Hiszpania: od Andaluzji po Kraj Basków

napisał(a) **weldon** » 04.11.2013 09:47

Franz napisał(a):w lewo zielona strzałka z zielonym chłopkiem, wybieram więc prawą odnogę.

Na lewo panowie, na prawo ...

napisał(a) **Franz** » 04.11.2013 14:06

Vjetar napisał(a):Najnowsze badania sugerują, że elektrowstrząsy pobudzają rozwój nowych naczyń krwionośnych w niektórych rejonach mózgu.

Czuję się wystarczająco pobudzony.

weldon napisał(a):Na lewo panowie, na prawo ...

Wydało się - zawsze mnie bardziej do kobiet ciągnęło...

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 05.11.2013 19:53

W miarę, jak się przemieszczam lekko wznoszącym się trawersem Sierry de la Morcuera, napotykam aż dwa wyraźne, świeżo malowane znaki, a gdy las po prawej się przerywa, dostrzegam ponad doliną przybliżający się od północy, kolejny grzbiet. Zdążę przed wieczorem dotrzeć na przełęcz i gdzieś za nią mam zamiar zanocować. Jeszcze trochę łagodnego podejścia leśną drogą i oto tuż za przełęczą roztaczają się zachęcające widoki na wschodnią część łańcucha Cuerda Larga. Zaczynam się rozglądać za miłym noclegiem i kilka minut przed dziewiątą wieczorem zatrzymuję się nad potokiem - tu, na Altos de la Morcuera, stanie dziś mój dom.

Przy kolacji uściślam plany na następny dzień. Wprawdzie bliska Cuerda Larga zaprasza na swój grzbiet, ale jednak decyduję się skierować swe kroki najpierw w stronę widocznego z daleka, najwyższego w całej Sierra de Guadarrama, szczytu Penalara. Zasypiam, kołysany do snu szumem przepływającego obok strumienia.

napisał(a) **Quecal** » 05.11.2013 20:16

weldon napisał(a):

Cienki ten drucik

Zdjęcie z bliska, czy z maksymalnym przybliżeniem? :wink:

Mnie ten lichy drucik jakoś nie przekonuje nawet podłączony do zasilania aby stanąć z Fernandem oko w oko :mrgreen:

Pozdrawiam
Kamil

napisał(a) **Franz** » 05.11.2013 21:01

Quecal napisał(a):Zdjęcie z bliska, czy z maksymalnym przybliżeniem?
Mnie ten lichy drucik jakoś nie przekonuje nawet podłączony do zasilania aby stanąć z Fernandem oko w oko

Całkiem z bliska.
We mnie byczek budził zaufanie.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 09.11.2013 14:15

Ranek wstaje słoneczny, ale trzymające się potoku mgiełki namoczyły tropik namiotu do tego stopnia, że gdy o 8:30 wyruszam w trasę, targam ze sobą mokry tobołek. Cóż, musi poczekać trochę na suszenie. W drugiej połowie dnia mam w planie zrobić na lekko pętlę Penalary - może uda mi się najpierw rozstawić gdzieś namiot.

napisał(a) **Franz** » 13.11.2013 16:03

Droga pośród łąk doprowadza do wąskiej szosy. Idę nią kawałek i koło schroniska młodzieżowego odbijam w prawo. Wprawdzie jest przy szlabanie tabliczka "No pasar", ale musi dotyczyć pojazdów, gdyż wyraźnie dostrzegam nieco dalej szlak GR10-1. Obniżam się, a gdy droga skręca w lewo, wybieram bardziej trawiasty wariant na wprost. Wkrótce teren stromieje, a moja droga przybiera charakter mocno porośniętej krzewami przecinki. Bez większych przeszkód docieram jednak na dno doliny; dwie odnogi potoku nie stwarzają problemów przy ich przekraczaniu i po krótkim podejściu rzadkim lasem, łapię znów właściwą drogę.

Mijam ciężarówkę zbierającą pnie drzewne - praca na chwilę ustaje, bym mógł przejść bezpiecznie - i wkrótce docieram do schronu leśnego z dobrym ujęciem wodnym. Fajne miejsce na śniadanie, ale po jego skończeniu muszę się odklejać, gdyż nie zauważyłem wcześniej, że drewniane schodki, które posłużyły mi za siedzisko, były jednak żywiczne. Mam teraz - oprócz tłustych śladów od pieroga z samolotu na przedzie spodni - ciemne plamy na zadku. Mam jednak nadzieję, że nie będę wyglądem straszył tutejszej zwierzyny.

napisał(a) **Franz** » 21.11.2013 14:22

Schodzę jeszcze kawałek drogą, a gdy ona skręca wyraźnie w prawo, kierując się do głęboko w dolinie usytuowanego Las Presillas, wybieram boczną dróżkę, sprowadzającą szybciej i wyżej na dno doliny. Wprawdzie - zgodnie z mapą - te drogi znów się niżej łączą, ale mam nadzieję, że znajdę wcześniej jakiś wygodny skrót, oszczędzając parę kilometrów po prawie płaskim terenie. Do potoczku wszystko toczy się zgodnie z planem, potem przychodzi pokonywać rozległe młaki, wreszcie suchy, trawiasty teren, za to z kolczastymi krzakami, czepiającymi się o byle co. Tu następuje bliskie spotkanie z dumnym sępem - siedzi w gnieździe i nie odlatuje, gdy podchodzę do drzewa. Dostrzegam wiercącą się główkę maleństwa, ledwo wystającą ponad gałązki gniazda.

napisał(a) **mysza73** » 21.11.2013 14:36

Franz napisał(a):
P04_2181.JPG

Jakie mądre krówki :wink:

,
na śnieg się nie pchają :oczko_usmiech:

.

napisał(a) **Franz** » 21.11.2013 15:55

mysza73 napisał(a):Jakie mądre krówki ,
na śnieg się nie pchają .

Ta z jedną głową? Czy ta z dwoma?

Tak czy owak, w najbliższej okolicy śniegu nie było. Ale masz rację - przecież czasem ktoś w złości rzuci: Ty mądra krowo! :lol:

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **mysza73** » 21.11.2013 16:08

Franz napisał(a):
mysza73 napisał(a):Jakie mądre krówki ,
na śnieg się nie pchają .

Ta z jedną głową? Czy ta z dwoma?
Tak czy owak, w najbliższej okolicy śniegu nie było. Ale masz rację - przecież czasem ktoś w złości rzuci: Ty mądra krowo!

Pozdrawiam,
Wojtek

Ta z jedną to jakieś przysiady robi

,
a ta z dwoma nie może się zdecydować, w którą stronę iść :wink:

.

Co do tego powiedzenia, hmmmm ...
jeszcze nikt tak do mnie nie powiedział

,
chyba nie jestem zbyt mądra :roll:

.

napisał(a) **Franz** » 21.11.2013 17:05

mysza73 napisał(a):Ta z jedną to jakieś przysiady robi

Może na kolanach do Santiago de Compostela idzie.

mysza73 napisał(a):chyba nie jestem zbyt mądra .

Już w innym wątku ustaliliśmy, że Mysz jest mądra.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **mysza73** » 21.11.2013 17:27

Franz napisał(a):
mysza73 napisał(a):Ta z jedną to jakieś przysiady robi

Może na kolanach do Santiago de Compostela idzie.

Pozdrawiam,
Wojtek

To tylko potwierdza jej mądrość

,
też chętnie bym tam poszła

, choć niekoniecznie na kolanach :wink:

.

napisał(a) **Franz** » 21.11.2013 17:57

mysza73 napisał(a):To tylko potwierdza jej mądrość

Tu zachowam zdanie odrębne.

Pozdrawiam,
Wojtek

napisał(a) **Franz** » 25.11.2013 22:30

Schodzę dalej, trochę klucząc między krzewami, mijam rozległe polany i w końcu rzadkim, niezbyt stromym lasem osiągam upragnione dno. Szukam dogodnego miejsca do sforsowania rzeczki - udaje mi się to przy jakichś zabudowaniach i trafiam na teren rekreacyjny La Isla.

Tytułowa knajpa zamknięta, ale czynny inny bar, a tam... prawdziwa rozkosz! Wspaniałe, zimne Mahou, a do tego zwyczajowa zagryzka. Z oliwek rezygnuję, ale bagietka z suszoną szynką - niezła. Powtarzam zamówienie, potem rozsądek każe wyruszać w drogę. Chwilę szosą, ale zaraz skręt w leśną drogę i nią lekko w górę. Kolejne dwie drogi pozwalają mi trawersem opadającego grzbietu Cabeza Mediana dotrzeć do doliny, w której spotykam ponownie mój GR10-1. Teraz już szlakiem w górę do grzbieciku i kawałek dalej... droga kończy się w małym jeziorku.