Kalimera – wiosenne wspomnienia z Krety 2018

Wypatrywałam takich znaków, ale nie trafiłam ani razu....

piekara114 napisał(a):Wypatrywałam takich znaków, ale nie trafiłam ani razu....

Bo one są głównie w środkowej części Krety (w rejonach górskich). Ale z jeden widziałam też przy drodze narodowej - "autostradzie".

Ja oczywiście wypatrzyłam miejsce, do którego postanowiłam dotrzeć, nie mówiąc nic pozostałym osobom, bo zaraz by jęczeli i wypominali brak czasu. Jakoś mamy inne ciągoty



Za knajpką wypatrzyłam dróżkę, nawet było jakieś kiepskie oznakowanie chyba szlaku. Więc poszłam między zabudowania (ponoć są opuszczone od ponad pół wieku). Kozy lekko się mnie przestraszyły i łaskawie odsunęły. Ścieżki wąskie wchodzące między zabudowania. Do kościoła nie udało mi się dojść, bo trochę było jak w labiryncie, a pozostali towarzysze wykazywali lekkie zniecierpliwienie gromkimi krzykami

Cóż trzeba było wracać. Najpierw ponownie do Chora Sfakion po malowniczych serpentynach. I tu drobne ostrzeżenie – uważać na owce i kozy, które niekiedy stoją lub leżą na drodze (Te na fotkach akurat były kulturalne i znjadowały się na poboczu).


Potem droga też nie była prosta. Zakrętów do pokonania było od groma. Wiedzie przez, czy raczej obok wąwozu Impros.
Natomiast mój mąż, który robił za kierowcę poczuł chyba już grecki klimat i pruł jak strzała . W chwili kiedy Grecy zjeżdżali na bok, wyraziłyśmy z koleżanką stanowczy protest. Szczęśliwie dojechaliśmy do hotelu i to przed godz. 21. Po kolacji jeszcze chwila w barze na małym co nieco. Jutro czekała nas kolejna wycieczka. Ale na razie mieliśmy dość górskich dróg, więc wybór padł na Chanię.

Fajnie popatrzeć na kreteńskie widoczki, powspominać to co się widziało samemu oraz zobaczyć nowe miejsca.

Gdy pierwszy raz byłam na Krecie (2010), wąwóz Aradena też oglądałam jedynie z mostu . Już wtedy obiecałam sobie, że następnym razem powędruję nim aż do morza , udało się to zrealizować (2015) .

Oczywiście, do Twojej relacji zaglądam regularnie. Pozdrawiam serdecznie

dangol napisał(a):Fajnie popatrzeć na kreteńskie widoczki, powspominać to co się widziało samemu oraz zobaczyć nowe miejsca.

Gdy pierwszy raz byłam na Krecie (2010), wąwóz Aradena też oglądałam jedynie z mostu . Już wtedy obiecałam sobie, że następnym razem powędruję nim aż do morza , udało się to zrealizować (2015) .

Oczywiście, do Twojej relacji zaglądam regularnie. Pozdrawiam serdecznie

Miło Cię widzieć. Co się Twojej relacji naszukałam to moje. Przed wyjazdem czytałam akurat relację piekary , gdzie wspomniała Twoją. Znalazłam w ostatniej chwili - kalosza , więc tylko zerknęłam, i w planach mam dopiero solidne czytanie. Pogodę miałyśmy podobną - błękitne niebo i piękne obłączki.
Pozdrawiam

aga_stella napisał(a):Ja oczywiście wypatrzyłam miejsce, do którego postanowiłam dotrzeć, nie mówiąc nic pozostałym osobom, bo zaraz by jęczeli i wypominali brak czasu. Jakoś mamy inne ciągoty

To tak jak my.
Też regularnie zaglądam i trzeba przyznać, że to był bogaty w doznania dzień.

Szczególnie podobał mi się most ze wspaniałym widokiem na wąwóz. Przejażdżka po drewnianych ruchomych deskach pozostawia zawsze niezatarte wspomnienia. Takim podobnym mostem jechaliśmy nad Tarą do Czarnogóry.

Plaża Preveli - warta jest poświęcenia czasu gdyż w przeciwieństwie do plaży Vai do lasku z kreteńskimi palmami można wejść i przejść się pod palmami wzdłuż strumienia. Jeszcze 8 maja była woda.

Lidia K napisał(a):To tak jak my.
Też regularnie zaglądam i trzeba przyznać, że to był bogaty w doznania dzień.

Szczególnie podobał mi się most ze wspaniałym widokiem na wąwóz. Przejażdżka po drewnianych ruchomych deskach pozostawia zawsze niezatarte wspomnienia. Takim podobnym mostem jechaliśmy nad Tarą do Czarnogóry.

Plaża Preveli - warta jest poświęcenia czasu gdyż w przeciwieństwie do plaży Vai do lasku z kreteńskimi palmami można wejść i przejść się pod palmami wzdłuż strumienia. Jeszcze 8 maja była woda.

Witaj, cieszę się, że zaglądasz.
Plaża z pewnością warta zachodu, zwłaszcza spacer między plamami. Ale czas to był jeden czynnik, a drugi to upał ( w maju miałam nadzieję na trochę niższe temperatury).
Rezydent mówił nam, że nieco dalej od plaży, nad rzeką obozują na stałe młodzi ludzie. Mają jakieś prowizoryczne domki. Z drogi jednak nie dało rady tego zobaczyć.

Jeszcze 8 maja była woda

Czyżbyś była w tym roku?

Monastyr Świętej Trójcy i kolorowa Chania
12 maja–sobota
Tego dnia postanowiliśmy jechać wygodną drogą w kierunku Chani. Do pokonania mamy raptem 82 km w jedną stronę. Z Drogi Narodowej skręcamy na Chanię, a potem kierujemy się w stronę lotniska położonego na Półwyspie Akrotiri i parę kilometrów dalej jesteśmy na parkingu przed Monastyrem Agia Triada.
Z parkingu budowla robi dość surowe wrażenie, ale to nas nie zniechęca, bo wiemy jakie skarby znajdziemy za bramą.


Jeszcze tylko opłata 2.5 euro od osoby i wchodzimy. Powiem tyle, wystarczy postawić trzy kroki za bramę, by zostać oczarowanym wewnętrznym dziedzińcem i bizantyjskim kościołem w kolorach jaśniejszej i ciemniejszej pomarańczy A zabudowania wręcz toną w zieleni i kwiatach.

Monastyr wybudowany został w 1634 roku na miejscu niedużego klasztoru pod wezwaniem Świętych Apostołów. Na terenie klasztoru oprócz wspaniałego kościoła jest też muzeum z elementami stroju liturgicznego, ikonami, starymi kodeksami i rękopisami oraz sklepik. Dokładnie opisała to piekara114 w swojej relacji https://www.cro.pl/post1959219.html#p1959219

Uff działa
Dzięki za wskazówki

Czekam na więcej fotek, bo to miejsce jest cudowne Ciekawa jestem majowej jego odsłony

piekara114 napisał(a):Czekam na więcej fotek, bo to miejsce jest cudowne Ciekawa jestem majowej jego odsłony

Już, już. Towarzyszka podroży się stęskniła i chwilę pogadałyśmy przez telefon

Zapraszam Was na spacer po monastyrze i jego zakamarkach.
Jak tylko wejdziemy do wnętrza kościoła stoi tablica z info, że nie można fotografować Ale przyszła wycieczka i nic sobie z tego nie robiłi, pani przewodnik też nie protestowała, więc skorzystaliśmy i my




Kościół ma wyjątkowo bogate zdobienia. Złota nie żałowali Wrażenie robił oczywiście ikonostas, ale żyrandol też był na bogato

Jak jesteśmy we wnętrzach to przejdźmy jeszcze do muzeum (bardzo przyjemne miejsce)

aga_stella napisał(a):Jak tylko wejdziemy do wnętrza kościoła stoi tablica z info, że nie można fotografować Ale przyszła wycieczka i nic sobie z tego nie robiłi, pani przewodnik też nie protestowała, więc skorzystaliśmy i my

Chyba jakiś standard w tym miejscu....

aga_stella napisał(a):Jak jesteśmy we wnętrzach to przejdźmy jeszcze do muzeum (bardzo przyjemne miejsce)

Widzę, że udało Ci się fotki porobić....

A teraz już spacerek wokół kościoła
Taki obrazek zbeczycie po przejściu bramy wejściowej i skierowaniu wzroku w lewo


a taki jak w prawo


A teraz idziemy na żywioł