Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Piękne , wspaniałe miejsce do spacerów , bez tłumów i komercji

Danusiu , na zdjęciu z Grzegorzem widać , że można tam "trafić" niezłą nieruchomość


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Piękne , wspaniałe miejsce do spacerów , bez tłumów i komercji

Spacerowo wyspa super , ale tanio to tam nie jest ... Może tylko tę nieruchomość udałoby się kupić w dobrej cenie .

wiola2012 napisał(a): To za to wydaje się być idealne (…)zobaczymy z bliska

Na szczęście KOL pokazał to miejsce, więc nie było sensu zabierać na tę wycieczkę plecaka z plażowym ekwipunkiem . Ale będzie BARDZO fotogenicznie

Dalsza trasa, wiodąca na Aspros Kávos (Aσπρος Κάβος) czyli Biały Przylądek, to lawirowanie wśród jasnych szorstkich skał kamiennego pola, trochę jak przez księżycową krainę .

Osiągnęliśmy punkt widokowy na przepiękne klify tej części wybrzeża Donoussy.



Wichura była masakryczna, znacznie przeszkadzała w podziwianiu piękna natury, no ale dzięki temu spienione fale uderzające o skały dodawały smaczku widokom . Niech Was więc nie dziwi ilość zrobionych tam fotek… W kolejnych odcinkach będzie ich więcej!









Ponoć podczas bitwy pod Gallipoli w czasie I wojny światowej, przy przylądku Aspros Kavos schronił się niemiecki krążownik Goeben , uciekający przed okrętami brytyjskimi i francuskimi. Po uzupełnieniu paliwa, wrócił na działania wojenne.

Gdzieś w klifach przylądka Aspros Kavos znajduje się morska jaskinia Spilia tou Tichou (Σπηλιά του Τοίχου) - Jaskinia Muru , inaczej zwana Spilia tou Vraxou ( Σπηλια του Βραχου) , dostępna jednakże tylko od strony morza. W sezonie, przy dobrej pogodzie , można ją obejrzeć korzystając z rejsu łódką Donoussa Magissa ( pływa z portu Stavros). Łódkę widzieliśmy, ale ze względu na złą pogodę ani razu nie wypłynęła na morze.

Jaskinia to ogromny otwór w skałach o długości około 25 metrów i szerokości 15 metrów, wysokości ponad 20 m ponad poziom morza, ponoć pięknie prezentuje się jej zakrzywiona kopuła ze zwisającymi stalaktytami. Od góry niestety trudno było zlokalizować jaskinię, zwłaszcza że nie wiedzieliśmy, w której części półwyspu się znajduje .

(fotka z netu: http://hellas-beach.gr/wp-content/uploa ... %CF%82.jpg )

Wspaniała ta kipiel wodna. Aż oczu nie można od niej oderwać.
Z jednej strony fajnie, że wiało, bo morze było kapitalnie falujące, ale z drugiej żal, że nie można było wypłynąć w rejs tą łódką pływającą do jaskini Spilia tou Tichou.

Nie da się zobaczyć wszystkiego , nawet na tak małej wyspie . Może kiedyś tu jeszcze wrócimy (?) i wtedy popłyniemy Magissą zobaczyć zarówno tę jaskinię przy Aspros Kavos, jak i drugą - słynniejszą - Fokospilię, również niedostępną od lądu. Zresztą, nawet na lądzie nie zobaczyliśmy wszystkiego KOL pokazywał równie piękne klify w innej części wyspy. Tam jednak było dla mnie za daleko, aby na pieszo pójść ze Stavros i potem wrócić - przydałby się ten sezonowy busik , aby skrócić trasę do przejścia.
Do Aspros Kavos było blisko, więc nie śpieszyliśmy się z powrotem, chociaż wiatr urywał głowę. Warto było popatrzeć na fale rozbijające się o skały, trochę zdjęć jeszcze pokażę...

Nawet gdybyśmy mieli żyć jak Metuzalem , zabrakło by nam czasu na to , żeby wszystko zobaczyć , zwiedzić i spróbować

Bardzo lubię takie miejsca , w których można poczuć siły natury


Pozdrawiam
Piotr

dangol napisał(a):Nie da się zobaczyć wszystkiego , nawet na tak małej wyspie . Może kiedyś tu jeszcze wrócimy (?)

piotrf napisał(a):Nawet gdybyśmy mieli żyć jak Metuzalem , zabrakło by nam czasu na to , żeby wszystko zobaczyć , zwiedzić i spróbować
Pozdrawiam
Piotr

Macie rację, nie da się. Początkowo jeździliśmy na zagraniczne wakacje na 10 dni, potem przedłużyliśmy na 2 tygodnie, gdy doszły dalsze rejony Grecji to 17 dni, a teraz drugi raz byliśmy 3 tygodnie. A i tak na wszystko czasu brakło. Ja mogę mieć tylko do siebie pretensje - za późno zaczęłam poznawanie świata

wiola2012 napisał(a): Ja mogę mieć tylko do siebie pretensje - za późno zaczęłam poznawanie świata

Kiedyś też mi to przyszło do głowy , ale jak zaczęłam analizować okoliczności, wyszło na to że po prostu kiedyś możliwości mieliśmy inne. I absolutnie nie chodzi o element finansowy, aczkolwiek on na to się składał, a za lat kilka może okazać się decydującym ograniczeniem.
W tzw.międzyczasie zmieniła mi się też forma poznawania świata. Już mi tak nie zależy na oglądaniu dużej liczby zabytków (chociaż chętnie jakieś zwiedzam), bardziej nastawiam się na poznawanie lokalnej kuchni i zwyczajów, czasem wystarczy mi dłuższe posiedzenie przy kawce i obserwowanie tego, co się dzieje wokół - nawet, jak się prawie nic nie dzieje

dangol napisał(a):

wiola2012 napisał(a): Ja mogę mieć tylko do siebie pretensje - za późno zaczęłam poznawanie świata

...W tzw.międzyczasie zmieniła mi się też forma poznawania świata. Już mi tak nie zależy na oglądaniu dużej liczby zabytków (chociaż chętnie jakieś zwiedzam), bardziej nastawiam się na poznawanie lokalnej kuchni i zwyczajów, czasem wystarczy mi dłuższe posiedzenie przy kawce i obserwowanie tego, co się dzieje wokół - nawet, jak się prawie nic nie dzieje

Dokładnie , ale to naturalna kolej rzeczy.

wiola2012 napisał(a):

dangol napisał(a):

wiola2012 napisał(a): Ja mogę mieć tylko do siebie pretensje - za późno zaczęłam poznawanie świata

...W tzw.międzyczasie zmieniła mi się też forma poznawania świata. Już mi tak nie zależy na oglądaniu dużej liczby zabytków (chociaż chętnie jakieś zwiedzam), bardziej nastawiam się na poznawanie lokalnej kuchni i zwyczajów, czasem wystarczy mi dłuższe posiedzenie przy kawce i obserwowanie tego, co się dzieje wokół - nawet, jak się prawie nic nie dzieje

Dokładnie , ale to naturalna kolej rzeczy.

Wydaje mi się, że z wiekiem mądrzejemy. Jeszcze kilka lat temu podczas wyjazdów latałam jak kot z pęcherzem, żeby zobaczyć jak najwięcej zabytków i ciekawych miejsc. I robiłam to kosztem błogiego lenistwa, nie odczuwając zupełnie jego braku. Ale latka lecą i obecnie moje potrzeby się zmieniły. Dlatego teraz trochę zwolniłam i staram się zmieniać proporcje zwiedzania do lenistwa. I jest Ok. Nie żałuję nawet tego, że czegoś nie zobaczyłam a mogłam, gdybym się w tym czasie nie oddawała błogiemu lenistwu.

Niezmierzone pustkowie wyziera z Twoich zdjęć i filmików.
Taki bezkres pięknego otoczenia tylko z Waszą tam obecnością musi powodować wspaniałe wrażenia.