Dalmacja: jachtem (2007,2008, 2009)

Ale mnie wciągnęło! Super relacja, czekam na resztę.

kasia34 napisał(a):Ale mnie wciągnęło!

Witaj, Kasiu! Bardzo się cieszę, że Ci się spodobało

zawodowiec napisał(a): Hahaha chyba do spożywania szmalcu

Od czegoś trzeba zacząć

dangol napisał(a):

Wiktor59 napisał(a):... zdjęcia są bardzo poprawne (..). Razem z opisem mają w sobie "coś..."

Hmmmm, do kompletu przydałby się jeszcze jakiś obraz ruchomy... Może coś się da z tym zrobić

Coś się dało
Jakość może nie najlepsza, ale trochę widać, jak płynęliśmy wzdłuż Dugiego Otoku

Bardzo mi się podobało , zaczęłam od końca i opis 2007 czytałam do 4 nad ranem, nie mogłam się oderwać. Strasznie zazdroszcze, mi zostaje ogladanie Chorwacjii tylko z brzegu bo do wody wchodzę tylko tyle żeby włosów nie zmoczyć , w dodatku w tym roku zostaje nam tylko Smerzyn bo blisko. Pozdrawiam i czekam na następne opowieści.

Poranek w Sali, piątek 26.09.



Konieczność wędrówki do toalet na przeciwległy kraniec zatoki stanowi element małej wyprawy po portowej części Sali



To, co widać na niebie, nie wróży niestety niczego dobrego . Może to i dobrze, że dziś już zakończymy przygodę z morzem... Do Sukošanu z Sali niedaleko, jakoś wytrwamy . A na razie trzeba jeszcze zobaczyć miasteczko w świetle dziennym, nieco przygaszonym przez chmury.

Będąc już przy sanitariatach, koniecznie muszę dojść na pobliski cypelek z kapliczką, która wczoraj witała nas przy wejściu do portu.



To kaplica maryjna Mala Gospa , często zwana po prostu Kapelica. Miejscowi rybacy zbudowali kapliczkę na początku XX wieku, tyle że wcześniej stała tam, gdzie teraz są zabudowania przetwórni ryb. W obecnym miejscu jest od 1946 r., z tego właśnie okresu jest kopułka dachu.



W święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny odprawiana jest tu msza. O tym, że mieszkańcy troszczą się o kapliczkę przez cały rok, świadczy jej wnętrze z małym ołtarzem z figurą Niepokalanej.



Widoki spod kapliczki w stronę Kornatów - gdyby prognozy były lepsze, pewnie dziś popłynęlibyśmy chociaż trochę w ich kierunku...



A tak z cypla prezentuje się nabrzeże, przy którym stoi nasza łódka (ta w samym środku )



Główna cześć salijskiej mariny i pobliskie klimatyczne zakamarki.

Większość naszej załogi w międzyczasie też zaliczyła poranną toaletę, można wrócić na łódkę na śniadanie , po drodze uzupełniając zapasy o pieczywo i burki . W pobliżu głównego nabrzeża mariny jest Konzum, po tej samej stronie, ale bliżej główki zatoki, dodatkowo mały sklepik spożywczy. Zainteresowani mogą nabyć wprost od rybaków to, co akurat złowili... Po drugiej stronie zatoczki jest sklep z pamiątkami tak wynika z szyldu, ale faktycznie były tam różne artykuły nie-jedzeniowe, z których raczej nic na pamiątkowy zakup się nie nadawało . Obok, w wiekowym domu, jest biuro turystyczne "Adamo travel" zajmujące się głównie organizacją wycieczek po Dugim Otoku i Kornatach oraz rezerwacją noclegów. Dla nas istotne ono dlatego, że dostępnych jest tam kilka darmowych folderów, w tym plan Sali z zaznaczonymi kościółkami , dzięki czemu dotrzemy dziś do wszystkich, które są w obrębie głównej zabudowy miasteczka .



Nasze nabrzeże...

Pomimo pochmurnej pogody i tak jest tam bardzo ładnie.

Kevlar napisał(a):Pomimo pochmurnej pogody i tak jest tam bardzo ładnie.

I to jest jeden z powodów, dla których tak chętnie wracamy do Cro

Po śniadaniu, a przed właściwym spacerem po Sali, ostatnia portowa kawka. Wybór pada na stoliki kawiarenki "Bruc" będącej jednocześnie miejscową pizzerią (tyle, że akurat z takiej oferty nie skorzystamy - jakoś przez wszystkie lata nie było ochoty na pizzę w Cro, skoro do wyboru tyle innych miejscowych dań ).



Popijamy kawusię i rozkoszujemy się widokiem na cichą przystań rybacką (w jednym z domów po drugiej stronie jest biuro turystyczne, o którym wcześniej wspomniałam).



Teraz już nie ma żadnych przeszkód, żeby iść na spacer i popatrzeć sobie na starsze i nowsze zabudowania Sali...

Super relacje a fotki jeszcze lepsze.
Gratuluję i pozdrawiam.

Witaj, kleeberg i dzięki za dobre słowo

W jednym z zaułków przy porcie znajduje się kaplica św. Mikołaja, czuwającego od wieków nad tutejszymi rybakami. Kościółek zbudowano w 1583 roku, a roku 1996 odnowiono.











Schodami wspinamy się do najwyżej położonej części Sali.







Tam znajduje się szkoła najstarsza w rejonie Zadaru (poł. XIX w.) im. Petra Lorinja, który w 1873 wprowadził do szkoły nauczanie w języku chorwackim. Obecny budynek jest trochę nowszy i specjalnie nie wart uwagi. Za to tuż obok stoi taki oto pomnik poległym bohaterom...



A naprzeciw - kościółek wotywny św. Rocha. Wzmianki o nim pochodzą z 1644 r., ale zbudowano go wcześniej, ok. 1580 r. Najstarsza jest przednia część świątyni, którą rozbudowano w 1855 roku, a pięć lat później dodano zegar. Kościółek przeszedł renowację w latach 1997-2000.







Niestety, nie dane nam było zobaczyć od wewnątrz żadnego z tych małych kościółków.

Danusiu, a co to kościół wotywny?

pozdrawiam

Kościoły wotywne ( patrz dar wotywny) budowano w podzięce za ocalanie od jakiegoś nieszczęścia - powodzi, pożaru, choroby... Ponieważ ten jest poświęcony świętemu Rochowi, to musiał być postawiony po epidemii jakiejś choroby, które szalały w tamtych czasach - albo w ramach błagania o ocalenie przed skutkami kolejnej zarazy (nie wiem, jak było konkretnie w tym przypadku).

o, i zapamiętam na zawsze

Dziękuję