Kavali może być już za dużo....
Saloniki to jednak ogromy port (jak patrzyłam z drogi jadąc z Sarti) i liczę, że jednak wiosną coś uda mi się ustalić i pozytywnie dla mnie się ułoży.... Oczywiście mam kilka opcji w zapasie obmyślonych...

19 września, środa c.d.

Egistri (Agistri, Angistri) jest bardzo małą wyspą, zamieszkałą przez niespełna 1000 osób. Nie ma tu wiele plaż, nie ma też żadnych zabytków. Wpadłem na pomysł by na nią się wybrać już w ostatniej chwili przed wyjazdem i początkowo wymyśliłem że popłyniemy szybkim wodolotem tylko na jeden dzień i pójdziemy sobie na jakąś plażę w pobliżu portu. Potem jednak grzebiąc nieco głębiej w połączeniach promowych okazało się, że i na Egistri pływają promy samochodowe, te same co na Eginę, wykonując 2-3 kursy dziennie. A już cena przeprawy przekonała nas całkowicie .

Zaraz po zjechaniu z promu przekonaliśmy się, że Egistri nie jest nikomu nie znaną odludną wysepką zagubioną gdzieś na morzu. Skala to całkiem spory konglomerat nowoczesnych, gęsto stojących domów, hotelików, tawern, są tu też sklepy z typowo turystycznymi akcesoriami. Skoro przypłynęliśmy właśnie tutaj to zwiedzanie wyspy chcieliśmy zacząć od położonej niedaleko plaży Chalikiada, ale …. nie trafiliśmy we właściwą uliczkę czego zresztą nie ułatwiał tłumek przybyszów którzy tak jak my opuścił prom. Pojechaliśmy w stronę przeciwną, czyli do Megalochori, zwanej też Milos. Miejscowości są praktycznie połączone, ale nie całkiem, wzdłuż wybrzeża prowadzi coś w rodzaju deptaka, nie ma na tym odcinku przyjaznych plaż. Milos okazała się miejscowością o podobnej wielkości co Skala ale ewidentnie jest mniej popularna i mniej turystyczna, wydaje się raczej osadą do mieszkania przez Greków a nie turystów.

Skoro nie Chalikiada to może Dragonera? . Pojedziemy najpierw na nią, zwłaszcza, że przy okazji będziemy mogli obadać sprawę noclegu… ta plaża wydawała mi się do tego celu odpowiednia.

Od Megalochori to niespełna 2 kilometry, od jedynej drogi przecinającej wyspę trzeba ostro zjechać w dół nad morze. I właśnie tu, przy skręcie zauważamy tablicę – sporą, nie dało się jej nie zauważyć – z wyraźnymi zakazami biwakowania na całej wyspie . Hmm, no to zaczyna się niezbyt pozytywnie…

Dragonera to właściwie nie jest typowa plaża, a niezbyt głęboka zatoczka której wybrzeże z miejsca przypomina nam dawno niewidzianą Chorwację . Tylko takich obrazków w Chorwacji nie było .



Jak więc ma się taki widoczek do przed chwilą opisywanej tablicy? Sprawdźmy .

Podchodzę do wylegujących się na hamakach dwóch jak się okazało młodych dziewczyn – Niemek. W paru słowach opisuję swój problem pytając czy w związku z zakazem biwakowania miały może kłopoty z policją… początkowo patrzyły na mnie podejrzanie ale gdy wyjaśniłem wskazując na auto, że zamierzamy może tutaj w nim spędzić noc od razu stają się rozmowniejsze . Nie, nie było tu policji, nie ma o tym mowy, nie słyszały o jakichkolwiek problemach… zresztą - jak się wyraziły – cała wyspa to jeden wielki namiot . No to luz i sielanka .

Uspokojeni możemy poprzyglądać się okolicy.







Sama „plaża” jest otoczakowa, niewielka i wąska, zastawiona leżakami z tutejszej tawerny.





Druga, bardziej dzika (tam na drugim planie pod drzewami też są porozbijane namioty).









„Zaplecze” Dragonery.

Tak mniej więcej wygląda całość.





Namioty w lasku nad skalistym brzegiem.

Cywilizacja .





Czy nie jest tu podobnie jak w Chorwacji?












To miejsce wstępnie wybraliśmy sobie (jeśli nie będzie wieczorem zajęte) na nasz obóz



Fajnie mają….



Dragonera jako plaża to nie jest coś o czym marzyliśmy, jednak obiektywnie patrząc jest tutaj naprawdę ładnie .



c.d.n.

Bardzo mi się to miejsce podoba, super.

kulka53 napisał(a):Czy nie jest tu podobnie jak w Chorwacji?

Podobnie tylko w Cro skały bardziej białe....

19 września, środa c.d.

Dragonera to już mniej więcej połowa wyspy , parę minut niespiesznej jazdy dobrą asfaltówką przez piniowe lasy i jesteśmy już na końcu Egistri. Znajduje się tu kilka miejsc które chcemy zobaczyć, a pierwszą z nich jest….jezioro . Tak, na tej wysepce jest nieduże i płytkie jeziorko, nad którym znajduje się zagroda dla koni, właściciel organizuje lekcje nauki jazdy .

Przy południowo-zachodnim brzegu Egistri leży mikro wysepka połączona z nią betonowym pomostem. W południowej zatoczce na spokojnej wodzie kołyszą się zacumowane łódki, w północnej części zaś mieści się skalista plaża.





Wysepka Aponisos jest prywatna a wstęp jest płatny, urządzono na niej miejsce do plażowania z licznymi atrakcjami jak np. kajaki i trampoliny. Działa tu też oczywiście tawerna, są leżaki z parasolkami poustawiane w różnych miejscach wysepki. Woda wygląda na krystalicznie czystą .











Wejście na Aponisos, w tle inna, większa wysepka – Dorousa z kapliczką Profitis Ilias na szczycie.























Profitis Ilias na Dorousie.





Korzystać z plażowania na Aponisos oczywiście nie zamierzamy , wracamy, zwłaszcza że Luna smaży się w południowym słońcu.





Warto może dodać, że dojeżdża tutaj autobus ze Skali i Megalochori a na końcu drogi znajduje się tawerna.

Podjeżdżamy kawałek z powrotem i ustawiwszy auto na poboczu drogi w cieniu udajemy się na spacer wzdłuż brzegów jeziorka obok którego przed chwilą przejeżdżaliśmy. Nie jest to miejsce jakoś wyjątkowo urokliwe, ale ładne, woda jednak i błotniste dno absolutnie nie nadaje się jak dla nas do kąpieli. Chcemy jednak dotrzeć do zatoczki po drugiej stronie jeziora, miejsca w którym styka się ono niemal z morzem.











Okazuje się, że jeziorki zasilane jest wodą morską poprzez świeżo przekopany… raczej świeżo pogłębiony kanał.





Powstał tu też nowy mostek nad kanałem.

Zatoczka jest typowo chorwacka, w całości skalista. A na skałach wymalowano zagadkowe symbole .







Zbliżenie na napis pod swastyką niczego nam nie wyjaśnia .



Wracamy. Nie ma tu w zasadzie niczego ciekawego, miejsce to nie nadaje się też wg nas na spokojny nocleg.













Właśnie trwa nauka jazdy .



Z tej atrakcji Egistri też nie skorzystamy. Przenosimy się na południowo-wschodnie wybrzeże….

c.d.n.

Chorwacko, chorwacko....

dawno mnie tu nie było ale jedno się nie zmienia - kulki i Grecja, Grecja i kulki:). Nie wiem czy są więksi eksperci na świecie w kwestii greckich wysp niż Wy:).

piekara114 napisał(a):Chorwacko, chorwacko....

Dawno już tam nie byliśmy.... tzn osobiście bo relacje i konkursowe zdjęcia przenoszą nas z powrotem na trochę do Chorwacji . Może więc aż tak dokładnie to nie jest, ale na Egistri czuliśmy się prawie jak w Chorwacji , może poza głównym portem wysepki gdzie znajduje się bardzo fajna piaszczysta plaża - rzecz w CRO raczej niespotykana .

ArliJ napisał(a):dawno mnie tu nie było ale jedno się nie zmienia - kulki i Grecja, Grecja i kulki:). Nie wiem czy są więksi eksperci na świecie w kwestii greckich wysp niż Wy:).

No właśnie... dawno Cię nie było tym bardziej miło Cię widzieć znów
Dzięki za miłe słowa ale absolutnie się ekspertami nie czujemy , właśnie wizyty na wyspach i podróże promami dzięki którym spotykaliśmy wielu fanatyków Grecji z różnych krajów uświadamiają nam, że nie jesteśmy jedyni . Zresztą, nawet na tym forum paru by się znalazło .
A zestaw: my + Grecja się rzeczywiście nie zmienia. Po prostu znaleźliśmy to właściwe dla nas miejsce w którym czujemy się najlepiej... i to już tak raczej pozostanie
Pozdrawiam.

19 września, środa c.d.

Limenaria to trzecia, najmniejsza miejscowość na Egistri. Przejeżdżaliśmy już przez nią jadąc do Aponisos i nad jeziorko, ale teraz się tu na chwilę zatrzymamy.



Zaznaczone na mapce kółko z napisem Metochi to w rzeczywistości przysiółek nad Skalą, praktycznie z nią połączony. Nie byliśmy tam.

Ok, ale teraz jesteśmy w Limenarii i chcemy dotrzeć do tutejszej plaży – Marizy. Uliczka, betonowa, która do niej prowadzi jest wąziuteńka i w pewnym miejscu po prostu się kończy. Przeżyć związanych z nawracaniem może nie opiszę , tam samochody się już nie zapuszczają, na mikro placyku stoi tylko kilka motorków, takich z wypożyczalni, turystów którzy dotarli tutaj na plażowanie. Nie, nie ma tu miejsca dla Luny… wracamy do „centrum” Limenarii i zostawiamy tam auto nieopodal kościoła.



Chciałem wrócić do auta po jedzonko dla tego kotka, ale uznaliśmy że ma się on jednak dobrze , na pewno jest czyjś i pochodzi z pobliskiego domu.



Do Marizy idziemy więc pieszo. To może pół kilometra z Limenarii.



Ostatni odcinek drogi to zygzakowata ścieżka stromo w dół.



Mariza to bardziej „plaża” niż plaża . Betonowy, niewielki podest pośród skał.



Schodzimy na dół i chwilę przyglądamy się plażowiczom i okolicy. Co ciekawe słyszymy tu jako dominujący język… polski .



Wydaje mi się, że grupka naszych rodaków przypłynęła tym jachtem.